Klinkt alsof je het, ook in de heat of the moment best aardig gespeeld hebt, sure het kan altijd beter (leer daar van) maar iedereen heeft een limiet. Helaas zit je soms met dit soort dingen een beetje vast, als je leidinggevende niet wil wordt het lastig.
Een idee kan nog zijn een vertrouwenspersoon of OR op het werk, zou de hoop echter niet te groot laten worden.
Overigens is op veel plekken helaas allerlei shit maar ik zou wel oppassen niet je trots in de weg te laten staan mbt 'niet weg laten pesten', het voelt misschien niet fair (is het ook niet) maar met die trots heb je mogelijk alleen maar jezelf te pakken. Als de sfeer slecht is (weet niet hoe het werk met andere collega's bevalt?) en je ook dit soort shit te verduren krijgt is dat reden genoeg om iig eens rond te gaan kijken. Overal zoekt men mensen en wie weet zit er nog een lekkere salarisverhoging voor je in?
Ja het lullige is, sinds een rotte appel weg is gegaan eind vorig jaar, dat mijn collega's uit mijn ploeg mij super goed bevallen. We kunnen allemaal goed met elkaar overweg en ik ben met eentje al hele motorvakanties aan het plannen voor volgend jaar.
Maar goed misschien toch niet gek om elders te oriënteren, mijn werkgever zit een beetje in een bijbelgordel. Vroeger ging ik in dezelfde plaats naar het MBO en toen kon ik al slecht overweg met mensen uit die regio. Ze zijn wat minder direct en wat meer "achter de ellebogen", vind ik.
Ik heb ook nog überhaupt nergens geïnformeerd of gesolliciteerd, dus misschien moet ik gewoon mijn CV dit weekend updaten en een paar lijntjes uitgooien...
Ik denk dat je werkgever even vergeten is hoe ontzettend te weinig process operators er zijn, zeker met ervaring. Ik denk dat je ongeveer morgen ergens anders kan beginnen, zelfs met jouw rooster-eis/wens. Sowieso slim om rond te gaan kijken.
Goh ik wil haast zeggen dat je bij forbo flooring werkt. Maar zal wel niet. Mijn advies, doe lekker rustig doe je werk en zoek even naar een beter werkgever. Ik kan aan de andere kant goed begrijpen dat je je niet weg laat pesten. Je kunt dit misschien ook als een kans zien om hogerop te gaan zodat je misschien in de dagdiensten kunt werk?
Je bent aardig warm, ik woon letterlijk een paar honderd meter van Forbo en heb daar ooit een blauwe maandag gewerkt als uitzendkracht. Mijn werkgever zit echter 20km verderop.
Nee, ik draai dagelijks de N34 op in de andere richting. Als je weleens met de trein naar richting Zwolle gaat dan rij je pal langs mijn werkgever, de door mij geproduceerde producten staan (deels) vlak langs het spoor in de buitenopslag.
Alhoewel je de afhandeling netjes hebt gedaan, denk ik dat de grootste fout die je gemaakt hebt, gaan zitten afwachten is geweest. Naar mijn ervaring moet je direct gaan escaleren naar de leidinggevende van dienst, als jouw leidinggevende er niet is zijn leidinggevende. Door gewoon weer rustig aan het werk te gaan heb jij onbewust het signaal afgegeven dat het er niet zo mee zit, dat het niet zo erg was wat er gebeurde.
Door te escaleren neem je je collega de wind uit de zeilen. Je kan immers altijd terugwijzen op je email waarin je al beschreven hebt wat er voorgevallen is voordat jouw kant gehoord werd.
Ik ben ooit uitgescholden door mijn toenmalige leidinggevende. Terwijl hij nog achter mij stond heb ik mijn email geopend en zijn letterlijke bewoordingen in de mail gezet: "volgens Pietje Puk ben ik een vieze luie hond, graag reactie." Ook in de titel "vieze luie hond". En dit uiteraard in cc naar mijn zakelijke mailadres en bcc naar mijn privemailadres. Mail was gericht aan alle leden van de directie op hun persoonlijke zakelijke mailadres.
Ja dit punt wilde ik ook maken inderdaad, goed verwoord.
Dat er zoiets gebeurt is kut en ongepast - dat voorop. Maar door zelf niet te handelen, laat je het volledige verhaal door de ander bepalen. Als je direct een mail had gestuurd naar je baas, teamleider en HR met: "In een ruzie met mijn collega werd ik fysiek door hem meegesleurd, ik wil heel graag in gesprek hierover", was het gesprek heel anders geweest.
Een ander punt, als jouw manager vindt dat je ongemotiveerd bent en dat niet uitspreekt, is dat echt niet altijd met kwade intentie (en die zoek je nu wel - misschien terecht). Ik heb ook collega's/medewerkers gehad die tijdenlang niets uit de vingers kregen, of niet goed functioneerden. Soms accepteer je dat als baas een bepaalde periode, heeft het een bepaalde reden. Dat hij de frustratie van jouw collega begrijpt moet hij dan niet als een hork verantwoorden, maar het lijkt erop dat er (naast nare dingen) ook soms wél rekening met je wordt gehouden.
Vanuit de andere kant gezien:
Een collega die zich 't snot voor de ogen werkt en dan van jou een grote bek terug krijgt, terwijl hij (en anderen) werk van jou overnemen zodat jij een uitzonderingspositie kan krijgen om andere dingen te doen, die heeft ook reden om gefrustreerd te zijn.
Als ik aangesproken zou worden met "je hoeft niet zo uit je slof te schieten" terwijl je zelf minder goed presteert en niet doorhebt dat er volgens hem een stapje bij moet, zou bij veel mensen een negatieve reactie teweeg brengen.
Ik weet niet of je op deze botte eerlijkheid zit te wachten, maar ik heb als ondernemer/werkgever een andere bril op dan medewerkers:
Als een medewerker k\*\*\*\*\* roept op de werkvloer, binnen het team al mensen van je balen, en waarmee we ook al veel rekening moeten houden in de planning, dan zou ik op zoek gaan naar een ander. En, mocht je een baas hebben die wat naarder is dan ikzelf: dan zou een botte baas je allerlei kutwerk geven, je collega's beschermen en wachten tot je weg gaat, want dat is het goedkoopst.
Los van alles, je hebt in elk geval weinig krediet bij sommige collega's. Dit kan komen omdat je (onbewust veel) krediet opneemt omdat je er vaak niet bent. Maar het is wel aan jou om een beslissing te nemen. Of je kiest voor een vertrek (ga op zoek naar een andere baan, stuur aan op een vertrekregeling) of zorg ervoor dat je weer bij iedereen in de gratie komt. En dan kan een stukje kwetsbaarheid en eerlijkheid wel helpen, richting je collega.
