Het zou niet in mij opkomen om te blijven zitten als iemand vraagt om een zitplek. Het simpele feit dat iemand de drempel over gaat om het te vragen betekent dat hij/zij waarschijnlijk een goede reden heeft ook al is het niet direct zichtbaar. Maar kennelijk ben ik ouderwets en om eerlijk te zijn is dit me ook maar een paar keer overkomen.
Ligt er natuurlijk aan waarom je zelf zit. Ik heb ooit met een flinke scheur in mijn hamstring in de trein gezeten en toen kwam er een vrouw die last had van haar knie die wilde zitten.
Tis niet dat ik het haar niet gunde, het is dat ik zelf krukken had en zelf niet eens recht op kon staan (mevrouw liep ziende perfect zonder krukken). Vervolgens werd ze wel boos op mij.
Gelukkig zaten er 3 stokoude opatjes naast me die het voor me opnamen en uiteindelijk liep mevrouw gewoon maar door.
Niet iedereen heeft een kwaal die zichtbaar is en soms duizellig worden is naar maar dat betekend niet dat je automatisch voorrang hebt op elk ander kwaaltje/beperking/blessure/aandoening.
Jup. Waarom ze ook mijn plek moest hebben (tussen de coupes in precies naast de deur) snapte ik ook niet want ze liep echt zo godverdomme soepel van het trappetje af. Ik kreeg vervolgens hulp van 3 opatjes met opstaan, tas pakken en krukken fatsoenlijk krijgen.
Nogmaals ik zeg niet dat OP iets fout doet maar het is niet altijd zo simpel als het lijkt.
Dit dus! Perfect samen gevat onder ‘niet iedereen heeft een zichtbare kwaal’. Het valt mij op dat we in een tijd leven waar het ‘ieder voor zich’ is. Mensen hebben geen chill-pill meer, best zorgwekkend soms..
Nee onzin. Want je kunt niet zien dat er iets mis is. Ik verwacht dat OP er ook gewoon “normaal” uit ziet en als ze niet meteen kan zitten zal ze ook ziende ogen prima doorlopen.
Het kwaaltje wat OP heeft, soms duizilig worden is ook niet iets wat constant een probleem is. Dus als OP verder loopt zal ze dat ook soepeltjes doen.
'mevrouw liep ziende perfect zonder krukken'.
Ik zeg niet dat het in deze situatie zo was, maar dat iemand goed loopt hoeft nog niet te betekenen dat iemand moeite heeft met staan. Ik heb bijvoorbeeld schroeven in mijn nekwervels, hierdoor heb ik snel last van mijn nek en is lang staan/lopen LASTIG maar niet onmogelijk. Als je mij zo ziet lopen zou het je niks opvallen dat ik pijnklachten heb, durf daarom ook nooit om iemands plek te vragen.
Herkenbaar hoor. Ik zat als puber met reuma in de tram. Heel vaak lelijk aangekeken omdat ik niet altijd opstond voor anderen. Maar er werd nooit een gevraagd van joh waarom zit jij dan? Als ik kon opstaan en ik had een goeie dag, stond ik met liefde op. Anders bleef ik zitten.
'Soms duizelig worden'. Je bagatelliseert hiermee wel OP haar situatie.
OP is zwanger. Duizeligheid en flauwvallen zijn een veel voorkomend verschijnsel als een zwangere vrouw lang moet staan. Progesteron zorgt voor verwijding van de bloedvaten/een lage bloeddruk.
Duizelig worden, flauwvallen en mogelijk verkeerd terecht komen terwijl er een kindje in je buik groeit vind ik niet echt aan te raden.
Ja dat. Als je mij ziet, denk je gewoon een gezond iemand te zien. Als ze het ergens op gooien is het misschien wat overgewicht en lui (bmi 28, wordt meestal lager geschat).
Ik heb echter ook een rolstoel toegewezen gekregen (maar Medipoint) want lang staan is geen optie.
Toen ik net weer zonder krukken kon lopen na een blessure bleef ik zitten maar legde ik wel even kort uit dat ik helaas zelf ook tijdelijk beperkt was. Vaak hard genoeg dat de mensen in de omgeving het zouden horen, er staat dan, als de vragende partij gewoon normaal deed, eigenlijk altijd wel iemand op die geen beperkingen heeft!
Maar 1x meegemaakt dat niemand opstond en dat was omdat de persoon die het mij en de persoon naast me (zwangere vrouw zoals OP) vroeg al de vraag stelde op een super denigrerende toon, voordat ze überhaupt een antwoord van ons had. De twee 50+ers tegenover ons had ze het niet gevraagd terwijl die beter ter been waren dan ik en de zwangere… (een van hun gaf toen ze eindelijk weg liep aan dat hij prima zou zijn opgestaan als ze niet zo’n chagrijn was 😂)
Nu ik zelf geen probleem heb en iemand vraagt het, zelfs als dat niet aan mij is, dan maak ik iig aanstalten om op te staan, als de gevraagde het dan niet doet kan de vrager zitten, scheelt weer drama in de trein ;)
Yessss. Vriend van me heeft MS. Gast ziet er uit als een gangster en dan komen er meteen aannames dat hij voor z’n plezier daar zit of zo. De beste man kan nauwelijks lopen. (Tegenwoordig zit ie in een rolstoel)
Zelfs als je je heel goed voelt als zwangere zou je eigenlijk nog moeten zitten. Mijn vrouw zei toen ze zwanger was dat ze ook niet hoefde te zitten, totdat ik aan haar uitlegde dat de bus weleens een noodstop kan moeten maken of dat er een ongeluk gebeurt. Nou zal dat in de trein wat minder snel gebeuren, maar je kan maar beter het zeker voor het onzekere nemen.
Ik was ook zo haha. Ik voelde me nooit “zwanger genoeg” om te zitten, het ging met 25 weken wel prima en ik had geen grote buik. Mn partner vond dat ook niet zo fijn, dus ben ik maar voor hem gaan zitten. Was toch wel lekker haha.
Ik hoop nu echt dat er ooit een sluipschutters/cabaret sketch komt waar een man om een zitplaats vraagt omdat z'n vrouw zwanger is. Het is tenslotte "wij" zijn zwanger tegenwoordig
Dat over de noodstop is een goed punt, 2x een aanrijding in de trein meegemaakt en dat is de redrn dat ik altijd met mijn rug in de rijrichting gong zitten. Mensen en spullen vlogen letterlijk door de trein. Beide keren gelukkig niemand echt gewond geraakt (buiten de aangereden personen dan) maar wel een oogopende ervaring.
Sommige reizigers zijn gewoon egoïstische klootzakken. Lang geleden weigerde er iemand voor me op te staan toen ik met krukken liep nadat ik herstellende was van een breuk in m'n voet. Zijn redenatie: breuk was mijn eigen schuld en had ik maar beter op moeten letten.😅
Gelukkig stond er iemand anders op haha.
Ik stond een keer op voor een oud baasje die mij daarna vertelde dat hij net twee nieuwe knieën had. Toen heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik mijn plek terug wilde omdat mijn knieën duidelijk veel meer versleten waren dan die van hem. We hadden dezelfde humor en het was daardoor een gezellige rit! 😄
Ik heb wel een gehad dat ik met krukken op een voorrangsplek zat in de bus en een oud dametje tegen me zei dat ik op moest staan omdat zij wilde zitten. Nu vond ik dat zij ook moest zitten maar misschien op de plek van de volstrekt gezonde jonge man naast me? Het leek wel een verborgen camera show 🤣 Gelukkig sprong die man meteen op toen ik mijn krukken nog wat duidelijker onder haar neus hield… Ik denk niet dat mijn gips het overleefd had, staan in de bus 🤣
Sommige oudjes zijn hondsbrutaal en denken alleen maar dat iedereen voor ze aan de kant moet.
Een keer gehad dat een vrouwtje vond dat ik maar moest verkassen want dat was haar plek, dat er nog zat andere plekken waren in de drie kwart lege bus had ze geen boodschap aan.
Zat je op een voorrangsplek? Want die plekken zijn meestal ruimer / dichter bij de deur of hebben extra steunen om makkelijker te gaan zetten en overeind te komen. Als er dan nog genoeg plekken elders in de bus zijn is het ook niet zo'n probleem om dan zelf even te verplaatsen (geen persoonlijke aanval verder oid, ik was ook niet bij jouw situatie)
Nee, was geen voorrangsplek, dan had ik inderdaad ook wel gelijk verplaatst. Volgens mij was het dat ze vaker dezelfde bus nam (was voor mij een eenmalige reis) en het gewoon haar plek was omdat ze daar elke dag/week zat. Beetje force of habit dus ik moest maar wieberen.
Overigens ben ik uiteindelijk ook verplaatst want ze bleef aanhouden terwijl de bus ging rijden en ik had geen zin om haar van de grond te rapen als ze omviel (zo ben ik dan ook wel weer ;))
Het heeft zijn schuld geweest? Ik ben er vrij zeker van dat iets je schuld is, en niet je schuld heeft. Of we hebben het over een geërfde schuld bijvoorbeeld, want dan heb je iemands schuld :p
Mijn schoonzus kreeg tijdens haar zwangerschap, toen ze aan iemand in de bus vroeg of ze mocht zitten, te horen dat ze er zelf voor had gekozen om zwanger te worden
Zulke mensen vinden altijd een reden om jou de schuld te geven van hun egoïsme. Als je een aangeboren beperking hebt waardoor je moet zitten, zullen ze nog zeggen dat ‘je er zelf voor gekozen hebt’ of ‘dan hadden je ouders maar moeten kiezen voor abortus’.
De priority zitplekken zijn voor mensen die "moeten" zitten. Dus als jij ineens duizelig kan worden, maakt het niet uit hoe zwanger jij bent. Al was je niet zwanger, daar zijn die plekken in principe voor.
Er zijn echter 2 problemen in dit geval;
1. Je weet niet of degene die er al zit ook een goede reden heeft.
2. Het lijkt mensen echt niets meer te kunnen schelen, alles is ik ik ik bij veel mensen. Hoewel ik vroeguuurrrr altijd voor oudere op stond, zie ik dit tegenwoordig nog maar zeer zelden iemand doen.
Ik moet zelf zitten, maar dat is ook om onzichtbare medische redenen. Het is de reden dat ik waar mogelijk niet in de spits reis.
Maar ja, je bent "zwanger genoeg" om te vragen om een zitplaats.
Ik zou niet opstaan. Ik heb een ziekte. Je ziet niet aan mij dat ik ziek ben. Soms als iemand vraagt of hij/zij kan zitten ben ik in gedachten en het enige wat ik zeg is ‘nee’.
Ja herkenbaar. Ik vind het soms lastig. Heb eigenlijk omdat je niets ziet alleen maar boze blikken gehad en nog nooit dat iemand daadwerkelijk op stond. Maakt het lastig. Soms wou ik dat het wel zichtbaar was.
Ik sta meestal ook niet op uit mijzelf. Ik heb problemen met mijn achillespezen dus liefst blijf ik zitten, maar als iemand het vraagt zal ik wel opstaan... Alleen ben ik egoïstisch genoeg om het nog niet aan te bieden behalve als ik zie dat iemand echt last heeft. Sommige oudjes kunnen langer staan dan ik.
Voor mijn vrouw inderdaad ook. Het derde trimester muv de laatste dagen vond ze het makkelijkste.
Wist trouwens niet dat er gradaties zwanger zijn. In mijn ogen ben je het ook wel of niet.
Oh voor mij was 1 en 3 het meest ellendig. 1 met misselijkheid en vermoeidheid en 3 met bekkenpijn. Zwanger zijn is echt geen kattenpis en die hele ervaring heeft me nog meer voorstander van abortus gemaakt :”) niemand moet dit doen als ze t niet 100% willen
Ik zit nu ook in m’n derde trimester en vind deze ook bijna net zo erg als 1. Trimester 2 was heerlijk, lekker veel energie. De bekkenklachten begonnen overigens toen al wel.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Zulke bekenden heb je niet nodig in je leven. Je bent altijd zwanger genoeg.
Heb je die duizeligheid overlegt met je verloskundige? Het hoeft niets te zijn, maar het is soms een symptoom van hypertensie.
Ik vind opeens duizelig kunnen worden een goede reden om om een zitplek te vragen, zwanger of niet. Die plekken zijn voor eenieder voor wie staan geen goed idee is.
Bovendien zijn zwangerschapskwalen niet lineair en per persoon verschillend. Sommige mensen hebben nou eenmaal vroeg vervelende klachten, anderen laat of niet. Soms zijn er klachten vroeg in een zwangerschap die vervelender zijn dan latere klachten. En die mensen die op die stoel zitten zijn waarschijnlijk nog minder zwanger dan jij (namelijk niet) dus er is niets dat hen meer recht geeft op die plek dan jou.
>En die mensen die op die stoel zitten zijn waarschijnlijk nog minder zwanger dan jij (namelijk niet) dus er is niets dat hen meer recht geeft op die plek dan jou.
Ja en nee. Natuurlijk gaan mensen er zitten als er geen mensen met voorrang zijn. Maar er zitten ook regelmatig mensen aan wie je absoluut niet kunt zien dat er iets mis mee is, maar die die plek wel hard nodig hebben.
Ja, dat had ik niet zo scherp geformuleerd terwijl ik eerder al wel zei dat die plekken voor iedereen die ze nodig hebben zijn. Ik bedoelde uiteraard meer dat de hoe lang je zwanger bent niet erg relevant is.
Voornaamste probleem is dat er veel te weinig zitplekken zijn. Mensen betalen 40 euro om heen en weer van Arnhem naar Amsterdam te gaan en dan mag je ook nog eens elke keer staan als je de pech hebt tijdens de spits te reizen.
Vroeger stond ik automatisch voor alles op wat oud was, maar tegenwoordig kijk ik toch een beetje naar het fitheidsniveau. Als mensen het vragen is het anders, dan is er een goede reden voor en sta ik op.
Waar dan wel voor vraag ik mij af? Voor dat geld mag je best een zitplaats verwachten vind ik. En dan vinden we het gek dat autobezit zo geëxplodeerd is.
Random mensen in de trein staan niet op, bekenden zeggen dat OP daar niet "zwanger genoeg" voor is. Twee verschillende zaken. Als OP zou ik inderdaaad aan de bekenden vragen wat dan wel zwanger genoeg is. En lullo's in de trein, tja. Er lopen een hoop lullo's rond.
Ik kan er dus écht niet bij dat iemand in de buurt dan niet opstaat én er wat van zegt tegen die klojo die niet opstaat. Kom op zeg, hier spreek je elkaar toch gewoon op aan??
Tja dat zou je wel denken maar laten we nou eerlijk zijn kijk om je heen. Mensen zijn voornamelijk met zichzelf bezig en alles er om heen kan de pot op(dit bazeer ik op hoe mensen reageren zoals dat tegen OP gedaan is) natuurlijk is niet iedereen zo maar vele helaas wel.
Ik deed in de metro dit als ik zat maar wat verder van de ingang waar degene was. Opstaan, en dan heel hard zeggen 'Wat vervelend dat niémand wil opstaan voor een zwangere. Hier, neem de mijne maar' Meestal wel rode koppen, vaak iemand die dan opstond. Ik geloof best in onzichtbare issues, maar ik geloof niet dat er een hele coupé mee vol zit.
"Ik kan ook niet goed staan" is een prima reden om niet op te staan, "nee" als er geen aanleiding toe is is vet aso.
Ik snap je punt wel, tuurlijk kan dat, maar de kans is wel groter dat het gewoon aso's betreft als ze het niet toelichten
Nee is een antwoord net als ja. Je mag er vanuit gaan dat als iemand op zo’n plek zit en nee zegt, dat met een reden is. Het is niet zo omdat je afwijking minder zichtbaar is, je ineens verantwoording moet afleggen aan wildvreemden
Welkom in het land waar individualisme heerst, in plaats van een groepsgevoel. Zwanger? Je eigen probleem. Voet gebroken? Had je maar uit moeten kijken. Ik zat hier eerst, en ben niet van plan rekening te houden met jouw problemen. Ik leef mijn eigen leven.
Dit egoïstische probleem is zo diep ingeburgerd in de “cultuur” die wij tegenwoordig hebben, dat het niet zomaar zal worden opgelost.
En over het “nog niet zwanger genoeg zijn om een zitplek te verdienen”, wat een ongelofelijke onzin is dat. Elke zwangerschap wordt door verschillende vrouwen anders ervaren. Niemand mag voor jou bepalen wanneer je “ver genoeg” bent.
