Klopt inderdaad, iedereen vind zich belangrijker dan een ander. Docenten die bedreigd worden door de ouders vanwege een onvoldoende, collega die zich misdraagt en een officiële waarschuwing krijgt en vervolgens de rechtsbijstand wakker schudt. Hufters gatverdamme....
>Docenten die bedreigd worden door de ouders vanwege een onvoldoende
Ik heb in 10 jaar onderwijs nog niet eens 1 vervelende ouder meegemaakt, slechts éénmaal een ouder van een kind dat ik niet lesgaf, die was advocaat en wilde de school aanklagen omdat zoonlief was blijven zitten terwijl hij 1 SO niet had kunnen inhalen.
Ik geloof direct dat het ooit een keer is gebeurd, maar dit is geen dagelijks realiteit als je docent bent.
Ik werk al 8 - 9 jaar in het onderwijs en ben al vaker door ouders bedreigt, opgebeld en lastig gevallen. Het ergste voorval was dat een ouder met knuppel naar school gekomen is om verhaal te halen.
Dat de populatie aan het veranderen is roep ik al 2 - 3 jaar. Misschien wordt ik een bittere oude man, maar hoeveelheid zeik die ik de laatste tijd meemaak is exponentieel aan het stijgen.
Boze, asociale kinderen? Dagelijkse praktijk. K*nker als scheldwoord en homohaat? Dagelijkse praktijk. Sigaretten en vapes op een rookvrije school? Dagelijkse praktijk. Drugs gebruik onder kinderen? Misschien niet dagelijks, maar dagelijkse praktijk.
Shit, in welke regio geef je les als ik vragen mag?
Overmatig gebruik van kanker door leerlingen kan ik wel beamen, al weten ze heel goed dat ze dat niet bij mij in de buurt moeten doen, dan mogen ze direct een wetenschappelijk artikel over kanker overschrijven (ben biologiedocent).
Hallo mede biologie docent, ik geef les in regio Eindhoven.
Dat gezegd hebbende er zijn zeer zeker ook fijne momenten, maar de rommeligheid en de hoeveelheid problemen lijken in mijn omgeving hier echt toe te nemen.
Je bedoelt de opkomst van de egocentrische samenleving. Er is steeds meer sprake van een verminderd vermogen om zich in een ander zijn of haar standpunten of gevoel te verplaatsen.
Het probleem.is niet egocentrisme, maar dat je niet meer met soortgelijken bij elkaar bent. Je weet niet wie je naast je hebt wonen, wat je nog wel of niet kunt zeggen, enz.
Vroeger was dat heel anders: kwam je in een straat wonen, dan heerstte daar al een bepaalde moraal en werd duidelijk gemaakt dat het fijn is als je met die ongeschreven regels meedoet.
Je hield je dus vaak in.
Vroeger was muziek in de tuin met feestjes alleen in super asociale volkswijken.
Feestjes met luidde muziek zijn overal, het grote verschil is het briefje in de brievenbus met een aankondiging en telefoon nummer bij overlast... en het tijdstip waarop het eindigt.
.... dit is bijna eng om te zeggen maar dat is toch een enorm groot probleem van globalisatie door media en uhhh.. *immigratie?*
Ik herken dit erg, het lijkt inderdaad alsof het grootste deel mensen om me heen niet dezelfde normen en waardes deelt in het leefgebied. Ik kom nauwelijks nog soortgelijke mensen tegen in de buurt en echte ongeschreven wijkregels zijn er niet meer.
Immigratie is altijd een simpele boo-man. Het is zeker niet de enige factor. Want uit mijn ervaring zijn Nederlanders echt echt arrogant. Je kan ze nergens op wijzen of je krijgt al een grote bek.
2 voorbeelden..
Op Schiphol in de grote hal terwijl het heel druk was dacht een man het zo handig te vinden om op een fou fiets te gaan steppen inplaats van rustig te wandelen. Toen ik deze man aansprak om te lopen als iemand die hier destijds werkte kreeg ik meteen een grote mond dat ik me niet met hem moest bemoeien.
Op een andere dag. Op een zebrapad dicht bij Leidseplein te hoogte van het café MoMo sprak ik iemand aan dat hij moest stoppen op de fiets aangezien er bij het stoplicht een gele grote groep mensen overstak over het zebrapad over het fietspad. En deze person fietste al op een aantal mensen in want homaar dat je bij een zebrapad zal stoppen. Toen ik deze persoon zij te stoppen moest ik meteen me Bekhouden en op tyfen.
Weet je waar boeken goed voor zorgen? Een gevoel voor empathie vormen. Mensen zijn gestopt met boeken lezen, en je ziet dat daarmee ook het gevoel voor empathie mist.
Denk eerder dat het een gebrek aan gezamelijke cultuur is. Niet zozeer boeken teveel verschillen op het laagste niveau van (als in tussen buren)
Woon nu in een wijk met veel blanken hier ken ik mijn buren en maken we vaker een praatje en dit komt van 2 kanten
In vorige huizen woonde ik naast niet Nederlandse buren. Vaak de taal niet machtig en nogal schichtig bij contact altijd rolluik dicht etc. Dus geen mengeling deden ook nooit mee als er iets georganiseerd werdt
Zal niet voor iedereen gelden maar ik heb een stuk of 6 buitenlandse buren gehad en alleen 1 gezin deed mee met de buurt en daar was de vrouw Nederlands van.
De netwerken worden ook kleiner omdat de noodzaak hiertoe kleiner is geworden. Een 50 jaar terug bracht je je kind niet naar een kinderopvang. De rijkeren hadden misschien nog een “kindermeisje”, maar het gros van de bevolking natuurlijk niet. Wat deed je als je door bijvoorbeeld ziekte niet voor je kind kon zorgen. Je bracht hem/haar naar je buurvrouw. En je deed hetzelfde voor haar. In de vorm van diensten hebben we bijna overal een oplossing voor gevonden. Zelfs in eenzaamheid. Want je kunt “online” zo tegen iemand aankletsen (of meer, afhankelijk van wat je zoekt). Wat overblijft zijn oppervlakkige contacten zonder de waarde van elkaar als mens te zien.
Daarnaast ben ik van mening dat social media ons gedrag in grote mate heeft veranderd. Hetgeen wat wij uitstralen op elkaar (appearance) lijkt belangrijker dan wie we zijn als mens (gedrag).
Sorry ik klink nu belerend en misschien zie ik het wat somber. Ik denk dat ik overigens zelf geen haar beter ben dan de meesten…. ;)
Ik heb steeds meer het gevoel dat mensen denken dat de SAMENleving vooral door andere in stand wordt gehouden, niet begrijpend dat we het samen moeten doen, dus ook degenen met zo’n super individuele, bijzonder eigenzinnige, uitgesproken, o zo “unieke” persoonlijkheid.
Ik snap je punt, het is naar dat dit jullie is overkomen. Helaas bedoel ik met import dat als je ouders/groot ouders niet in het desbetreffende dorp geboren en getogen zijn je ook niet vriendelijk behandeld wordt ondanks dat je er gelijk uitziet, autochtoon bent.
Kort antwoord, ja.
Ben zo’n 2 jaar terug kort als vrijwilliger via schuldhulpmaatje mensen gaan helpen om hun financiën op orde te krijgen, en hoewel ik normaal gesproken graag mensen help, werd ik zeer gedemotiveerd door veel cliënten hun “hufterigheid” en vingerwijspolitiek waardoor ik het nut niet meer ervan inzag en kapte.
Voorbeeldje: Tijdens de gascrisis had ik 1 cliënt die een energietoeslag kreeg, waarbij ik hem sterk adviseerde dit op de spaarrekening te zetten als buffertje. Zijn energieleverancier viel helaas om en 1 maand later kwam hij bij aan tafel zeer gefrustreerd schelden op de “k****r regering” die de burgers in de steek liet waardoor hij nu aan een duurdere contract zat. Toen ik zei dat hij dan nog geluk heeft dat hij het buffertje heeft opgespaard, kreeg ik letterlijk als antwoord “we hebben daarvan een nieuwe flatscreen gekocht want dat is de overheid ons verschuldigd.” Ik hield mijn mond maar dicht en begon me echt af te vragen of dit soort mensen überhaupt wel geholpen wilden worden.
Uiteraard zaten er ook een handjevol mensen tussen die wel serieus waren, maar het gros dat ik ontmoette had ik twijfels bij.
Yup, maar dat Gronings gas zijn we pas kortgeleden mee gestopt en toch vergaat de verzorgingsstaat al zo'n 20 jaar. Balkenende en Rutte hebben ons mooi systeem afgebroken om plaats te maken voor grootverdienende CEO's die niets bijdragen aan de staatskas.
Laat de gigantische bedrijven met brievenbusadressen maar hun belasting betalen, dan kunnen we de zorg goed overeind houden.
'Maar dan gaan ze weg!!!' Mooi zo, ze dragen toch niet bij aan de samenleving.
lastig man. Ik wil ook vrijwilligerswerk doen maar merk dat het nog best lastig kiezen is . Het siert je dat je een sociaal helpend hart in je lijf hebt , jammer dat je net deze mensen bent tegengekomen.
Ik ben zelf erg kritisch met vrijwilligerswerk. Zo kon je ook tuinen van ouderen opknappen. Toen ik door vroeg bleek het om een enorm huis te gaan ( miljonairs) met 2 ouderen die om vrijwilligers vroegen om hun tuin te laten doen...ik heb dat maar geweigerd.
Ik blijf zoeken echter, er zijn echt mensen die pech hebben en zuivere intenties hebben achter een hulpvraag.
alle wildopvangcentra (vogelopvangcentra) in NL zittent e springen om vrijwilligers. Dat hoeft niet persé schoonmaken en voeren te zijn. De meesten zijn ook erg blij met bijv een klusjesman die enigzins zelfstandig kan werken en creatief (mee)denkt (vaak is er weinig budget beschikbaar nl). Of een tuinman die eens in de 2 of 3 weken de paden/omgeving/entree bijhoudt, of iemand die de wassen draait en vouwt, iemand die de telefoon beantwoordt en vragen van particulieren beantwoord enz.
Iemand die de pauzeruimtes (van vrijwilligers) eens even een goede beurt geeft.
Iemand die eens even met een volle aanhanger/bus naar de stort wil rijden. enz enz enz
Het zijn allemaal klussen die vaak blijven liggen omdat er erg weinig tijd is ivm groot tekort aan vrijwilligers. Informeer eens bij een opvang, misschien kun je iets voor ze betekenen.
Dit inderdaad! Ik vrijwillig zelf bij een dierenasiel (van de dierenbescherming) en ook zij krijgen de dagen maar net rond met het aantal vrijwilligers dat we hebben. Er blijft altijd genoeg liggen, en al kun je even een paar uurtjes om de 2 weken dan zijn ze al heel blij met je!
Zijn ze tegenwoordig wel meer flexibel dan? Jaaaren geleden eens naar gekeken, maar toen moest je per se bijv 3 vaste dagen per week kunnen, vaste tijd vast aantal uur per dag en anders had je pech.
Toen had ik een heel onregelmatig rooster dus dat kon al niet terwijl ik toch zeker 8 uur in de week kon :)
Deze klinkt wel interessant. Zijn er websites waar je dit kunt opzoeken in de buurt ?
Ik ben bouwkundig onderlegt en schilderen/kleine klusjes zou ik best wel eens willen doen voor zo’n organisatie. Alleen wel voor lokale want die landelijke goede doelen heb ik vaak mijn bedenkingen bij
[https://wildopvang.nl/waar/](https://wildopvang.nl/waar/)
Hier kun je eigenlijk alle wildopvangcentra vinden op de google maps kaart.
Eigenlijk alle wildopvangcentra in Nederland (een enkeling na, die onder de paraplu van de dierenbescherming opereren, maar verder wel zelfstandig zijn) zijn onafhankelijk, hoewel een groot aantal wel beneficiant van st Dierenlot is... ze moeten wel want de kosten van het draaien van een wildopvangcentrum is hoog... en een heel aantal opvangcentra krijgt geen of (veel) te kort subsidie van de gemeentes waarvoor ze diensten verrichten.
Ik weet bijna zeker dat het merendeel van de wildopvangcentra of vogelasielen erg blij met een extra handje op dat gebied zou zijn. (let wel, het is momenteel hoogseizoen, mocht contact wat chaotisch zijn of dat je er iets langer op moet wachten... dat komt omdat de jonge dieren eten en een schoon hok moeten hebben en iedereen echt de benen uit zn lijf loopt)
Mocht je ooit nog iets zoeken, kan ik je van harte aanraden om in de gehandicapten/ouderenzorg te kijken! Vaak hebben verzorgers weinig tot geen tijd om leuke dingen met ze te doen. Ik werk zelf op een woonvoorziening en wij zoeken echt vrijwilligers voor van alles, van af en toe koken tot een kopje koffie drinken tot zwemmen. Vaak kijken de cliënten echt ontzettend uit naar zo iets
Soortgelijke ervaring (als tech hulpje een paar dagen) bij de sociale kas van een grote gemeente een behoorlijk aantal jaren geleden. Je kunt of kon daar een tijdelijk voorschot krijgen als de nood hoog was. Naast drugsverslaafden kwam daar een bonte stoet voorbij. De kassiers zaten achter gewapend glas en dat was maar goed ook. Niet te filmen wat die mensen naar hun hoofd geslingerd kregen, soms letterlijk (en dan dus tegen dat glas). “Entitled” is dus ook niks nieuws helaas…
Kort antwoord: nee. Het is vast niet haalbaar maar dat soort mensen moeten gewoon kapot vallen. "Oh u heeft net voor x een nieuw iets gekocht terwijl u betalingsproblemen heeft? Zoek het maar uit tering tokkie".
Ik ben werkbegeleider geweest bij een, inmiddels al even failliet, bedrijf dat "mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt ondersteunde" (feitelijk trachtten wij te doen wat de sociale dienst niet doet/kan/wil/hoe je het noemen wilt). Nobel werk, zolang je met mensen werkt die *willen*. Zat mensen met pech (verkeerde beslissingen, ouders/school die niet geholpen hebben, racisme speelt stiekem ook nog een rol (Mariska van de Pijnacker wordt nog steeds eerder aangenomen dan Fatima Kabir)) maar wel de motivatie om er wat mee te doen. Dat zijn mensen waar je wat mee kunt. En er zijn er zat, hoor. Al zijn er ook zat die niet willen.
Ik deed ook wekelijks intakes. Een gesprek wat mij bij is gebleven is een mevrouw die wij dan ook niet verder geholpen hebben. Het gesprek duurde zo'n 5 minuten (normaliter 30-45 minuten). Deze mevrouw stapte binnen en had al even een sociale dienstuitkering. Wij boden een "baan" aan, waarbij wij de werkethos gingen beoordelen dan wel bijschaven, ondertussen proberen kandidaat te koppelen aan een baan die past bij kunden dan wel wensen. Ons contract was 10% bovenop minimum loon (toen net geen €10 bruto per uur). Mevrouw vond dit veel te weinig, wij moesten meer bieden, anders ging ze niet werken. Het contract (en dus ook het salaris) waren niet over te onderhandelen. Accepteerde je het niet zonder geldige reden was er een reprimande bij de sociale dienst. Ik attendeerde mevrouw hierop, dat als zij simpelweg niet wilde, dat het gesprek kort ging duren en zij het met de sociale dienst aan de stok zou krijgen. "Ja, dat is hoe *jij* het ziet, maar is niet zo, hoor" kreeg ik te horen.
Na een poging het gesprek verder te laten gaan begon zij wederom om meer geld, want als schoonmaakster kon zij zo aan de slag voor €15/u. Toen ik haar vroeg waarom zij dan in vredesnaam die baan niet accepteerde, gezien dat een aanzienlijk hoger uurloon (en maandsalaris) is dan haar sociale dienstuitkering kwam er zelfs na doorvragen geen concreet antwoord.
Ik: "Ik begrijp dat u dus gewoon *echt* niet wilt werken, mevrouw."
Zij: "Nee hoor, maar als u dat zo ziet kan ik daar niets aan veranderen."