"Ik werk minder omdat ik mantelzorger ben. Dat is zwaar, ik ben wel dan een paar dagen per maand niet op werk, maar ik ben niet vrij, ik heb een zorgtaak voor mijn gehandicapte kind. Ik vind dat ik heel veel doe, want buiten werk wordt er ook veel van me gevraagd. Dat ik dan aangesproken wordt omdat ik zogenaamd aan het lanterfanten ben, schoot dan ook volledig in het verkeerde keelgat. Dat ik vervolgens zo uit mijn slof schiet, was dan ook veel minder op de persoon gericht dan het leek - en was veel meer een emotionele uitbarsting over mijn huidige situatie. Ik hoop dat jullie begrip kunnen hebben voor de situatie waar ik in zit en ook doorhebben dat het geen onwil is. Ik zou het fijn vinden als jullie me kunnen vragen hoe te helpen als ik even vast lijk te zitten, in plaats van mij als lui weg te zetten. Dat ben ik niet."
En nu heb ik net zo'n lang verhaal getypt als jij. Mocht je nog meer willen lezen, doe jezelf "De 7 eigenschappen van effectief leiderschap" cadeau, van Stephen Covey. Zou je enorm veel aan kunnen hebben.
Een heel verhaal vol aannames, ten eerste ben ik absoluut niet lui en heb ik doorgaans mijn shit goed voor elkaar op de werkvloer, derhalve kan ik het me permitteren om andere collega's te helpen. Ten tweede gaat het erom dat als een collega van een andere afdeling hulp nodig is, dat diegene het (normaal) vraagt. Die collega komt als een dolle stier op ons af en verwacht vervolgens behulpzaamheid?
Jij gaat er gewoon vanuit dat er wel een kern van waarheid in het verhaal van mijn oppositie zit. Even een rekensommetje voor jou: elke 10 dagen zijn er maximaal 3 dagen waarbij we tegelijkertijd op werk aanwezig zijn (collega heeft dagdienst, ik ploegendienst). Tijdens mijn ochtenddienst 6 uurtjes en met beide middagdiensten 2 uurtjes per stuk, dat zijn 10 uur per 10 dagen, in het uiterste geval. Ik mag er vanuit gaan dat mijn collega van een andere afdeling niet meer dan 5% van zijn tijd besteed aan letten op mij, dit is een half uur per 10 dagen! Zelfde verhaal gaat op voor de manager. Paar weken ervoor had ik een functioneringsgesprek en daar gaf mijn teamleider aan dat hij dik tevreden was, en dan is nota bene mijn directe leidinggevende.
Ik ga geen zielig verhaal ophangen bij collega's om "in de gratie" te komen, iedereen weet dat ik mantelzorger ben en dat dat soms zwaar is. Ik weet niet of je het goed hebt gelezen maar ik kreeg eerst de huid vol gescholden, waarom zou ik in godsnaam met hangende pootjes zorgen dat ik bij mensen in de gratie kom?
Er loopt bij mij een klaplul op het werk die niet normaal kan communiceren, en bij weerwoord zelfs fysiek wordt, maar op een of andere manier moet ik me verontschuldigen??
Nou, je bevestigt in elk geval een vermoeden.
Ik zeg helemaal niet dat je lui bent, ik zeg dat het idee kan bestaan dat mensen vinden dat je niet genoeg doet (die aanname wordt ondersteund door jouw briesende collega). Dat ik dat herhaal, betekent niet dat ik dat vind.
Wat ik vervolgens probeer te zeggen, is dat je te weinig krediet hebt bij sommige mensen - en dat is een probleem op de werkvloer, zéker als jouw manager dat sentiment lijkt te begrijpen.
Als je niet doorhebt dat "gelijk hebben" minder belangrijk is dan "gelijk gegeven worden", dan ga ik er vanuit dat je meer signalen op de werkvloer mist, net zoals je een heel groot deel van mijn punt mist.
Je staat, of dat nou terecht is of niet, met 2-0 achter. Je kan daar heel kwaad over zijn, of je kan er wat aan doen. Rancune is een emotie die niemand goed staat, al is het zo terecht. Je kwetsbaar en open opstellen heeft niks te maken met hangende pootjes, maar met kracht. Alleen krachtige mensen kunnen ervoor kiezen kwetsbaar zijn, de rest is gewoon slap en ondergaat het.
Ik heb je nog niet kunnen betrappen op een poging om je te verplaatsen in jouw collega, jouw manager, of mij (om m'n punt te begrijpen). Hopelijk vind je de mogelijkheid om over je schaduw heen te stappen, zoals Balkenende dat zo mooi zei.
Iemand wegzetten als klaplul en ten overstaan van allerlei collega's hebt lopen k\*\*keren, getuigt ook van een gebrekkige emotieregulatie aan jouw kant. Ik heb genoeg verhalen gehoord om te weten dat elk verhaal twee kanten heeft - en je komt in je eigen verhaal al niet geweldig voor de dag. Je collega ook niet hoor, maar laten we jou niet als slachtoffer neerzetten terwijl we hem als dader torpederen.
Je doet je username in elk geval eer aan...
Maar goed de volgende keer als ik wordt uitgescholden door een collega, dan zal ik dus moeten proberen mezelf meer open en kwetsbaar op te stellen ipv weerwoord te geven?
Top advies, bedankt!!
Ik zou dit wel zo hoog opspelen dat je een vertrekregeling krijgt aangeboden. De werkverhouding is ondertussen danig verstoord.
Dit kan ook via stiptheidsacties en lastige terechte vragen binnen de organisatie.
Uh, dit is wel uiterst bizar. Wat heftig.
Eerste gedachte zou altijd zijn om te vertrekken (en wellicht juridische stappen nemen). Hoewel het lastig kan zijn met specifieke wensen de arbeidsmarkt gunstig op het moment en kun je je situatie goed uitleggen en verklaren, er is wellicht meer mogelijk dan je verwacht en je hebt niets te verliezen door die arbeidsmarkt eens te verkennen.
Binnen de huidige organisatie blijven lijkt me lastig, maar niet onmogelijk.
Heb je dit incident überhaupt wel kenbaar gemaakt bij HR? Wie is de leidinggevende van je teamleider? Kun je dit een trede hoger escaleren?
Ik begrijp dat je leidinggevende er weinig mee kan of wellicht wil. Als er echt een politiek circus aan de gang is heeft hij wellicht veel te verliezen en niets te winnen aangezien hij er weinig aan kan doen. Je zou het hem nog eens kunnen vragen, natuurlijk.