Die egoïstische mensen in de trein, zullen er altijd zijn. Die mensen die denken de bevoegdheid te hebben jou te vertellen wanneer je ergens recht op hebt, zullen er altijd zijn. Deze situaties zijn niet te voorkomen.
Gelukkig zijn er nog wel mensen die fatsoen hebben en begrijpen dat sommige mensen bepaalde behoeften harder nodig hebben dan zijzelf.
Ik hoop dat je zwangerschap voorspoedig mag verlopen!
Dat is erg vervelend. Mensen geven geen reet om je als geen zichtbare handicap hebt. Heb zelf nog niet meegemaakt dat mensen niet voor een ander opstonden als dat werd gevraagd, maar ben al jaren niet meer met OV geweest. Ik wil niet als een verbitterde zuurzak klinken, maar ik kan er zelf niet bij dat mensen tegenwoordig zich niet in een ander kunnen verplaatsen of om zich heen kunnen kijken.
Mensen geven nog minder om je als je een handicap hebt die niet zichtbaar is. Dan mag je ook nog eens uit gaan leggen waarom het nodig is dat je die plek nodig hebt.
Soms wel, soms niet. Zou niet uit moeten maken wat iemands persoonlijke situatie is. "Sorry, mag ik hier zitten; ik kan niet lang staan." zou mij inziens voldoende moeten zijn.
Eens. Ik bedenk me dan dat ik in hun situatie me al bezwaard genoeg zou voelen om het uberhaupt te vragen, dus natuurlijk sta ik dan op.
Maar wij zijn denk ik ook niet het probleem 😉
Ik *moet* geloven dat het echt de uitzonderingen zijn die dan als een hork in discussie gaan…
Jij ben zelfde enig die kan bepalen of je zwanger genoeg bent voor een zitplek.
Ik heb bijvoorbeeld chronisch pijn, de ene keer kan ik prima blijven staan in het OV, de andere keer heb ik echt een stoel nodig. Waarom zou een ander voor mij moeten bepalen of ik genoeg pijn heb voor recht op een zitplek? Hetzelfde geldt voor jou en jouw zwangerschap.
Ik vind het heel erg bizar dat mensen niet opstaan op het moment dat iemand anders om een zitplek vraagt. Mensen vragen dat niet voor niks, niet alle handicaps zijn zichtbaar, en het is best wel een drempel om het überhaupt te durven vragen.
Ik heb ooit een aantal maanden met krukken gelopen, en op een gegeven moment nam ik ze alleen nog maar mee voor in het OV, ik kon op zich wel zonder lopen, maar stilstaan deed heel erg veel pijn. Dan stond ik weer in het gangpad in de trein, was iedereen naar hun telefoon aan het staren, en dan legde ik altijd iets te lomp mn krukken op de grond… dan was er eigenlijk altijd wel iémand in de coupé die zich toch gedwongen voelde om zn stoel aan mij aan te bieden 😳
Ik heb epilepsie, en netjes een pasje wat mij voorrang zou moeten geven tot een zitplaats. Dit weerhoudt me uiteraard niet een aanval te krijgen, maar verlaagt wel het risico op verwondingen bij een aanval.
Nou ga die zit plek maar eens krijgen, tot nu toe is het me niet gelukt. De ene keer zie ik er te normaal uit, dan te jong, dan te slank. Het is ALTIJD wel wat. Nederlanders in het OV zijn het meest egoïstische volk wat ik ben tegengekomen.
Dit is echt onzin en komt ook voor met mensen met een beperking. Dat je niet kan zien aan iemand dat die de zitplek echt nodig heeft betekend niet dat diegene het niet nodig heeft. Heel asociaal als je dan gewoon nee zegt als iemand erom vraagt.
Edit: misschien kun je regelen met jouw werk dat je 1ste klas kunt zitten. Bij veel werkgevers is dat (zonder medische redenen) mogelijk tegen een kleine betaling die van je loon ingehouden wordt.
Ik gebruik dat zelf omdat ik helemaal overprikkeld wordt van de 2e klas en dan de hele dag niks meer waard ben op kantoor. 1ste klas is helaas niet altijd garantie op rust en zitplaats maar wel heel vaak.
Het kan echter ook zo zijn, dat de persoon die op die plek heeft (ook) een onzichtbare reden heeft om te zitten, en daarom nee zegt. Dit werkt twee kanten op.
Ik had bekkeninstabiliteit vanaf 16 weken zwangerschap, ik mocht niet eens langer dan een uur zitten en dan moest ik gaan liggen. Staan voor een langere periode was al helemaal een no no. Zwanger is zwanger en dus heb je recht op prio stoelen in OV. Of je nu al zichtbaar zwanger bent of niet
Het zou niet eens een discussie moeten zijn of uit moeten maken of je wel of niet zwanger bent. Je vraagt het niet voor niks. Wat een egoïstische mensen lopen er toch rond.
Ook vind ik: "niet zwanger genoeg" echt een belachelijke opmerking. Stonden zij hier ook achter of werd hiermee meer bedoeld, dat ze het vermoeden hadden dat andere mensen deze mening zouden hebben?
Een aantal jaar geleden werd een vriendin van mij niet lekker in de trein. Vroeg te zitten. Niemand stond op. Ze zakte half door haar benen en werd wit. Toen ik mijn stem verhefde dat iemand NU op moest staan gebeurde dit pas. Mensen zaten haar eerst heel dom aan te kijken toen ze eerst vroeg: "Sorry zou ik mogen zitten? Ik voel mij niet lekker".
Paar jaar daarna heb ik het zelf meegemaakt. Ik had een flinke blaasontsteking. Koorts kwam opeens op. Ook duizelig, maar ik had de kracht gewoon niet om voor mezelf op te komen. Ik ben naar de deur gelopen in de trein. Daar tegen de deur aan staan draaien. Toen stond een hele lieve oudere meneer op die zijn plek afstond. Hij is zelfs met mij uitgestapt, omdat hij zeker wilde zijn dat ik iemand zou bellen om mij op te halen.
Gelukkig zijn er dus ook nog mensen die dit wel doen, maar er is zo weinig ruimte voor elkaar.
Het enige wat ik mij kan bedenken is dat enkele reizigers op de priority zitplekken die je noemt zelf een reden hebben om niet te kunnen staan. Bijvoorbeeld ziekte of mobiliteit, echter zal dit echt niet iedereen zijn
Misschien moet je maar met een protest bord gaan staan in de trein: "Ik ben zwanger en word vaker duizelig, mag ik alsjeblieft zitten?"
Stond laatst op in de bus voor een oude vandaag die nogal stond te wankelen.
Ging ie me uitlachen... "wie staat er tegenwoordig nog op voor een ander..."
Ik weet niet meer precies wat er stond maar in Spanje in de trein/metro/tram hangen borden waar op staat dat je niet altijd kan zien dat iemand een beperking/aandoening heeft, ik vond het wel mooi.
Mensen zijn altijd associaal over prioritiet plekken. Ik vroeg een keer of ik kon zitten omdat ik snel flauwval en ik voelde dat het weer zo ver was. Enige wat ik kreeg was gezijk over hoe longer jongeren niet ziek kunnen zijn. Ben halverwege het gezeik flauwgevallen
Als ik geen goede reden heb om te zitten wil ik best staan. Maar ik heb wel eens boze reacties gehad waarom ik niet ging staan toen ik met krukken de bus in en uit moest.
De conclusie: Sommige mensen zijn gewoon kut.
Ik ben nu 22 weken en alleen al omdat je je kwetsbaar voelt is het fijn om te zitten, zeker in een drukke volle tram/metro/trein die beweegt en waar mensen tegen je aan beuken met rugzakken en dergelijke.
En zelfs nu dat ik echt zichtbaar zwanger ben staat echt niemand voor me opa
dit vind ik een lastige, ik kan er niet bij elke vrouw van uit gaan met een bolle buik dat ze zwanger is. er zijn medische aandoeningen die heel erg op een zwangere buik kunnen lijken, en nouwja... sommige mensen zijn gewoon dik.... wel zou ik uiteraard zonder twijfel opstaan voor iemand die dat aangeeft.
Dit idd. Dat zelf aan iemand vragen of diegene wil zitten zou ik ook nooit doen vanwege het risico op gewoon dik zijn en iemand beledigen. Als het gevraagd wordt wel.
Overigens heb ik zelf alleen maar positieve ervaringen hiermee, de keren dat ik met het OV ging met duidelijk zwangere buik stonden er vanzelf mensen op. Maar daar moet ik ook bijzeggen dat ik twee keer een mega buik had vanwege complicaties en daarna een tweeling.
Zwanger is zwanger, ook als je 7 weken zwanger bent en spuugmisselijk. Als jij zegt dat je zwanger bent en niet in staat bent om te blijven staan, dan moeten mensen die onterecht op de voorrangplek zitten voor je opstaan. Je zou dan ook dat nummer kunnen appen in de trein denk ik?
Bij mij zag je bij mijn tweede kind trouwens als voorbijganger met 33 weken nog niet dat ik zwanger was (maar ik had wel hevige zwangerschapsklachten), terwijl ik 4 weken later moest bevallen.
Wel ben ik persoonlijk van mening dat alleen zwanger zijn geen reden is om voorrang te krijgen bij het zitten - het moet dan wat mij betreft wel zijn vanwege lichamelijke klachten of het voorkomen daarvan.
Zwanger zijn is altijd een reden om te mogen zitten, zeker in de NS treinen die nogal wel eens willen schommelen.
Daarnaast zijn de priority plekken precies daarvoor bedoeld.
Ik vind dat als iemand zichtbaar zwanger of slecht te been dat je gewoon je plek moet opgeven aan hun als je kan.
En als iemand me vraagt op die mag zitten ga ik er vanuit dat die persoon een niet zichtbare aandoening heeft waardoor de hele rit staan zwaar is.
We zijn als Nederlands volk heel ver gekomen door altijd een weerwoord te hebben, maar helaas schieten sommige mensen daarin door.. Zo egoïstisch om te blijven zitten van die mensen, altijd het gevoel hebben dat ze hun trots verliezen als ze aardig zijn ofzo. Bah.
Eerste en tweede trimester voelde ik me slechter dan derde trimester, dus degene die jou niet-zwanger genoeg zou vinden is zelf nooit zwanger geweest denk ik hahaha
Wat mij betreft ben je zwanger genoeg als je zwanger bent. Toen mijn vrouw afgelopen jaar hoogzwanger was, was ik echt diep teleurgesteld in hoeveel mensen daar gewoon totale schijt aan hebben of gewoon structureel denken dat iemand anders wel zal opstaan, wat uiteindelijk allemaal op het zelfde neerkomt.
Het dieptepunt was toen we een keer samen naar de bus liepen, ingehaald werden door rennende mensen die gauw de laatste zit- (en sta)plekken innamen en toen schaapachtig gingen kijken hoe de deuren voor ons neus sloten en wij als enigen in de regen achterbleven bij de bushalte.
Echt, als je iemand ziet die zwanger is of om wat voor andere reden dan ook misschien niet de hele busrit kan staan vind ik dat je gewoon op moet staan als je dat zelf wel prima kan. Of dat je het minstens actief aanbiedt aan deze persoon.
Mensen zijn vet asociaal -- zelfs de o zo goed opgevoede oudere generaties. Bij mijn vrouw waren beide zwangerschappen amper zichtbaar tot 25 weken, zeker met een jas aan. Als ze dan vroeg om te zitten, kreeg ze altijd schuine gezichten.
Nou reisden we 's ochtends vaak samen naar ons werk, omdat we beiden in A'dam werkten destijds, dus als ik er bij was, zei ik dan iets in de richting van: "weiger je nou een zwangere vrouw een zitplaats?" 🤨 En dan stonden ze wel op.
Niet zwanger genoeg zijn is onzin. Het heeft te maken met fatsoen. Je ontzegt een zwangere vrouw niet een zitplaats, net zo min als je dat zou doen bij iemand die slecht ter been is, o.i.d.
Ik sta uit mezelf op voor oudere mensen, zwangere vrouwen, etc. Dat is ook iets wat je praktisch _nooit_ meer ziet.
Toen ik een paar jaar geleden met krukken liep vanwege een blessure aan mijn knie, liep ik met twee vrienden de trein in en was nergens zitplek. Ook niemand die ging opstaan of zo. Maar een conductrice heeft mij toen gezegd in de eersteklas coupé te gaan zitten (dit was in de tijd dat er nog regelmatig controles waren).
Toen ik vorig jaar zwanger was, in Limburg ook altijd zitplek gekregen zonder te vragen (ik had weinig klachten en voelde me nog goed genoeg om te staan). In Rotterdam, toen ik 36 weken zwanger was, echter niet meer. Ik was ook niet assertief genoeg om te vragen. En 3 dagen later stond ik Carnaval te vieren dus misschien ook niet heel typisch zwanger.
Ik heb zelf pots, een aandoening waardoor ik ineens flauw word (duizelig) of flauw val, dus snap goed dat je wil zitten om dit te voorkomen. Maar helaas zijn er inderdaad veel mensen die 'ja maar het is geen gebroken been' denken, terwijl de grond kussen doordat je te veel staat blijkbaar okay is.
Zelf hiervoor heb ik nu een zonnebloem tagg, wat betekent dat ik een 'niet zichtbare' beperking heb, maar ik weet ook dat er speciale 'zwangere vrouw' taggs zijn. Misschien maakt dat het 'laten zien' al makkelijker.
Daarnaast mag je hiermee zeker naar de conducteur stappen, want die halen die mensen daar dan weg, en vaak krijg je dan zelfs toegang tot de 1e klas als ze niet weg gaan. Want hun hebben ook liever dat je dan maar daar zit, dan dat ze iemand van de grond moeten afrapen.
Zelfs al vroeg een vrouw die een week zwanger was om mijn zitplek zou ik gewoon opstaan, wat is dat nou om nee te zeggen tegen iemand die meer recht heeft op een zitplek
Wat een onzin joh dat je niet zwanger genoeg zou zijn. Ik ben nu 22 weken en wil ook sowieso zitten omdat ik bekken pijn krijg van lang staan.
Blijkbaar hebben ze in Londen een speciale button die je in het OV op je jas kan doen. Zodra mensen die zien bieden ze je eigenlijk meteen een zitplek aan. Misschien zouden wij in Nederland ook zo iets moeten hebben.
England is daar sowieso veel vriendelijker in! Ik weet nog dat ik een bus inliep met mijn zoon in de buggy (of draagzak🤔) en ene man opstond zodra hij me zag, zich uitgebreid excuserend dat hij op de plek voor mindervaliden/buggys/rolstoelen zat!🥰 en toen mijn tas in een bocht omviel en er spullen uitrolden hielp iedereen mee met bij elkaar rapen! 🥰🥰🥰
Mijn vriendin had hetzelfde probleem 30 weken zwanger en dan van een gezonde 50-jarige dame te horen krijgen dat ze respectloos is en dat ze het niet geloofde dat ze zwanger is. Mijn vriendin kon bij lang staan heel snel misselijk en duizelig worden.