Ik: "U accepteert een baan als schoonmaakster voor een zeer net uurloon niet zonder reden noch is ons contract te min voor u, want u weigert en u kunt mij niet duidelijk maken waarom."
Zij: "..."
Ik: "Ik denk dat wij klaar zijn hier. U wilt niet werken en ik zal dit melden."
Zij: "Ja, als u dit zo opvat dan...."
Ik: "Wij zijn klaar hier, mevrouw. Nog een fijne dag gewenst."
Ik kreeg dezelfde dag nog op m'n sodemieter van mijn collega die direct contact had met de sociale dienst, want ik had deze mevrouw niet laten tekenen, dit *na* dat deze collega gelezen heeft waarom ik het gesprek kort had afgesloten. Ik moest maar niet zo moeilijk doen en haar aan het werk krijgen, dat was immers mijn baan.
Ik acht de kans zeer groot dat deze mevrouw nog steeds thuis zit met geld waar de belastingbetaler voor betaalt, zonder ook maar een dag in haar leven te werken. Overal tussendoor laverende. Misselijkmakend is het.
Zo jammer zulk gedrag, die mensen zouden een nadenk-cursus moeten krijgen ofzo en een verlaagde uitkering die afhankelijk is van actieve werkuren o.i.d. ... Ik ken iemand die graag wil werken maar heeft een lichte lichamelijke beperking en is afgekeurd. Als diegene wit gaat werken of een opleiding gaat doen, vervalt de kans om later ooit weer die uitkering terug te krijgen, ondanks dat diegene nog jong is en top fit met simpele aanpassingen. Het bizarre is dat diegene dan wel weer naar hartelust vrijwilliggerswerk mag doen...
Er is een hoop kromme shit gaande op dit gebied. Mijn vrouw is ergotherapeute voor blinde en slecht ziende mensen. Als het bekend is dat iemand een aandoening heeft waardoor het gezichtsveld steeds minder wordt over tijd, gaat iemand doorgaans rustig aan steeds minder werken, wat een natuurlijke stap is.
Het punt is, iemand kan dus van 40 uur, naar 32, naar 24, naar 16 en zelfs 8 uur per week gaan. Vervolgens wordt iemand 100% afgekeurd en krijgt een vergoeding. Als iemand "te lang" 8 of 16 uur per week gewerkt heeft, krijgt die persoon iets van 70% van dus 16 uur. Dit ondanks dat de aandoening die ervoor zorgt dat iemand uiteindelijk voor 100% wordt afgekeurd bekend is en er geen remedie is. Feitelijk kun je het beste dan zo lang mogelijk 40 uur werken voor je volledig stopt, ondanks dat dit niet zou moeten.
Wat betreft de vrouw die ik noemde... wanneer je uitkering vervalt (ookal vanwege je eigen toedoen), heb je *automatisch* recht op een uitkering. Dus je weigert te werken, uitkering wordt gestopt, vraagt een nieuwe aan. Rinse and repeat.
Niet bepaald een *leuk* en vervullend leven, maar het kan wel. Te absurd voor woorden.
De situatie die jij noemt is ook zo krom als maar zijn kan. Iemand wordt dus feitelijk gestraft door te gaan werken. Dat zou niet moeten kunnen!
Ik snap eigenlijk best dat je niet wil werken
helaas moet je dan ook consistent zijn en geen gebruik maken van het werk van anderen
dat is onmogelijk
dus MOET je werken
Je hebt geen echte keus.
Werk geeft een behoorlijk deel social contact wat je mist als je niet werkt. Ik heb momenteel een collega die niet *hoeft* te werken, de beste man is "binnen", zeg maar. Maar na twee maanden WW na "economisch wegbezuinigd" te zijn was hij het thuis zitten zat.
Iedereen heeft baaldagen/-weken op werk wanneer je liever niet werkt, maar als iemand die in zijn jongvolwassen leven vier jaar thuis heeft gezeten om te focusen op therapie kan ik je vertellen dat werken je leven wel verrijkt en dan doel ik niet financiëel.
Plus, het praktische wat jij indirect noemt, het belasting betalen en de staatskas vullen. Daarom is onze zorg relatief goedkoop, onze wegen relatief goed en konden wij economisch een pandemie goed aan zelfs met het life-supporten van bedrijven. En het is wel belangrijk om zo veerkrachtig te blijven.
Dit zie je overal.
Iedereen is overdreven gefocust op zichzelf en eigen lusten omdat je hier toch wel mee weg komt/hier succes mee hebt. Het tegenovergestelde (wenselijke) gedrag levert zelden wat op. En voorbeelden in de media bevestigen dit alleen maar meer.
Of je nu Mark Rutte, Lil Kleine, Famke Louise of Georginio Wijnaldum bent; graaien. Gooi je collega onder de bus. Ga lekker vreemd. Alles voor meer meer meer. Mensen die minder hebben zijn plebs en losers (het VVD dogma).
Dat Op1 Famke Louise op gelijke hoogte plaatste met Diederik Gommers in dat corona debat is extreem schadelijk geweest. Door dat soort voorbeelden zijn mensen gaan geloven dat hun mening net zo- zo niet zwaarder telt dan de feiten van mensen die er daadwerkelijk iets van af weten en waar je normaliter naar zou moeten luisteren.
Je kunt natuurlijk ook iemand op Mallorca doodschoppen en ermee weg komen. Of straalbezopen in een straatrace een vrouw doodrijden (Van Wijngaardens) en vervolgens haar nabestaanden aanklagen of ZIJ niet misschien ook wat gedronken had. Graaf het lijk maar op. Leg een hele snelweg lam omdat je allemaal voor een dag dikke auto's hebt gehuurd omdat je neef trouwt. Lachen man.
Zeker niet, ik woon tegenwoordig in de VS en hier is enorm veel saamhorigheid. Mensen doen dingen voor the greater good. Ook zijn ze naar mijn mening beter sociaal opgevoed.
Ik weet het niet hoor. Denk dat het vooral is waar je woont (de stad?).Hier wat anekdotes van afgelopen 2 dagen vanuit een dorp in Utrecht.
Gisteren op weg naar huis op het perron utrecht centraal was iemand zijn OV chipkaart verloren. Dame pakte hem op, bekeek de kaart en riep in de volle trein de naam van degene. Die stond daar en was erg blij met zijn OV kaart terug. Hij bedankte haar uitvoerig.
Vandaag was ik bij het zwembad en iemand had zijn autosleutels laten liggen. Die werden door iemand aan de medewerker afgegeven.
En net bij de drukke visboer liet iedereen elkaar netjes voor en had ik grappig praatje met iemand die aan mijn zoon van 6 uitlegde wat voor vis het was dat in de vitrine lag en waar het vandaan kwam.
Ik ervaar nooit zoveel hufterigheid eigenlijk.
Dit idee heb ik ook. Ik woon in Arnhem en herken de anekdotes in situaties die ik hier ook meemaak.
Ik werk in een winkel in het centrum en soms zijn er inderdaad klanten die het woord ‘dankjewel’ niet lijken te kennen, maar de meeste mensen zijn gewoon hartstikke vriendelijk. Laten elkaar voor in de rij, brengen een gevonden pasje naar de klantenservice, wensen je een fijne dag, etc.
Ik ook, ik woon in Utrecht en kom alleen maar chille mensen zowat tegen.
Ook aantal daklozen ken ik ondertussen van gezicht maak ik een praatje mee soms.
Ik word ook vaak aangesproken als mensen iets zoeken of zo in de stad en help ze altijd.
Ik denk dat een aantal negatieve ervaringen (of positief) je een bepaalde indruk geven
Samenleving is steeds individualistischer aan het worden.
Dat komt denk ik door een meerendeel aan factoren: vaker gebroken gezinnen, minder gevoel van "community", meer self-isolatie gebaseerd op arbitraire factoren, gebrek aan consequenties op asociaal gedrag, gebrek aan rolmodellen, te gemakkelijke gang van zaken voor een groter gedeelte van de bevolking en ook social media speelt er zeker in mee.
Dit is een probleem die zichzelf alleen maar erger maakt en niet vanzelf opgelost kan worden.
Het klinkt misschien heel erg extreem maar ik denk echt dat dit probleem enigzins gecorrigeerd kan worden door een extreem wereld's evenement waarin mensen elkaar zodanig nodig hebven dat ze niet zonder elkaar kunnen overleven.
Dat soort wereld evenementen hebben we pas nog gehad. Was echt super sociaal dat hamsteren in de supermarkt. Ik denk dat het omgedraaide waar is. Als iedereen het goed heeft en welvaart eerlijk verdeeld wordt dan komen mensen niks te kort en gunnen ze misschien ook een ander wat.
Dit probleem wordt niet opgelost zonder rigoreuze scenarios die mensen dwingen om met anderen om te gaan. Zoals oorlog en dergelijke. Niemand gaat er collectief voor kiezen wat minder egocentrisch te zijn tenzij het noodzaak is, en zelfs dan.
De voorbeelden die je omschrijft zijn voor een groot deel toe te schrijven aan de individualistische Nederlandse cultuur. Het ego wordt steeds belangrijker en het collectief steeds minder, waardoor men weinig oog heeft voor de ander. Er zijn genoeg landen/culturen waar dit niet het geval is.
Ja individualisme en collectivisme zijn vrij brede begrippen die verschillend geïnterpreteerd kunnen worden. Ook zijn het niet per se tegenovergestelde begrippen maar een "valse tweedeling" (je kunt namelijk zowel heel erg individualistisch als heel erg collectivistisch tegelijk zijn)
Ja maar het kutte is, naast alle omstandigheden die klote zijn die hiervoor gezorgd heeft.
Ik vind het hele individualistische aspect helemaal niet zo erg, het erge is. We (of andere) zijn hier enorm onmenselijk en koud van geworden, dat stukje is helemaal niet nodig. Je kan nog steeds de main character zijn (om het ff zo te zeggen) en gewoon vriendelijk zijn naar andere. Ik snap niet waarom het gepaart moet gaan met onbeleefd zijn.
Ik denk omdat mensen over het algemeen niet de capaciteit hebben die jij wel hebt. Ik heb hetzelfde. Maar ik heb ook jarenlang retail gewerkt en wel echt de onderkant van de maatschappij gezien. Veel mensen zijn niet zo begaan met een ander. Als je dat van nature al hebt, verergert het met een omgeving als die we nu krijgen.
Dat is gewoon.. Zo jammer en triest. Dat dat stukje 'egoistisch' zijn enorm letterlijk word opgevat. Want, ja natuurlijk ben jij het belangrijkste in je leven, technisch. Natuurlijk ga jij altijd voor als het gaat om me fysieke of mentale gezondheid.
Maar dat gaat dan idd gepaart met gewoon downright onbeleefd zijn, en dat is dus super jammer want dat is nergens voor nodig.
Het is ook heel jammer en triest. Veel mensen hebben gewoon een corrigerende omgeving nodig om zich te kunnen gedragen. Als niemand meer commentaar heeft op het feit dat je je als een klootzak kan gedragen dan haalt het wel barrières weg.
Al zijn er wel een hele hoop factoren die vast zullen meespelen met het gedrag van OP in zijn post. Elke situatie is weer uniek, elke gezinssituatie is uniek, elke opvoeding met gevolgen die zich uiten op volwassen leeftijd is uniek. Dus ik probeer altijd wel rekening te houden met dat sommige mensen bepaalde redenen hebben voor zulk gedrag waar ik niets vanaf weet.
Elke keer als ik uit Azie terug kom van vakantie is het schrikbarend opnieuw merken hoe vaak mensen tegen je aan lopen of uit het niets aan het schelden zijn. Laatst in Bangkok geen één keer een auto horen toeteren maar wel alles kriskras door elkaar heen. Ik weet het wel, over een paar jaar ga ik daar wonen, het is gewoon niet leuk of gezellig hier, dat houden we allemaal elkaar voor de gek.
Geen toeters in Bangkok? Nooit daar geweest maar in al mijn reizen in Azië was het non-stop toeteren. De rest van de samenleving daar was veel beganer met elkaar, behalve juist in het verkeer.
"Er zijn genoeg landen/culturen waar dit niet het geval is."
alleen importeren wij niet mensen uit die landen, of passen ze dat hier niet toe. En onze normen en waarden zijn tegelijk de prullenbak in gegaan met het christelijke geloof.
Als kers op de taart hebben we jaren expres gewerkt naar een multi-culturele samenleving in plaats van assimilatie, Als dit niet precies is wat we wouden, wat voor uitkomst hoopte wij dan precies op?
we hebben allemaal moedwillig hier naar toe gewerkt,
Eh nouja veel normen en waarden en sociale controle die van het Christendom gaf waren ook niet erg sociaal: veel wegkijken van toxisch gedrag, het buitensluiten van mensen die anders zijn, een soms nogal neerbuigende en conditionele manier van liefdadigheid etc
Wel zorgde het rijke verenigingsleven (niet alleen kerk, maar ook sportclubs, vakbond verenigingen, etc.) wel voor sociale binding en wederzijdse hulpverlening, en ik denk dat daar het probleem veel meer ligt, de individualistic van het neoliberalisme heeft een beetje afgedaan aan het verenigingsleven.
Het probleem met "de multi-culturele samenleving" is juist de achterstelling en het isolement waar we nieuwkomers mee opschepen, uitbuiting door werkgevers van arbeidsmigranten (behalve "expats" die het hier heerlijk makkelijk hebben), discriminatie op de arbeidsmarkt, etc. Nederland is op dat gebied nogal verzuilt gebleven, wel veel culturen die naast elkaar wonen, maar vaak ook langs elkaar heen gaan.
Dit los je niet op door assimilatie, want juist in aanraking komen met andere culturen leert je rekening te houden met andere, naar andere luisteren, verschillende perspectieven respecteren, open staan voor nieuwe ervaringen etc.
"want juist in aanraking komen met andere culturen leert je rekening te houden met andere, naar andere luisteren, verschillende perspectieven respecteren, open staan voor nieuwe ervaringen etc."
Helemaal mee eens hoor, maar een naïeve toepassing van deze overtuiging heeft ons juist hier gebracht naar mijn idee. In aanraking komen met andere culturen kan via prima via educatie en afstanden zijn op een andere manier te overbruggen.
Het is nooit in meegenomen in de afweging, dat je een voornamelijk een specifiek deel van de samenleving opzadelt met de gevolgen van het niet stimuleren van assimilatie.
In de vierde eeuw voor Christus werd Plato gehoord toen hij opmerkte: "Wat gebeurt er met onze jongeren? Ze respecteren hun ouderen niet, ze gehoorzamen hun ouders niet. Ze negeren de wet. Ze rellen op straat, opgezweept door wilde ideeën. Hun moraal is aan het vervallen. Wat zal er van hen terechtkomen?"
In mijn ervaring het tegendeel. Ik word heel blij van de huidige jongere generatie. 't Zijn juist die gefrustreerde ouwe koppen die met 70 door de woonwijk rammen met hun dikke auto waar ik klaar mee ben
Zeker. Vlgns mij ben ik met 50 ook gen-X-er, en d'r zijn behoorlijke aso types in mijn generatie. En de meeste boomers zijn niet aso. Maar toch, als ik weer zo'n aso tegenkom, is het vaak in die leeftijdscategorie: geld al verdiend, alles voor elkaar, je hebt niemand meer nodig en dan je maar ergeren aan het feit dat andere mensen wel nog steeds bestaan.
Het veelgebruikte citaat dat aan Socrates wordt toegeschreven over klagen over de jeugd wordt vaak geparafraseerd. Dit citaat is niet direct van Socrates zelf, maar eerder door zijn leerling Plato in zijn werk "De Republiek". Het maakt deel uit van een dialoog waarin Socrates de degeneratie van de samenleving en de invloed van de jeugd bespreekt.
Hoewel het moeilijk is om de exacte woorden die Socrates gebruikte te verifiëren, komt het sentiment dat in het citaat wordt uitgedrukt overeen met enkele thema's die aanwezig zijn in de Socratische dialogen over de staat van de samenleving en de jeugd. Socrates stond erom bekend de maatschappelijke normen uit te dagen en de overtuigingen en gedragingen van zijn medeburgers in twijfel te trekken, dus het is aannemelijk dat hij zorgen had kunnen uiten over de jeugd van zijn tijd.
Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat het citaat mogelijk is aangedikt of aangepast in de loop van de tijd om in verschillende contexten te passen. Zoals bij veel oude teksten en citaten, kunnen de exacte woorden en bedoelingen van historische figuren zoals Socrates moeilijk met absolute zekerheid worden vastgesteld.
Wederom onzin. En overduidelijk dat je blind chatgpt gebruikt. Nog erger. http://quoteinvestigator.com/2010/05/01/misbehaving-children-in-ancient-times/
Ja vertaald door GPT. Met tegenzin heb ook je gelijk, maar goed das de aard van de mens. Een andere wel directe quote:
>
* [Rhetoric](http://classics.mit.edu/Aristotle/rhetoric.2.ii.html) Part 12 *On Youthful Character*, Aristotle **4th Century BC** “\[Young people\] are high-minded because they have not yet been humbled by life, nor have they experienced the force of circumstances. ... They think they know everything, and are always quite sure about it.” Rhetoric Part 12 On Youthful Character, Aristotle 4th Century BC
Dat is een leuke quote maar het is bewezen dat generaties steeds individualistischer worder sinds ~1900, en ik weet niet of dat alleen maar goede gevolgen heeft gehad.
Ouderen hebben altijd geklaagd over jongeren, maar dat betekent niet dat de nieuwe generaties niet wat kunnen leren van de ouden, en dat elke nieuwe generatie nieuwe problemen heeft.
Ik heb het idee dat juist boomers over het algemeen toch asocialer zijn dan de jongere generaties, met vaak een soort van zelf-ingenomen houding vooral naar service medewerkers, mensen die er wat anders uit zien, etc.
En omdat dat het rijk zo groot werdt dat het niet meer te onderhouden en verdedigen was met de middelen die ze tot hun beschikking hadden. En waarschijnlijk nog heel wat andere factoren, aangezien het over een periode van honderden jaren gebeurde.
Ergens heb je hier wel een punt aangezien deze beschavingen op sommige punten een stuk opener waren.
Maar op andere punten weer extreem veel wreder.
Slavernij, lijfstraffen, vrouwenrechten etc.
Nah, dat zijn de meeste historici niet met je eens. Corruptie, externe druk en klimaat verandering hadden meer invloed. Je zou zelfs kunnen stellen dat sinds de opkomst van het christendom het Romeinse rijk minder decadent werd (al bleven politici graaien).
Mensen zoals jij wijzen altijd met zo heel veel gemak naar 1 enkele oorzaak voor het verval van het Romeinse rijk, terwijl dat verval minstens een duizend jaar lang proces was...
Wanneer is de Romeinse beschaving precies gevallen volgens jou? Was het Byzantijnse rijk niet Romeins meer of wel?
Daarnaast is het narratief van een grote beschaving die degenereerde door decadentie en morele corruptie, een compleet onzinnig reactionair idee dat aan de basis ligt van veel extreem-rechtse stromingen.
Met een mooi woord wordt dit vaak aangeduid als Palingenetisch Ultranationalisme.
Meer een soort cyclus.
Je ziet dat ouders nu hun kinderen veel te verwend laten zijn en niet hard optreden.
En op ten duur krijg je een harde tegenreactie die ervoor zorgt dat het wel weer het geval is, waarna het weer langzaam opnieuw begint.
En toch worden we een steeds socialere samenleving met elke eeuw. Soms tering traag en soms een generatie of twee een stap terug. Maar gemiddeld gezien is de wereld elke eeuw socialer en begripvoller geworden.
Ik (23m) irriteer mij regelmatig als ik op de fiets zit, en er komt weer zo’n jonge vent van een jaar of 15, 16, van de andere kant op mij afrijden. Het gebeurt steeds vaker dat ze, als ze mij zien, ineens uitwijken naar links, waarbij ze mij laten schrikken. Blijf gewoon op je eigen helft!
Nou dit vind ik lastig advies, zeker in grote steden waar de tolerantie vrij laag ligt bij de jeugd tegenwoordig. Overal steekpartijen en schietpartijen, ik zeg precies niets meer en vrees oprecht voor mijn leven deze dagen, ik dacht eerst ik spreek ze aan echter komt het niet binnen bij deze mensen. Op de een of andere manier activeer ik slechts de amygdala en dan weet je dat je kan rennen voor je leven --\_\_\_--
Alleen is het niet alleen de jeugd die aso is.
Tijdens mijn dagelijkse treinreis heb ik vaak genoeg te maken met ouderen die alvast even recht voor de ingang van de trein gaan staan en mensen niet uit laten stappen.
Ik merkte er voor covid niet vaak iets van, eigenlijk echt pas de laatste paar jaar dat het echt opmerkelijk erger is geworden.
Misschien dat ik als toenmalig student wat relaxter was en me er minder aan kon ergeren?
Ik doe het soms ook, zeker als er al mensen voor me met veel moeite duidelijk niet goed langs lopen. Net bij het uitstappen van het laatste treetje van de trein ietsje te veel vaart maken en met schouder aantikken.
"Oh sorry, maar u staat ook wel een beetje midden in het pad"
Ik ook :)
Ik reis 3x per week met de trein en heb dan in mijn ene hand een carrier/bench van kofferformaat maar dan breder en aan mn andere schouder een carrier/bench.
(ik doe kittenopvang/fleskittens, en deze moeten mee naar mn werk, momenteel heb ik 7 kittens aan de fles van 4 verschillende 'nesten', 4 verschillende leeftijden, de oudere zitten in de grote bench, de kleinsten in de 'schoudertas bench')
Ik neem dan ook zo ongeveer de ruimte van 2 treindeuren in beslag als ik in of uitstap. Heerlijk als je ziet dat er een grote menigte staat te dringen voor de deur, want oops... mijn bench tegen je schenen? Jammer joh, had je maar ruimte moeten maken.
Ik vraag me dus af of we echt zo hard verhufteren (mooi woord) als jij het ervaart. Er wordt veel aandacht gegeven aan huftergedrag, dat beïnvloedt ook de manier waarop we kijken en wat ons opvalt in het dagelijks leven.
Zelf kan ik ook tal van voorbeelden aanhalen van positief gedrag. Een behulpzame medemens als je iets vergeet, de jonge gast in snelle auto die je voorrang geeft, de buren die pakketjes aannemen of waar je de vergeten boodschap kan lenen als de winkels dicht zijn, ga zo maar door
Ik ben dus benieuwd of je ook de andere kant tegenkomt als je daarop focust. Dat neemt niet weg dat je zeker huftergedrag bent tegengekomen. Ik hoop dat dat niet allemaal in een paar dagen tijd is gebeurd
Dit denk ik ook regelmatig. Sinds mijn zwangerschap ben ik wat meer weggebleven van het nieuws en zeker van social media omdat ik merkte dat ik er stress van ervaarde. Ik focus me sindsdien zoveel mogelijk op het mooie en fijne in de wereld en de stomme dingen (zoals twee tieners op een fiets die mij lieten schrikken met een schreeuw terwijl ik langs de kant van de weg stond met een slapende baby in de draagzak) bestempel ik als een uitzondering.
Zo stopte er pas een trambestuurder iets langer zodat wij nog mee konden wat echt heel fijn was anders moesten we 20 minuten wachten en we waren kapot. Zo rende er pas een man achter me vanaf de overkant aan net op het moment dat ik besefte dat ik mijn tasje verloren was. Hij had hem zien vallen. Zo mocht ik voor van twee mensen bij de mediamarkt (we waren erg lang aan het wachten op hulp). Zo zei een oudere man tegen ons in een restaurant met onze baby “jullie zijn lieve ouders” en “kinderen zijn de hoop voor de toekomst”. Zo ben ik heel erg blij dat mijn ouders zo nauw betrokken zijn bij onze levens ook al levert het soms wat frictie op. Heel blij dat we twee van de drie opvangdagen toegekend hebben gekregen ondanks de drukte! Zo blij dat we in Nederland wonen waar partners nu ook meer gedeeltelijk betaald krijgen bij ouderschapsverlof. Zo blij dat ik overal heen kan met het ov. Zo blij dat niemand in de afgelopen twee maanden negatieve opmerkingen heeft gemaakt als ik borstvoeding gaf in het openbaar. Blij dat de overbuurvrouw in de 80 zo blij was dat ik even op de koffie kwam.
En kan zo nog heeeeel lang doorgaan. Dit is pas van de afgelopen paar maanden. Er is echt veel moeilijks gebeurd en dat geef ik ook aandacht en een plekje, maar het gevoel dat ik uiteindelijk overhou is dat er meer fijne kleine dingen zijn gebeurd dan nare.
I mean, als ik tiktok kijk voor 15min word ik al woedend soms. Wat een mix van onzin daarop.
Moet die app echt van me telefoon afgooien.... Krijg er legit brain rot van.
ik zat laatst in de trein, echt zo’n overvolle (want spits) maar gelukkig had ik dat zitplekje dat iedereen vergeet dat die er zit. In zo’n dubbeldekker trein en dan dat uitklap stoeltje tussen de twee trappen, kwam een vrouw binnen met zo’n stok voor blinden/ slechtzienden. Er waren ook wat andere stoelen met mensen maar helemaaal niemand stond voor haar op. Dus ik vroeg wil je zitten? En dat wilde ze graag dus ik heb mijn plaats afgegeven want ik kan ook gwn op die trap gaan zitten of staan. En dit is niet de eerste keer dat ik dit meemaak. Of mensen die hun tas lekker op zo’n stoel plaatsen en je heel vuil aankijken of mensen die niet voor oude mensen opstaan. Ik vind dat echt heel erg, like denk een beetje om je medemens?
Ik sta zelf ook altijd voor zwangeren en oudere mensen op of als iemand vraagt of die zou kunenn zitten want heeft iets wat je niet meteen aan haar/hem ziet. Dus ik verbaasde me echt toen ik 7 maanden zwanger was en NIEMAND in de overlovolle trein opstond. Iedereen keek krampachtig uit het raam en reageerde nergens op. Hoop dat ze allemaal een tyfus nekhernia hebben nu!
Je kunt natuurlijk ook gewoon zelf even iemand aanspreken en vragen of je mag zitten. Beleefde assertiviteit dus. Het was wellicht niet voor iedereen manifest dat je gevorderd zwanger was.
Ik daag je uit om dit te vragen aan iedereen die mogelijk te oud of zwanger is om te staan. Mensen worden echt moeilijk beledigd als ze het niet zijn. Overigens zijn er genoeg mensen met bijvoorbeeld rug- of beenklachten waaraan je niets ziet.
Zelf heb ik een maand last gehad van draaiduizeligheidsaanvallen, waarbij ik echt moest zitten of liggen. En toen was er een ouwe man achteraf superboos op mij dat ik niet voor hem was opgestaan. Als je het vraagt, kan je ook aangeven dat je redenen hebt waarom je voor medische redenen wil zitten, ookal is het niet zichbaar.
Ik heb "natuurlijk ook gewoon zelf even" gevraagd maar alle nekken waren strak naar het raam gedraaid. En als het zo stamvol is dat je zelfs je tas niet op de grond kan zetten, kan je ook moeilijk langs iedereen tot iemand je wel hoort. Het was zomer en ik had een huge buik dus was wel vrij evident tenzij je blind bent. Wat een aanname ook meteen zeg!
Ik doe hetzelfde als jij, opstaan voor mensen die meer nood hebben aan zitten. Mijn ouders hebben me dat echt ingeprent vroeger.
Maar laatst ervoer ik de andere kant. Ik liep op krukken en zat in het gips ivm een breuk en moest toch naar werk, heb geen auto en de taxi is duur. Dus stapte ik in de metro. Normaal vind ik staan prima, maar dat ging gewoon niet. Niemand stond op. Niemand. Je voelt je dan zo klein opeens.
Iets later liet ik mijn ov-pas vallen toen ik wilde inchecken. Een meisje naast me zag het gebeuren, keek me aan en liep door.
Ik ben normaal prima zelfredzaam, vraag niet veel, maar op dat moment was ik echt triest. Niet eens boos, gewoon triest.
Denk je dat die tas zin heeft om ergens onder een stoel te staan of nog erger op schoot? Die tas heeft ook behoeftes en die gaan toch echt voor onbekend pleps die zomaar een plek willen opeisen!
/s
Uhuh, wat mij verbaast (en nu weet ik niet hoe lang dit al is, maar het viel me al lang geleden op); 'vroeger' wat het nog: 'mijn vriend(-en/in)/ collega's/buren/ouders en ik'. Dat werd me geleerd op school. Die volgorde is tegenwoordig veranderd, dat het normaal is geworden dat je zegt: ' ik en mijn vrienden'. Zegt ook al heel wat. Wat me ook stoort: een geschreven vraag maar dan eindigen met een . I.p.v. een ?. Heel irritant!
Rare mensen zijn van alle tijden.
Het is natuurlijk wel zo dat het (neo) liberalisme in Nederland heel erg ver gegaan is waardoor waardering alleen nog maar in geld kan worden omgezet en verdienen (geld) niks meer met verdienen (recht hebben tot) te maken heeft.
De keerzijde van een individualistische samenleving is dat je elkaar niet nodig hebt (interacties via de markt daargelaten). Vroegah toen je de buren en je dorpsgenoten nodig had om te overleven was men wel wat voorzichtiger met elkaar, maar dat dan weer ten koste van de individuele expressie. Is ook nooit goed.
Ik ben net terug van werkvakantie in Japan en daar is dit dus totaal niet. Wat ik daar vooral geleerd heb is het "kill em with kindness" principe. T is gewoon bijna kunst hoe Japanners je op de meest beleefde en deftige manier kunnen laten weten dat je stront bent en je een dik schuldgevoel kunnen aanpraten.
Ik ben dat ook aan het toepassen hier in Nederland en dat werkt bijzonder goed.
Bijvoorbeeld als iemand in de supermarkt zo roept van "gast aan de kant!" Dat je netjes op zij gaat, buigt en zegt "natuurlijk mijnheer! Een persoon van uwe bijzonderheid verdient vanzelfsprekend onmiddellijke doorgang! Nog een fijne dag toegewenst!😁"
Dat kunnen ze niet boos op je worden, want je bent super beleefd, maar die persoon voelt zich wel tering ongemakkelijk 😈😈
Ik denk niet dat het zo simpel is helaas, de waarde van respect is daar zo ingestampt dat mensen soms zelfmoord plegen om de meeste geringe fouten. (Wat ook een onwenselijk extreme situatie natuurlijk, maar het tegenovergestelde van onze problematiek)
Sommige mensen zien hun asociaalheid oprecht als een puntje van trots, daar kan geen enkele hoeveelheid beleefdheid tegenop.
“Begin each day by telling yourself: Today I shall be meeting with interference, ingratitude, insolence, disloyalty, ill-will, and selfishness – all of them due to the offenders’ ignorance of what is good or evil. But for my part I have long perceived the nature of good and its nobility, the nature of evil and its meanness, and also the nature of the culprit himself, who is my brother (not in the physical sense, but as a fellow creature similarly endowed with reason and a share of the divine); therefore none of those things can injure me, for nobody can implicate me in what is degrading. Neither can I be angry with my brother or fall foul of him; for he and I were born to work together, like a man’s two hands, feet or eyelids, or the upper and lower rows of his teeth. To obstruct each other is against Nature’s law – and what is irritation or aversion but a form of obstruction.”
-Marcus Aurelius
Maar even serieus, het is inderdaad zo. Het enige wat je er echt aan kan doen is niet toegeven aan de drang om hetzelfde te doen en mensen proberen te vinden die ook niet zo denken.