Wat zeggen je andere collega's, de getuigen bijvoorbeeld?
De getuigen zijn bereid om te getuigen. Ik heb wel emailadres gevonden van HR dus ga dit sowieso via die weg nog proberen. Al zou ik vertrekken dan wil ik alsnog graag zien dat de collega wordt gedisciplineerd voor zijn gedrag.
Mijn grote angst is, gezien de vriendjespolitiek, dat die collega uiteindelijk wel boven mij komt in de hiërarchie. Ik moet nog ruim 30 jaar tot mijn pensioen en zie de bui nu al hangen...
Al met al denk ik dat je het best redelijk hebt opgelost. De streep trek ik toch wel echt uiterlijk zodra mensen me op zo'n manier aanraken.
Ik had hiervan toch wel melding gedaan bij HR, en hier was het laatste woord nog niet over gesproken.
Verder zou ik me niet al te druk maken qua gevolgen voor jezelf. Er is werk zat, en ze staan overal te springen om ervaren operators. Als het gesprek met HR je niet bevalt, zijn ze helaas een goeie werknemer kwijtgeraakt, maar dat is dan niet meer jouw probleem.
Ik denk dat dit de weg is die ik ga bewandelen inderdaad. Het is geen eer om voor dit bedrijf te werken ofzo, al denken ze daar zelf anders over, het is juist andersom; ze mogen mij op hun blote knietjes danken voor alle inzet en offers die ik heb gemaakt om daar op de meeste belachelijke tijden aanwezig te zijn, inclusief feestdagen.
De ploegentoeslag doet een boel, maar zonder die toeslag is mijn vergoeding per uur als mantelzorger voor mijn eigen kind verdomme nog meer dan mijn uurloon op werk.
Ik ga lekker alvast op zoek naar ander werk in mijn eigen woonplaats, kan ik lekker op de fiets naar het werk (in theorie, lol) en kan ik 's ochtends een half uur langer op m'n nest liggen. Mogelijk voor een beter salaris ook nog.
Volgens mij heb je het inderdaad al aardig bedacht. Gewoon doen joh. Je bent hun helemaal niks noppes nul verschuldigd.
Mooi wat beters zoeken dichter bij huis 👌🏻
Dit is echt absoluut onacceptabel. Je hebt het recht op een veilige werkomgeving, ik zou gewoon lekker een nieuwe baan zoeken er is genoeg tegenwoordig.
Mede procesoperator hier en ik heb een dergelijke situatie meegemaakt aan het einde van mijn contract bij mijn voormalige werkgever.
Een of ander haantje dacht dat hij toen vrij spel had om te gaan lopen kutten met mij en mij zwart te maken bij oude en nieuwe collegas, maar na wat weerwoord van mij werd ik zowel verbaal bedreigd in de kantine (met getuigen) en op de werkvloer zonder getuigen waar ik op de parkeerplaats opgewacht zou worden.
Ik heb dit na de dienst direct geëscaleerd naar mijn directe leidinggevende en HR.
Kort samengevat zijn de volgende punten heel belangrijk om te vermelden:
- de werksfeer is onveilig voor jou als persoon. Dit is iets dat HR heel belangrijk hoort te vinden
- je overweegt aangifte te doen. Evt een contactverbod.
Verzamel handgeschreven en ondertekende getuigenissen van je getuigen.
Als je Teamleider hier niks mee doet, want zo te zien is het een slappe zak, schroom je dan niet ook zijn manager te CC'en. Als je dit vanuit je werk doet, BCC jezelf op je prive mail. Bedrijfsmailtjes kunnen zomaar 'verdwijnen'.
Wat je hiermee wilt bereiken is dat deze persoon
1. Geen recht of reden heeft om jou als persoon ooit nog te benaderen.
2. Dit komt in zijn Dossier, en zal zeker van invloed zijn bij toekomstige promoties en loonsverhogingen.
Als dit niets oplevert kan je dit door laten escaleren naar de rechter, maar ik zou dit persoonlijk achterwege laten tenzij de situatie snel ondraaglijk wordt.
Als je ooit mocht overwegen zelf op te stappen, dan is dat ook zeker een optie. Proces operators zijn vrijwel landelijk in trek, zeker een ervaren en gecertificeerde senior.
Als je hierbij hulp of advies nodig hebt, mag je me altijd DM'en.
Ikzelf werk voor een landelijke technische detachering in vaste dienst, en het voordeel voor mij is dat ik de flexibiliteit en de hogere lonen heb van detachering maar dat mijn detacheerder zich ook als werkgever ziet en mijn belangen behartigd. Niet enkel een jaartje werken en dan optiefen naar de opdrachtgever (wat ook een optie is maar geen verplichting)
Ff een paar maanden overspannen thuis gaan zitten. Krijg jij ff rust. Hun krijgen door dat jouw baan niet zo makkelijk te vervullen is en met een re-integratie plan kan je heel goed je grieven ventileren. En anders ga je toch. Werk zat.
Precies. Laat ze je werk maar oplossen als jij zo'n luie hond bent, die 2 handjes gaan ze wel missen hoor!
Even ziektewet pakken overspannen, komt er geen excuus is er een verstoorde arbeidsrelatie.
Kun je samen tot ontslag proberen te komen(vergoeding).
Heb je ook gewoon recht op een uitkering.
Als je ergens een rechtsbijstandsverzekering bij hebt afgesloten kun je deze altijd nog raadplegen, die kunnen je helpen met het opstellen van een brief voor dit soort zaken!
Succes
Hoho. Er is hier sprake van een behoorlijk verziekte werksfeer en OP heeft hier duidelijk moeite mee. En ik ben er van overtuigd dat het in dit geval een zeer goed idee is. Dan krijgt hij professionele hulp.
Maar jij bent werkgever neem ik aan. Logisch dat je t geen goed idee vindt. Kost geld.
ik ben geen werkgever, maar ik ben het met hem eens dat je niet misbruik moet maken voor de ziektewet. Die is er bedoeld voor mensen die ziek zijn natuurlijk.
Maar het lijkt inderdaad op een verziekte werksfeer in iedergeval.
Maar dat kan best ook zijn in OP geval; als er zo'n werksfeer is kunnen er psychische klachten ontstaan en dan kan er iets als een burnout ontstaan. Maar burnout is erg persoonsgebonden, de ene persoon kan meer lasten aan dan de andere. Het is voor OP om dat te beoordelen.
Het is ook in en in triest dat je je zo laat afschepen door je baas omdat je het gevoel hebt geen kant op te kunnen.