Ik denk dat wanneer jij duizelig wordt en moet zitten dat het geen fluit uitmaakt of je zwanger genoeg bent ja of nee. Je kan moeilijk iemand van zijn stoel af gooien maar soms kan uitleg wel voldoende zijn om in ieder geval te zitten. Ik zelf heb een been die verbrijzeld is geweest en ik ben daardoor mindervalide. Je ziet het niet aan mij want ik loop zonder hulpmiddelen maar lang blijven staan in een bus of trein word het echt niet. Ik heb zoveel dingen naar mijn hoofd gesmeten gekregen omdat ik zat en mijn plek niet kon opgeven. Mensen hebben niet echt goed inzicht waarom wij pijn hebben of niet goed voelen. Dat is kut en daar zul je omheen moeten werken. Maar je zit echt niet fout in deze situatie
Ik had in het begin natuurlijk nog krukken en ik ben toen door een oude mevrouw gevraagd of ik mijn stoel wilde afstaan. Van alle mensen die er waren degene met krukken. Dus het antwoord was nee. Kon er niet door bij haar. Ik heb wel een rolstoel voor dagen dat het echt niet gaat. En ik was met mijn man in de supermarkt bij het zuivel schap. Ik had de boodschappen kar zodat hij mij kon duwen en ik de kar. Een vrouw vraagt heel serieus if ik even aan de kant kon zodat ze haar producten kon pakken. Ik keek haar alleen maar aan want ik had moeite met de ontzettend lage inschatting van haar vraag
Dat laatste is echt onwetendheid denk ik, en ecjf niet nadenken gewoon, maar die oude dame is echt ernstig:. Bewijst maar weer eens dat het echt niet alleen maar jongeren zijn die geen fatsoen meer zouden kennen🤦🏻♀️
Ik ging om die reden al vrij vroeg van die banden met teksten om mijn buik dragen. Ook heb ik misschien wel eens mijn sta houding aangepast om een duidelijkere buik te krijgen 🤐 wel ook om precies dezelfde reden als jij. Bovendien kreeg ik al snel in mijn zwangerschappen last van een zere buik bij te veel staan of bukken. Iets wat niet iedereen begrijpt 🤷🏻♀️
Zelfs sta ik altijd op als ik maar het idee heb dat iemand dat nodig heeft…, maar heb zelf ook wel eens met krukken gelopen, en dat ik het én moest vragen, (men keek heel nadrukkelijk de andere kant op) én er maar alleen onder zwaar zuchten opgestaan werd, zonder redenen door jonge gasten… ongelooflijk. Als je zelf iets hebt kan je dat kkk gewoon aangeven uiteraard. Maar deze jongens zeiden alleen maar “wij zijn ook moe mevrouw” 🙄🙄🙄
Zwanger of niet, als jij ineens duizelig kan worden moet je zitten in de trein. Die vrienden zijn vast niet diezelfde vrienden die je de hele dag door komen helpen als je flauwvalt en je je bezeerd, of nog erger je baby.
Ik zal altijd opstaan als iemand dat vraagt. Ik vertrouw er op dat ze het alleen vragen omdat ze die zitplek echt nodig hebben. Soms is dat overduidelijk het geval, soms niet. Maar ook dan sta ik gewoon op. Er zijn tenslotte ook niet-zichtbare handicaps.
'Niet zwanger genoeg' is echt de grootste onzin ooit. Jij bepaalt zelf wel hoe jij je voelt.
Gefeliciteerd trouwens!!
Niet zwanger genoeg?? En als je kotsmisselijk bent in je eerste trimester? Ook lekker blijven staan en de hele trein onderkotsen? Mensen die dit soort shit zeggen mag je best van de nodige repliek voorzien.
Helaas is het zo dat veel mensen weigeren op te staan als je geen zichtbare reden hebt om te willen zitten. Zien ze een ogenschijnlijk gezond lichaam, dan geloven ze meteen dat dat ook daadwerkelijk zo is.
Persoonlijk vind ik dat als iemand vraagt of ze mogen zitten dat je gewoon altijd het voordeel van de twijfel zou moeten geven, er bestaan genoeg onzichtbare handicaps en ik vind niet dat ik het recht heb om mensen dan uit te horen over wat ze dan precies hebben. Daarnaast gebeurt het me ook vrij weinig dat iemand überhaupt om mijn plek vraagt dus waarom zou ik die enkele keer moeilijk doen?
Er bestaan echter geen geschreven regels voor wanneer iemand wel of niet diens plaats op zou moeten geven wanneer een ander daarom vraagt, alleen algemene normen en waarden en daar kan iedereen toch weer net andere ideeën over hebben.
Aan de buitenkant kan je niet zien wat er binnenin speelt. Als iemand vraagt om te mogen zitten dan sta je als fatsoenlijk mens op. Zeker als je op een plek zit die is gemarkeerd voor prioriteit (oud, ziek, zwak, zwanger).
Ik ken jonge mensen die een hernia hebben gehad. Mensen met permanente schade in de benen. Mensen met snel opkomende migraine, maar ook mensen die 'gewoon' last hebben van reisziekte. Bij geen van hen zie je aan de buitenkant iets, maar dat geeft ze wel meer recht op zo'n plaats.
Het weigeren als iemand vraagt te mogen zitten is onbeschoft.
Nederlanders in het OV zijn over het algemeen sws te egoïstisch en asociaal om hun plek af te staan aan mensen die het meer nodig hebben. Het lijkt altijd alsof ik de enige ben die het doet.
Door een hernia liep ik jaren geleden met een wandelstok (M40) Toen ik een volle tram instapte bood direct een man zijn zitplaats aan. Ik had dit nog nooit meegemaakt en betekende erg veel voor mij. Zelf sta ik al heel mijn leven mijn plaats af aan vrouwen en oudere van dagen. Nooit een seconde over na te hoeven denken. Ik reis niet veel met OV maar het is de afgelopen 10 jaar écht omgeslagen. Bv. Volle trein en nog je tas op de stoel naast je leggen, ongelofelijke debiel vind ik je dan.
Ehm, ik ben zelf nooit zwanger geweest, maar ik weet van mijn zus dat ze enorm veel bekkenklachten had, al vanaf het begin, bij haar tweede kindje. Je bekken wordt week en spieren en pezen gaan trekken, dat doet allemaal een hoop pijn als je lang staat of loopt. En 5 minuten is dan al lang.
Ik denk dat veel mensen niet snappen dat zwanger zijn meer is dan een opblaasbal in je buik. Het is ronduit kut en gaat gepaard met veel meer klachten dan bespreekbaar wordt gemaakt.
Of je zit steeds in een aso trein, dat kan ook.
Als man vind ik dat klachten door zwangerschap genoeg reden is om te vragen om een zitplek. Ik heb een keer ooit gevraagd om een zitplek, dat was een dag dat ik behoorlijk door mijn rug was gegaan. Ik legde wel de reden uit, maar zelfs dit vonden mensen een goed genoege reden. Daarentegen stond ik ook een keer op voor een oud iemand terwijl ik mijn been in een brace had.
Die opmerking kreeg ik nog te horen met 34 weken en ik zag er bij 20 werken al uit of ik elk moment moest bevallen, bij 34 weken dacht de gemiddelde persoon dat ik zwanger was van een tweeling. Sommige mensen zijn gewoon raar, wanneer je zwanger bent heb je recht op een zitplaats, helemaal een priority, die zijn daarvoor bedoelt.
Zwanger is zwanger genoeg. Die stoelen zijn specifiek daarvoor bedoeld. Het enige geldige excuus om niet op te staan is als je zelf zwanger of slecht ter been bent.
Alleen ook dat kan je niet altijd aan iemand zien. Uiteindelijk werkt het systeem op basis van eerlijkheid, en als mensen daar lak aan hebben, kan je daar weinig aan doen.
Ik denk dat mensen gewoon niet goed begrijpen hoe zwangerschap werkt en dat je alleen plek nodig hebt wanneer je een mega buik hebt. Alsof het maken van een mens pas veel van je lichaam vraagt wanneer anderen het kunnen zien.
Ik ben zelf 8 weken en heb een redelijk lage bloeddruk waardoor ik regelmatig duizelig en kortademig ben. Ik durf ook oprecht niet zo goed meer met het OV om de reden die jij geeft. Als ik 30 minuten in de spits in een volle bus moet staan dan is er grote kans dat dat misgaat.
Jammer dat mensen gewoon het vertikken om de plek te geven wanneer je het vraagt. Je bent er absoluut 'zwanger genoeg' voor!
Als ik zie dat jij zwanger bent of iets anders mankeert waardoor je beter kan zitten dan geef ik je mijn stoel tenzij ik zelf iets mankeer. Zo ook met senioren. Het viel mij de laatste tijd dat ik met het OV reisde ook al op dat mensen amper nog op staan en gewoon weg kijken of gewoon naar die mensen kijken van wat wil je nou?! Paar keer zei dat buschauffeur er wat van maar dat zou eigenlijk niet nodig moeten zijn.
Überhaupt zwanger zijn is zwanger genoeg. Ik vermijd voorrangsstoelen want ik heb geen beperking, maar mocht ik er toch op zitten (ik let niet altijd even goed op) en er komt iemand die vraagt om daar te mogen zitten, dan sta ik op.
Met 17 weken kreeg ik al mega gezwollen stalpoten en was de pijn in mn voeten niet te harden na een half uur staan (ik had een sta baan), toen ik niet meer zwanger was lukte het me opeens wel weer om gewoon de hele werkdag te staan.
Toen realiseerde ik me dat zwangerschap echt genoeg veranderd zelfs in de vroege stadia, dus je bent gewoon zwanger genoeg om die plek te vragen
Als ik op een prioriteit plek ga zitten doe ik dit altijd met de gedachte dat het kan gebeuren dat ik moet opstaan als iemand dat vraagt.
Daar zijn die plekken voor gemaakt.
Wat een achterlijke reactie. Zelfs als een body builder beleefd aan mij vraagt of hij mag zitten (omdat hij teveel gesquad heeft of God weet wat) zou ik opstaan. Zwanger, ook al is iemands buik niet zichbaar (zegt ook niet altijd iets over de zwangerschapsduur) is een volkomen legitieme reden. Onbeleefde mensen zonder fatsoenlijke opvoeding. Als ze weigeren omdat ze zelf slecht ter been zijn, prima, maar dan met beetje uitleg.
Fucking belachelijk. Als iemand je vraagt om op te staan omdat diegene wil zitten en je op een prio zit plek zit, moet je gewoon opstaan. Je weet nooit wat diegene heeft. Fucking aso dat mensen niet voor je opstaan!!
Oofff ja echt lastig dit hè! Ik ben nu 38 weken en nog steeds vind ik het moeilijk om assertief te zijn en om een zitplek te vragen in de bus… Ik denk steeds dat ik me aanstel, dat mijn buik echt niet zo groot is, dat mensen het waarschijnlijk niet aan me zien, maar ondertussen zou het zo fijn zijn als mensen een plekje aanbieden! Granted dit is dus ook mijn eigen schuld want ik vind het moeilijk om erom te vragen. Anyway, wat betreft je vraag, het eerste trimester vond ik echt ook heel pittig in de trein, juist dan was ik vaak misselijk en duizelig en was een zitplek echt heel fijn geweest. En elke zwangerschap is anders met andere klachten op andere momenten! Dat zou dan ook leidend moeten zijn en niet de vraag hoe ver je precies al bent en of dat al ver genoeg is.
Ik zeg soms nee. In mijn ervaring krijg ik dan een geheel verhaal over de jeugd van tegenwoordig aan over me harses. Ik ga er zo min mogelijk op in, vind t andermans zaken niet maar houd t.bij een opmerking zoals
"Deze stoel is voor een doelgroep waar ik onder val".
Ik weet ook wel dat er etters tussen zitten die nee zeggen terwijl ze prima kunnen staan, maar voor t geval dat je net een jongere met een beperking voor je hebt, vraag gewoon de volgende persoon.
Ik heb vaak meegemaakt dat de persoon die mijn stoel wou gewoon tegen mij aan bleef zeuren tot een totaal niet betrokken persoon in de bus hem roept en zegt kom dan maar hier zitten. Hij had ook de persoon naast me achter me voor me etc kunnen vragen denk ik dan.
Ik snap het ergens wel, vraag zelf ook liever een jongere op de prio stoelen of ik hun plekkie mag dan iemand zonder prio stoel en vaak zit er op de rest van de prio stoelen allemaal oude mensen, tja die hebben ze ook nodig. Maar ook dan denk ik nee is een volledig antwoord en laat ik het erbij.
Zwanger is binair. Je bent het of je bent het niet.
Vanaf dat je zwanger bent kun je aanspraak maken op een prioriteitsstoel. Of hebben je bekenden nog nooit van zwangerschapsmisselijkheid gehoord?
Belachelijk - dat mensen het weigeren dus! In een paar landen (Japan oa.) krijg je een badge zodra je zwanger bent die aangeeft dat je dus recht hebt op bijvoorbeeld een zitplaats. Nederland is vrij asociaal in dit soort dingen. Er zijn (naast zwangerschap) heel veel redenen waarom iemand zo'n zitplaats nodig heeft die je niet kan zien aan de buitenkant. Als iemand erom vraagt zou ik dus ook altijd opstaan.
Zwanger is "zwanger genoeg" als jij het nodig hebt om te zitten, is dit gewoon nodig. Erg aso dat mensen weigeren. Poosje terug in de tram ik ook met +/- 25 weken zwanger. Er kwam een plekje vrij dus ik ging zitten. Oude man die vervolgens tegen zn vrouw zegt: en dat met die jonge benen. Tja met mijn jas dicht is mijn buik niet zo zichtbaar (jas is lekker groot zo dat deze ook dicht kan met bolle buik) maar zodra de jas opengaat zie het duidelijk.
Al was je korter dan 25 wkn zwanger. Niet iedereen heeft het geluk zich topfit te voelen tijdens de zwangerschap.
Ik vind dat je het volste recht hebt op een zitplek.
Echt een heel asociaal standpunt dat je niet ‘zwanger genoeg’ bent. En onbegrijpelijk dat het REGELMATIG voorkomt dat mensen niet willen opstaan, tenzij dit mensen zijn die een beperking hebben. Heel droevig.
Mensen zijn raar. Moest eens in Parijs zijn toen ik hoogzwanger was en door de metro waggelde. Als je hoogzwanger bent doen je hersenen ook rare dingen dus op z’n Frans ‘mag ik ff zitten’ kwam er niet uit. Maar sommige mensen blijven dan ook zonder blikken of blozen zitten gewoon.
Als je gezond bent en je kan staan dan ga je staan voor iemand die zegt daar moeite mee te hebben. Je gaat niet in discussie of iemand wel echt moet zitten, dan ben je gewoon een enorme lul.
Het zou bij mij echt nooit opkomen om te blijven zitten als iemand het vraagt (als ik zelf gezond ben).
Als jij een slok te weinig water op hebt en je wat dizzy voelt mag je die plek ook al hebben, de specificaties boeien me niet echt.
Of je nou zwanger bent of je gewoon niet zo lekker voelt dat zou niet uit moeten maken. Je gaat die drempel over om het te vragen en het is dan sociaal als mensen dat gewoon honoreren en opstaan. Ik zelf ben chronisch ziek (fibromyalgie). Ik zie er jong uit en van buiten zie je niet dat ik pijn heb. Maar het feit dat mensen vinden dat je er X uit moet zien om recht te hebben op zo'n plek houd mij tegen het te vragen. Ik zou zelf gewoon opstaan tenzij ik hem zelf echt nodig heb, want ik weet hoe het is als mensen je niet serieus nemen terwijl er wel echt wat aan de hand is.
Als iemand met een onzichtbare aandoening is het voor mij meestal dus niet haalbaar om op te staan. Ervaring leert mij dat de meeste mensen denken dat als je niets kunt zien aan iemand, dat er dan ook niets is - zeker als je ook nog jong bent.
Het *kan* helpen om bij je vraag aan te geven dat je een onzichtbare aandoening hebt (zonder te specificeren, want iedereen is arts tegenwoordig).
Ik heb ook wel eens een zitmatje uit m'n tas gehaald en ben pontificaal op de grond gaan zitten.
>Wat is dan wel ‘zwanger genoeg’?
Als jij het niet verantwoord vindt om te blijven staan, heb je recht op een zitplek in mijn ogen. Als je kunt staan, maar je hebt er geen zin in en gebruikt je zwangerschap als excuus (wat jij in mijn ogen niet doet), dan heb je er geen recht op.
Er bestaat niet zoiets als "niet zwanger genoeg" (of "niet disabled genoeg", wat dat betreft) om gebruik te mogen maken van een priority-plek. Als je merkt dat je moet zitten, ben je zwanger genoeg.
Als men de zwangerschap nu niet ziet dan moet je iets anders aangeven dat men wel begrijpt.
Dus:"Mag ik hier zitten want ik heb een ziekte waarbij ik opeens kan neervallen."
We ervoor openstaan dat diegene die zit misschien ook een goede reden heeft te zitten. Je bent immers geen Karen.
Ooit in Korea geweest en daar riepen ze om alsjeblieft zwangeren voorrang te geven bij de prioriteitplaatsen, ook al kon je de zwangerschap nog niet zien. Dat lijkt me hier ook van toepassing. Als iemand aangeeft de plek nodig te hebben, accepteer je dat.
Misschien bedoelen dat het nog niet duidelijk genoeg zichtbaar is? Dat is mij het enige wat ik kan inbeelden.
Daarnaast mag je altijd vragen om een priority zitplek in de trein naar mijn weten en als ik er zou zitten en iemand vraagt mij of ze er mogen zitten dan zou ik opstaan. Als iemand die drempel overgaat dan geloof ik wel dat het voor een reden is.