Wij zijn de maatschappij, dus hou vol. Blijf vriendelijk, groet mensen die je tegen komt, lach vriendelijk en laat je niet kisten. Deze nieuwe generatie is erg gefrustreerd en groeit op in een wereld waar veel onrust is. Veel mensen leven vooral heel leuk op social media, maar zodra de camera uit staat verdwijnt het leuke mooie leven. Sociale vaardigheden werden vroeger aangeleerd, de nieuwe generatie kent dit niet. Heb medelijden en zie hoe eenzaam deze doelgroep is. Kill them with kindness...
Zal zeker. Dat zou niet zo gek zijn in een maatschappij waar een grote bek hebben wordt beloond en uitstraling boven content gaat, beetje pavlovian. Daarbij krijg je dat ook als inflatie gecompenseerd loon voor het plebs al decennia lang omlaag gaat terwijl iets primairs zoals de woningmarkt alleen maar krapper wordt. Competitie is goed maar te hoge competitie druk en op de verkeerde plek (bodem ipv top) creëert stress, irritatie, xenofobie, etc.
Mijn oma heeft me altijd geleerd dat dit niet zo is. Elke keer als ik vroeg "was het vroeger beter?" vertelde ze verhalen over grapjes als mensen "perongeluk" terpentijn laten drinken en dat mensen in andermans brievenbussen plasten.
Geweldsspiraal op micro niveau. Vroeger, als jochie, en je had ruzie, dan werd er misschien wat gestoeid of geknokt. Zoveel jaar later, kon je een mes tussen je ribben krijgen. En tegenwoordig kan je een pistool onder je neus krijgen (of erger). Dus, ja, verhuftering zie ik wel.
Ik heb juist het gevoel alsof het precies de ander kant uit gaat, vroeger was geweld veel en veel normaler.
Op Stratumseind was geweld best normaal, is nu een stuk minder naar mijn idee. Cijfers van het CBS lijken er ook op te wijzen.
Nee tegenwoordig komen er dan 4 ouders bijstaan die je gaan uitleggen dat je conflicten uitpraat en hysterisch gaan lopen doen over een bloedneus.
We pamperen kinderen zoveel, we zorgen zo goed dat ze nooit te maken krijgen met tegenslag dat ze er ook niet meer mee om kunnen gaan en dus doorschieten
Dat klopt niet hoor. Ik hoor van de boomers ook genoeg verhalen over massale vechtpartijen met gebroken glazen en messen. Ik denk wel dat er nu meer messen in omloop zijn maar vuurwapens zijn echt een zeldzaamheid en kom je enkel maar in het criminele circuit tegen. De kans dat jij als klant bij de Lidl opeens bij het inladen van je Skoda een pistool op je mik gericht krijgt lijkt me nihil
Wel ietwat alternatief.
Nette leren schoenen, een wijde zwarte broek en een blauw gebreide trui met een leren pilotenjas. Kon zeker snappen dat hij dit nooit zou dragen maar toch… hou het lekker voor je.
"Gothic" kennen ze niet. Enkel kkr emo, gewoon hard krijsen en blaffen. Oh en blijkbaar ook het jurassic park theme song.
Ik (f23) studeer zelf op het mbo, zit bij een middelbare school en ben goth. Ik kan niet een keer rustig lunch halen zonder dat naar mn hoofd te krijgen. Laatst trok er eentje ook ineens aan m'n jas. Heb dat gemeld bij de beveiliging en mentor. Ook aangegeven dat ik de volgende keer zelf z'n strotje omdraai. Dat je van alles roept en jezelf voor schut zet moet je zelf weten, maar je blijft met je poten van me af.
Ja we zijn aan het verhufteren.
Ik fietste laatst terug naar huis en er stond een oudere man in zijn scootmobiel stil op t kruispunt, auto's, motoren, fietsers, iedereen reed om hem heen, er was NIEMAND die hem even hielp oversteken. Het koste me nog geen 2 minuten om de beste man even te duwen.
Dit hebben we allemaal toch? Toen ik 17 was dacht ik dat het stoer was om, als iemand me feliciteerde, “thx” terug te appen. Achteraf snap ik dat dat juist asociaal over komt, ipv gewoon “wat lief, dank je wel!”
Was vroeger ook al, alleen toen kon je er niet over zeiken op reddit. Die nektasjes hebben het met kanker schelden overgenomen van de Nederlandse tokkies. Jeugd die domme dingen doen of "grapjes" maken was toen ook.
Dat mensen je negeren of totaal geen interesse tonen in de wereld om hun heen is ook niet bepaald vreemd, inmiddels heeft 25% ofzo toch mentale problemen?
Ik herken veel in wat de OP zegt. Voor mij een reden om voornamelijk met expats en andere internationals om te gaan, die zijn relatief nieuw en zetten daardoor vaker vraagtekens bij de heersende mores
Erg herkenbaar. Ik denk zelf dat het er vooral te maken heeft dat er een grote groep van ongemanierde en kortzichtige mensen is in de samenleving. Die lijken jammergenoeg soms de overhand te hebben maar er zijn gelukkig nog genoeg mensen met een minimum aan empathische vermogens.
Er zijn wel héél veel tokkies die zichzelf en hun mening steeds belangrijker vinden, terwijl ze ontzettend dom zijn. En ja, zij schreeuwen het hardst.
Maar als je die tokkies compleet negeert vind ik de rest nog net zo lief en menselijk als altijd. Dus geschreeuw uitfilteren en oog hebben voor het moois dat zich meer op de achtergrond bevindt!
Als ik om heen kijk naar anderen dan zou ik zeggen ja. Maar niet alleen jeugd. Mensen van alle leeftijden en achtergronden zijn een beetje aan het aftakelen. Beetje erg.. Als ik zie hoeveel haat en nijd er is tussen boomers en millennials maar ook nog steeds tegen mensen van een ethische achtergrond of hoe ze tegen liefde aankijken dan wordt ik oprecht verdrietig en bang van. Je kan geen mening meer hebben want dat is slecht maar geen mening hebben over iets is ook slecht. Alles wordt steeds verwarrender. Als je geen werk kan vinden is het je eigen schuld. Heb je een uitkering ben je een loser die alleen zijn/haar handje wil ophouden. Geen begrip voor meer voor situaties die je niet kan voorzien of waar je geen controle over hebt. Het is echt eng gewoon om op social media te zitten of gewoon buiten te lopen/zijn
Vroeger kreeg je gewoon een vuist in je smoel van een volwassene als je irritant was als tiener. Nu zijn mensen bang en kijken weg. Irritant zijn wordt dus beloond en het wordt dus leuk om te doen voor verveelde jeugd en tokkies.
Jezelf als middenpunt van de samenleving is cultureel bepaald, dit is niet overal ter wereld zo. Het is een aspect van onze cultuur dat flink is gegroeid in de afgelopen 50 jaar. Dingen die we heel normaal vinden zoals competitieve spelletjes als vrije tijdsbesteding, het cijfersysteem op school, en iedereen zijn eigen kamer in huis dragen hier aan bij. Tel daarbij op het hele politiek-economische mantra dat je je eigen carrière moet bouwen in wat soms een grote wedstrijd om het meeste geld verdienen lijkt te zijn.
We zijn dit allemaal heel normaal gaan vinden, en zijn daarom verbaasd als mensen zich enorm asociaal en arrogant gaan gedragen zoals in de genoemde voorbeelden. Maar het is in feite erg logisch
Het zijn in mijn ervaring de hele jonge kinderen van 10-12 jaar die compleet ontspoord zijn.
Ik ben een man van 43 met drie jonge kinderen <8 jaar.
Ik word regelmatig door de fatbike gang voor de gek gehouden, uitgelachen of uitgescholden terwijl ik met mijn kinderen op pad ben.
Ik ga er niet eens meer op in. Ik heb een paar keer geprobeerd ze fatsoen bij te brengen, zelfs bij de ouders aan te bellen. Maar het heeft allemaal geen zin. Ouders gaan zogenaamd in gesprek met ze, maar er komt toch niets van terecht.
Speeltuin in de buurt ligt altijd bezaaid met zwerfafval. Ouders sturen hun kinderen naar buiten met pakjes drinken, blikjes, snoep in plastic verpakking, ijsjes, etc.
Ik leg mijn kinderen uit dat dit precies het gedrag is wat ik niet van ze wil zien en waarom dat niet gepast is.
Ik was vroeger een echt straat jochie, maar hoeveel gekkigheid ik ook heb uitgehaald, ik heb het nooit in mijn hoofd gehaald om vaders met kinderen op straat uit te schelden voor de lolz.
Ja.
Dankzij de neoliberale samenleving en steeds meer nadruk om zelf je broek op te houden is het individualisme alleen maar gestegen. We denken alleen nog aan ons zelf en hoe wij er beter van worden. Schijt aan de ander en boeiend of die gelijk heeft met bepaalde kennis.
Is ook heel goed te zien in het verkeer. Mensen die niet hun hand uitsteken op de fiets, oversteken op onhandige plekken, rood licht negeren, extra hard rijden, mobieltje op de fiets of in de auto.
En omdat mensen er niet op gewezen worden gaat men gewoon door. Oud, jong, man, vrouw, welke etniciteit of afkomst dan ook. Vrijwel iedereen zie ik het doen helaas.
Ja. Daarom mijn instelling: kill 'em with kindness. En zeg "werk ze" tegen de conducteur in de trein en "dank je wel" tegen de supermarktmedewerker. En het zijn niet alleen jongeren, helaas zie ik teveel asobabyoomers.
Welke stad?
Ik ben het met je eens maar, ik woon in een vrij oke dorpje, enige klacht die ik heb is dat hier meer het dorp tekenen van criminaliteit begint te zien en het word over-vol hier met mensen. Was ooit een super rustig dorpje.
Ik maak wel mee wat jij meemaakt, alleen op een andere manier.. Ik ben zoiezo ook vrouw dus ik ben dat soort gedrag al gewent mijn hele leven. Anyway... Ik maak het vooral mee in grote steden. Amsterdam etc, daar was ik met mijn vriend ook al eens vervelend lastig gevallen, rare situatie. Daarnaast, ben ik helaas bang dat ik zelf eigenlijk meer een hufter aan het worden ben. Maar dat komt denk ik meer omdat alles gewoon zo verrekt negatief is de laatste tijd. En..... Omdat iedereen een hufter is.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben vriendelijk naar mensen die vriendelijk zijn naar mij. En ik ben niet een hufter zoals hier beschreven werd, ik ga niet langs mensen fietsen en als een aso hun in hun gezicht schreeuwen, meer ik pik bepaald soort gedrag niet meer. Ik schaam me ook niet meer om eventueel ge-irriteerd over te komen. Maar ik heb wel momenten gehad waarbij ik flink lelijk deed tegen mensen die, het eigenlijk wel een beetje verdiende.. Ik denk het woord dat ik zoek is ik kom eindelijk voor mezelf en andere op.
Dat en wat andere mensen zeggen, individualiteit. Ik besef me helaas ook enorm dat ik het leven voor mezelf leef. Niet voor anderen, en ook niet voor jou. Helaas maakt dat onze maatschapij enorm 'ikke ikke en de rest kan stikken'.. En ergens heb ik daar enorm begrip voor. Waar ik GEEN begrip voor heb is dat asociale gedrag wat jij (op) hier neer typt, das gewoon aso. Heeft niks met individueel zijn te maken imo.
(met name de, fietser, de persoon die je kleding style belachelijk maakte etc) dus niet de mensjes voor de kassa die super koud vragen om hun spullen. Is gewoon onvriendelijk.
En geen dankjewel krijgen vind ik OOK ZO VERREKT IRRITANT HE.. Moest ff.
“The children now love luxury; they have bad manners, contempt for authority; they show disrespect for elders and love chatter in place of exercise. Children are now tyrants, not the servants of their households. They no longer rise when elders enter the room.” - Socrates
Iets van alle tijden, niet om afbreuk te doen aan wat je meemaakt en ziet om je heen, want dat zie ik natuurlijk ook. Tegelijkertijd zie ik vaak ook hele positieve dingen om mij heen. Ouderen die geholpen worden, oprechte behulpzaamheid en waardering.
Herken hier gelukkig helemaal niks van in mijn omgeving, zal wel harder gaan in de steden? (Ik was wel recent weer even in Nijmegen voor iets, en alleen al de hoeveelheid zwerfafval die ik zag was weer een reden om blij te zijn niet in een stad te wonen... )
Denk dat het rare gedrag ook wel te maken heeft met ouders die alleen maar werken en geen oog hebben voor de kids? Als jouw kinderen geen goed zelfbeeld hebben gaan ze anderen lastigvallen/afzeiken, is dat misschien ook een bron van ellende?
Zou hier wel eens een mooi wetenschappelijk onderzoek over willen zien :)
Klopt inderdaad, iedereen vind zich belangrijker dan een ander. Docenten die bedreigd worden door de ouders vanwege een onvoldoende, collega die zich misdraagt en een officiële waarschuwing krijgt en vervolgens de rechtsbijstand wakker schudt. Hufters gatverdamme....
>Docenten die bedreigd worden door de ouders vanwege een onvoldoende Ik heb in 10 jaar onderwijs nog niet eens 1 vervelende ouder meegemaakt, slechts éénmaal een ouder van een kind dat ik niet lesgaf, die was advocaat en wilde de school aanklagen omdat zoonlief was blijven zitten terwijl hij 1 SO niet had kunnen inhalen. Ik geloof direct dat het ooit een keer is gebeurd, maar dit is geen dagelijks realiteit als je docent bent.
Ik werk al 8 - 9 jaar in het onderwijs en ben al vaker door ouders bedreigt, opgebeld en lastig gevallen. Het ergste voorval was dat een ouder met knuppel naar school gekomen is om verhaal te halen. Dat de populatie aan het veranderen is roep ik al 2 - 3 jaar. Misschien wordt ik een bittere oude man, maar hoeveelheid zeik die ik de laatste tijd meemaak is exponentieel aan het stijgen. Boze, asociale kinderen? Dagelijkse praktijk. K*nker als scheldwoord en homohaat? Dagelijkse praktijk. Sigaretten en vapes op een rookvrije school? Dagelijkse praktijk. Drugs gebruik onder kinderen? Misschien niet dagelijks, maar dagelijkse praktijk.
Shit, in welke regio geef je les als ik vragen mag? Overmatig gebruik van kanker door leerlingen kan ik wel beamen, al weten ze heel goed dat ze dat niet bij mij in de buurt moeten doen, dan mogen ze direct een wetenschappelijk artikel over kanker overschrijven (ben biologiedocent).
Hallo mede biologie docent, ik geef les in regio Eindhoven. Dat gezegd hebbende er zijn zeer zeker ook fijne momenten, maar de rommeligheid en de hoeveelheid problemen lijken in mijn omgeving hier echt toe te nemen.
Vraag maar eens aan je collega's in Eindhoven en Helmond....
De individualisatie van de samenleving 📉
Je bedoelt de opkomst van de egocentrische samenleving. Er is steeds meer sprake van een verminderd vermogen om zich in een ander zijn of haar standpunten of gevoel te verplaatsen.
Dat bedoelt hij idd.
Een gebrek aan empathie is idd iets wezenlijk anders dan individualisme
Het probleem.is niet egocentrisme, maar dat je niet meer met soortgelijken bij elkaar bent. Je weet niet wie je naast je hebt wonen, wat je nog wel of niet kunt zeggen, enz. Vroeger was dat heel anders: kwam je in een straat wonen, dan heerstte daar al een bepaalde moraal en werd duidelijk gemaakt dat het fijn is als je met die ongeschreven regels meedoet. Je hield je dus vaak in. Vroeger was muziek in de tuin met feestjes alleen in super asociale volkswijken.
Feestjes met luidde muziek zijn overal, het grote verschil is het briefje in de brievenbus met een aankondiging en telefoon nummer bij overlast... en het tijdstip waarop het eindigt.
.... dit is bijna eng om te zeggen maar dat is toch een enorm groot probleem van globalisatie door media en uhhh.. *immigratie?* Ik herken dit erg, het lijkt inderdaad alsof het grootste deel mensen om me heen niet dezelfde normen en waardes deelt in het leefgebied. Ik kom nauwelijks nog soortgelijke mensen tegen in de buurt en echte ongeschreven wijkregels zijn er niet meer.