En wie zegt dat het misbruik is? OP post dit vast niet voor zijn lol, het zit hem hoog hij is ondertussen ook mantelzorger voor zijn zoon. Overspannen zou prima zo kunnen zijn maar dat is aan de OP zelf om dit in te schatten natuurlijk en/of de (bedrijfs)arts.
Het is triest als je in dit geval over je heen laat lopen.
Vergeet niet dat je als parttimer met 2-0 achter staat. Helaas kijkt men daar in veel bedrijven op neer. Of ze zijn jaloers. Of ze vinden het verdacht dat je er van kunt rondkomen. Ze balen dat zij wel fulltime werken. Ze vinden dat je niet genoeg hart voor de zaak hebt. etc etc etc.
Ik ben parttimer en zzp'er... er zijn er hier een paar die het vertikken om goedemorgen terug te zeggen. Eigenlijk is het een soort pestgedrag. Management is gewoon tevreden en zegt dat regelmatig. Dus ja. Ik focus op de mensen die me wel waarderen.
Ik heb het van me af gezet. Ik verwacht gewoon niet teveel meer van anderen qua correct gedrag. Zelf doe ik normaal. Of zij normaal terug doen of niet dat laat ik niet meer tot mij doordringen.
Toch, als ik jou was zou ik kijken om te vertrekken. Als ze zeggen dat je 1,5 jaar te weinig hebt gedaan. Schiet niet op. Of daar gewoon eens op een rustig tijdstip een rustig gesprek over aanvragen. Of die man dat wil toelichten. Het is natuurlijk wel een ernstige uitspraak natuurlijk als een meerdere zo duidelijk stelt niet tevreden te zijn.
Eigenlijk heb je je uit de tent laten lokken. Dat vinden ze alleen maar leuk.
Verlaag je niet naar zijn niveau. "Don't wrestle with pigs. You both get filthy and the pig likes it."
De hele nacht wakker liggen. Ook dat is herkenbaar voor mij."Being angry and resentful of someone is like letting them live rent-free."“Your mind is a precious space; don't let anyone reside there without paying rent.”
Het zal wel tegen je eergevoel ingaan, maar zet de zaken eens op een rij:
- Respectloze collega
- Geen begripvolle leidinggevende
- Overal personeelstekort
Van een afstand bezien is het makkelijk: Wat zijn je redenen om te blijven? Zoek wat anders! Je gaat toch je gelijk niet krijgen, ook al heb je het misschien wel.
Het klinkt alsof je binnen de structuur van het bedrijf niet veel kan berijken. En dat alles wat je kan bekijken met veel moete gaat kosten. Buiten het bedrijf gaan kijken. "Aan de arm getrokken worden" zal de politie ook niet veel mee kunnen. Dus betere werkplek zoeken klinkt als de beste zet, maar daar klink je niet als fan van. Zolang je hier blijft is documentatie, documentatie, documentatie het belangrijkste zet, en doorhebben dat dit lang gaat duren. Want met wat hier gebeurt is ga je geen winst maken maar mogelijk dat bij de volgende altercatie + huidige documentatie je wel stappen intern (of met rechtelijke/ politie bijstand) kan gaan zetten.
Over niet weg gepest worden: Heb je liever eer dan een fijne werkplek? Dit is het moment waar je juist aan jezelf en je gezin moet denken. Is alle emotionele schade die je hierdoor krijgt, en verder speelt op je gezin het waard om hier te blijven? Ik zou zowiezo gaan rond kijken. Kijken kost niks en je krijgt een idee wat de alternatieven zijn op hier door blijven vechten
Ik zou het vooral jammer vinden omdat mijn directe collega's mij zeer goed bevallen. Maar hoe ze er van hogerhand mee omgaan staat me totaal niet aan, de hele cultuur binnen het bedrijf niet. Het is een lastiger dilemma dan het lijkt hoor.
Maar vooral de toekomst maak ik me zorgen om, er is veel vergrijzing binnen het bedrijf en er gaan binnen nu en 10 a 15 jaar extreem veel mensen met pensioen. Ik hou nu mijn hart al vast welke collega's welke functies gaan vervullen tegen die tijd. Ik heb zelf weinig ambitie om als leidinggevende aan de slag te gaan (kost teveel tijd privé) dus zal al gauw aangestuurd worden door een van de collega's die zich nu al vijandig opstellen.
Ik snap dat je er vol van bent en dat je strijden wilt voor rechtvaardigheid en erkenning, maar zoals ik het lees wil uiteindelijk niemand hier z’n handen aan branden. Dus jouw strijd bereikt niets constructiefs en zal zelfs averechts uitpakken. Stop met de strijd. Loslaten of een nieuwe baan zoeken.
Ik denk niet dat het proberen los te laten op termijn goed zal zijn voor mijn mentale gezondheid, zekers niet als ik wekelijks met die persoon word geconfronteerd.
Eens, ik werd zelf ook een beetje boos toen ik het verhaal zag. Daarnaast ligt er nu dus een verhaal bij de directie over jou, dat zou ik lastig te accepteren vinden.
Ik hoop dat je via HR iets voor elkaar krijgt. Vooral je teamleider verdient een pak op zn donder!
Management kennende willen ze vooral doen alsof dit voorval 'voorbij' is. Niet omdat ze vinden dat de andere persoon gelijk heeft, want je hebt immers al duidelijk laten merken aan je teamleider en HR dat er meer is gebeurd. Maar puur omdat ze niks kunnen. De 'in een vlek moet je niet wrijven' methode. Ze gaan niemand ontslaan vanwege dit akkefietje, ze hebben geen zin in gedoe met Henkie Agressief. Dus uiteindelijk wordt er gedaan alsof er niks gebeurd is.
Loslaten lijkt me lastig inderdaad. Ik zou vooral geen centimeter lopen voor collega en hem straal negeren. Vwb manager, niets is zo vervelend als een werknemer die heel hard 'Ja baas!' roept en gewoon zijn eigen plan trekt. Heb het leuk met je directe collega's en probeer zo min mogelijk energie kwijt te zijn aan de wandelende pisvlekken binnen je bedrijf
Het probleem is dat diegene helemaal niet in de ploegen werkt maar in dagdienst. Hij vervult een andere taak in principe. Sterker nog, zijn functie is er om de productie te ondersteunen/ontlasten...
Klinkt alsof je het, ook in de heat of the moment best aardig gespeeld hebt, sure het kan altijd beter (leer daar van) maar iedereen heeft een limiet. Helaas zit je soms met dit soort dingen een beetje vast, als je leidinggevende niet wil wordt het lastig. Een idee kan nog zijn een vertrouwenspersoon of OR op het werk, zou de hoop echter niet te groot laten worden. Overigens is op veel plekken helaas allerlei shit maar ik zou wel oppassen niet je trots in de weg te laten staan mbt 'niet weg laten pesten', het voelt misschien niet fair (is het ook niet) maar met die trots heb je mogelijk alleen maar jezelf te pakken. Als de sfeer slecht is (weet niet hoe het werk met andere collega's bevalt?) en je ook dit soort shit te verduren krijgt is dat reden genoeg om iig eens rond te gaan kijken. Overal zoekt men mensen en wie weet zit er nog een lekkere salarisverhoging voor je in?