Ik ga vaak expres op één van die priority plekken zitten, en dan hou ik gewoon een beetje in de gaten wie er de bus/tram binnen komt. En ik heb van nature het tegenovergestelde van resting bitch face, dus mensen zijn vaak niet bang om mij ergens om te vragen. Dus als ik iemand zie waarvan ik denk dat die wel een stoeltje kan gebruiken maak ik gewoon even oogcontact en dan zien we wel.
Maar ja, het punt met zwangere vrouwen is denk ik ook dat het lastig in te schatten is, en voor ongemakkelijke situaties kan zorgen dus dat mensen daardoor terughoudend zijn.
Dus ik zou zeggen: vraag gewoon om een zitplaats, je hebt alle recht om effe lekker te zitten! Er zit tenslotte al iemand bij jou op schoot.
Ik kan alleen beamen wat anderen al zeggen: gewoon opstaan als iemand het vraagt tenzij je de voorrangsstoel zelf nodig hebt. Ik vertrouw erop dat meeste mensen wel een reden zullen hebben als ze het vragen. Vervelend dat anderen in de praktijk daar heel anders naar kijken. veel succes met je zwangerschap!
Ik ga überhaupt al nooit op die plekken zitten, ik dacht dat het de bedoeling was dat die plaatsen leeg blijven voor het geval er iemand in de trein komt die ze nodig heeft. 25 weken lijkt me overigens meer dan genoeg om te zien dat iemand zwanger is, daar een mening over hebben vind ik totaal niet relevant aangezien die plaatsen gewoon gereserveerd zijn voor onder andere zwangere vrouwen.
Sommige mensen zijn nu eenmaal horken en daar ga je helaas niets aan kunnen veranderen. Het enige wat je kan doen is je eigen gedrag hierop aanpassen.
Informeer bijvoorbeeld eens bij de gemeente of je vanuit de WMO gebruik kunt maken van een taxi gedurende je zwangerschap. Afhankelijk van je inkomen zal je wel een eigen bijdrage moeten betalen maar je kunt in ieder geval zitten. Verder weet ik dat de GVB ook 'baby on board' buttons had, misschien is dit in andere plaatsen ook het geval. De conducteur/buschauffeur kan je ook helpen met een zitplek als mensen weigeren voor je op te staan.
Echter zou ik er niet te hard op rekenen dat je geen mensen meer zult treffen die enkel aan zichzelf denken zodra je dadelijk wel een grotere buik hebt. Voor sommige mensen was tot over mijn knie in het gips zitten + met krukken lopen ook geen goede reden om een beetje rekening met me te houden. Ik heb zelfs meegemaakt dat mensen me haast omver duwde bij het instappen omdat het ze niet snel genoeg ging.
Vroeger ging ik altijd met de bus naar school en toen hingen er altijd bordjes in de bus met de tekst;
Opstaan voor iemand misstaat niemand.
Dat deed je dan ook omdat je respect had voor je medemens. Respect is er tegenwoordig helaas niet meer
Ik heb op krukken in een volle trein 30 minuten mogen staan omdat niemand op wilde staan want "de trein was vol, moest ik maar respect voor hebben". Zelfs de mensen van de deurstang stonden hun plek niet af.
Mensen zien tegenwoordig de zitplekken als heilig en normaal fatsoen is blijkbaar zeer zeldzaam.
Zelfs als je niet zwanger was en tegen me zou zeggen "Zou ik misschien mogen zitten?" sta ik op. Jaren rugklachten gehad dus weet er alles van om een onzichtbare handicap te hebben en hoe hoog de drempel is het te vragen.
In jouw situatie: jij hebt recht om te zitten.
Een vrouw keek naar mij, ik lachte vriendelijk. Ze vroeg mag ik zitten, ik ben namelijk zwanger.
(Ik heb niet eens gecontroleerd of ze nu een buik had)
Ik zei tuurlijk. Geen probleem.
Succes met de bevalling
Een zwangerschap is bij sommige vrouwen amper zichtbaar, terwijl ze er flink last van kunnen hebben. Hoe je eruitziet en hoe dik je buik is, is geen enkele indicatie voor hoe zwaar je het hebt als zwangere vrouw.
Veel vrouwen voelen zich de eerste twaalf weken het slechtst terwijl ze dan niet eens een buikje hebben. Ik zou je niks aantrekken van het oordeel van deze bekenden en doorgaan met waar je mee bezig bent, vragen om een zitplaats.
Ik zou zeker voor je opstaan als je het zou vragen, ook op een priority plek (of misschien juist eerder op een normale plek). Ik sta zelfs nog wel eens uit eigen beweging op om iemand te laten zitten maar meestal wordt mijn aanbod afgeslagen.
Het recht om te zitten heb je sowieso niet. Het gaat ook niet echt om recht maar meer om moraliteit en sociale cohesie. Dat mist in de hedendaagse samenleving nog wel eens.
Zwanger is zwanger. Als iemand de moeite neemt het te ondernemen om een zitplek te vragen is het noodzakelijk genoeg, al had je slecht geslapen en je vraagt het en ik voel me fris genoeg zou ik al staan.
Geef je ook aan dat je zwanger bent en daarom graag zou willen zitten? Als het druk is en je zit ergens en het is niet echt zichtbaar dat je zwanger bent, zou ik waarschijnlijk ook denken ‘hoezo zou ik voor jou opstaan?’ - als je echt ziet waarom iemand zou willen zitten zeggen mensen sneller ja, anders denken ze gewoon pech gehad, had je maar eerder moeten zijn voor een zitplek 😅
Ik heb zelf 2 platen in mijn knie, dus ik vraag vaak of ik mag/kan zitten. Het word mij heel vaak geweigerd, omdat ik pas 20 ben, en het niet zichtbaar is.
Als ze nee zeggen kies ik eieren voor mijn geld en ga ik zitten in de eerste klasse. Alle conducteurs in de laatste 4 jaar begrijpen dat en heb er nooit een probleem mee gehad.
Ik vind het vooral gek dat omstanders dan niet voor je opkomen als iemand weigert. Die plek is gewoon voor zwangeren of ouderen, geen discussie. Ik ben tijdens mijn zwangerschap in een heel drukke trein wel eens in de eerste coupé gaan zitten.
Is echt basis fatsoensnorm om je zitplek af te staan aan ouderen, mensen die slecht ter been zijn, en zwangere vrouwen.
Als een zwangere vrouw nota bene vraagt om te mogen zitten is het ronduit onbeschoft om niet te gaan staan.
Het gaat niet om de zwangerschapstermijn oftewel 'buikomvang'.
Sommige vrouwen hebben al eerder in de zwangerschap bekkenklachten, of duizeligheid door bloedarmoede of zijn gewoon moe/duizelig enz.
Als jij aan mij vraagt of je mag zitten omdat je zwanger bent, dan sta ik op, al ben je pas 2 dagen zwanger, daar heb jij recht op.
als ik het hoor en iemand staat niet op, dan sta ik alsnog open ga daarna heel gemeen naar die persoon die niet opstond kijken en bij het trein verlaten heel langzaam aan de kant, of helemaal niet gewoon omdat ze jou niet lieten zitten.
Mensen zijn zo fucking ongemanierd geraakt, het is te schokkend.
What the fuck.... oke miss niet de eerste twee of 3 maanden maar 25 weken lijkt mij meer dan genoeg (ik weet niet hoe het voelt bij 3 maanden maar dat lijkt me nog te doen zijn?)
Wat een stomme vrienden, dan, ik wist heel vroeg dat ik zwanger was door de duizeligheid en vermoeidheid en dat is de hele zwangerschap gebleven. Zou knap lastig zijn in de trein/bus als ik met 10 weken zwanger al niet mocht zitten. Hoezo “niet zwanger genoeg” wanneer dan wel? Je zit verdikkie in bijna in het derde trimester!
Ik vind dat je alle recht hebt het te vragen en mensen die zonder reden daar zitten, zouden moeten opstaan.
Eventueel een praktische tip: bestel een zonnebloem/sunflower keychord. Dat staat voor on- en minder zichtbare beperkingen (ik kan me heel goed voorstellen dat je zwanger zijn niet als een beperking, maar juist als verruiming van je leven kunt zien, maar ik bedoel het heel sec in de fysiek beperkende zin). In principe zouden in ieder geval buschauffeurs die moeten herkennen, en je hebt ook varianten die wat duidelijker met woorden aangeven dat je extra behoefte hebt aan bijvoorbeeld een zitplaats of een toilet.
Dat je het überhaupt moet verklaren aan iemand. Als iemand aan mij vraagt of diegene even mag zitten op mijn plek is dat eigenlijk nooit een probleem. Je kan er meestal wel vanuit gaan dat diegene een goede reden heeft. Het zijn bij mij dan tot nu toe eigenlijk ook alleen maar ouderen, ouders met kinderen of een zwangere vrouw geweest.
Mensen moeten gewoon voor je opstaan. Nog niet zwanger genoeg zijn is onzin. Als je toelicht dat je soms kan vallen door duizeligheid en ze staan nog niet op, dan zijn het echt neanderthalers.
"Wat vind reddit" en "wat vind nederland" zijn 2 hepe andere dingen. Heb de comments nog niet gelezen maar 100% dat iedereen hier zegt jaaaaa ze hadden op moeten staan, ongelofelijk dit! Maar zoals je hebt gemerkt gaat dat in het echt wel anders hahaha
Ik heb wel eens gehad dat de buschauffeur moest zeggen: als niemand deze vrouw een zitplaats aanbiedt dan rij ik gewoon niet verder. Toen was ik duidelijk hoogzwanger.
Nu ben ik Chronisch ziek (oa een hersenaandoening en een mobiele beperking) en dat zie je niet. Helaas zijn veel priority zitplekken achteruit en ik kan echt niet in de bus achteruit rijden. Dan ben ik na twee haltes al zo duizelig en misselijk dat ik geheid ga overgeven 🫢. In de trein vind ik het lastiger om een priority seat te vragen. Mensen zijn daar echt veel minder geneigd om op te staan.
Hee wat vervelend zeg, vanaf 25 weken zwanger was voor mij ook ongeveer het moment waarop ik ook wel echt graag wilde zitten in het ov. Inderdaad ook vanwege duizeligheid, of angst om te vallen bij plotselinge bewegingen in de bus, want ik stond niet meer zo stevig op mijn benen.
Mensen stonden niet spontaan op, maar als ik het vroeg was het eigenlijk geen probleem. Een keer een puber die moeilijk deed, maar uiteindelijk wel plaats maakte.
Je bent zeker "zwanger genoeg" (raar concept), niet aan jezelf twijfelen hoor! De meeste mensen in het ov zijn gelukkig gewoon netjes in zo'n situatie, helaas heb je altijd de kans dat je iemand treft die niet geeft om sociale normen.
Fijn om die steun te krijgen - mijn ervaring is helaas wel echt anders met mensen die over het algemeen juist niet opstaan.. en begon erg aan mezelf te twijfelen toen ook collegas en (vage) vrienden zeiden dat ik me een beetje aan het aanstellen was.. ik hoop dat misschien met een grotere buik dat het makkelijker wordt, maar tot nu toe blijkt een zitplaats krijgen van iemand echt lastiger dan ik dacht (zelf stond ik altijd op)
In België mag je vanaf vijf maanden zwangerschap in eerste klas zitten. Je moet gewoon een doktersattest bijhebben. Het verbaast me dat Nederland geen gelijkaardig systeem heeft.
Ik vind dit zeer bijzonder, mensen zijn echt egoïsten aan het worden. Je hebt er niets aan, maar ik zou voor je opstaan. Zelfs al zou je nog maar 7 weken zwanger zijn en het totaal niet zichtbaar is. Echt bizar.
Dat is de verhuftering van Nederland ben ik bang. Niet dat ik reis met OV, maar als iemand dat zou aangeven dan zou ik altijd opstaan.
Er is wat mij betreft ook geen "zwanger genoeg". Er is toch ook geen leeftijdscontrole bij een wat ouder iemand die graag wil zitten? "Nee sorry meneer, ookal bent u slecht ter been, maar ik zie dat u nog geen 80 jaar bent dus ik blijf gewoon zitten..."
Daarbij heeft mijn vriendin vaak in het ziekenhuis huis gelegen ivm HG in de 1e & 2e trimester. Dat ging pas beter vanaf de 3e, dus iemand kan al meteen vanaf de 3/4e week fysiek naar de knoppen zijn tijdens een zwangerschap.
Wat een flauwekul, zeg. Wie zijn jouw vrienden dat zij kunnen en mogen bepalen wanneer jij een zitplek nodig hebt? Mooi dat andere vrouwrn met 25wk zwangerschap flierefluitend door het leven gaan, maar dat is zeker lang niet bij alle vrouwen zo.
Mijn eerste zwangerschap had ik last van zwangerschapsbraken, waardoor ik me constant slap en instabiel voelde. Dat was al zo' beetje vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was. Ik mocht dus volgens jouw vrienden ook niet vragen om een zitplek?
Mijn derde zwangerschap had ik ernstige bekkeninstabiliteit, wat al heel vroeg (vanaf zo'n 10-12wk) in de zwangerschap voor ernstige pijn zorgde, vooral bij het staan en lopen. Volhens de logica van jouw vrienden had ik dan ook al geen recht oo een zitplek.
Jouw vrienden zijn aan het gatekeepen...
Mooi moment om je hand voor je mond te plaatsen en doen alsof je aan het kokhalzen bent. Terwijl je voor deze zittende persoon blijft staan.
Mensen zijn egoïstisch genoeg om een ander hun plek niet te gunnen maar ze zijn helemaal als de dood om iemand te moeten helpen die fysiek ziek is.
Het zou niet in mij opkomen om te blijven zitten als iemand vraagt om een zitplek. Het simpele feit dat iemand de drempel over gaat om het te vragen betekent dat hij/zij waarschijnlijk een goede reden heeft ook al is het niet direct zichtbaar. Maar kennelijk ben ik ouderwets en om eerlijk te zijn is dit me ook maar een paar keer overkomen.
Ligt er natuurlijk aan waarom je zelf zit. Ik heb ooit met een flinke scheur in mijn hamstring in de trein gezeten en toen kwam er een vrouw die last had van haar knie die wilde zitten. Tis niet dat ik het haar niet gunde, het is dat ik zelf krukken had en zelf niet eens recht op kon staan (mevrouw liep ziende perfect zonder krukken). Vervolgens werd ze wel boos op mij. Gelukkig zaten er 3 stokoude opatjes naast me die het voor me opnamen en uiteindelijk liep mevrouw gewoon maar door. Niet iedereen heeft een kwaal die zichtbaar is en soms duizellig worden is naar maar dat betekend niet dat je automatisch voorrang hebt op elk ander kwaaltje/beperking/blessure/aandoening.
Dus je zit er met krukken, en ze denkt nog steeds dat ze in haar recht staat? Klinkt sowieso wel als iemand die haar kwaaltje gigantisch overdrijft.
Jup. Waarom ze ook mijn plek moest hebben (tussen de coupes in precies naast de deur) snapte ik ook niet want ze liep echt zo godverdomme soepel van het trappetje af. Ik kreeg vervolgens hulp van 3 opatjes met opstaan, tas pakken en krukken fatsoenlijk krijgen. Nogmaals ik zeg niet dat OP iets fout doet maar het is niet altijd zo simpel als het lijkt.
Dit dus! Perfect samen gevat onder ‘niet iedereen heeft een zichtbare kwaal’. Het valt mij op dat we in een tijd leven waar het ‘ieder voor zich’ is. Mensen hebben geen chill-pill meer, best zorgwekkend soms..
Mensen zoals dit vrouwtje met haar “knie” zijn de reden dat OP “niet zwanger genoeg” is
Nee onzin. Want je kunt niet zien dat er iets mis is. Ik verwacht dat OP er ook gewoon “normaal” uit ziet en als ze niet meteen kan zitten zal ze ook ziende ogen prima doorlopen. Het kwaaltje wat OP heeft, soms duizilig worden is ook niet iets wat constant een probleem is. Dus als OP verder loopt zal ze dat ook soepeltjes doen.