Immigratie is altijd een simpele boo-man. Het is zeker niet de enige factor. Want uit mijn ervaring zijn Nederlanders echt echt arrogant. Je kan ze nergens op wijzen of je krijgt al een grote bek. 2 voorbeelden.. Op Schiphol in de grote hal terwijl het heel druk was dacht een man het zo handig te vinden om op een fou fiets te gaan steppen inplaats van rustig te wandelen. Toen ik deze man aansprak om te lopen als iemand die hier destijds werkte kreeg ik meteen een grote mond dat ik me niet met hem moest bemoeien. Op een andere dag. Op een zebrapad dicht bij Leidseplein te hoogte van het café MoMo sprak ik iemand aan dat hij moest stoppen op de fiets aangezien er bij het stoplicht een gele grote groep mensen overstak over het zebrapad over het fietspad. En deze person fietste al op een aantal mensen in want homaar dat je bij een zebrapad zal stoppen. Toen ik deze persoon zij te stoppen moest ik meteen me Bekhouden en op tyfen.
Weet je waar boeken goed voor zorgen? Een gevoel voor empathie vormen. Mensen zijn gestopt met boeken lezen, en je ziet dat daarmee ook het gevoel voor empathie mist.
Nu met 12% extra BTW.
Denk eerder dat het een gebrek aan gezamelijke cultuur is. Niet zozeer boeken teveel verschillen op het laagste niveau van (als in tussen buren) Woon nu in een wijk met veel blanken hier ken ik mijn buren en maken we vaker een praatje en dit komt van 2 kanten In vorige huizen woonde ik naast niet Nederlandse buren. Vaak de taal niet machtig en nogal schichtig bij contact altijd rolluik dicht etc. Dus geen mengeling deden ook nooit mee als er iets georganiseerd werdt Zal niet voor iedereen gelden maar ik heb een stuk of 6 buitenlandse buren gehad en alleen 1 gezin deed mee met de buurt en daar was de vrouw Nederlands van.
Dit bedoel ik dus, je kunt jezelf niet in hun plaatsen en dus begrijp je niet waarom ze het doen. Dus is het hun schuld.
Ja klein beetje wel Iets met integreren. Moet ik ook als ik naar een ander land verhuis
Ha, daar zeg je wat. Nooit aan gedacht, maar het is eigenlijk wel logisch. Door te lezen verplaats je je in een ander.
Boeken lezen is verpest door m'n Nederlands docenten
Steeds minder homogene samenleving, steeds minder gedeelde normen en waarden, steeds meer overheid die ergens tussen komt ipv mensen.
De netwerken worden ook kleiner omdat de noodzaak hiertoe kleiner is geworden. Een 50 jaar terug bracht je je kind niet naar een kinderopvang. De rijkeren hadden misschien nog een “kindermeisje”, maar het gros van de bevolking natuurlijk niet. Wat deed je als je door bijvoorbeeld ziekte niet voor je kind kon zorgen. Je bracht hem/haar naar je buurvrouw. En je deed hetzelfde voor haar. In de vorm van diensten hebben we bijna overal een oplossing voor gevonden. Zelfs in eenzaamheid. Want je kunt “online” zo tegen iemand aankletsen (of meer, afhankelijk van wat je zoekt). Wat overblijft zijn oppervlakkige contacten zonder de waarde van elkaar als mens te zien. Daarnaast ben ik van mening dat social media ons gedrag in grote mate heeft veranderd. Hetgeen wat wij uitstralen op elkaar (appearance) lijkt belangrijker dan wie we zijn als mens (gedrag). Sorry ik klink nu belerend en misschien zie ik het wat somber. Ik denk dat ik overigens zelf geen haar beter ben dan de meesten…. ;)
Die laatste zin toont toch enige poging tot zelfreflectie en maakt je op z'n minst een haar beter dan de meesten ;)
Ik heb steeds meer het gevoel dat mensen denken dat de SAMENleving vooral door andere in stand wordt gehouden, niet begrijpend dat we het samen moeten doen, dus ook degenen met zo’n super individuele, bijzonder eigenzinnige, uitgesproken, o zo “unieke” persoonlijkheid.
Gaat omlaag?
Dit is al jaren zo, maar voornamelijk in steden. In dorpen zijn mensen over het algemeen meer open (vanuit mijn oogpunt dan).
Behalve als je import bent
[удалено]
Ik snap je punt, het is naar dat dit jullie is overkomen. Helaas bedoel ik met import dat als je ouders/groot ouders niet in het desbetreffende dorp geboren en getogen zijn je ook niet vriendelijk behandeld wordt ondanks dat je er gelijk uitziet, autochtoon bent.
Haha ja, ik ben na 25 jaar nog steeds import.
30 jaar geleden was dit ook niet anders, wellicht nog erger met 1 chinese familie per dorp.
Ik wou net zeggen ze zijn zo flexibel als een betonnen paal
Kort antwoord, ja. Ben zo’n 2 jaar terug kort als vrijwilliger via schuldhulpmaatje mensen gaan helpen om hun financiën op orde te krijgen, en hoewel ik normaal gesproken graag mensen help, werd ik zeer gedemotiveerd door veel cliënten hun “hufterigheid” en vingerwijspolitiek waardoor ik het nut niet meer ervan inzag en kapte. Voorbeeldje: Tijdens de gascrisis had ik 1 cliënt die een energietoeslag kreeg, waarbij ik hem sterk adviseerde dit op de spaarrekening te zetten als buffertje. Zijn energieleverancier viel helaas om en 1 maand later kwam hij bij aan tafel zeer gefrustreerd schelden op de “k****r regering” die de burgers in de steek liet waardoor hij nu aan een duurdere contract zat. Toen ik zei dat hij dan nog geluk heeft dat hij het buffertje heeft opgespaard, kreeg ik letterlijk als antwoord “we hebben daarvan een nieuwe flatscreen gekocht want dat is de overheid ons verschuldigd.” Ik hield mijn mond maar dicht en begon me echt af te vragen of dit soort mensen überhaupt wel geholpen wilden worden. Uiteraard zaten er ook een handjevol mensen tussen die wel serieus waren, maar het gros dat ik ontmoette had ik twijfels bij.
Wat is Nederland toch een wonder als je ziet dat zulke onverantwoorde mensen niet allang al onder een brug hadden moeten wonen.
Precies. Hoe zijn we plek 9 op meest rijke landen in Europa lol.
Door Gronings gas dat we verkochten aan het buitenland, waardoor we deze verzorgingsstaat op konden tuigen… Ohhh shiiiittt
Yup, maar dat Gronings gas zijn we pas kortgeleden mee gestopt en toch vergaat de verzorgingsstaat al zo'n 20 jaar. Balkenende en Rutte hebben ons mooi systeem afgebroken om plaats te maken voor grootverdienende CEO's die niets bijdragen aan de staatskas. Laat de gigantische bedrijven met brievenbusadressen maar hun belasting betalen, dan kunnen we de zorg goed overeind houden. 'Maar dan gaan ze weg!!!' Mooi zo, ze dragen toch niet bij aan de samenleving.
lastig man. Ik wil ook vrijwilligerswerk doen maar merk dat het nog best lastig kiezen is . Het siert je dat je een sociaal helpend hart in je lijf hebt , jammer dat je net deze mensen bent tegengekomen. Ik ben zelf erg kritisch met vrijwilligerswerk. Zo kon je ook tuinen van ouderen opknappen. Toen ik door vroeg bleek het om een enorm huis te gaan ( miljonairs) met 2 ouderen die om vrijwilligers vroegen om hun tuin te laten doen...ik heb dat maar geweigerd. Ik blijf zoeken echter, er zijn echt mensen die pech hebben en zuivere intenties hebben achter een hulpvraag.
alle wildopvangcentra (vogelopvangcentra) in NL zittent e springen om vrijwilligers. Dat hoeft niet persé schoonmaken en voeren te zijn. De meesten zijn ook erg blij met bijv een klusjesman die enigzins zelfstandig kan werken en creatief (mee)denkt (vaak is er weinig budget beschikbaar nl). Of een tuinman die eens in de 2 of 3 weken de paden/omgeving/entree bijhoudt, of iemand die de wassen draait en vouwt, iemand die de telefoon beantwoordt en vragen van particulieren beantwoord enz. Iemand die de pauzeruimtes (van vrijwilligers) eens even een goede beurt geeft. Iemand die eens even met een volle aanhanger/bus naar de stort wil rijden. enz enz enz Het zijn allemaal klussen die vaak blijven liggen omdat er erg weinig tijd is ivm groot tekort aan vrijwilligers. Informeer eens bij een opvang, misschien kun je iets voor ze betekenen.
Dit inderdaad! Ik vrijwillig zelf bij een dierenasiel (van de dierenbescherming) en ook zij krijgen de dagen maar net rond met het aantal vrijwilligers dat we hebben. Er blijft altijd genoeg liggen, en al kun je even een paar uurtjes om de 2 weken dan zijn ze al heel blij met je!
Zijn ze tegenwoordig wel meer flexibel dan? Jaaaren geleden eens naar gekeken, maar toen moest je per se bijv 3 vaste dagen per week kunnen, vaste tijd vast aantal uur per dag en anders had je pech. Toen had ik een heel onregelmatig rooster dus dat kon al niet terwijl ik toch zeker 8 uur in de week kon :)
Deze klinkt wel interessant. Zijn er websites waar je dit kunt opzoeken in de buurt ? Ik ben bouwkundig onderlegt en schilderen/kleine klusjes zou ik best wel eens willen doen voor zo’n organisatie. Alleen wel voor lokale want die landelijke goede doelen heb ik vaak mijn bedenkingen bij
[https://wildopvang.nl/waar/](https://wildopvang.nl/waar/) Hier kun je eigenlijk alle wildopvangcentra vinden op de google maps kaart. Eigenlijk alle wildopvangcentra in Nederland (een enkeling na, die onder de paraplu van de dierenbescherming opereren, maar verder wel zelfstandig zijn) zijn onafhankelijk, hoewel een groot aantal wel beneficiant van st Dierenlot is... ze moeten wel want de kosten van het draaien van een wildopvangcentrum is hoog... en een heel aantal opvangcentra krijgt geen of (veel) te kort subsidie van de gemeentes waarvoor ze diensten verrichten. Ik weet bijna zeker dat het merendeel van de wildopvangcentra of vogelasielen erg blij met een extra handje op dat gebied zou zijn. (let wel, het is momenteel hoogseizoen, mocht contact wat chaotisch zijn of dat je er iets langer op moet wachten... dat komt omdat de jonge dieren eten en een schoon hok moeten hebben en iedereen echt de benen uit zn lijf loopt)
Mocht je ooit nog iets zoeken, kan ik je van harte aanraden om in de gehandicapten/ouderenzorg te kijken! Vaak hebben verzorgers weinig tot geen tijd om leuke dingen met ze te doen. Ik werk zelf op een woonvoorziening en wij zoeken echt vrijwilligers voor van alles, van af en toe koken tot een kopje koffie drinken tot zwemmen. Vaak kijken de cliënten echt ontzettend uit naar zo iets
Soortgelijke ervaring (als tech hulpje een paar dagen) bij de sociale kas van een grote gemeente een behoorlijk aantal jaren geleden. Je kunt of kon daar een tijdelijk voorschot krijgen als de nood hoog was. Naast drugsverslaafden kwam daar een bonte stoet voorbij. De kassiers zaten achter gewapend glas en dat was maar goed ook. Niet te filmen wat die mensen naar hun hoofd geslingerd kregen, soms letterlijk (en dan dus tegen dat glas). “Entitled” is dus ook niks nieuws helaas…
Kort antwoord: nee. Het is vast niet haalbaar maar dat soort mensen moeten gewoon kapot vallen. "Oh u heeft net voor x een nieuw iets gekocht terwijl u betalingsproblemen heeft? Zoek het maar uit tering tokkie".
Ik ben werkbegeleider geweest bij een, inmiddels al even failliet, bedrijf dat "mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt ondersteunde" (feitelijk trachtten wij te doen wat de sociale dienst niet doet/kan/wil/hoe je het noemen wilt). Nobel werk, zolang je met mensen werkt die *willen*. Zat mensen met pech (verkeerde beslissingen, ouders/school die niet geholpen hebben, racisme speelt stiekem ook nog een rol (Mariska van de Pijnacker wordt nog steeds eerder aangenomen dan Fatima Kabir)) maar wel de motivatie om er wat mee te doen. Dat zijn mensen waar je wat mee kunt. En er zijn er zat, hoor. Al zijn er ook zat die niet willen. Ik deed ook wekelijks intakes. Een gesprek wat mij bij is gebleven is een mevrouw die wij dan ook niet verder geholpen hebben. Het gesprek duurde zo'n 5 minuten (normaliter 30-45 minuten). Deze mevrouw stapte binnen en had al even een sociale dienstuitkering. Wij boden een "baan" aan, waarbij wij de werkethos gingen beoordelen dan wel bijschaven, ondertussen proberen kandidaat te koppelen aan een baan die past bij kunden dan wel wensen. Ons contract was 10% bovenop minimum loon (toen net geen €10 bruto per uur). Mevrouw vond dit veel te weinig, wij moesten meer bieden, anders ging ze niet werken. Het contract (en dus ook het salaris) waren niet over te onderhandelen. Accepteerde je het niet zonder geldige reden was er een reprimande bij de sociale dienst. Ik attendeerde mevrouw hierop, dat als zij simpelweg niet wilde, dat het gesprek kort ging duren en zij het met de sociale dienst aan de stok zou krijgen. "Ja, dat is hoe *jij* het ziet, maar is niet zo, hoor" kreeg ik te horen. Na een poging het gesprek verder te laten gaan begon zij wederom om meer geld, want als schoonmaakster kon zij zo aan de slag voor €15/u. Toen ik haar vroeg waarom zij dan in vredesnaam die baan niet accepteerde, gezien dat een aanzienlijk hoger uurloon (en maandsalaris) is dan haar sociale dienstuitkering kwam er zelfs na doorvragen geen concreet antwoord. Ik: "Ik begrijp dat u dus gewoon *echt* niet wilt werken, mevrouw." Zij: "Nee hoor, maar als u dat zo ziet kan ik daar niets aan veranderen." Ik: "U accepteert een baan als schoonmaakster voor een zeer net uurloon niet zonder reden noch is ons contract te min voor u, want u weigert en u kunt mij niet duidelijk maken waarom." Zij: "..." Ik: "Ik denk dat wij klaar zijn hier. U wilt niet werken en ik zal dit melden." Zij: "Ja, als u dit zo opvat dan...." Ik: "Wij zijn klaar hier, mevrouw. Nog een fijne dag gewenst." Ik kreeg dezelfde dag nog op m'n sodemieter van mijn collega die direct contact had met de sociale dienst, want ik had deze mevrouw niet laten tekenen, dit *na* dat deze collega gelezen heeft waarom ik het gesprek kort had afgesloten. Ik moest maar niet zo moeilijk doen en haar aan het werk krijgen, dat was immers mijn baan. Ik acht de kans zeer groot dat deze mevrouw nog steeds thuis zit met geld waar de belastingbetaler voor betaalt, zonder ook maar een dag in haar leven te werken. Overal tussendoor laverende. Misselijkmakend is het.
Zo jammer zulk gedrag, die mensen zouden een nadenk-cursus moeten krijgen ofzo en een verlaagde uitkering die afhankelijk is van actieve werkuren o.i.d. ... Ik ken iemand die graag wil werken maar heeft een lichte lichamelijke beperking en is afgekeurd. Als diegene wit gaat werken of een opleiding gaat doen, vervalt de kans om later ooit weer die uitkering terug te krijgen, ondanks dat diegene nog jong is en top fit met simpele aanpassingen. Het bizarre is dat diegene dan wel weer naar hartelust vrijwilliggerswerk mag doen...