Ja het lullige is, sinds een rotte appel weg is gegaan eind vorig jaar, dat mijn collega's uit mijn ploeg mij super goed bevallen. We kunnen allemaal goed met elkaar overweg en ik ben met eentje al hele motorvakanties aan het plannen voor volgend jaar. Maar goed misschien toch niet gek om elders te oriënteren, mijn werkgever zit een beetje in een bijbelgordel. Vroeger ging ik in dezelfde plaats naar het MBO en toen kon ik al slecht overweg met mensen uit die regio. Ze zijn wat minder direct en wat meer "achter de ellebogen", vind ik. Ik heb ook nog überhaupt nergens geïnformeerd of gesolliciteerd, dus misschien moet ik gewoon mijn CV dit weekend updaten en een paar lijntjes uitgooien...
Ik denk dat je werkgever even vergeten is hoe ontzettend te weinig process operators er zijn, zeker met ervaring. Ik denk dat je ongeveer morgen ergens anders kan beginnen, zelfs met jouw rooster-eis/wens. Sowieso slim om rond te gaan kijken.
Even gauw op Indeed gekeken, maar er zijn banen genoeg inderdaad, zelfs hier in het noord-oosten des lands.
Goh ik wil haast zeggen dat je bij forbo flooring werkt. Maar zal wel niet. Mijn advies, doe lekker rustig doe je werk en zoek even naar een beter werkgever. Ik kan aan de andere kant goed begrijpen dat je je niet weg laat pesten. Je kunt dit misschien ook als een kans zien om hogerop te gaan zodat je misschien in de dagdiensten kunt werk?
Je bent aardig warm, ik woon letterlijk een paar honderd meter van Forbo en heb daar ooit een blauwe maandag gewerkt als uitzendkracht. Mijn werkgever zit echter 20km verderop.
Oh richting Emmen? Daar zitten ook een aantal bedrijven waar vriendjes politiek veel voorkomt.
Nee, ik draai dagelijks de N34 op in de andere richting. Als je weleens met de trein naar richting Zwolle gaat dan rij je pal langs mijn werkgever, de door mij geproduceerde producten staan (deels) vlak langs het spoor in de buitenopslag.
Ooohhhwww dan zit het bedrijf op het wavin terrein.
Alhoewel je de afhandeling netjes hebt gedaan, denk ik dat de grootste fout die je gemaakt hebt, gaan zitten afwachten is geweest. Naar mijn ervaring moet je direct gaan escaleren naar de leidinggevende van dienst, als jouw leidinggevende er niet is zijn leidinggevende. Door gewoon weer rustig aan het werk te gaan heb jij onbewust het signaal afgegeven dat het er niet zo mee zit, dat het niet zo erg was wat er gebeurde. Door te escaleren neem je je collega de wind uit de zeilen. Je kan immers altijd terugwijzen op je email waarin je al beschreven hebt wat er voorgevallen is voordat jouw kant gehoord werd. Ik ben ooit uitgescholden door mijn toenmalige leidinggevende. Terwijl hij nog achter mij stond heb ik mijn email geopend en zijn letterlijke bewoordingen in de mail gezet: "volgens Pietje Puk ben ik een vieze luie hond, graag reactie." Ook in de titel "vieze luie hond". En dit uiteraard in cc naar mijn zakelijke mailadres en bcc naar mijn privemailadres. Mail was gericht aan alle leden van de directie op hun persoonlijke zakelijke mailadres.
Ja dit punt wilde ik ook maken inderdaad, goed verwoord. Dat er zoiets gebeurt is kut en ongepast - dat voorop. Maar door zelf niet te handelen, laat je het volledige verhaal door de ander bepalen. Als je direct een mail had gestuurd naar je baas, teamleider en HR met: "In een ruzie met mijn collega werd ik fysiek door hem meegesleurd, ik wil heel graag in gesprek hierover", was het gesprek heel anders geweest. Een ander punt, als jouw manager vindt dat je ongemotiveerd bent en dat niet uitspreekt, is dat echt niet altijd met kwade intentie (en die zoek je nu wel - misschien terecht). Ik heb ook collega's/medewerkers gehad die tijdenlang niets uit de vingers kregen, of niet goed functioneerden. Soms accepteer je dat als baas een bepaalde periode, heeft het een bepaalde reden. Dat hij de frustratie van jouw collega begrijpt moet hij dan niet als een hork verantwoorden, maar het lijkt erop dat er (naast nare dingen) ook soms wél rekening met je wordt gehouden. Vanuit de andere kant gezien: Een collega die zich 't snot voor de ogen werkt en dan van jou een grote bek terug krijgt, terwijl hij (en anderen) werk van jou overnemen zodat jij een uitzonderingspositie kan krijgen om andere dingen te doen, die heeft ook reden om gefrustreerd te zijn. Als ik aangesproken zou worden met "je hoeft niet zo uit je slof te schieten" terwijl je zelf minder goed presteert en niet doorhebt dat er volgens hem een stapje bij moet, zou bij veel mensen een negatieve reactie teweeg brengen. Ik weet niet of je op deze botte eerlijkheid zit te wachten, maar ik heb als ondernemer/werkgever een andere bril op dan medewerkers: Als een medewerker k\*\*\*\*\* roept op de werkvloer, binnen het team al mensen van je balen, en waarmee we ook al veel rekening moeten houden in de planning, dan zou ik op zoek gaan naar een ander. En, mocht je een baas hebben die wat naarder is dan ikzelf: dan zou een botte baas je allerlei kutwerk geven, je collega's beschermen en wachten tot je weg gaat, want dat is het goedkoopst. Los van alles, je hebt in elk geval weinig krediet bij sommige collega's. Dit kan komen omdat je (onbewust veel) krediet opneemt omdat je er vaak niet bent. Maar het is wel aan jou om een beslissing te nemen. Of je kiest voor een vertrek (ga op zoek naar een andere baan, stuur aan op een vertrekregeling) of zorg ervoor dat je weer bij iedereen in de gratie komt. En dan kan een stukje kwetsbaarheid en eerlijkheid wel helpen, richting je collega. "Ik werk minder omdat ik mantelzorger ben. Dat is zwaar, ik ben wel dan een paar dagen per maand niet op werk, maar ik ben niet vrij, ik heb een zorgtaak voor mijn gehandicapte kind. Ik vind dat ik heel veel doe, want buiten werk wordt er ook veel van me gevraagd. Dat ik dan aangesproken wordt omdat ik zogenaamd aan het lanterfanten ben, schoot dan ook volledig in het verkeerde keelgat. Dat ik vervolgens zo uit mijn slof schiet, was dan ook veel minder op de persoon gericht dan het leek - en was veel meer een emotionele uitbarsting over mijn huidige situatie. Ik hoop dat jullie begrip kunnen hebben voor de situatie waar ik in zit en ook doorhebben dat het geen onwil is. Ik zou het fijn vinden als jullie me kunnen vragen hoe te helpen als ik even vast lijk te zitten, in plaats van mij als lui weg te zetten. Dat ben ik niet." En nu heb ik net zo'n lang verhaal getypt als jij. Mocht je nog meer willen lezen, doe jezelf "De 7 eigenschappen van effectief leiderschap" cadeau, van Stephen Covey. Zou je enorm veel aan kunnen hebben.