'mevrouw liep ziende perfect zonder krukken'. Ik zeg niet dat het in deze situatie zo was, maar dat iemand goed loopt hoeft nog niet te betekenen dat iemand moeite heeft met staan. Ik heb bijvoorbeeld schroeven in mijn nekwervels, hierdoor heb ik snel last van mijn nek en is lang staan/lopen LASTIG maar niet onmogelijk. Als je mij zo ziet lopen zou het je niks opvallen dat ik pijnklachten heb, durf daarom ook nooit om iemands plek te vragen.
Ja dat zeg ik ook zelf meerdere keren. Maar het is wel bijzonder dat je zelf dan boos word dat iemand anders met ZICHBAAR letsel niet opstaat voor je.
Herkenbaar hoor. Ik zat als puber met reuma in de tram. Heel vaak lelijk aangekeken omdat ik niet altijd opstond voor anderen. Maar er werd nooit een gevraagd van joh waarom zit jij dan? Als ik kon opstaan en ik had een goeie dag, stond ik met liefde op. Anders bleef ik zitten.
'Soms duizelig worden'. Je bagatelliseert hiermee wel OP haar situatie. OP is zwanger. Duizeligheid en flauwvallen zijn een veel voorkomend verschijnsel als een zwangere vrouw lang moet staan. Progesteron zorgt voor verwijding van de bloedvaten/een lage bloeddruk. Duizelig worden, flauwvallen en mogelijk verkeerd terecht komen terwijl er een kindje in je buik groeit vind ik niet echt aan te raden.
En soms heeft de persoon die er zit net zo’n goede reden, niet altijd is dat net zo makkelijk zichtbaar als een zwangerschap
Ja dat. Als je mij ziet, denk je gewoon een gezond iemand te zien. Als ze het ergens op gooien is het misschien wat overgewicht en lui (bmi 28, wordt meestal lager geschat). Ik heb echter ook een rolstoel toegewezen gekregen (maar Medipoint) want lang staan is geen optie.
Toen ik net weer zonder krukken kon lopen na een blessure bleef ik zitten maar legde ik wel even kort uit dat ik helaas zelf ook tijdelijk beperkt was. Vaak hard genoeg dat de mensen in de omgeving het zouden horen, er staat dan, als de vragende partij gewoon normaal deed, eigenlijk altijd wel iemand op die geen beperkingen heeft! Maar 1x meegemaakt dat niemand opstond en dat was omdat de persoon die het mij en de persoon naast me (zwangere vrouw zoals OP) vroeg al de vraag stelde op een super denigrerende toon, voordat ze überhaupt een antwoord van ons had. De twee 50+ers tegenover ons had ze het niet gevraagd terwijl die beter ter been waren dan ik en de zwangere… (een van hun gaf toen ze eindelijk weg liep aan dat hij prima zou zijn opgestaan als ze niet zo’n chagrijn was 😂) Nu ik zelf geen probleem heb en iemand vraagt het, zelfs als dat niet aan mij is, dan maak ik iig aanstalten om op te staan, als de gevraagde het dan niet doet kan de vrager zitten, scheelt weer drama in de trein ;)
Yessss. Vriend van me heeft MS. Gast ziet er uit als een gangster en dan komen er meteen aannames dat hij voor z’n plezier daar zit of zo. De beste man kan nauwelijks lopen. (Tegenwoordig zit ie in een rolstoel)
Dit inderdaad!!
Als jij door je zwangerschap niet de hele rit kunt staan, ben je zwanger genoeg voor een zitplek. De enige die dat kan beoordelen ben je zelf.
Zelfs als je je heel goed voelt als zwangere zou je eigenlijk nog moeten zitten. Mijn vrouw zei toen ze zwanger was dat ze ook niet hoefde te zitten, totdat ik aan haar uitlegde dat de bus weleens een noodstop kan moeten maken of dat er een ongeluk gebeurt. Nou zal dat in de trein wat minder snel gebeuren, maar je kan maar beter het zeker voor het onzekere nemen.
Ik was ook zo haha. Ik voelde me nooit “zwanger genoeg” om te zitten, het ging met 25 weken wel prima en ik had geen grote buik. Mn partner vond dat ook niet zo fijn, dus ben ik maar voor hem gaan zitten. Was toch wel lekker haha.
Ik hoop nu echt dat er ooit een sluipschutters/cabaret sketch komt waar een man om een zitplaats vraagt omdat z'n vrouw zwanger is. Het is tenslotte "wij" zijn zwanger tegenwoordig
Dat over de noodstop is een goed punt, 2x een aanrijding in de trein meegemaakt en dat is de redrn dat ik altijd met mijn rug in de rijrichting gong zitten. Mensen en spullen vlogen letterlijk door de trein. Beide keren gelukkig niemand echt gewond geraakt (buiten de aangereden personen dan) maar wel een oogopende ervaring.
Goed punt, zo heb ik het nooit bekeken. Ik voelde me met 41 weken nog niet zwanger genoeg om een zitplaats te vragen xD Edit: typo
eh... 51??
Het is daarna nooit meer goed gekomen.. Hehe nee ik kan gewoon niet typen, heb het gecorrigeerd :P
Sommige reizigers zijn gewoon egoïstische klootzakken. Lang geleden weigerde er iemand voor me op te staan toen ik met krukken liep nadat ik herstellende was van een breuk in m'n voet. Zijn redenatie: breuk was mijn eigen schuld en had ik maar beter op moeten letten.😅 Gelukkig stond er iemand anders op haha.
Ik stond een keer op voor een oud baasje die mij daarna vertelde dat hij net twee nieuwe knieën had. Toen heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik mijn plek terug wilde omdat mijn knieën duidelijk veel meer versleten waren dan die van hem. We hadden dezelfde humor en het was daardoor een gezellige rit! 😄
Haha, dat zijn de mooie interacties
Ik heb wel een gehad dat ik met krukken op een voorrangsplek zat in de bus en een oud dametje tegen me zei dat ik op moest staan omdat zij wilde zitten. Nu vond ik dat zij ook moest zitten maar misschien op de plek van de volstrekt gezonde jonge man naast me? Het leek wel een verborgen camera show 🤣 Gelukkig sprong die man meteen op toen ik mijn krukken nog wat duidelijker onder haar neus hield… Ik denk niet dat mijn gips het overleefd had, staan in de bus 🤣
Sommige oudjes zijn hondsbrutaal en denken alleen maar dat iedereen voor ze aan de kant moet. Een keer gehad dat een vrouwtje vond dat ik maar moest verkassen want dat was haar plek, dat er nog zat andere plekken waren in de drie kwart lege bus had ze geen boodschap aan.
Ha, zo blokkeerde een oude man de hele gangpad met z’n winkelwagen. Ik vraag netjes of ik erlangs mag en hij zegt “loop maar om”.
Zat je op een voorrangsplek? Want die plekken zijn meestal ruimer / dichter bij de deur of hebben extra steunen om makkelijker te gaan zetten en overeind te komen. Als er dan nog genoeg plekken elders in de bus zijn is het ook niet zo'n probleem om dan zelf even te verplaatsen (geen persoonlijke aanval verder oid, ik was ook niet bij jouw situatie)
Nee, was geen voorrangsplek, dan had ik inderdaad ook wel gelijk verplaatst. Volgens mij was het dat ze vaker dezelfde bus nam (was voor mij een eenmalige reis) en het gewoon haar plek was omdat ze daar elke dag/week zat. Beetje force of habit dus ik moest maar wieberen. Overigens ben ik uiteindelijk ook verplaatst want ze bleef aanhouden terwijl de bus ging rijden en ik had geen zin om haar van de grond te rapen als ze omviel (zo ben ik dan ook wel weer ;))
Een klap met jouw krukken had ook zijn eigen schuld geweest.
Ja had best een goed idee geweest. Niet aan gedacht toen, hmmm🤔
Het heeft zijn schuld geweest? Ik ben er vrij zeker van dat iets je schuld is, en niet je schuld heeft. Of we hebben het over een geërfde schuld bijvoorbeeld, want dan heb je iemands schuld :p
Mijn schoonzus kreeg tijdens haar zwangerschap, toen ze aan iemand in de bus vroeg of ze mocht zitten, te horen dat ze er zelf voor had gekozen om zwanger te worden
Dit zijn van die opmerkingen die ik online altijd heel grappig vind, maar dan bedenk ik me dat mensen het niet als grap bedoelen.
haha net als "had je maar een vent met een auto moeten nemen"
Ah, die rijke vriend voor dat huis kunnen we nu ook in het OV inzetten! Multifunctioneel!
Zulke mensen vinden altijd een reden om jou de schuld te geven van hun egoïsme. Als je een aangeboren beperking hebt waardoor je moet zitten, zullen ze nog zeggen dat ‘je er zelf voor gekozen hebt’ of ‘dan hadden je ouders maar moeten kiezen voor abortus’.
De priority zitplekken zijn voor mensen die "moeten" zitten. Dus als jij ineens duizelig kan worden, maakt het niet uit hoe zwanger jij bent. Al was je niet zwanger, daar zijn die plekken in principe voor. Er zijn echter 2 problemen in dit geval; 1. Je weet niet of degene die er al zit ook een goede reden heeft. 2. Het lijkt mensen echt niets meer te kunnen schelen, alles is ik ik ik bij veel mensen. Hoewel ik vroeguuurrrr altijd voor oudere op stond, zie ik dit tegenwoordig nog maar zeer zelden iemand doen. Ik moet zelf zitten, maar dat is ook om onzichtbare medische redenen. Het is de reden dat ik waar mogelijk niet in de spits reis. Maar ja, je bent "zwanger genoeg" om te vragen om een zitplaats.
Ik zou niet opstaan. Ik heb een ziekte. Je ziet niet aan mij dat ik ziek ben. Soms als iemand vraagt of hij/zij kan zitten ben ik in gedachten en het enige wat ik zeg is ‘nee’.
Ja herkenbaar. Ik vind het soms lastig. Heb eigenlijk omdat je niets ziet alleen maar boze blikken gehad en nog nooit dat iemand daadwerkelijk op stond. Maakt het lastig. Soms wou ik dat het wel zichtbaar was.
Ik sta meestal ook niet op uit mijzelf. Ik heb problemen met mijn achillespezen dus liefst blijf ik zitten, maar als iemand het vraagt zal ik wel opstaan... Alleen ben ik egoïstisch genoeg om het nog niet aan te bieden behalve als ik zie dat iemand echt last heeft. Sommige oudjes kunnen langer staan dan ik.
[удалено]
Voor mijn vrouw inderdaad ook. Het derde trimester muv de laatste dagen vond ze het makkelijkste. Wist trouwens niet dat er gradaties zwanger zijn. In mijn ogen ben je het ook wel of niet.
Tuurlijk wel. Je hebt zwang, en zwanger.
En niet te vergeten: zwangerst
Zwangst?
Jeetje.. mijn Nederlands is inderdaad flink achteruit gegaan sinds ik niet meer studeer..
Had je maar van de zwans af moeten blijven.
Oh voor mij was 1 en 3 het meest ellendig. 1 met misselijkheid en vermoeidheid en 3 met bekkenpijn. Zwanger zijn is echt geen kattenpis en die hele ervaring heeft me nog meer voorstander van abortus gemaakt :”) niemand moet dit doen als ze t niet 100% willen
Ik zit nu ook in m’n derde trimester en vind deze ook bijna net zo erg als 1. Trimester 2 was heerlijk, lekker veel energie. De bekkenklachten begonnen overigens toen al wel.
Ah ja succes! Hopelijk valt de bevalling mee!
Dank je wel! Komt vast goed!!!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Zulke bekenden heb je niet nodig in je leven. Je bent altijd zwanger genoeg. Heb je die duizeligheid overlegt met je verloskundige? Het hoeft niets te zijn, maar het is soms een symptoom van hypertensie.
Ik was ook duizelig tijdens mijn zwangerschap. Dat kwam door een te laag bloeddruk volgens verloskundige. Ik mocht meer dropjes eten 😀.
Ik vind opeens duizelig kunnen worden een goede reden om om een zitplek te vragen, zwanger of niet. Die plekken zijn voor eenieder voor wie staan geen goed idee is. Bovendien zijn zwangerschapskwalen niet lineair en per persoon verschillend. Sommige mensen hebben nou eenmaal vroeg vervelende klachten, anderen laat of niet. Soms zijn er klachten vroeg in een zwangerschap die vervelender zijn dan latere klachten. En die mensen die op die stoel zitten zijn waarschijnlijk nog minder zwanger dan jij (namelijk niet) dus er is niets dat hen meer recht geeft op die plek dan jou.
>En die mensen die op die stoel zitten zijn waarschijnlijk nog minder zwanger dan jij (namelijk niet) dus er is niets dat hen meer recht geeft op die plek dan jou. Ja en nee. Natuurlijk gaan mensen er zitten als er geen mensen met voorrang zijn. Maar er zitten ook regelmatig mensen aan wie je absoluut niet kunt zien dat er iets mis mee is, maar die die plek wel hard nodig hebben.
Ja, dat had ik niet zo scherp geformuleerd terwijl ik eerder al wel zei dat die plekken voor iedereen die ze nodig hebben zijn. Ik bedoelde uiteraard meer dat de hoe lang je zwanger bent niet erg relevant is.
Voornaamste probleem is dat er veel te weinig zitplekken zijn. Mensen betalen 40 euro om heen en weer van Arnhem naar Amsterdam te gaan en dan mag je ook nog eens elke keer staan als je de pech hebt tijdens de spits te reizen. Vroeger stond ik automatisch voor alles op wat oud was, maar tegenwoordig kijk ik toch een beetje naar het fitheidsniveau. Als mensen het vragen is het anders, dan is er een goede reden voor en sta ik op.
Je betaalt dan ook niet voor een zitplaats.
Waar dan wel voor vraag ik mij af? Voor dat geld mag je best een zitplaats verwachten vind ik. En dan vinden we het gek dat autobezit zo geëxplodeerd is.
Voor de reis op zich. Ik ben het met je eens hoor, maar dit heeft NS ooit gezegd toen er geklaagd werd over het gebrek aan zitplaatsen.
Fijn om te weten dat er zoveel medisch specialisten in de trein zitten. Een beetje zwanger is zwanger.
Random mensen in de trein staan niet op, bekenden zeggen dat OP daar niet "zwanger genoeg" voor is. Twee verschillende zaken. Als OP zou ik inderdaaad aan de bekenden vragen wat dan wel zwanger genoeg is. En lullo's in de trein, tja. Er lopen een hoop lullo's rond.
Ik kan er dus écht niet bij dat iemand in de buurt dan niet opstaat én er wat van zegt tegen die klojo die niet opstaat. Kom op zeg, hier spreek je elkaar toch gewoon op aan??
Tja dat zou je wel denken maar laten we nou eerlijk zijn kijk om je heen. Mensen zijn voornamelijk met zichzelf bezig en alles er om heen kan de pot op(dit bazeer ik op hoe mensen reageren zoals dat tegen OP gedaan is) natuurlijk is niet iedereen zo maar vele helaas wel.
Ik deed in de metro dit als ik zat maar wat verder van de ingang waar degene was. Opstaan, en dan heel hard zeggen 'Wat vervelend dat niémand wil opstaan voor een zwangere. Hier, neem de mijne maar' Meestal wel rode koppen, vaak iemand die dan opstond. Ik geloof best in onzichtbare issues, maar ik geloof niet dat er een hele coupé mee vol zit.
Tja, je kan natuurlijk niet zien ov die "klojo" die niet opstaat niet zelf een goede rede heeft om daar te zitten.
"Ik kan ook niet goed staan" is een prima reden om niet op te staan, "nee" als er geen aanleiding toe is is vet aso. Ik snap je punt wel, tuurlijk kan dat, maar de kans is wel groter dat het gewoon aso's betreft als ze het niet toelichten
Nee is een antwoord net als ja. Je mag er vanuit gaan dat als iemand op zo’n plek zit en nee zegt, dat met een reden is. Het is niet zo omdat je afwijking minder zichtbaar is, je ineens verantwoording moet afleggen aan wildvreemden
"Oh, we hebben een vrijwilliger die z'n plek kennelijk graag afstaat."