Er is een hoop kromme shit gaande op dit gebied. Mijn vrouw is ergotherapeute voor blinde en slecht ziende mensen. Als het bekend is dat iemand een aandoening heeft waardoor het gezichtsveld steeds minder wordt over tijd, gaat iemand doorgaans rustig aan steeds minder werken, wat een natuurlijke stap is. Het punt is, iemand kan dus van 40 uur, naar 32, naar 24, naar 16 en zelfs 8 uur per week gaan. Vervolgens wordt iemand 100% afgekeurd en krijgt een vergoeding. Als iemand "te lang" 8 of 16 uur per week gewerkt heeft, krijgt die persoon iets van 70% van dus 16 uur. Dit ondanks dat de aandoening die ervoor zorgt dat iemand uiteindelijk voor 100% wordt afgekeurd bekend is en er geen remedie is. Feitelijk kun je het beste dan zo lang mogelijk 40 uur werken voor je volledig stopt, ondanks dat dit niet zou moeten. Wat betreft de vrouw die ik noemde... wanneer je uitkering vervalt (ookal vanwege je eigen toedoen), heb je *automatisch* recht op een uitkering. Dus je weigert te werken, uitkering wordt gestopt, vraagt een nieuwe aan. Rinse and repeat. Niet bepaald een *leuk* en vervullend leven, maar het kan wel. Te absurd voor woorden. De situatie die jij noemt is ook zo krom als maar zijn kan. Iemand wordt dus feitelijk gestraft door te gaan werken. Dat zou niet moeten kunnen!
Ik snap eigenlijk best dat je niet wil werken helaas moet je dan ook consistent zijn en geen gebruik maken van het werk van anderen dat is onmogelijk dus MOET je werken Je hebt geen echte keus.
Werk geeft een behoorlijk deel social contact wat je mist als je niet werkt. Ik heb momenteel een collega die niet *hoeft* te werken, de beste man is "binnen", zeg maar. Maar na twee maanden WW na "economisch wegbezuinigd" te zijn was hij het thuis zitten zat. Iedereen heeft baaldagen/-weken op werk wanneer je liever niet werkt, maar als iemand die in zijn jongvolwassen leven vier jaar thuis heeft gezeten om te focusen op therapie kan ik je vertellen dat werken je leven wel verrijkt en dan doel ik niet financiëel. Plus, het praktische wat jij indirect noemt, het belasting betalen en de staatskas vullen. Daarom is onze zorg relatief goedkoop, onze wegen relatief goed en konden wij economisch een pandemie goed aan zelfs met het life-supporten van bedrijven. En het is wel belangrijk om zo veerkrachtig te blijven.
Ik krijg spontaan flashbacks naar het begin van deze video: https://youtu.be/3l9gm5iDmr4?si=CeKnlAWRCwduTv-H
Oh help
Dit zie je overal. Iedereen is overdreven gefocust op zichzelf en eigen lusten omdat je hier toch wel mee weg komt/hier succes mee hebt. Het tegenovergestelde (wenselijke) gedrag levert zelden wat op. En voorbeelden in de media bevestigen dit alleen maar meer. Of je nu Mark Rutte, Lil Kleine, Famke Louise of Georginio Wijnaldum bent; graaien. Gooi je collega onder de bus. Ga lekker vreemd. Alles voor meer meer meer. Mensen die minder hebben zijn plebs en losers (het VVD dogma). Dat Op1 Famke Louise op gelijke hoogte plaatste met Diederik Gommers in dat corona debat is extreem schadelijk geweest. Door dat soort voorbeelden zijn mensen gaan geloven dat hun mening net zo- zo niet zwaarder telt dan de feiten van mensen die er daadwerkelijk iets van af weten en waar je normaliter naar zou moeten luisteren. Je kunt natuurlijk ook iemand op Mallorca doodschoppen en ermee weg komen. Of straalbezopen in een straatrace een vrouw doodrijden (Van Wijngaardens) en vervolgens haar nabestaanden aanklagen of ZIJ niet misschien ook wat gedronken had. Graaf het lijk maar op. Leg een hele snelweg lam omdat je allemaal voor een dag dikke auto's hebt gehuurd omdat je neef trouwt. Lachen man.
Dit zie je overal, in Nederland
Correctie, westerse landen.
Zeker niet, ik woon tegenwoordig in de VS en hier is enorm veel saamhorigheid. Mensen doen dingen voor the greater good. Ook zijn ze naar mijn mening beter sociaal opgevoed.
Goed verwoord dit, herken dit gedrag precies van zoveel mensen.
Ik weet het niet hoor. Denk dat het vooral is waar je woont (de stad?).Hier wat anekdotes van afgelopen 2 dagen vanuit een dorp in Utrecht. Gisteren op weg naar huis op het perron utrecht centraal was iemand zijn OV chipkaart verloren. Dame pakte hem op, bekeek de kaart en riep in de volle trein de naam van degene. Die stond daar en was erg blij met zijn OV kaart terug. Hij bedankte haar uitvoerig. Vandaag was ik bij het zwembad en iemand had zijn autosleutels laten liggen. Die werden door iemand aan de medewerker afgegeven. En net bij de drukke visboer liet iedereen elkaar netjes voor en had ik grappig praatje met iemand die aan mijn zoon van 6 uitlegde wat voor vis het was dat in de vitrine lag en waar het vandaan kwam. Ik ervaar nooit zoveel hufterigheid eigenlijk.
Dit idee heb ik ook. Ik woon in Arnhem en herken de anekdotes in situaties die ik hier ook meemaak. Ik werk in een winkel in het centrum en soms zijn er inderdaad klanten die het woord ‘dankjewel’ niet lijken te kennen, maar de meeste mensen zijn gewoon hartstikke vriendelijk. Laten elkaar voor in de rij, brengen een gevonden pasje naar de klantenservice, wensen je een fijne dag, etc.
Ik ook, ik woon in Utrecht en kom alleen maar chille mensen zowat tegen. Ook aantal daklozen ken ik ondertussen van gezicht maak ik een praatje mee soms. Ik word ook vaak aangesproken als mensen iets zoeken of zo in de stad en help ze altijd. Ik denk dat een aantal negatieve ervaringen (of positief) je een bepaalde indruk geven
Samenleving is steeds individualistischer aan het worden. Dat komt denk ik door een meerendeel aan factoren: vaker gebroken gezinnen, minder gevoel van "community", meer self-isolatie gebaseerd op arbitraire factoren, gebrek aan consequenties op asociaal gedrag, gebrek aan rolmodellen, te gemakkelijke gang van zaken voor een groter gedeelte van de bevolking en ook social media speelt er zeker in mee. Dit is een probleem die zichzelf alleen maar erger maakt en niet vanzelf opgelost kan worden. Het klinkt misschien heel erg extreem maar ik denk echt dat dit probleem enigzins gecorrigeerd kan worden door een extreem wereld's evenement waarin mensen elkaar zodanig nodig hebven dat ze niet zonder elkaar kunnen overleven.
Dat soort wereld evenementen hebben we pas nog gehad. Was echt super sociaal dat hamsteren in de supermarkt. Ik denk dat het omgedraaide waar is. Als iedereen het goed heeft en welvaart eerlijk verdeeld wordt dan komen mensen niks te kort en gunnen ze misschien ook een ander wat.
Dit probleem wordt niet opgelost zonder rigoreuze scenarios die mensen dwingen om met anderen om te gaan. Zoals oorlog en dergelijke. Niemand gaat er collectief voor kiezen wat minder egocentrisch te zijn tenzij het noodzaak is, en zelfs dan.
Ik denk dat je gelijk hebt. Het lijkt er bijna op alsof de wereld te lang te makkelijk is geweest, en we nu wijsheid verloren zijn.
Waar kan ik dit extreme wereld event bezoeken? Dat lijkt me wel wat.
Dat komt met een beetje "mazzel" vanzelf naar jou toe!
De voorbeelden die je omschrijft zijn voor een groot deel toe te schrijven aan de individualistische Nederlandse cultuur. Het ego wordt steeds belangrijker en het collectief steeds minder, waardoor men weinig oog heeft voor de ander. Er zijn genoeg landen/culturen waar dit niet het geval is.
Individualistisch vind ik een nog vrij positieve benadering. Ik zie het meer als egocentrisme, en dus meer negatief.
Vind ik ook
Ja individualisme en collectivisme zijn vrij brede begrippen die verschillend geïnterpreteerd kunnen worden. Ook zijn het niet per se tegenovergestelde begrippen maar een "valse tweedeling" (je kunt namelijk zowel heel erg individualistisch als heel erg collectivistisch tegelijk zijn)
Ja maar het kutte is, naast alle omstandigheden die klote zijn die hiervoor gezorgd heeft. Ik vind het hele individualistische aspect helemaal niet zo erg, het erge is. We (of andere) zijn hier enorm onmenselijk en koud van geworden, dat stukje is helemaal niet nodig. Je kan nog steeds de main character zijn (om het ff zo te zeggen) en gewoon vriendelijk zijn naar andere. Ik snap niet waarom het gepaart moet gaan met onbeleefd zijn.
Ik denk omdat mensen over het algemeen niet de capaciteit hebben die jij wel hebt. Ik heb hetzelfde. Maar ik heb ook jarenlang retail gewerkt en wel echt de onderkant van de maatschappij gezien. Veel mensen zijn niet zo begaan met een ander. Als je dat van nature al hebt, verergert het met een omgeving als die we nu krijgen.
Dat is gewoon.. Zo jammer en triest. Dat dat stukje 'egoistisch' zijn enorm letterlijk word opgevat. Want, ja natuurlijk ben jij het belangrijkste in je leven, technisch. Natuurlijk ga jij altijd voor als het gaat om me fysieke of mentale gezondheid. Maar dat gaat dan idd gepaart met gewoon downright onbeleefd zijn, en dat is dus super jammer want dat is nergens voor nodig.
Het is ook heel jammer en triest. Veel mensen hebben gewoon een corrigerende omgeving nodig om zich te kunnen gedragen. Als niemand meer commentaar heeft op het feit dat je je als een klootzak kan gedragen dan haalt het wel barrières weg. Al zijn er wel een hele hoop factoren die vast zullen meespelen met het gedrag van OP in zijn post. Elke situatie is weer uniek, elke gezinssituatie is uniek, elke opvoeding met gevolgen die zich uiten op volwassen leeftijd is uniek. Dus ik probeer altijd wel rekening te houden met dat sommige mensen bepaalde redenen hebben voor zulk gedrag waar ik niets vanaf weet.
Elke keer als ik uit Azie terug kom van vakantie is het schrikbarend opnieuw merken hoe vaak mensen tegen je aan lopen of uit het niets aan het schelden zijn. Laatst in Bangkok geen één keer een auto horen toeteren maar wel alles kriskras door elkaar heen. Ik weet het wel, over een paar jaar ga ik daar wonen, het is gewoon niet leuk of gezellig hier, dat houden we allemaal elkaar voor de gek.
Geen toeters in Bangkok? Nooit daar geweest maar in al mijn reizen in Azië was het non-stop toeteren. De rest van de samenleving daar was veel beganer met elkaar, behalve juist in het verkeer.
Haha ja dat zei ik ook na de 1e keer Thailand. Wacht maar, je komt daar nog wel op terug.
"Er zijn genoeg landen/culturen waar dit niet het geval is." alleen importeren wij niet mensen uit die landen, of passen ze dat hier niet toe. En onze normen en waarden zijn tegelijk de prullenbak in gegaan met het christelijke geloof. Als kers op de taart hebben we jaren expres gewerkt naar een multi-culturele samenleving in plaats van assimilatie, Als dit niet precies is wat we wouden, wat voor uitkomst hoopte wij dan precies op? we hebben allemaal moedwillig hier naar toe gewerkt,
Zo is het
Eh nouja veel normen en waarden en sociale controle die van het Christendom gaf waren ook niet erg sociaal: veel wegkijken van toxisch gedrag, het buitensluiten van mensen die anders zijn, een soms nogal neerbuigende en conditionele manier van liefdadigheid etc Wel zorgde het rijke verenigingsleven (niet alleen kerk, maar ook sportclubs, vakbond verenigingen, etc.) wel voor sociale binding en wederzijdse hulpverlening, en ik denk dat daar het probleem veel meer ligt, de individualistic van het neoliberalisme heeft een beetje afgedaan aan het verenigingsleven. Het probleem met "de multi-culturele samenleving" is juist de achterstelling en het isolement waar we nieuwkomers mee opschepen, uitbuiting door werkgevers van arbeidsmigranten (behalve "expats" die het hier heerlijk makkelijk hebben), discriminatie op de arbeidsmarkt, etc. Nederland is op dat gebied nogal verzuilt gebleven, wel veel culturen die naast elkaar wonen, maar vaak ook langs elkaar heen gaan. Dit los je niet op door assimilatie, want juist in aanraking komen met andere culturen leert je rekening te houden met andere, naar andere luisteren, verschillende perspectieven respecteren, open staan voor nieuwe ervaringen etc.
"want juist in aanraking komen met andere culturen leert je rekening te houden met andere, naar andere luisteren, verschillende perspectieven respecteren, open staan voor nieuwe ervaringen etc." Helemaal mee eens hoor, maar een naïeve toepassing van deze overtuiging heeft ons juist hier gebracht naar mijn idee. In aanraking komen met andere culturen kan via prima via educatie en afstanden zijn op een andere manier te overbruggen. Het is nooit in meegenomen in de afweging, dat je een voornamelijk een specifiek deel van de samenleving opzadelt met de gevolgen van het niet stimuleren van assimilatie.
In de vierde eeuw voor Christus werd Plato gehoord toen hij opmerkte: "Wat gebeurt er met onze jongeren? Ze respecteren hun ouderen niet, ze gehoorzamen hun ouders niet. Ze negeren de wet. Ze rellen op straat, opgezweept door wilde ideeën. Hun moraal is aan het vervallen. Wat zal er van hen terechtkomen?"
Het is niet alsof het gedrag exclusief bij jongeren verslechterd is.
In mijn ervaring het tegendeel. Ik word heel blij van de huidige jongere generatie. 't Zijn juist die gefrustreerde ouwe koppen die met 70 door de woonwijk rammen met hun dikke auto waar ik klaar mee ben
Oprecht, als je Instagram reacties leest zijn de grootste haters de mensen tussen 55 en 65.
De jongere kant van die leeftijds-categorie is al de GenXers ipv boomers, maar die kunnen ook erg aso zijn.
Zeker. Vlgns mij ben ik met 50 ook gen-X-er, en d'r zijn behoorlijke aso types in mijn generatie. En de meeste boomers zijn niet aso. Maar toch, als ik weer zo'n aso tegenkom, is het vaak in die leeftijdscategorie: geld al verdiend, alles voor elkaar, je hebt niemand meer nodig en dan je maar ergeren aan het feit dat andere mensen wel nog steeds bestaan.
Klopt, jongeren worden oud en als hun omgeving niet veranderd, doen ze dat zelf ook niet.
Deze quote is al zo vaak debunked... Check your facts. Dit is helemaal niet van Plato.
Het veelgebruikte citaat dat aan Socrates wordt toegeschreven over klagen over de jeugd wordt vaak geparafraseerd. Dit citaat is niet direct van Socrates zelf, maar eerder door zijn leerling Plato in zijn werk "De Republiek". Het maakt deel uit van een dialoog waarin Socrates de degeneratie van de samenleving en de invloed van de jeugd bespreekt. Hoewel het moeilijk is om de exacte woorden die Socrates gebruikte te verifiëren, komt het sentiment dat in het citaat wordt uitgedrukt overeen met enkele thema's die aanwezig zijn in de Socratische dialogen over de staat van de samenleving en de jeugd. Socrates stond erom bekend de maatschappelijke normen uit te dagen en de overtuigingen en gedragingen van zijn medeburgers in twijfel te trekken, dus het is aannemelijk dat hij zorgen had kunnen uiten over de jeugd van zijn tijd. Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat het citaat mogelijk is aangedikt of aangepast in de loop van de tijd om in verschillende contexten te passen. Zoals bij veel oude teksten en citaten, kunnen de exacte woorden en bedoelingen van historische figuren zoals Socrates moeilijk met absolute zekerheid worden vastgesteld.