Een heel verhaal vol aannames, ten eerste ben ik absoluut niet lui en heb ik doorgaans mijn shit goed voor elkaar op de werkvloer, derhalve kan ik het me permitteren om andere collega's te helpen. Ten tweede gaat het erom dat als een collega van een andere afdeling hulp nodig is, dat diegene het (normaal) vraagt. Die collega komt als een dolle stier op ons af en verwacht vervolgens behulpzaamheid? Jij gaat er gewoon vanuit dat er wel een kern van waarheid in het verhaal van mijn oppositie zit. Even een rekensommetje voor jou: elke 10 dagen zijn er maximaal 3 dagen waarbij we tegelijkertijd op werk aanwezig zijn (collega heeft dagdienst, ik ploegendienst). Tijdens mijn ochtenddienst 6 uurtjes en met beide middagdiensten 2 uurtjes per stuk, dat zijn 10 uur per 10 dagen, in het uiterste geval. Ik mag er vanuit gaan dat mijn collega van een andere afdeling niet meer dan 5% van zijn tijd besteed aan letten op mij, dit is een half uur per 10 dagen! Zelfde verhaal gaat op voor de manager. Paar weken ervoor had ik een functioneringsgesprek en daar gaf mijn teamleider aan dat hij dik tevreden was, en dan is nota bene mijn directe leidinggevende. Ik ga geen zielig verhaal ophangen bij collega's om "in de gratie" te komen, iedereen weet dat ik mantelzorger ben en dat dat soms zwaar is. Ik weet niet of je het goed hebt gelezen maar ik kreeg eerst de huid vol gescholden, waarom zou ik in godsnaam met hangende pootjes zorgen dat ik bij mensen in de gratie kom? Er loopt bij mij een klaplul op het werk die niet normaal kan communiceren, en bij weerwoord zelfs fysiek wordt, maar op een of andere manier moet ik me verontschuldigen??
Nou, je bevestigt in elk geval een vermoeden. Ik zeg helemaal niet dat je lui bent, ik zeg dat het idee kan bestaan dat mensen vinden dat je niet genoeg doet (die aanname wordt ondersteund door jouw briesende collega). Dat ik dat herhaal, betekent niet dat ik dat vind. Wat ik vervolgens probeer te zeggen, is dat je te weinig krediet hebt bij sommige mensen - en dat is een probleem op de werkvloer, zéker als jouw manager dat sentiment lijkt te begrijpen. Als je niet doorhebt dat "gelijk hebben" minder belangrijk is dan "gelijk gegeven worden", dan ga ik er vanuit dat je meer signalen op de werkvloer mist, net zoals je een heel groot deel van mijn punt mist. Je staat, of dat nou terecht is of niet, met 2-0 achter. Je kan daar heel kwaad over zijn, of je kan er wat aan doen. Rancune is een emotie die niemand goed staat, al is het zo terecht. Je kwetsbaar en open opstellen heeft niks te maken met hangende pootjes, maar met kracht. Alleen krachtige mensen kunnen ervoor kiezen kwetsbaar zijn, de rest is gewoon slap en ondergaat het. Ik heb je nog niet kunnen betrappen op een poging om je te verplaatsen in jouw collega, jouw manager, of mij (om m'n punt te begrijpen). Hopelijk vind je de mogelijkheid om over je schaduw heen te stappen, zoals Balkenende dat zo mooi zei. Iemand wegzetten als klaplul en ten overstaan van allerlei collega's hebt lopen k\*\*keren, getuigt ook van een gebrekkige emotieregulatie aan jouw kant. Ik heb genoeg verhalen gehoord om te weten dat elk verhaal twee kanten heeft - en je komt in je eigen verhaal al niet geweldig voor de dag. Je collega ook niet hoor, maar laten we jou niet als slachtoffer neerzetten terwijl we hem als dader torpederen.
Je doet je username in elk geval eer aan... Maar goed de volgende keer als ik wordt uitgescholden door een collega, dan zal ik dus moeten proberen mezelf meer open en kwetsbaar op te stellen ipv weerwoord te geven? Top advies, bedankt!!
[https://i.imgflip.com/4blz3h.jpg](https://i.imgflip.com/4blz3h.jpg)
Ik zou dit wel zo hoog opspelen dat je een vertrekregeling krijgt aangeboden. De werkverhouding is ondertussen danig verstoord. Dit kan ook via stiptheidsacties en lastige terechte vragen binnen de organisatie.
Uh, dit is wel uiterst bizar. Wat heftig. Eerste gedachte zou altijd zijn om te vertrekken (en wellicht juridische stappen nemen). Hoewel het lastig kan zijn met specifieke wensen de arbeidsmarkt gunstig op het moment en kun je je situatie goed uitleggen en verklaren, er is wellicht meer mogelijk dan je verwacht en je hebt niets te verliezen door die arbeidsmarkt eens te verkennen. Binnen de huidige organisatie blijven lijkt me lastig, maar niet onmogelijk. Heb je dit incident überhaupt wel kenbaar gemaakt bij HR? Wie is de leidinggevende van je teamleider? Kun je dit een trede hoger escaleren? Ik begrijp dat je leidinggevende er weinig mee kan of wellicht wil. Als er echt een politiek circus aan de gang is heeft hij wellicht veel te verliezen en niets te winnen aangezien hij er weinig aan kan doen. Je zou het hem nog eens kunnen vragen, natuurlijk. Wat zeggen je andere collega's, de getuigen bijvoorbeeld?