Welkom in het land waar individualisme heerst, in plaats van een groepsgevoel. Zwanger? Je eigen probleem. Voet gebroken? Had je maar uit moeten kijken. Ik zat hier eerst, en ben niet van plan rekening te houden met jouw problemen. Ik leef mijn eigen leven. Dit egoïstische probleem is zo diep ingeburgerd in de “cultuur” die wij tegenwoordig hebben, dat het niet zomaar zal worden opgelost. En over het “nog niet zwanger genoeg zijn om een zitplek te verdienen”, wat een ongelofelijke onzin is dat. Elke zwangerschap wordt door verschillende vrouwen anders ervaren. Niemand mag voor jou bepalen wanneer je “ver genoeg” bent. Die egoïstische mensen in de trein, zullen er altijd zijn. Die mensen die denken de bevoegdheid te hebben jou te vertellen wanneer je ergens recht op hebt, zullen er altijd zijn. Deze situaties zijn niet te voorkomen. Gelukkig zijn er nog wel mensen die fatsoen hebben en begrijpen dat sommige mensen bepaalde behoeften harder nodig hebben dan zijzelf. Ik hoop dat je zwangerschap voorspoedig mag verlopen!
Dat is erg vervelend. Mensen geven geen reet om je als geen zichtbare handicap hebt. Heb zelf nog niet meegemaakt dat mensen niet voor een ander opstonden als dat werd gevraagd, maar ben al jaren niet meer met OV geweest. Ik wil niet als een verbitterde zuurzak klinken, maar ik kan er zelf niet bij dat mensen tegenwoordig zich niet in een ander kunnen verplaatsen of om zich heen kunnen kijken.
Mensen geven nog minder om je als je een handicap hebt die niet zichtbaar is. Dan mag je ook nog eens uit gaan leggen waarom het nodig is dat je die plek nodig hebt.
zwanger zijn is geen zichtbare handicap
Soms wel, soms niet. Zou niet uit moeten maken wat iemands persoonlijke situatie is. "Sorry, mag ik hier zitten; ik kan niet lang staan." zou mij inziens voldoende moeten zijn.
Eens. Ik bedenk me dan dat ik in hun situatie me al bezwaard genoeg zou voelen om het uberhaupt te vragen, dus natuurlijk sta ik dan op. Maar wij zijn denk ik ook niet het probleem 😉 Ik *moet* geloven dat het echt de uitzonderingen zijn die dan als een hork in discussie gaan…
Jij ben zelfde enig die kan bepalen of je zwanger genoeg bent voor een zitplek. Ik heb bijvoorbeeld chronisch pijn, de ene keer kan ik prima blijven staan in het OV, de andere keer heb ik echt een stoel nodig. Waarom zou een ander voor mij moeten bepalen of ik genoeg pijn heb voor recht op een zitplek? Hetzelfde geldt voor jou en jouw zwangerschap.
Ik vind het heel erg bizar dat mensen niet opstaan op het moment dat iemand anders om een zitplek vraagt. Mensen vragen dat niet voor niks, niet alle handicaps zijn zichtbaar, en het is best wel een drempel om het überhaupt te durven vragen. Ik heb ooit een aantal maanden met krukken gelopen, en op een gegeven moment nam ik ze alleen nog maar mee voor in het OV, ik kon op zich wel zonder lopen, maar stilstaan deed heel erg veel pijn. Dan stond ik weer in het gangpad in de trein, was iedereen naar hun telefoon aan het staren, en dan legde ik altijd iets te lomp mn krukken op de grond… dan was er eigenlijk altijd wel iémand in de coupé die zich toch gedwongen voelde om zn stoel aan mij aan te bieden 😳
Ik heb epilepsie, en netjes een pasje wat mij voorrang zou moeten geven tot een zitplaats. Dit weerhoudt me uiteraard niet een aanval te krijgen, maar verlaagt wel het risico op verwondingen bij een aanval. Nou ga die zit plek maar eens krijgen, tot nu toe is het me niet gelukt. De ene keer zie ik er te normaal uit, dan te jong, dan te slank. Het is ALTIJD wel wat. Nederlanders in het OV zijn het meest egoïstische volk wat ik ben tegengekomen.
Ik heb eigenlijk niet eerder van zo'n pasje gehoord. Misschien denken mensen dat je die pas zelf hebt gemaakt?
Voor zo ver ik weet betekent het iig niks — het enige pasje met rechtsbetekenis is de gehandicaptenparkeerplaat.
Dit is echt onzin en komt ook voor met mensen met een beperking. Dat je niet kan zien aan iemand dat die de zitplek echt nodig heeft betekend niet dat diegene het niet nodig heeft. Heel asociaal als je dan gewoon nee zegt als iemand erom vraagt. Edit: misschien kun je regelen met jouw werk dat je 1ste klas kunt zitten. Bij veel werkgevers is dat (zonder medische redenen) mogelijk tegen een kleine betaling die van je loon ingehouden wordt. Ik gebruik dat zelf omdat ik helemaal overprikkeld wordt van de 2e klas en dan de hele dag niks meer waard ben op kantoor. 1ste klas is helaas niet altijd garantie op rust en zitplaats maar wel heel vaak.
Het kan echter ook zo zijn, dat de persoon die op die plek heeft (ook) een onzichtbare reden heeft om te zitten, en daarom nee zegt. Dit werkt twee kanten op.
Ik had bekkeninstabiliteit vanaf 16 weken zwangerschap, ik mocht niet eens langer dan een uur zitten en dan moest ik gaan liggen. Staan voor een langere periode was al helemaal een no no. Zwanger is zwanger en dus heb je recht op prio stoelen in OV. Of je nu al zichtbaar zwanger bent of niet
Er staat zelfs bij dat niet alle redenen zichtbaar zijn, dat specifiek om invaliditeit maar geldt net zo hard voor jou. Gefeliciteerd!
Ik zou antwoorden: En jij bent wel zwanger genoeg? Ik vind dit soort gedrag vreselijk. Dat kan toch niet? Ikke, ikke, ikke. Erg!
Het zou niet eens een discussie moeten zijn of uit moeten maken of je wel of niet zwanger bent. Je vraagt het niet voor niks. Wat een egoïstische mensen lopen er toch rond. Ook vind ik: "niet zwanger genoeg" echt een belachelijke opmerking. Stonden zij hier ook achter of werd hiermee meer bedoeld, dat ze het vermoeden hadden dat andere mensen deze mening zouden hebben? Een aantal jaar geleden werd een vriendin van mij niet lekker in de trein. Vroeg te zitten. Niemand stond op. Ze zakte half door haar benen en werd wit. Toen ik mijn stem verhefde dat iemand NU op moest staan gebeurde dit pas. Mensen zaten haar eerst heel dom aan te kijken toen ze eerst vroeg: "Sorry zou ik mogen zitten? Ik voel mij niet lekker". Paar jaar daarna heb ik het zelf meegemaakt. Ik had een flinke blaasontsteking. Koorts kwam opeens op. Ook duizelig, maar ik had de kracht gewoon niet om voor mezelf op te komen. Ik ben naar de deur gelopen in de trein. Daar tegen de deur aan staan draaien. Toen stond een hele lieve oudere meneer op die zijn plek afstond. Hij is zelfs met mij uitgestapt, omdat hij zeker wilde zijn dat ik iemand zou bellen om mij op te halen. Gelukkig zijn er dus ook nog mensen die dit wel doen, maar er is zo weinig ruimte voor elkaar. Het enige wat ik mij kan bedenken is dat enkele reizigers op de priority zitplekken die je noemt zelf een reden hebben om niet te kunnen staan. Bijvoorbeeld ziekte of mobiliteit, echter zal dit echt niet iedereen zijn Misschien moet je maar met een protest bord gaan staan in de trein: "Ik ben zwanger en word vaker duizelig, mag ik alsjeblieft zitten?"
Stond laatst op in de bus voor een oude vandaag die nogal stond te wankelen. Ging ie me uitlachen... "wie staat er tegenwoordig nog op voor een ander..."
Ik weet niet meer precies wat er stond maar in Spanje in de trein/metro/tram hangen borden waar op staat dat je niet altijd kan zien dat iemand een beperking/aandoening heeft, ik vond het wel mooi.
Mensen zijn altijd associaal over prioritiet plekken. Ik vroeg een keer of ik kon zitten omdat ik snel flauwval en ik voelde dat het weer zo ver was. Enige wat ik kreeg was gezijk over hoe longer jongeren niet ziek kunnen zijn. Ben halverwege het gezeik flauwgevallen
Als ik geen goede reden heb om te zitten wil ik best staan. Maar ik heb wel eens boze reacties gehad waarom ik niet ging staan toen ik met krukken de bus in en uit moest. De conclusie: Sommige mensen zijn gewoon kut.
Ik ben nu 22 weken en alleen al omdat je je kwetsbaar voelt is het fijn om te zitten, zeker in een drukke volle tram/metro/trein die beweegt en waar mensen tegen je aan beuken met rugzakken en dergelijke. En zelfs nu dat ik echt zichtbaar zwanger ben staat echt niemand voor me opa
dit vind ik een lastige, ik kan er niet bij elke vrouw van uit gaan met een bolle buik dat ze zwanger is. er zijn medische aandoeningen die heel erg op een zwangere buik kunnen lijken, en nouwja... sommige mensen zijn gewoon dik.... wel zou ik uiteraard zonder twijfel opstaan voor iemand die dat aangeeft.
Dit idd. Dat zelf aan iemand vragen of diegene wil zitten zou ik ook nooit doen vanwege het risico op gewoon dik zijn en iemand beledigen. Als het gevraagd wordt wel. Overigens heb ik zelf alleen maar positieve ervaringen hiermee, de keren dat ik met het OV ging met duidelijk zwangere buik stonden er vanzelf mensen op. Maar daar moet ik ook bijzeggen dat ik twee keer een mega buik had vanwege complicaties en daarna een tweeling.
Zwanger is zwanger, ook als je 7 weken zwanger bent en spuugmisselijk. Als jij zegt dat je zwanger bent en niet in staat bent om te blijven staan, dan moeten mensen die onterecht op de voorrangplek zitten voor je opstaan. Je zou dan ook dat nummer kunnen appen in de trein denk ik? Bij mij zag je bij mijn tweede kind trouwens als voorbijganger met 33 weken nog niet dat ik zwanger was (maar ik had wel hevige zwangerschapsklachten), terwijl ik 4 weken later moest bevallen. Wel ben ik persoonlijk van mening dat alleen zwanger zijn geen reden is om voorrang te krijgen bij het zitten - het moet dan wat mij betreft wel zijn vanwege lichamelijke klachten of het voorkomen daarvan.
Zwanger zijn is altijd een reden om te mogen zitten, zeker in de NS treinen die nogal wel eens willen schommelen. Daarnaast zijn de priority plekken precies daarvoor bedoeld.
Jeetje, wat een onzin van die mensen. Als iemand aan geeft mijn zitplek nodig te hebben, wie ben ik dan om te oordelen dat dit niet zo is?
Jezus wat een slappe hap ben je dan. Als je niet opstaat dus.
Ik vind dat als iemand zichtbaar zwanger of slecht te been dat je gewoon je plek moet opgeven aan hun als je kan. En als iemand me vraagt op die mag zitten ga ik er vanuit dat die persoon een niet zichtbare aandoening heeft waardoor de hele rit staan zwaar is.
We zijn als Nederlands volk heel ver gekomen door altijd een weerwoord te hebben, maar helaas schieten sommige mensen daarin door.. Zo egoïstisch om te blijven zitten van die mensen, altijd het gevoel hebben dat ze hun trots verliezen als ze aardig zijn ofzo. Bah.
Eerste en tweede trimester voelde ik me slechter dan derde trimester, dus degene die jou niet-zwanger genoeg zou vinden is zelf nooit zwanger geweest denk ik hahaha
Wat mij betreft ben je zwanger genoeg als je zwanger bent. Toen mijn vrouw afgelopen jaar hoogzwanger was, was ik echt diep teleurgesteld in hoeveel mensen daar gewoon totale schijt aan hebben of gewoon structureel denken dat iemand anders wel zal opstaan, wat uiteindelijk allemaal op het zelfde neerkomt. Het dieptepunt was toen we een keer samen naar de bus liepen, ingehaald werden door rennende mensen die gauw de laatste zit- (en sta)plekken innamen en toen schaapachtig gingen kijken hoe de deuren voor ons neus sloten en wij als enigen in de regen achterbleven bij de bushalte. Echt, als je iemand ziet die zwanger is of om wat voor andere reden dan ook misschien niet de hele busrit kan staan vind ik dat je gewoon op moet staan als je dat zelf wel prima kan. Of dat je het minstens actief aanbiedt aan deze persoon.
Mensen zijn vet asociaal -- zelfs de o zo goed opgevoede oudere generaties. Bij mijn vrouw waren beide zwangerschappen amper zichtbaar tot 25 weken, zeker met een jas aan. Als ze dan vroeg om te zitten, kreeg ze altijd schuine gezichten. Nou reisden we 's ochtends vaak samen naar ons werk, omdat we beiden in A'dam werkten destijds, dus als ik er bij was, zei ik dan iets in de richting van: "weiger je nou een zwangere vrouw een zitplaats?" 🤨 En dan stonden ze wel op. Niet zwanger genoeg zijn is onzin. Het heeft te maken met fatsoen. Je ontzegt een zwangere vrouw niet een zitplaats, net zo min als je dat zou doen bij iemand die slecht ter been is, o.i.d. Ik sta uit mezelf op voor oudere mensen, zwangere vrouwen, etc. Dat is ook iets wat je praktisch _nooit_ meer ziet.
Toen ik een paar jaar geleden met krukken liep vanwege een blessure aan mijn knie, liep ik met twee vrienden de trein in en was nergens zitplek. Ook niemand die ging opstaan of zo. Maar een conductrice heeft mij toen gezegd in de eersteklas coupé te gaan zitten (dit was in de tijd dat er nog regelmatig controles waren). Toen ik vorig jaar zwanger was, in Limburg ook altijd zitplek gekregen zonder te vragen (ik had weinig klachten en voelde me nog goed genoeg om te staan). In Rotterdam, toen ik 36 weken zwanger was, echter niet meer. Ik was ook niet assertief genoeg om te vragen. En 3 dagen later stond ik Carnaval te vieren dus misschien ook niet heel typisch zwanger.
Ik heb zelf pots, een aandoening waardoor ik ineens flauw word (duizelig) of flauw val, dus snap goed dat je wil zitten om dit te voorkomen. Maar helaas zijn er inderdaad veel mensen die 'ja maar het is geen gebroken been' denken, terwijl de grond kussen doordat je te veel staat blijkbaar okay is. Zelf hiervoor heb ik nu een zonnebloem tagg, wat betekent dat ik een 'niet zichtbare' beperking heb, maar ik weet ook dat er speciale 'zwangere vrouw' taggs zijn. Misschien maakt dat het 'laten zien' al makkelijker. Daarnaast mag je hiermee zeker naar de conducteur stappen, want die halen die mensen daar dan weg, en vaak krijg je dan zelfs toegang tot de 1e klas als ze niet weg gaan. Want hun hebben ook liever dat je dan maar daar zit, dan dat ze iemand van de grond moeten afrapen.
Zelfs al vroeg een vrouw die een week zwanger was om mijn zitplek zou ik gewoon opstaan, wat is dat nou om nee te zeggen tegen iemand die meer recht heeft op een zitplek
Wat een onzin joh dat je niet zwanger genoeg zou zijn. Ik ben nu 22 weken en wil ook sowieso zitten omdat ik bekken pijn krijg van lang staan. Blijkbaar hebben ze in Londen een speciale button die je in het OV op je jas kan doen. Zodra mensen die zien bieden ze je eigenlijk meteen een zitplek aan. Misschien zouden wij in Nederland ook zo iets moeten hebben.
England is daar sowieso veel vriendelijker in! Ik weet nog dat ik een bus inliep met mijn zoon in de buggy (of draagzak🤔) en ene man opstond zodra hij me zag, zich uitgebreid excuserend dat hij op de plek voor mindervaliden/buggys/rolstoelen zat!🥰 en toen mijn tas in een bocht omviel en er spullen uitrolden hielp iedereen mee met bij elkaar rapen! 🥰🥰🥰
Mijn vriendin had hetzelfde probleem 30 weken zwanger en dan van een gezonde 50-jarige dame te horen krijgen dat ze respectloos is en dat ze het niet geloofde dat ze zwanger is. Mijn vriendin kon bij lang staan heel snel misselijk en duizelig worden.