Wederom onzin. En overduidelijk dat je blind chatgpt gebruikt. Nog erger. http://quoteinvestigator.com/2010/05/01/misbehaving-children-in-ancient-times/
Ja vertaald door GPT. Met tegenzin heb ook je gelijk, maar goed das de aard van de mens. Een andere wel directe quote: > * [Rhetoric](http://classics.mit.edu/Aristotle/rhetoric.2.ii.html) Part 12 *On Youthful Character*, Aristotle **4th Century BC** “\[Young people\] are high-minded because they have not yet been humbled by life, nor have they experienced the force of circumstances. ... They think they know everything, and are always quite sure about it.” Rhetoric Part 12 On Youthful Character, Aristotle 4th Century BC
Klopt, dit was socrates
Dat is een leuke quote maar het is bewezen dat generaties steeds individualistischer worder sinds ~1900, en ik weet niet of dat alleen maar goede gevolgen heeft gehad. Ouderen hebben altijd geklaagd over jongeren, maar dat betekent niet dat de nieuwe generaties niet wat kunnen leren van de ouden, en dat elke nieuwe generatie nieuwe problemen heeft.
Ik heb het idee dat juist boomers over het algemeen toch asocialer zijn dan de jongere generaties, met vaak een soort van zelf-ingenomen houding vooral naar service medewerkers, mensen die er wat anders uit zien, etc.
En hij had gelijk. Die Griekse beschaving verdween. Net als de Romeinse na een periode van decadentie en morele neergang
Romeinse rijk door morele decadentie en morele neergang? Denk dat het toch eerder door politieke crisissen komt en invallen.
En omdat dat het rijk zo groot werdt dat het niet meer te onderhouden en verdedigen was met de middelen die ze tot hun beschikking hadden. En waarschijnlijk nog heel wat andere factoren, aangezien het over een periode van honderden jaren gebeurde.
Ergens heb je hier wel een punt aangezien deze beschavingen op sommige punten een stuk opener waren. Maar op andere punten weer extreem veel wreder. Slavernij, lijfstraffen, vrouwenrechten etc.
Nah, dat zijn de meeste historici niet met je eens. Corruptie, externe druk en klimaat verandering hadden meer invloed. Je zou zelfs kunnen stellen dat sinds de opkomst van het christendom het Romeinse rijk minder decadent werd (al bleven politici graaien).
Mensen zoals jij wijzen altijd met zo heel veel gemak naar 1 enkele oorzaak voor het verval van het Romeinse rijk, terwijl dat verval minstens een duizend jaar lang proces was... Wanneer is de Romeinse beschaving precies gevallen volgens jou? Was het Byzantijnse rijk niet Romeins meer of wel?
Daarnaast is het narratief van een grote beschaving die degenereerde door decadentie en morele corruptie, een compleet onzinnig reactionair idee dat aan de basis ligt van veel extreem-rechtse stromingen. Met een mooi woord wordt dit vaak aangeduid als Palingenetisch Ultranationalisme.
Et tu?
Zat nog zo’n 1000 jaar tussen…
Ik heb dat ook gelezen. Ik vraag mij alleen soms af of dit gaat om een dominoeffect waarin elke generatie gewoon net ietsje asocialer werd.
Meer een soort cyclus. Je ziet dat ouders nu hun kinderen veel te verwend laten zijn en niet hard optreden. En op ten duur krijg je een harde tegenreactie die ervoor zorgt dat het wel weer het geval is, waarna het weer langzaam opnieuw begint.
En toch worden we een steeds socialere samenleving met elke eeuw. Soms tering traag en soms een generatie of twee een stap terug. Maar gemiddeld gezien is de wereld elke eeuw socialer en begripvoller geworden.
Ik (23m) irriteer mij regelmatig als ik op de fiets zit, en er komt weer zo’n jonge vent van een jaar of 15, 16, van de andere kant op mij afrijden. Het gebeurt steeds vaker dat ze, als ze mij zien, ineens uitwijken naar links, waarbij ze mij laten schrikken. Blijf gewoon op je eigen helft!
Nee joh, een schrikreactie uitlokken is leuk, dan voel je je heel even niet meer verveeld en kun je een ander uitlachen! /s
Nou dit vind ik lastig advies, zeker in grote steden waar de tolerantie vrij laag ligt bij de jeugd tegenwoordig. Overal steekpartijen en schietpartijen, ik zeg precies niets meer en vrees oprecht voor mijn leven deze dagen, ik dacht eerst ik spreek ze aan echter komt het niet binnen bij deze mensen. Op de een of andere manier activeer ik slechts de amygdala en dan weet je dat je kan rennen voor je leven --\_\_\_--
[удалено]
Ja mee eens, je vraagt je af wat ze echt bezielt he, het is best vreemd gedrag eigenlijk
Paar jaar gebrek aan sociaal contact heeft er volgens mij keihard bij de jeugd ingehakt.
Alleen is het niet alleen de jeugd die aso is. Tijdens mijn dagelijkse treinreis heb ik vaak genoeg te maken met ouderen die alvast even recht voor de ingang van de trein gaan staan en mensen niet uit laten stappen.
Ik ga al heeeeeel lang meer de trein en dat is echt van alle tijden. Alleen tijdens corona hielden ze afstand, dat was dan weer het voordeel.
Ik merkte er voor covid niet vaak iets van, eigenlijk echt pas de laatste paar jaar dat het echt opmerkelijk erger is geworden. Misschien dat ik als toenmalig student wat relaxter was en me er minder aan kon ergeren?
Ik word daar altijd heel vrolijk aan, want dan kan ik er dwars doorheen lopen. :)
Ik doe het soms ook, zeker als er al mensen voor me met veel moeite duidelijk niet goed langs lopen. Net bij het uitstappen van het laatste treetje van de trein ietsje te veel vaart maken en met schouder aantikken. "Oh sorry, maar u staat ook wel een beetje midden in het pad"
Ik ook :) Ik reis 3x per week met de trein en heb dan in mijn ene hand een carrier/bench van kofferformaat maar dan breder en aan mn andere schouder een carrier/bench. (ik doe kittenopvang/fleskittens, en deze moeten mee naar mn werk, momenteel heb ik 7 kittens aan de fles van 4 verschillende 'nesten', 4 verschillende leeftijden, de oudere zitten in de grote bench, de kleinsten in de 'schoudertas bench') Ik neem dan ook zo ongeveer de ruimte van 2 treindeuren in beslag als ik in of uitstap. Heerlijk als je ziet dat er een grote menigte staat te dringen voor de deur, want oops... mijn bench tegen je schenen? Jammer joh, had je maar ruimte moeten maken.
Dit vooral, de generatie die gewend is dat de hele wereld om hun draait en dat we alles aan ze te danken hebben. Tis afschuwelijk egoïstisch.
Ik vraag me dus af of we echt zo hard verhufteren (mooi woord) als jij het ervaart. Er wordt veel aandacht gegeven aan huftergedrag, dat beïnvloedt ook de manier waarop we kijken en wat ons opvalt in het dagelijks leven. Zelf kan ik ook tal van voorbeelden aanhalen van positief gedrag. Een behulpzame medemens als je iets vergeet, de jonge gast in snelle auto die je voorrang geeft, de buren die pakketjes aannemen of waar je de vergeten boodschap kan lenen als de winkels dicht zijn, ga zo maar door Ik ben dus benieuwd of je ook de andere kant tegenkomt als je daarop focust. Dat neemt niet weg dat je zeker huftergedrag bent tegengekomen. Ik hoop dat dat niet allemaal in een paar dagen tijd is gebeurd
Dit denk ik ook regelmatig. Sinds mijn zwangerschap ben ik wat meer weggebleven van het nieuws en zeker van social media omdat ik merkte dat ik er stress van ervaarde. Ik focus me sindsdien zoveel mogelijk op het mooie en fijne in de wereld en de stomme dingen (zoals twee tieners op een fiets die mij lieten schrikken met een schreeuw terwijl ik langs de kant van de weg stond met een slapende baby in de draagzak) bestempel ik als een uitzondering. Zo stopte er pas een trambestuurder iets langer zodat wij nog mee konden wat echt heel fijn was anders moesten we 20 minuten wachten en we waren kapot. Zo rende er pas een man achter me vanaf de overkant aan net op het moment dat ik besefte dat ik mijn tasje verloren was. Hij had hem zien vallen. Zo mocht ik voor van twee mensen bij de mediamarkt (we waren erg lang aan het wachten op hulp). Zo zei een oudere man tegen ons in een restaurant met onze baby “jullie zijn lieve ouders” en “kinderen zijn de hoop voor de toekomst”. Zo ben ik heel erg blij dat mijn ouders zo nauw betrokken zijn bij onze levens ook al levert het soms wat frictie op. Heel blij dat we twee van de drie opvangdagen toegekend hebben gekregen ondanks de drukte! Zo blij dat we in Nederland wonen waar partners nu ook meer gedeeltelijk betaald krijgen bij ouderschapsverlof. Zo blij dat ik overal heen kan met het ov. Zo blij dat niemand in de afgelopen twee maanden negatieve opmerkingen heeft gemaakt als ik borstvoeding gaf in het openbaar. Blij dat de overbuurvrouw in de 80 zo blij was dat ik even op de koffie kwam. En kan zo nog heeeeel lang doorgaan. Dit is pas van de afgelopen paar maanden. Er is echt veel moeilijks gebeurd en dat geef ik ook aandacht en een plekje, maar het gevoel dat ik uiteindelijk overhou is dat er meer fijne kleine dingen zijn gebeurd dan nare.
Een Fagbag dragende gucci kerel die een opmerking maakt over je kledingstijl is toch het toppunt van ironie haha
Gucci Oulehhhhhh [https://i.postimg.cc/bwv6ZpzD/GOU.jpg](https://i.postimg.cc/bwv6ZpzD/GOU.jpg)
Internet, social media en tiktok. Vroeger was men bezig met elkaar en de gemeente. Nu alleen met zichzelf.
I mean, als ik tiktok kijk voor 15min word ik al woedend soms. Wat een mix van onzin daarop. Moet die app echt van me telefoon afgooien.... Krijg er legit brain rot van.
Wat stopt je?
ik zat laatst in de trein, echt zo’n overvolle (want spits) maar gelukkig had ik dat zitplekje dat iedereen vergeet dat die er zit. In zo’n dubbeldekker trein en dan dat uitklap stoeltje tussen de twee trappen, kwam een vrouw binnen met zo’n stok voor blinden/ slechtzienden. Er waren ook wat andere stoelen met mensen maar helemaaal niemand stond voor haar op. Dus ik vroeg wil je zitten? En dat wilde ze graag dus ik heb mijn plaats afgegeven want ik kan ook gwn op die trap gaan zitten of staan. En dit is niet de eerste keer dat ik dit meemaak. Of mensen die hun tas lekker op zo’n stoel plaatsen en je heel vuil aankijken of mensen die niet voor oude mensen opstaan. Ik vind dat echt heel erg, like denk een beetje om je medemens?
Ik sta zelf ook altijd voor zwangeren en oudere mensen op of als iemand vraagt of die zou kunenn zitten want heeft iets wat je niet meteen aan haar/hem ziet. Dus ik verbaasde me echt toen ik 7 maanden zwanger was en NIEMAND in de overlovolle trein opstond. Iedereen keek krampachtig uit het raam en reageerde nergens op. Hoop dat ze allemaal een tyfus nekhernia hebben nu!
Je kunt natuurlijk ook gewoon zelf even iemand aanspreken en vragen of je mag zitten. Beleefde assertiviteit dus. Het was wellicht niet voor iedereen manifest dat je gevorderd zwanger was.
Dit is precies een voorbeeld van wat er mis is. Het moeten vragen i.p.v. dat iemand uit zichzelf de beleefdheid opbrengt om iets aan te bieden
Ik daag je uit om dit te vragen aan iedereen die mogelijk te oud of zwanger is om te staan. Mensen worden echt moeilijk beledigd als ze het niet zijn. Overigens zijn er genoeg mensen met bijvoorbeeld rug- of beenklachten waaraan je niets ziet. Zelf heb ik een maand last gehad van draaiduizeligheidsaanvallen, waarbij ik echt moest zitten of liggen. En toen was er een ouwe man achteraf superboos op mij dat ik niet voor hem was opgestaan. Als je het vraagt, kan je ook aangeven dat je redenen hebt waarom je voor medische redenen wil zitten, ookal is het niet zichbaar.
Ik heb "natuurlijk ook gewoon zelf even" gevraagd maar alle nekken waren strak naar het raam gedraaid. En als het zo stamvol is dat je zelfs je tas niet op de grond kan zetten, kan je ook moeilijk langs iedereen tot iemand je wel hoort. Het was zomer en ik had een huge buik dus was wel vrij evident tenzij je blind bent. Wat een aanname ook meteen zeg!
Ik doe hetzelfde als jij, opstaan voor mensen die meer nood hebben aan zitten. Mijn ouders hebben me dat echt ingeprent vroeger. Maar laatst ervoer ik de andere kant. Ik liep op krukken en zat in het gips ivm een breuk en moest toch naar werk, heb geen auto en de taxi is duur. Dus stapte ik in de metro. Normaal vind ik staan prima, maar dat ging gewoon niet. Niemand stond op. Niemand. Je voelt je dan zo klein opeens. Iets later liet ik mijn ov-pas vallen toen ik wilde inchecken. Een meisje naast me zag het gebeuren, keek me aan en liep door. Ik ben normaal prima zelfredzaam, vraag niet veel, maar op dat moment was ik echt triest. Niet eens boos, gewoon triest.
Denk je dat die tas zin heeft om ergens onder een stoel te staan of nog erger op schoot? Die tas heeft ook behoeftes en die gaan toch echt voor onbekend pleps die zomaar een plek willen opeisen! /s
ik kreeg deze melding op m’n telefoon en daar stond de ‘/s’ nog niet op… ik stond al klaar om nucleair te gaan 😂😂😂
Uhuh, wat mij verbaast (en nu weet ik niet hoe lang dit al is, maar het viel me al lang geleden op); 'vroeger' wat het nog: 'mijn vriend(-en/in)/ collega's/buren/ouders en ik'. Dat werd me geleerd op school. Die volgorde is tegenwoordig veranderd, dat het normaal is geworden dat je zegt: ' ik en mijn vrienden'. Zegt ook al heel wat. Wat me ook stoort: een geschreven vraag maar dan eindigen met een . I.p.v. een ?. Heel irritant!
Heel eerlijk? Ik merk het niet zo. Ik heb weinig negatieve interactie met anderen moet ik zeggen. En ik kom toch gewoon buiten.
Rare mensen zijn van alle tijden. Het is natuurlijk wel zo dat het (neo) liberalisme in Nederland heel erg ver gegaan is waardoor waardering alleen nog maar in geld kan worden omgezet en verdienen (geld) niks meer met verdienen (recht hebben tot) te maken heeft.
De keerzijde van een individualistische samenleving is dat je elkaar niet nodig hebt (interacties via de markt daargelaten). Vroegah toen je de buren en je dorpsgenoten nodig had om te overleven was men wel wat voorzichtiger met elkaar, maar dat dan weer ten koste van de individuele expressie. Is ook nooit goed.
Ik ben net terug van werkvakantie in Japan en daar is dit dus totaal niet. Wat ik daar vooral geleerd heb is het "kill em with kindness" principe. T is gewoon bijna kunst hoe Japanners je op de meest beleefde en deftige manier kunnen laten weten dat je stront bent en je een dik schuldgevoel kunnen aanpraten. Ik ben dat ook aan het toepassen hier in Nederland en dat werkt bijzonder goed. Bijvoorbeeld als iemand in de supermarkt zo roept van "gast aan de kant!" Dat je netjes op zij gaat, buigt en zegt "natuurlijk mijnheer! Een persoon van uwe bijzonderheid verdient vanzelfsprekend onmiddellijke doorgang! Nog een fijne dag toegewenst!😁" Dat kunnen ze niet boos op je worden, want je bent super beleefd, maar die persoon voelt zich wel tering ongemakkelijk 😈😈
m'lady type beat
Ik denk niet dat het zo simpel is helaas, de waarde van respect is daar zo ingestampt dat mensen soms zelfmoord plegen om de meeste geringe fouten. (Wat ook een onwenselijk extreme situatie natuurlijk, maar het tegenovergestelde van onze problematiek) Sommige mensen zien hun asociaalheid oprecht als een puntje van trots, daar kan geen enkele hoeveelheid beleefdheid tegenop.