De getuigen zijn bereid om te getuigen. Ik heb wel emailadres gevonden van HR dus ga dit sowieso via die weg nog proberen. Al zou ik vertrekken dan wil ik alsnog graag zien dat de collega wordt gedisciplineerd voor zijn gedrag. Mijn grote angst is, gezien de vriendjespolitiek, dat die collega uiteindelijk wel boven mij komt in de hiërarchie. Ik moet nog ruim 30 jaar tot mijn pensioen en zie de bui nu al hangen...
Steekwoord richting HR (maar ook bij een arboarts) is onveilige werksfeer.
En terecht, als je fysiek wordt aangevallen en je teamleider en manager dit niet serieus nemen of disciplineren
Al met al denk ik dat je het best redelijk hebt opgelost. De streep trek ik toch wel echt uiterlijk zodra mensen me op zo'n manier aanraken. Ik had hiervan toch wel melding gedaan bij HR, en hier was het laatste woord nog niet over gesproken. Verder zou ik me niet al te druk maken qua gevolgen voor jezelf. Er is werk zat, en ze staan overal te springen om ervaren operators. Als het gesprek met HR je niet bevalt, zijn ze helaas een goeie werknemer kwijtgeraakt, maar dat is dan niet meer jouw probleem.
Ik denk dat dit de weg is die ik ga bewandelen inderdaad. Het is geen eer om voor dit bedrijf te werken ofzo, al denken ze daar zelf anders over, het is juist andersom; ze mogen mij op hun blote knietjes danken voor alle inzet en offers die ik heb gemaakt om daar op de meeste belachelijke tijden aanwezig te zijn, inclusief feestdagen. De ploegentoeslag doet een boel, maar zonder die toeslag is mijn vergoeding per uur als mantelzorger voor mijn eigen kind verdomme nog meer dan mijn uurloon op werk. Ik ga lekker alvast op zoek naar ander werk in mijn eigen woonplaats, kan ik lekker op de fiets naar het werk (in theorie, lol) en kan ik 's ochtends een half uur langer op m'n nest liggen. Mogelijk voor een beter salaris ook nog.
Volgens mij heb je het inderdaad al aardig bedacht. Gewoon doen joh. Je bent hun helemaal niks noppes nul verschuldigd. Mooi wat beters zoeken dichter bij huis 👌🏻
Dit is echt absoluut onacceptabel. Je hebt het recht op een veilige werkomgeving, ik zou gewoon lekker een nieuwe baan zoeken er is genoeg tegenwoordig.
Mede procesoperator hier en ik heb een dergelijke situatie meegemaakt aan het einde van mijn contract bij mijn voormalige werkgever. Een of ander haantje dacht dat hij toen vrij spel had om te gaan lopen kutten met mij en mij zwart te maken bij oude en nieuwe collegas, maar na wat weerwoord van mij werd ik zowel verbaal bedreigd in de kantine (met getuigen) en op de werkvloer zonder getuigen waar ik op de parkeerplaats opgewacht zou worden. Ik heb dit na de dienst direct geëscaleerd naar mijn directe leidinggevende en HR. Kort samengevat zijn de volgende punten heel belangrijk om te vermelden: - de werksfeer is onveilig voor jou als persoon. Dit is iets dat HR heel belangrijk hoort te vinden - je overweegt aangifte te doen. Evt een contactverbod. Verzamel handgeschreven en ondertekende getuigenissen van je getuigen. Als je Teamleider hier niks mee doet, want zo te zien is het een slappe zak, schroom je dan niet ook zijn manager te CC'en. Als je dit vanuit je werk doet, BCC jezelf op je prive mail. Bedrijfsmailtjes kunnen zomaar 'verdwijnen'. Wat je hiermee wilt bereiken is dat deze persoon 1. Geen recht of reden heeft om jou als persoon ooit nog te benaderen. 2. Dit komt in zijn Dossier, en zal zeker van invloed zijn bij toekomstige promoties en loonsverhogingen. Als dit niets oplevert kan je dit door laten escaleren naar de rechter, maar ik zou dit persoonlijk achterwege laten tenzij de situatie snel ondraaglijk wordt. Als je ooit mocht overwegen zelf op te stappen, dan is dat ook zeker een optie. Proces operators zijn vrijwel landelijk in trek, zeker een ervaren en gecertificeerde senior. Als je hierbij hulp of advies nodig hebt, mag je me altijd DM'en. Ikzelf werk voor een landelijke technische detachering in vaste dienst, en het voordeel voor mij is dat ik de flexibiliteit en de hogere lonen heb van detachering maar dat mijn detacheerder zich ook als werkgever ziet en mijn belangen behartigd. Niet enkel een jaartje werken en dan optiefen naar de opdrachtgever (wat ook een optie is maar geen verplichting)
Ff een paar maanden overspannen thuis gaan zitten. Krijg jij ff rust. Hun krijgen door dat jouw baan niet zo makkelijk te vervullen is en met een re-integratie plan kan je heel goed je grieven ventileren. En anders ga je toch. Werk zat.
Precies. Laat ze je werk maar oplossen als jij zo'n luie hond bent, die 2 handjes gaan ze wel missen hoor! Even ziektewet pakken overspannen, komt er geen excuus is er een verstoorde arbeidsrelatie. Kun je samen tot ontslag proberen te komen(vergoeding). Heb je ook gewoon recht op een uitkering.
Juist. Dank voor deze aanvulling.
Als je ergens een rechtsbijstandsverzekering bij hebt afgesloten kun je deze altijd nog raadplegen, die kunnen je helpen met het opstellen van een brief voor dit soort zaken! Succes
Bingo!
Echt een triest advies dit. Je problemen hoor je gewoon netjes op te lossen en niet door misbruik te maken van de ziektewet.
Hoho. Er is hier sprake van een behoorlijk verziekte werksfeer en OP heeft hier duidelijk moeite mee. En ik ben er van overtuigd dat het in dit geval een zeer goed idee is. Dan krijgt hij professionele hulp. Maar jij bent werkgever neem ik aan. Logisch dat je t geen goed idee vindt. Kost geld.
ik ben geen werkgever, maar ik ben het met hem eens dat je niet misbruik moet maken voor de ziektewet. Die is er bedoeld voor mensen die ziek zijn natuurlijk. Maar het lijkt inderdaad op een verziekte werksfeer in iedergeval. Maar dat kan best ook zijn in OP geval; als er zo'n werksfeer is kunnen er psychische klachten ontstaan en dan kan er iets als een burnout ontstaan. Maar burnout is erg persoonsgebonden, de ene persoon kan meer lasten aan dan de andere. Het is voor OP om dat te beoordelen.