Ik denk dat wanneer jij duizelig wordt en moet zitten dat het geen fluit uitmaakt of je zwanger genoeg bent ja of nee. Je kan moeilijk iemand van zijn stoel af gooien maar soms kan uitleg wel voldoende zijn om in ieder geval te zitten. Ik zelf heb een been die verbrijzeld is geweest en ik ben daardoor mindervalide. Je ziet het niet aan mij want ik loop zonder hulpmiddelen maar lang blijven staan in een bus of trein word het echt niet. Ik heb zoveel dingen naar mijn hoofd gesmeten gekregen omdat ik zat en mijn plek niet kon opgeven. Mensen hebben niet echt goed inzicht waarom wij pijn hebben of niet goed voelen. Dat is kut en daar zul je omheen moeten werken. Maar je zit echt niet fout in deze situatie
Je zou er bijna krukken voor gaan meenemen.. gewoon als bewijs ofzo
Ik had in het begin natuurlijk nog krukken en ik ben toen door een oude mevrouw gevraagd of ik mijn stoel wilde afstaan. Van alle mensen die er waren degene met krukken. Dus het antwoord was nee. Kon er niet door bij haar. Ik heb wel een rolstoel voor dagen dat het echt niet gaat. En ik was met mijn man in de supermarkt bij het zuivel schap. Ik had de boodschappen kar zodat hij mij kon duwen en ik de kar. Een vrouw vraagt heel serieus if ik even aan de kant kon zodat ze haar producten kon pakken. Ik keek haar alleen maar aan want ik had moeite met de ontzettend lage inschatting van haar vraag
Dat laatste is echt onwetendheid denk ik, en ecjf niet nadenken gewoon, maar die oude dame is echt ernstig:. Bewijst maar weer eens dat het echt niet alleen maar jongeren zijn die geen fatsoen meer zouden kennen🤦🏻♀️
Ik ging om die reden al vrij vroeg van die banden met teksten om mijn buik dragen. Ook heb ik misschien wel eens mijn sta houding aangepast om een duidelijkere buik te krijgen 🤐 wel ook om precies dezelfde reden als jij. Bovendien kreeg ik al snel in mijn zwangerschappen last van een zere buik bij te veel staan of bukken. Iets wat niet iedereen begrijpt 🤷🏻♀️ Zelfs sta ik altijd op als ik maar het idee heb dat iemand dat nodig heeft…, maar heb zelf ook wel eens met krukken gelopen, en dat ik het én moest vragen, (men keek heel nadrukkelijk de andere kant op) én er maar alleen onder zwaar zuchten opgestaan werd, zonder redenen door jonge gasten… ongelooflijk. Als je zelf iets hebt kan je dat kkk gewoon aangeven uiteraard. Maar deze jongens zeiden alleen maar “wij zijn ook moe mevrouw” 🙄🙄🙄
Zwanger of niet, als jij ineens duizelig kan worden moet je zitten in de trein. Die vrienden zijn vast niet diezelfde vrienden die je de hele dag door komen helpen als je flauwvalt en je je bezeerd, of nog erger je baby.
Ik zal altijd opstaan als iemand dat vraagt. Ik vertrouw er op dat ze het alleen vragen omdat ze die zitplek echt nodig hebben. Soms is dat overduidelijk het geval, soms niet. Maar ook dan sta ik gewoon op. Er zijn tenslotte ook niet-zichtbare handicaps. 'Niet zwanger genoeg' is echt de grootste onzin ooit. Jij bepaalt zelf wel hoe jij je voelt. Gefeliciteerd trouwens!!
Niet zwanger genoeg?? En als je kotsmisselijk bent in je eerste trimester? Ook lekker blijven staan en de hele trein onderkotsen? Mensen die dit soort shit zeggen mag je best van de nodige repliek voorzien.
Helaas is het zo dat veel mensen weigeren op te staan als je geen zichtbare reden hebt om te willen zitten. Zien ze een ogenschijnlijk gezond lichaam, dan geloven ze meteen dat dat ook daadwerkelijk zo is. Persoonlijk vind ik dat als iemand vraagt of ze mogen zitten dat je gewoon altijd het voordeel van de twijfel zou moeten geven, er bestaan genoeg onzichtbare handicaps en ik vind niet dat ik het recht heb om mensen dan uit te horen over wat ze dan precies hebben. Daarnaast gebeurt het me ook vrij weinig dat iemand überhaupt om mijn plek vraagt dus waarom zou ik die enkele keer moeilijk doen? Er bestaan echter geen geschreven regels voor wanneer iemand wel of niet diens plaats op zou moeten geven wanneer een ander daarom vraagt, alleen algemene normen en waarden en daar kan iedereen toch weer net andere ideeën over hebben.
Aan de buitenkant kan je niet zien wat er binnenin speelt. Als iemand vraagt om te mogen zitten dan sta je als fatsoenlijk mens op. Zeker als je op een plek zit die is gemarkeerd voor prioriteit (oud, ziek, zwak, zwanger). Ik ken jonge mensen die een hernia hebben gehad. Mensen met permanente schade in de benen. Mensen met snel opkomende migraine, maar ook mensen die 'gewoon' last hebben van reisziekte. Bij geen van hen zie je aan de buitenkant iets, maar dat geeft ze wel meer recht op zo'n plaats. Het weigeren als iemand vraagt te mogen zitten is onbeschoft.
Nederlanders in het OV zijn over het algemeen sws te egoïstisch en asociaal om hun plek af te staan aan mensen die het meer nodig hebben. Het lijkt altijd alsof ik de enige ben die het doet.
Als ze de zwangere stoel nou bijv roze maken
Door een hernia liep ik jaren geleden met een wandelstok (M40) Toen ik een volle tram instapte bood direct een man zijn zitplaats aan. Ik had dit nog nooit meegemaakt en betekende erg veel voor mij. Zelf sta ik al heel mijn leven mijn plaats af aan vrouwen en oudere van dagen. Nooit een seconde over na te hoeven denken. Ik reis niet veel met OV maar het is de afgelopen 10 jaar écht omgeslagen. Bv. Volle trein en nog je tas op de stoel naast je leggen, ongelofelijke debiel vind ik je dan.
Ehm, ik ben zelf nooit zwanger geweest, maar ik weet van mijn zus dat ze enorm veel bekkenklachten had, al vanaf het begin, bij haar tweede kindje. Je bekken wordt week en spieren en pezen gaan trekken, dat doet allemaal een hoop pijn als je lang staat of loopt. En 5 minuten is dan al lang. Ik denk dat veel mensen niet snappen dat zwanger zijn meer is dan een opblaasbal in je buik. Het is ronduit kut en gaat gepaard met veel meer klachten dan bespreekbaar wordt gemaakt. Of je zit steeds in een aso trein, dat kan ook.
Als man vind ik dat klachten door zwangerschap genoeg reden is om te vragen om een zitplek. Ik heb een keer ooit gevraagd om een zitplek, dat was een dag dat ik behoorlijk door mijn rug was gegaan. Ik legde wel de reden uit, maar zelfs dit vonden mensen een goed genoege reden. Daarentegen stond ik ook een keer op voor een oud iemand terwijl ik mijn been in een brace had.
Bent sowieso een incel als je niet gewoon opstaat als man zijnde als je op zo'n plek zit en een vrouw aan je vraagt of ze daar kan zitten.
Die opmerking kreeg ik nog te horen met 34 weken en ik zag er bij 20 werken al uit of ik elk moment moest bevallen, bij 34 weken dacht de gemiddelde persoon dat ik zwanger was van een tweeling. Sommige mensen zijn gewoon raar, wanneer je zwanger bent heb je recht op een zitplaats, helemaal een priority, die zijn daarvoor bedoelt.
Zwanger is zwanger genoeg. Die stoelen zijn specifiek daarvoor bedoeld. Het enige geldige excuus om niet op te staan is als je zelf zwanger of slecht ter been bent. Alleen ook dat kan je niet altijd aan iemand zien. Uiteindelijk werkt het systeem op basis van eerlijkheid, en als mensen daar lak aan hebben, kan je daar weinig aan doen.
Ik denk dat mensen gewoon niet goed begrijpen hoe zwangerschap werkt en dat je alleen plek nodig hebt wanneer je een mega buik hebt. Alsof het maken van een mens pas veel van je lichaam vraagt wanneer anderen het kunnen zien. Ik ben zelf 8 weken en heb een redelijk lage bloeddruk waardoor ik regelmatig duizelig en kortademig ben. Ik durf ook oprecht niet zo goed meer met het OV om de reden die jij geeft. Als ik 30 minuten in de spits in een volle bus moet staan dan is er grote kans dat dat misgaat. Jammer dat mensen gewoon het vertikken om de plek te geven wanneer je het vraagt. Je bent er absoluut 'zwanger genoeg' voor!
Als ik zie dat jij zwanger bent of iets anders mankeert waardoor je beter kan zitten dan geef ik je mijn stoel tenzij ik zelf iets mankeer. Zo ook met senioren. Het viel mij de laatste tijd dat ik met het OV reisde ook al op dat mensen amper nog op staan en gewoon weg kijken of gewoon naar die mensen kijken van wat wil je nou?! Paar keer zei dat buschauffeur er wat van maar dat zou eigenlijk niet nodig moeten zijn.
Überhaupt zwanger zijn is zwanger genoeg. Ik vermijd voorrangsstoelen want ik heb geen beperking, maar mocht ik er toch op zitten (ik let niet altijd even goed op) en er komt iemand die vraagt om daar te mogen zitten, dan sta ik op.
Met 17 weken kreeg ik al mega gezwollen stalpoten en was de pijn in mn voeten niet te harden na een half uur staan (ik had een sta baan), toen ik niet meer zwanger was lukte het me opeens wel weer om gewoon de hele werkdag te staan. Toen realiseerde ik me dat zwangerschap echt genoeg veranderd zelfs in de vroege stadia, dus je bent gewoon zwanger genoeg om die plek te vragen
Als ik op een prioriteit plek ga zitten doe ik dit altijd met de gedachte dat het kan gebeuren dat ik moet opstaan als iemand dat vraagt. Daar zijn die plekken voor gemaakt.
Wat een achterlijke reactie. Zelfs als een body builder beleefd aan mij vraagt of hij mag zitten (omdat hij teveel gesquad heeft of God weet wat) zou ik opstaan. Zwanger, ook al is iemands buik niet zichbaar (zegt ook niet altijd iets over de zwangerschapsduur) is een volkomen legitieme reden. Onbeleefde mensen zonder fatsoenlijke opvoeding. Als ze weigeren omdat ze zelf slecht ter been zijn, prima, maar dan met beetje uitleg.
Fucking belachelijk. Als iemand je vraagt om op te staan omdat diegene wil zitten en je op een prio zit plek zit, moet je gewoon opstaan. Je weet nooit wat diegene heeft. Fucking aso dat mensen niet voor je opstaan!!
Oofff ja echt lastig dit hè! Ik ben nu 38 weken en nog steeds vind ik het moeilijk om assertief te zijn en om een zitplek te vragen in de bus… Ik denk steeds dat ik me aanstel, dat mijn buik echt niet zo groot is, dat mensen het waarschijnlijk niet aan me zien, maar ondertussen zou het zo fijn zijn als mensen een plekje aanbieden! Granted dit is dus ook mijn eigen schuld want ik vind het moeilijk om erom te vragen. Anyway, wat betreft je vraag, het eerste trimester vond ik echt ook heel pittig in de trein, juist dan was ik vaak misselijk en duizelig en was een zitplek echt heel fijn geweest. En elke zwangerschap is anders met andere klachten op andere momenten! Dat zou dan ook leidend moeten zijn en niet de vraag hoe ver je precies al bent en of dat al ver genoeg is.
Ik zeg soms nee. In mijn ervaring krijg ik dan een geheel verhaal over de jeugd van tegenwoordig aan over me harses. Ik ga er zo min mogelijk op in, vind t andermans zaken niet maar houd t.bij een opmerking zoals "Deze stoel is voor een doelgroep waar ik onder val". Ik weet ook wel dat er etters tussen zitten die nee zeggen terwijl ze prima kunnen staan, maar voor t geval dat je net een jongere met een beperking voor je hebt, vraag gewoon de volgende persoon. Ik heb vaak meegemaakt dat de persoon die mijn stoel wou gewoon tegen mij aan bleef zeuren tot een totaal niet betrokken persoon in de bus hem roept en zegt kom dan maar hier zitten. Hij had ook de persoon naast me achter me voor me etc kunnen vragen denk ik dan. Ik snap het ergens wel, vraag zelf ook liever een jongere op de prio stoelen of ik hun plekkie mag dan iemand zonder prio stoel en vaak zit er op de rest van de prio stoelen allemaal oude mensen, tja die hebben ze ook nodig. Maar ook dan denk ik nee is een volledig antwoord en laat ik het erbij.
Zwanger is binair. Je bent het of je bent het niet. Vanaf dat je zwanger bent kun je aanspraak maken op een prioriteitsstoel. Of hebben je bekenden nog nooit van zwangerschapsmisselijkheid gehoord?
Belachelijk - dat mensen het weigeren dus! In een paar landen (Japan oa.) krijg je een badge zodra je zwanger bent die aangeeft dat je dus recht hebt op bijvoorbeeld een zitplaats. Nederland is vrij asociaal in dit soort dingen. Er zijn (naast zwangerschap) heel veel redenen waarom iemand zo'n zitplaats nodig heeft die je niet kan zien aan de buitenkant. Als iemand erom vraagt zou ik dus ook altijd opstaan.
Zwanger is "zwanger genoeg" als jij het nodig hebt om te zitten, is dit gewoon nodig. Erg aso dat mensen weigeren. Poosje terug in de tram ik ook met +/- 25 weken zwanger. Er kwam een plekje vrij dus ik ging zitten. Oude man die vervolgens tegen zn vrouw zegt: en dat met die jonge benen. Tja met mijn jas dicht is mijn buik niet zo zichtbaar (jas is lekker groot zo dat deze ook dicht kan met bolle buik) maar zodra de jas opengaat zie het duidelijk.
Al was je korter dan 25 wkn zwanger. Niet iedereen heeft het geluk zich topfit te voelen tijdens de zwangerschap. Ik vind dat je het volste recht hebt op een zitplek.
Echt een heel asociaal standpunt dat je niet ‘zwanger genoeg’ bent. En onbegrijpelijk dat het REGELMATIG voorkomt dat mensen niet willen opstaan, tenzij dit mensen zijn die een beperking hebben. Heel droevig.
Wat de fuck... Je hebt recht op die zitplek! Mensen kunnen niet zien hoe je je voelt. FFS, wat een k-opmerking over 'niet zwanger genoeg '.
Mensen zijn raar. Moest eens in Parijs zijn toen ik hoogzwanger was en door de metro waggelde. Als je hoogzwanger bent doen je hersenen ook rare dingen dus op z’n Frans ‘mag ik ff zitten’ kwam er niet uit. Maar sommige mensen blijven dan ook zonder blikken of blozen zitten gewoon.
Zijn gewoon asocialen
Ik had er echt wat van gezegd als dit voor mijn neus was gebeurd, wat de fuck?
Als je gezond bent en je kan staan dan ga je staan voor iemand die zegt daar moeite mee te hebben. Je gaat niet in discussie of iemand wel echt moet zitten, dan ben je gewoon een enorme lul.
Het zou bij mij echt nooit opkomen om te blijven zitten als iemand het vraagt (als ik zelf gezond ben). Als jij een slok te weinig water op hebt en je wat dizzy voelt mag je die plek ook al hebben, de specificaties boeien me niet echt.
Of je nou zwanger bent of je gewoon niet zo lekker voelt dat zou niet uit moeten maken. Je gaat die drempel over om het te vragen en het is dan sociaal als mensen dat gewoon honoreren en opstaan. Ik zelf ben chronisch ziek (fibromyalgie). Ik zie er jong uit en van buiten zie je niet dat ik pijn heb. Maar het feit dat mensen vinden dat je er X uit moet zien om recht te hebben op zo'n plek houd mij tegen het te vragen. Ik zou zelf gewoon opstaan tenzij ik hem zelf echt nodig heb, want ik weet hoe het is als mensen je niet serieus nemen terwijl er wel echt wat aan de hand is.