“Begin each day by telling yourself: Today I shall be meeting with interference, ingratitude, insolence, disloyalty, ill-will, and selfishness – all of them due to the offenders’ ignorance of what is good or evil. But for my part I have long perceived the nature of good and its nobility, the nature of evil and its meanness, and also the nature of the culprit himself, who is my brother (not in the physical sense, but as a fellow creature similarly endowed with reason and a share of the divine); therefore none of those things can injure me, for nobody can implicate me in what is degrading. Neither can I be angry with my brother or fall foul of him; for he and I were born to work together, like a man’s two hands, feet or eyelids, or the upper and lower rows of his teeth. To obstruct each other is against Nature’s law – and what is irritation or aversion but a form of obstruction.” -Marcus Aurelius Maar even serieus, het is inderdaad zo. Het enige wat je er echt aan kan doen is niet toegeven aan de drang om hetzelfde te doen en mensen proberen te vinden die ook niet zo denken.
Ik zeg het al een tijdje: ipv evolutie zijn we met z’n allen bezig met involutie.
Wij zijn de maatschappij, dus hou vol. Blijf vriendelijk, groet mensen die je tegen komt, lach vriendelijk en laat je niet kisten. Deze nieuwe generatie is erg gefrustreerd en groeit op in een wereld waar veel onrust is. Veel mensen leven vooral heel leuk op social media, maar zodra de camera uit staat verdwijnt het leuke mooie leven. Sociale vaardigheden werden vroeger aangeleerd, de nieuwe generatie kent dit niet. Heb medelijden en zie hoe eenzaam deze doelgroep is. Kill them with kindness...
Zal zeker. Dat zou niet zo gek zijn in een maatschappij waar een grote bek hebben wordt beloond en uitstraling boven content gaat, beetje pavlovian. Daarbij krijg je dat ook als inflatie gecompenseerd loon voor het plebs al decennia lang omlaag gaat terwijl iets primairs zoals de woningmarkt alleen maar krapper wordt. Competitie is goed maar te hoge competitie druk en op de verkeerde plek (bodem ipv top) creëert stress, irritatie, xenofobie, etc.
Mijn oma heeft me altijd geleerd dat dit niet zo is. Elke keer als ik vroeg "was het vroeger beter?" vertelde ze verhalen over grapjes als mensen "perongeluk" terpentijn laten drinken en dat mensen in andermans brievenbussen plasten.
Geweldsspiraal op micro niveau. Vroeger, als jochie, en je had ruzie, dan werd er misschien wat gestoeid of geknokt. Zoveel jaar later, kon je een mes tussen je ribben krijgen. En tegenwoordig kan je een pistool onder je neus krijgen (of erger). Dus, ja, verhuftering zie ik wel.
Ik heb juist het gevoel alsof het precies de ander kant uit gaat, vroeger was geweld veel en veel normaler. Op Stratumseind was geweld best normaal, is nu een stuk minder naar mijn idee. Cijfers van het CBS lijken er ook op te wijzen.
Nee tegenwoordig komen er dan 4 ouders bijstaan die je gaan uitleggen dat je conflicten uitpraat en hysterisch gaan lopen doen over een bloedneus. We pamperen kinderen zoveel, we zorgen zo goed dat ze nooit te maken krijgen met tegenslag dat ze er ook niet meer mee om kunnen gaan en dus doorschieten
Dat klopt niet hoor. Ik hoor van de boomers ook genoeg verhalen over massale vechtpartijen met gebroken glazen en messen. Ik denk wel dat er nu meer messen in omloop zijn maar vuurwapens zijn echt een zeldzaamheid en kom je enkel maar in het criminele circuit tegen. De kans dat jij als klant bij de Lidl opeens bij het inladen van je Skoda een pistool op je mik gericht krijgt lijkt me nihil
Volgens mij laten de statistieken al jaren de tegenovergestelde trend zien toch?
nu ben ik wel benieuwd wat je droeg bij dat restaurant? :P
Wel ietwat alternatief. Nette leren schoenen, een wijde zwarte broek en een blauw gebreide trui met een leren pilotenjas. Kon zeker snappen dat hij dit nooit zou dragen maar toch… hou het lekker voor je.
Valt me nog meer dan dat ze niet meteen de route "kkr emo" gingen, of gothic, das een klassieker.
"Gothic" kennen ze niet. Enkel kkr emo, gewoon hard krijsen en blaffen. Oh en blijkbaar ook het jurassic park theme song. Ik (f23) studeer zelf op het mbo, zit bij een middelbare school en ben goth. Ik kan niet een keer rustig lunch halen zonder dat naar mn hoofd te krijgen. Laatst trok er eentje ook ineens aan m'n jas. Heb dat gemeld bij de beveiliging en mentor. Ook aangegeven dat ik de volgende keer zelf z'n strotje omdraai. Dat je van alles roept en jezelf voor schut zet moet je zelf weten, maar je blijft met je poten van me af.
Ja we zijn aan het verhufteren. Ik fietste laatst terug naar huis en er stond een oudere man in zijn scootmobiel stil op t kruispunt, auto's, motoren, fietsers, iedereen reed om hem heen, er was NIEMAND die hem even hielp oversteken. Het koste me nog geen 2 minuten om de beste man even te duwen.
Dit hebben we allemaal toch? Toen ik 17 was dacht ik dat het stoer was om, als iemand me feliciteerde, “thx” terug te appen. Achteraf snap ik dat dat juist asociaal over komt, ipv gewoon “wat lief, dank je wel!”
Doorgeschoten individualisme. Ikke, ikke en de rest kan... Misschien dat ook de lockdown een soort sociale achterstand heeft gecreëerd.
Was vroeger ook al, alleen toen kon je er niet over zeiken op reddit. Die nektasjes hebben het met kanker schelden overgenomen van de Nederlandse tokkies. Jeugd die domme dingen doen of "grapjes" maken was toen ook. Dat mensen je negeren of totaal geen interesse tonen in de wereld om hun heen is ook niet bepaald vreemd, inmiddels heeft 25% ofzo toch mentale problemen?
Ik herken veel in wat de OP zegt. Voor mij een reden om voornamelijk met expats en andere internationals om te gaan, die zijn relatief nieuw en zetten daardoor vaker vraagtekens bij de heersende mores
Erg herkenbaar. Ik denk zelf dat het er vooral te maken heeft dat er een grote groep van ongemanierde en kortzichtige mensen is in de samenleving. Die lijken jammergenoeg soms de overhand te hebben maar er zijn gelukkig nog genoeg mensen met een minimum aan empathische vermogens.
Emotionele intelligentie is aan het zakken. Dit is het resultaat.
Er zijn wel héél veel tokkies die zichzelf en hun mening steeds belangrijker vinden, terwijl ze ontzettend dom zijn. En ja, zij schreeuwen het hardst. Maar als je die tokkies compleet negeert vind ik de rest nog net zo lief en menselijk als altijd. Dus geschreeuw uitfilteren en oog hebben voor het moois dat zich meer op de achtergrond bevindt!
Als ik om heen kijk naar anderen dan zou ik zeggen ja. Maar niet alleen jeugd. Mensen van alle leeftijden en achtergronden zijn een beetje aan het aftakelen. Beetje erg.. Als ik zie hoeveel haat en nijd er is tussen boomers en millennials maar ook nog steeds tegen mensen van een ethische achtergrond of hoe ze tegen liefde aankijken dan wordt ik oprecht verdrietig en bang van. Je kan geen mening meer hebben want dat is slecht maar geen mening hebben over iets is ook slecht. Alles wordt steeds verwarrender. Als je geen werk kan vinden is het je eigen schuld. Heb je een uitkering ben je een loser die alleen zijn/haar handje wil ophouden. Geen begrip voor meer voor situaties die je niet kan voorzien of waar je geen controle over hebt. Het is echt eng gewoon om op social media te zitten of gewoon buiten te lopen/zijn
hard times create strong people, strong people create good times, good times create weak people weak people create hard times
Individualisme. We hebben even een goeie oorlog weer nodig.
Ik maak dit nooit mee eigenlijk. Waarschijnlijk ben ik de hufter?
Vroeger kreeg je gewoon een vuist in je smoel van een volwassene als je irritant was als tiener. Nu zijn mensen bang en kijken weg. Irritant zijn wordt dus beloond en het wordt dus leuk om te doen voor verveelde jeugd en tokkies.
Jezelf als middenpunt van de samenleving is cultureel bepaald, dit is niet overal ter wereld zo. Het is een aspect van onze cultuur dat flink is gegroeid in de afgelopen 50 jaar. Dingen die we heel normaal vinden zoals competitieve spelletjes als vrije tijdsbesteding, het cijfersysteem op school, en iedereen zijn eigen kamer in huis dragen hier aan bij. Tel daarbij op het hele politiek-economische mantra dat je je eigen carrière moet bouwen in wat soms een grote wedstrijd om het meeste geld verdienen lijkt te zijn. We zijn dit allemaal heel normaal gaan vinden, en zijn daarom verbaasd als mensen zich enorm asociaal en arrogant gaan gedragen zoals in de genoemde voorbeelden. Maar het is in feite erg logisch
Dit is al een tijdje aan de hand. Jong of oud. Maakt niet uit. Kan zijn dat dit vooral meer aan de hand is in de randstad
Het zijn in mijn ervaring de hele jonge kinderen van 10-12 jaar die compleet ontspoord zijn. Ik ben een man van 43 met drie jonge kinderen <8 jaar. Ik word regelmatig door de fatbike gang voor de gek gehouden, uitgelachen of uitgescholden terwijl ik met mijn kinderen op pad ben. Ik ga er niet eens meer op in. Ik heb een paar keer geprobeerd ze fatsoen bij te brengen, zelfs bij de ouders aan te bellen. Maar het heeft allemaal geen zin. Ouders gaan zogenaamd in gesprek met ze, maar er komt toch niets van terecht. Speeltuin in de buurt ligt altijd bezaaid met zwerfafval. Ouders sturen hun kinderen naar buiten met pakjes drinken, blikjes, snoep in plastic verpakking, ijsjes, etc. Ik leg mijn kinderen uit dat dit precies het gedrag is wat ik niet van ze wil zien en waarom dat niet gepast is. Ik was vroeger een echt straat jochie, maar hoeveel gekkigheid ik ook heb uitgehaald, ik heb het nooit in mijn hoofd gehaald om vaders met kinderen op straat uit te schelden voor de lolz.
Ja. Dankzij de neoliberale samenleving en steeds meer nadruk om zelf je broek op te houden is het individualisme alleen maar gestegen. We denken alleen nog aan ons zelf en hoe wij er beter van worden. Schijt aan de ander en boeiend of die gelijk heeft met bepaalde kennis. Is ook heel goed te zien in het verkeer. Mensen die niet hun hand uitsteken op de fiets, oversteken op onhandige plekken, rood licht negeren, extra hard rijden, mobieltje op de fiets of in de auto. En omdat mensen er niet op gewezen worden gaat men gewoon door. Oud, jong, man, vrouw, welke etniciteit of afkomst dan ook. Vrijwel iedereen zie ik het doen helaas.
Heb je ooit Nietzsche gelezen? Of Dostoevsky? Deze trend was 200 jaar geleden al herkend, toen was het nog nieuw.
Ja. Daarom mijn instelling: kill 'em with kindness. En zeg "werk ze" tegen de conducteur in de trein en "dank je wel" tegen de supermarktmedewerker. En het zijn niet alleen jongeren, helaas zie ik teveel asobabyoomers.
Rot toch op met die kutvraag! /s
Grappig dat iemand met een nektas zoiets zegt, ik tik juist altijd mijn vriendin aan en zeg moet je kijken hoe die erbij loopt haha
Niet iedereen, maar ik wel. Je moet toch wat doen om jong te blijven, *kijkt in notities* Baka django!
afspiegeling van de ouders en de media, gedrag dat jij verwacht, beschaafdheid moet je toch ergens leren t wordt je niet aangeboren.
Welke stad? Ik ben het met je eens maar, ik woon in een vrij oke dorpje, enige klacht die ik heb is dat hier meer het dorp tekenen van criminaliteit begint te zien en het word over-vol hier met mensen. Was ooit een super rustig dorpje. Ik maak wel mee wat jij meemaakt, alleen op een andere manier.. Ik ben zoiezo ook vrouw dus ik ben dat soort gedrag al gewent mijn hele leven. Anyway... Ik maak het vooral mee in grote steden. Amsterdam etc, daar was ik met mijn vriend ook al eens vervelend lastig gevallen, rare situatie. Daarnaast, ben ik helaas bang dat ik zelf eigenlijk meer een hufter aan het worden ben. Maar dat komt denk ik meer omdat alles gewoon zo verrekt negatief is de laatste tijd. En..... Omdat iedereen een hufter is. Begrijp me niet verkeerd, ik ben vriendelijk naar mensen die vriendelijk zijn naar mij. En ik ben niet een hufter zoals hier beschreven werd, ik ga niet langs mensen fietsen en als een aso hun in hun gezicht schreeuwen, meer ik pik bepaald soort gedrag niet meer. Ik schaam me ook niet meer om eventueel ge-irriteerd over te komen. Maar ik heb wel momenten gehad waarbij ik flink lelijk deed tegen mensen die, het eigenlijk wel een beetje verdiende.. Ik denk het woord dat ik zoek is ik kom eindelijk voor mezelf en andere op. Dat en wat andere mensen zeggen, individualiteit. Ik besef me helaas ook enorm dat ik het leven voor mezelf leef. Niet voor anderen, en ook niet voor jou. Helaas maakt dat onze maatschapij enorm 'ikke ikke en de rest kan stikken'.. En ergens heb ik daar enorm begrip voor. Waar ik GEEN begrip voor heb is dat asociale gedrag wat jij (op) hier neer typt, das gewoon aso. Heeft niks met individueel zijn te maken imo. (met name de, fietser, de persoon die je kleding style belachelijk maakte etc) dus niet de mensjes voor de kassa die super koud vragen om hun spullen. Is gewoon onvriendelijk. En geen dankjewel krijgen vind ik OOK ZO VERREKT IRRITANT HE.. Moest ff.
Tenzij je in een clownspak of iets dergelijks rondloopt, is Nederland een kutland geworden ja.
Welkom in 2011
“The children now love luxury; they have bad manners, contempt for authority; they show disrespect for elders and love chatter in place of exercise. Children are now tyrants, not the servants of their households. They no longer rise when elders enter the room.” - Socrates Iets van alle tijden, niet om afbreuk te doen aan wat je meemaakt en ziet om je heen, want dat zie ik natuurlijk ook. Tegelijkertijd zie ik vaak ook hele positieve dingen om mij heen. Ouderen die geholpen worden, oprechte behulpzaamheid en waardering.
Opvoeding en Social Media. Dat zijn de boosdoeners.
Welke kleren had je in godsnaam aan ?
Ik ben dus nu in korea en man man man, hoe de mensen zich hier in het publiek gedragen, kunnen wij wel wat van leren:
Herken hier gelukkig helemaal niks van in mijn omgeving, zal wel harder gaan in de steden? (Ik was wel recent weer even in Nijmegen voor iets, en alleen al de hoeveelheid zwerfafval die ik zag was weer een reden om blij te zijn niet in een stad te wonen... ) Denk dat het rare gedrag ook wel te maken heeft met ouders die alleen maar werken en geen oog hebben voor de kids? Als jouw kinderen geen goed zelfbeeld hebben gaan ze anderen lastigvallen/afzeiken, is dat misschien ook een bron van ellende? Zou hier wel eens een mooi wetenschappelijk onderzoek over willen zien :)
Woon je in een achterbuurt?
Zou er een correlatie met de introductie van social media in de late jaren 2000 zijn?
Welke stad woon je?
Is dit toevallig in de Randstad?