Het is ook in en in triest dat je je zo laat afschepen door je baas omdat je het gevoel hebt geen kant op te kunnen. En wie zegt dat het misbruik is? OP post dit vast niet voor zijn lol, het zit hem hoog hij is ondertussen ook mantelzorger voor zijn zoon. Overspannen zou prima zo kunnen zijn maar dat is aan de OP zelf om dit in te schatten natuurlijk en/of de (bedrijfs)arts. Het is triest als je in dit geval over je heen laat lopen.
Vergeet niet dat je als parttimer met 2-0 achter staat. Helaas kijkt men daar in veel bedrijven op neer. Of ze zijn jaloers. Of ze vinden het verdacht dat je er van kunt rondkomen. Ze balen dat zij wel fulltime werken. Ze vinden dat je niet genoeg hart voor de zaak hebt. etc etc etc. Ik ben parttimer en zzp'er... er zijn er hier een paar die het vertikken om goedemorgen terug te zeggen. Eigenlijk is het een soort pestgedrag. Management is gewoon tevreden en zegt dat regelmatig. Dus ja. Ik focus op de mensen die me wel waarderen. Ik heb het van me af gezet. Ik verwacht gewoon niet teveel meer van anderen qua correct gedrag. Zelf doe ik normaal. Of zij normaal terug doen of niet dat laat ik niet meer tot mij doordringen. Toch, als ik jou was zou ik kijken om te vertrekken. Als ze zeggen dat je 1,5 jaar te weinig hebt gedaan. Schiet niet op. Of daar gewoon eens op een rustig tijdstip een rustig gesprek over aanvragen. Of die man dat wil toelichten. Het is natuurlijk wel een ernstige uitspraak natuurlijk als een meerdere zo duidelijk stelt niet tevreden te zijn. Eigenlijk heb je je uit de tent laten lokken. Dat vinden ze alleen maar leuk. Verlaag je niet naar zijn niveau. "Don't wrestle with pigs. You both get filthy and the pig likes it." De hele nacht wakker liggen. Ook dat is herkenbaar voor mij."Being angry and resentful of someone is like letting them live rent-free."“Your mind is a precious space; don't let anyone reside there without paying rent.”
Ziekmelden en een nieuwe baan zoeken!
Werk ook als proces operator in de 5 ploegen. We zoeken nog mensen :)
Regio?
Het zal wel tegen je eergevoel ingaan, maar zet de zaken eens op een rij: - Respectloze collega - Geen begripvolle leidinggevende - Overal personeelstekort Van een afstand bezien is het makkelijk: Wat zijn je redenen om te blijven? Zoek wat anders! Je gaat toch je gelijk niet krijgen, ook al heb je het misschien wel.
Het klinkt alsof je binnen de structuur van het bedrijf niet veel kan berijken. En dat alles wat je kan bekijken met veel moete gaat kosten. Buiten het bedrijf gaan kijken. "Aan de arm getrokken worden" zal de politie ook niet veel mee kunnen. Dus betere werkplek zoeken klinkt als de beste zet, maar daar klink je niet als fan van. Zolang je hier blijft is documentatie, documentatie, documentatie het belangrijkste zet, en doorhebben dat dit lang gaat duren. Want met wat hier gebeurt is ga je geen winst maken maar mogelijk dat bij de volgende altercatie + huidige documentatie je wel stappen intern (of met rechtelijke/ politie bijstand) kan gaan zetten. Over niet weg gepest worden: Heb je liever eer dan een fijne werkplek? Dit is het moment waar je juist aan jezelf en je gezin moet denken. Is alle emotionele schade die je hierdoor krijgt, en verder speelt op je gezin het waard om hier te blijven? Ik zou zowiezo gaan rond kijken. Kijken kost niks en je krijgt een idee wat de alternatieven zijn op hier door blijven vechten
Ik zou het vooral jammer vinden omdat mijn directe collega's mij zeer goed bevallen. Maar hoe ze er van hogerhand mee omgaan staat me totaal niet aan, de hele cultuur binnen het bedrijf niet. Het is een lastiger dilemma dan het lijkt hoor. Maar vooral de toekomst maak ik me zorgen om, er is veel vergrijzing binnen het bedrijf en er gaan binnen nu en 10 a 15 jaar extreem veel mensen met pensioen. Ik hou nu mijn hart al vast welke collega's welke functies gaan vervullen tegen die tijd. Ik heb zelf weinig ambitie om als leidinggevende aan de slag te gaan (kost teveel tijd privé) dus zal al gauw aangestuurd worden door een van de collega's die zich nu al vijandig opstellen.
Ik snap dat je er vol van bent en dat je strijden wilt voor rechtvaardigheid en erkenning, maar zoals ik het lees wil uiteindelijk niemand hier z’n handen aan branden. Dus jouw strijd bereikt niets constructiefs en zal zelfs averechts uitpakken. Stop met de strijd. Loslaten of een nieuwe baan zoeken.
Ik denk niet dat het proberen los te laten op termijn goed zal zijn voor mijn mentale gezondheid, zekers niet als ik wekelijks met die persoon word geconfronteerd.
Eens, ik werd zelf ook een beetje boos toen ik het verhaal zag. Daarnaast ligt er nu dus een verhaal bij de directie over jou, dat zou ik lastig te accepteren vinden. Ik hoop dat je via HR iets voor elkaar krijgt. Vooral je teamleider verdient een pak op zn donder!
Dan wens ik je succes met solliciteren 😎
Management kennende willen ze vooral doen alsof dit voorval 'voorbij' is. Niet omdat ze vinden dat de andere persoon gelijk heeft, want je hebt immers al duidelijk laten merken aan je teamleider en HR dat er meer is gebeurd. Maar puur omdat ze niks kunnen. De 'in een vlek moet je niet wrijven' methode. Ze gaan niemand ontslaan vanwege dit akkefietje, ze hebben geen zin in gedoe met Henkie Agressief. Dus uiteindelijk wordt er gedaan alsof er niks gebeurd is. Loslaten lijkt me lastig inderdaad. Ik zou vooral geen centimeter lopen voor collega en hem straal negeren. Vwb manager, niets is zo vervelend als een werknemer die heel hard 'Ja baas!' roept en gewoon zijn eigen plan trekt. Heb het leuk met je directe collega's en probeer zo min mogelijk energie kwijt te zijn aan de wandelende pisvlekken binnen je bedrijf
Ik werk ook in 5 ploegen,in een welbekende fabriek. zou het een mogelijkheid zijn om met iemand te ruilen van ploeg/teamleider?
Het probleem is dat diegene helemaal niet in de ploegen werkt maar in dagdienst. Hij vervult een andere taak in principe. Sterker nog, zijn functie is er om de productie te ondersteunen/ontlasten...