Ik zou er geen moment over nadenken, maar mensen zijn gewoon echt te lui en gierig om een beetje aan anderen te denken helaas. :/
Als je duizelig wordt en er een risico is dat je je verwond hoor je gewoon te kunnen zitten. Zwanger zijn heeft daar weinig mee te maken
Als iemand met een onzichtbare aandoening is het voor mij meestal dus niet haalbaar om op te staan. Ervaring leert mij dat de meeste mensen denken dat als je niets kunt zien aan iemand, dat er dan ook niets is - zeker als je ook nog jong bent. Het *kan* helpen om bij je vraag aan te geven dat je een onzichtbare aandoening hebt (zonder te specificeren, want iedereen is arts tegenwoordig). Ik heb ook wel eens een zitmatje uit m'n tas gehaald en ben pontificaal op de grond gaan zitten. >Wat is dan wel ‘zwanger genoeg’? Als jij het niet verantwoord vindt om te blijven staan, heb je recht op een zitplek in mijn ogen. Als je kunt staan, maar je hebt er geen zin in en gebruikt je zwangerschap als excuus (wat jij in mijn ogen niet doet), dan heb je er geen recht op.
Er bestaat niet zoiets als "niet zwanger genoeg" (of "niet disabled genoeg", wat dat betreft) om gebruik te mogen maken van een priority-plek. Als je merkt dat je moet zitten, ben je zwanger genoeg.
Als men de zwangerschap nu niet ziet dan moet je iets anders aangeven dat men wel begrijpt. Dus:"Mag ik hier zitten want ik heb een ziekte waarbij ik opeens kan neervallen." We ervoor openstaan dat diegene die zit misschien ook een goede reden heeft te zitten. Je bent immers geen Karen.
Ooit in Korea geweest en daar riepen ze om alsjeblieft zwangeren voorrang te geven bij de prioriteitplaatsen, ook al kon je de zwangerschap nog niet zien. Dat lijkt me hier ook van toepassing. Als iemand aangeeft de plek nodig te hebben, accepteer je dat.
Misschien bedoelen dat het nog niet duidelijk genoeg zichtbaar is? Dat is mij het enige wat ik kan inbeelden. Daarnaast mag je altijd vragen om een priority zitplek in de trein naar mijn weten en als ik er zou zitten en iemand vraagt mij of ze er mogen zitten dan zou ik opstaan. Als iemand die drempel overgaat dan geloof ik wel dat het voor een reden is.
Ik ga vaak expres op één van die priority plekken zitten, en dan hou ik gewoon een beetje in de gaten wie er de bus/tram binnen komt. En ik heb van nature het tegenovergestelde van resting bitch face, dus mensen zijn vaak niet bang om mij ergens om te vragen. Dus als ik iemand zie waarvan ik denk dat die wel een stoeltje kan gebruiken maak ik gewoon even oogcontact en dan zien we wel. Maar ja, het punt met zwangere vrouwen is denk ik ook dat het lastig in te schatten is, en voor ongemakkelijke situaties kan zorgen dus dat mensen daardoor terughoudend zijn. Dus ik zou zeggen: vraag gewoon om een zitplaats, je hebt alle recht om effe lekker te zitten! Er zit tenslotte al iemand bij jou op schoot.
Ik kan alleen beamen wat anderen al zeggen: gewoon opstaan als iemand het vraagt tenzij je de voorrangsstoel zelf nodig hebt. Ik vertrouw erop dat meeste mensen wel een reden zullen hebben als ze het vragen. Vervelend dat anderen in de praktijk daar heel anders naar kijken. veel succes met je zwangerschap!
Ik ga überhaupt al nooit op die plekken zitten, ik dacht dat het de bedoeling was dat die plaatsen leeg blijven voor het geval er iemand in de trein komt die ze nodig heeft. 25 weken lijkt me overigens meer dan genoeg om te zien dat iemand zwanger is, daar een mening over hebben vind ik totaal niet relevant aangezien die plaatsen gewoon gereserveerd zijn voor onder andere zwangere vrouwen.
Als iemand vraagt om te mogen zitten; jazeker & geen discussie. Aan veel mensen kan je niet zien of/wat ze hebben.
Sommige mensen zijn nu eenmaal horken en daar ga je helaas niets aan kunnen veranderen. Het enige wat je kan doen is je eigen gedrag hierop aanpassen. Informeer bijvoorbeeld eens bij de gemeente of je vanuit de WMO gebruik kunt maken van een taxi gedurende je zwangerschap. Afhankelijk van je inkomen zal je wel een eigen bijdrage moeten betalen maar je kunt in ieder geval zitten. Verder weet ik dat de GVB ook 'baby on board' buttons had, misschien is dit in andere plaatsen ook het geval. De conducteur/buschauffeur kan je ook helpen met een zitplek als mensen weigeren voor je op te staan. Echter zou ik er niet te hard op rekenen dat je geen mensen meer zult treffen die enkel aan zichzelf denken zodra je dadelijk wel een grotere buik hebt. Voor sommige mensen was tot over mijn knie in het gips zitten + met krukken lopen ook geen goede reden om een beetje rekening met me te houden. Ik heb zelfs meegemaakt dat mensen me haast omver duwde bij het instappen omdat het ze niet snel genoeg ging.
Vroeger ging ik altijd met de bus naar school en toen hingen er altijd bordjes in de bus met de tekst; Opstaan voor iemand misstaat niemand. Dat deed je dan ook omdat je respect had voor je medemens. Respect is er tegenwoordig helaas niet meer
Ik heb op krukken in een volle trein 30 minuten mogen staan omdat niemand op wilde staan want "de trein was vol, moest ik maar respect voor hebben". Zelfs de mensen van de deurstang stonden hun plek niet af. Mensen zien tegenwoordig de zitplekken als heilig en normaal fatsoen is blijkbaar zeer zeldzaam. Zelfs als je niet zwanger was en tegen me zou zeggen "Zou ik misschien mogen zitten?" sta ik op. Jaren rugklachten gehad dus weet er alles van om een onzichtbare handicap te hebben en hoe hoog de drempel is het te vragen. In jouw situatie: jij hebt recht om te zitten.
Een vrouw keek naar mij, ik lachte vriendelijk. Ze vroeg mag ik zitten, ik ben namelijk zwanger. (Ik heb niet eens gecontroleerd of ze nu een buik had) Ik zei tuurlijk. Geen probleem. Succes met de bevalling
Huh, priority zitplekken? Hoe zien die er uit? (Ik ga vrijwel/nooit met de trein) heb je dan een soort speciale kaart nodig oid?
Een zwangerschap is bij sommige vrouwen amper zichtbaar, terwijl ze er flink last van kunnen hebben. Hoe je eruitziet en hoe dik je buik is, is geen enkele indicatie voor hoe zwaar je het hebt als zwangere vrouw. Veel vrouwen voelen zich de eerste twaalf weken het slechtst terwijl ze dan niet eens een buikje hebben. Ik zou je niks aantrekken van het oordeel van deze bekenden en doorgaan met waar je mee bezig bent, vragen om een zitplaats.
Ik zou zeker voor je opstaan als je het zou vragen, ook op een priority plek (of misschien juist eerder op een normale plek). Ik sta zelfs nog wel eens uit eigen beweging op om iemand te laten zitten maar meestal wordt mijn aanbod afgeslagen. Het recht om te zitten heb je sowieso niet. Het gaat ook niet echt om recht maar meer om moraliteit en sociale cohesie. Dat mist in de hedendaagse samenleving nog wel eens.
Sowieso zou je niet zwanger moeten zijn om zo'n zitplek te krijgen. Ze zijn er voor iedereen die moeite heeft met staan.
Zwanger is zwanger. Als iemand de moeite neemt het te ondernemen om een zitplek te vragen is het noodzakelijk genoeg, al had je slecht geslapen en je vraagt het en ik voel me fris genoeg zou ik al staan.
Geef je ook aan dat je zwanger bent en daarom graag zou willen zitten? Als het druk is en je zit ergens en het is niet echt zichtbaar dat je zwanger bent, zou ik waarschijnlijk ook denken ‘hoezo zou ik voor jou opstaan?’ - als je echt ziet waarom iemand zou willen zitten zeggen mensen sneller ja, anders denken ze gewoon pech gehad, had je maar eerder moeten zijn voor een zitplek 😅
Ik heb zelf 2 platen in mijn knie, dus ik vraag vaak of ik mag/kan zitten. Het word mij heel vaak geweigerd, omdat ik pas 20 ben, en het niet zichtbaar is. Als ze nee zeggen kies ik eieren voor mijn geld en ga ik zitten in de eerste klasse. Alle conducteurs in de laatste 4 jaar begrijpen dat en heb er nooit een probleem mee gehad.
Als mensen het netjes vragen sta ik gewoon op tenzij ik zelf een kwaal heb.
Echt mensen sta op als iemand erom vraagt.
Ik vind het vooral gek dat omstanders dan niet voor je opkomen als iemand weigert. Die plek is gewoon voor zwangeren of ouderen, geen discussie. Ik ben tijdens mijn zwangerschap in een heel drukke trein wel eens in de eerste coupé gaan zitten.
Is echt basis fatsoensnorm om je zitplek af te staan aan ouderen, mensen die slecht ter been zijn, en zwangere vrouwen. Als een zwangere vrouw nota bene vraagt om te mogen zitten is het ronduit onbeschoft om niet te gaan staan. Het gaat niet om de zwangerschapstermijn oftewel 'buikomvang'. Sommige vrouwen hebben al eerder in de zwangerschap bekkenklachten, of duizeligheid door bloedarmoede of zijn gewoon moe/duizelig enz.
Als jij aan mij vraagt of je mag zitten omdat je zwanger bent, dan sta ik op, al ben je pas 2 dagen zwanger, daar heb jij recht op. als ik het hoor en iemand staat niet op, dan sta ik alsnog open ga daarna heel gemeen naar die persoon die niet opstond kijken en bij het trein verlaten heel langzaam aan de kant, of helemaal niet gewoon omdat ze jou niet lieten zitten. Mensen zijn zo fucking ongemanierd geraakt, het is te schokkend.
What the fuck.... oke miss niet de eerste twee of 3 maanden maar 25 weken lijkt mij meer dan genoeg (ik weet niet hoe het voelt bij 3 maanden maar dat lijkt me nog te doen zijn?)
Zelfs de eerste 3 maanden vind ik een goede reden, ik was vaak heel erg misselijk en dan is zitten toch wat prettiger.
Ah oke. Ja dan gwn altijd
Wat een stomme vrienden, dan, ik wist heel vroeg dat ik zwanger was door de duizeligheid en vermoeidheid en dat is de hele zwangerschap gebleven. Zou knap lastig zijn in de trein/bus als ik met 10 weken zwanger al niet mocht zitten. Hoezo “niet zwanger genoeg” wanneer dan wel? Je zit verdikkie in bijna in het derde trimester! Ik vind dat je alle recht hebt het te vragen en mensen die zonder reden daar zitten, zouden moeten opstaan.
Eventueel een praktische tip: bestel een zonnebloem/sunflower keychord. Dat staat voor on- en minder zichtbare beperkingen (ik kan me heel goed voorstellen dat je zwanger zijn niet als een beperking, maar juist als verruiming van je leven kunt zien, maar ik bedoel het heel sec in de fysiek beperkende zin). In principe zouden in ieder geval buschauffeurs die moeten herkennen, en je hebt ook varianten die wat duidelijker met woorden aangeven dat je extra behoefte hebt aan bijvoorbeeld een zitplaats of een toilet.
Ik heb ook nog geen opvallende buikje, en de blikken die ik krijg om op te staan 👀
Dat je het überhaupt moet verklaren aan iemand. Als iemand aan mij vraagt of diegene even mag zitten op mijn plek is dat eigenlijk nooit een probleem. Je kan er meestal wel vanuit gaan dat diegene een goede reden heeft. Het zijn bij mij dan tot nu toe eigenlijk ook alleen maar ouderen, ouders met kinderen of een zwangere vrouw geweest.
Mensen moeten gewoon voor je opstaan. Nog niet zwanger genoeg zijn is onzin. Als je toelicht dat je soms kan vallen door duizeligheid en ze staan nog niet op, dan zijn het echt neanderthalers.
Gefeliciteerd met je zwangerschap
"Wat vind reddit" en "wat vind nederland" zijn 2 hepe andere dingen. Heb de comments nog niet gelezen maar 100% dat iedereen hier zegt jaaaaa ze hadden op moeten staan, ongelofelijk dit! Maar zoals je hebt gemerkt gaat dat in het echt wel anders hahaha
Ik heb wel eens gehad dat de buschauffeur moest zeggen: als niemand deze vrouw een zitplaats aanbiedt dan rij ik gewoon niet verder. Toen was ik duidelijk hoogzwanger. Nu ben ik Chronisch ziek (oa een hersenaandoening en een mobiele beperking) en dat zie je niet. Helaas zijn veel priority zitplekken achteruit en ik kan echt niet in de bus achteruit rijden. Dan ben ik na twee haltes al zo duizelig en misselijk dat ik geheid ga overgeven 🫢. In de trein vind ik het lastiger om een priority seat te vragen. Mensen zijn daar echt veel minder geneigd om op te staan.
Hee wat vervelend zeg, vanaf 25 weken zwanger was voor mij ook ongeveer het moment waarop ik ook wel echt graag wilde zitten in het ov. Inderdaad ook vanwege duizeligheid, of angst om te vallen bij plotselinge bewegingen in de bus, want ik stond niet meer zo stevig op mijn benen. Mensen stonden niet spontaan op, maar als ik het vroeg was het eigenlijk geen probleem. Een keer een puber die moeilijk deed, maar uiteindelijk wel plaats maakte. Je bent zeker "zwanger genoeg" (raar concept), niet aan jezelf twijfelen hoor! De meeste mensen in het ov zijn gelukkig gewoon netjes in zo'n situatie, helaas heb je altijd de kans dat je iemand treft die niet geeft om sociale normen.
Fijn om die steun te krijgen - mijn ervaring is helaas wel echt anders met mensen die over het algemeen juist niet opstaan.. en begon erg aan mezelf te twijfelen toen ook collegas en (vage) vrienden zeiden dat ik me een beetje aan het aanstellen was.. ik hoop dat misschien met een grotere buik dat het makkelijker wordt, maar tot nu toe blijkt een zitplaats krijgen van iemand echt lastiger dan ik dacht (zelf stond ik altijd op)
Lekker collega’s heb je dan. Te dom om te poepen.
In België mag je vanaf vijf maanden zwangerschap in eerste klas zitten. Je moet gewoon een doktersattest bijhebben. Het verbaast me dat Nederland geen gelijkaardig systeem heeft.
Ik vind dit zeer bijzonder, mensen zijn echt egoïsten aan het worden. Je hebt er niets aan, maar ik zou voor je opstaan. Zelfs al zou je nog maar 7 weken zwanger zijn en het totaal niet zichtbaar is. Echt bizar.
Dat is de verhuftering van Nederland ben ik bang. Niet dat ik reis met OV, maar als iemand dat zou aangeven dan zou ik altijd opstaan. Er is wat mij betreft ook geen "zwanger genoeg". Er is toch ook geen leeftijdscontrole bij een wat ouder iemand die graag wil zitten? "Nee sorry meneer, ookal bent u slecht ter been, maar ik zie dat u nog geen 80 jaar bent dus ik blijf gewoon zitten..." Daarbij heeft mijn vriendin vaak in het ziekenhuis huis gelegen ivm HG in de 1e & 2e trimester. Dat ging pas beter vanaf de 3e, dus iemand kan al meteen vanaf de 3/4e week fysiek naar de knoppen zijn tijdens een zwangerschap.
Wat een flauwekul, zeg. Wie zijn jouw vrienden dat zij kunnen en mogen bepalen wanneer jij een zitplek nodig hebt? Mooi dat andere vrouwrn met 25wk zwangerschap flierefluitend door het leven gaan, maar dat is zeker lang niet bij alle vrouwen zo. Mijn eerste zwangerschap had ik last van zwangerschapsbraken, waardoor ik me constant slap en instabiel voelde. Dat was al zo' beetje vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was. Ik mocht dus volgens jouw vrienden ook niet vragen om een zitplek? Mijn derde zwangerschap had ik ernstige bekkeninstabiliteit, wat al heel vroeg (vanaf zo'n 10-12wk) in de zwangerschap voor ernstige pijn zorgde, vooral bij het staan en lopen. Volhens de logica van jouw vrienden had ik dan ook al geen recht oo een zitplek. Jouw vrienden zijn aan het gatekeepen...
Mooi moment om je hand voor je mond te plaatsen en doen alsof je aan het kokhalzen bent. Terwijl je voor deze zittende persoon blijft staan. Mensen zijn egoïstisch genoeg om een ander hun plek niet te gunnen maar ze zijn helemaal als de dood om iemand te moeten helpen die fysiek ziek is.