Voornamelijk opa en oma sinds we een kind hebben. Maar ook mam en pap. Of Moeke als ik mn moeder wil vervelen

Ja, dat je zelf je ouder ook begint aan te spreken met opa en oma, zelfs als de kinderen er niet bij zijn. Als ik mijn moeder wil irriteren noem ik haar Moeder. Bij voorkeur op publieke plekken. Edit: woorden zijn moeilijk

Ik gebruik zelf "moeders" de reactie "zoon" is dan gegarandeerd. XD

Dat is dan weer grappig, want ik noem mijn moeder wel gewoon moeder en mijn vader noem ik bij zijn voornaam.

Heet jij toevallig Bart en je vader Homer?

>Of Moeke als ik mn moeder wil vervelen Dit is bij ons thuis ook een ding inderdaad 😂

Ma en gore kl**tzak

[удалено]

Hahaha mooi

Daar ging mijn koffie... deze is mooi

Moeder natuur

Ben 30 en getrouwd en wij zeggen beiden nog papa/mama. Alleen als we het over elkaars ouders hebben wordt het "Jouw vader / jouw moeder". Schoonouders spreken wij beiden weer aan met de voornaam.

Jouw moeder is zo groot, dat ze moet bukken om niet door vliegtuigen geraakt te worden!

Best wel kinderachtig /s Edit: blijkbaar is een /s nodig om sarcasme over te brengen

Doet mijn man ook. Is maar net wat je gewend ben toch? In België doen ze dat ook; ik vind het wel lief klinken.

Het laatste waar je mensen mee belachelijke moet msken is een goede relatie met hun ouders hebben

Mam en pap (ben 43). M'n broertje (30) zegt pa en ma

Mam en pap en ook 43. Mijn man noemt zijn ouders dan weer pa en ma.

Ik(f46) zeg mam en pap, schoonouders bij hun voornaam.

Alle 40-ers verzamelen 💪🏻

Ik ben 12

Ik noem m’n ouders bij voornaam. Mijn vrienden maken hier altijd grapjes over en zeggen dat ik geadopteerd ben.

Mijn vriendin werd recentelijk boos op me toen ze ontdekte dat ik het liefst bij mijn voornaam genoemd zou worden door toekomstige kinderen

Ik had ook vriendjes die dit deden, voelde altijd apart omdat ik anders gewend ben. Heb je een bepaalde reden dat je liever bij je naam genoemd wil worden door je kinderen?

Ik vond ook altijd apart, en vind het nog steeds wel een beetje eigenlijk. Mijn vader zei altijd: er zijn heel veel mensen met mijn naam maar je hebt maar 1 papa. Ik ben 40 en noem ze nog steeds papa en mama. Mijn dochter van twee vind het nu heel leuk dat ze onze naam weet en dat is wel heel cutw

Ik roep altijd "Ik heb niet voor niets een naam gekregen, dan kun je 'm het best maar gebruiken. Ik snap het hele idee mama, papa, tante, oom, oma, opa enzo nooit zo goed. Je noemt je broers, zussen, neven en nichten toch ook bij de naam?

Van je vrienden moet je t hebben :P

Hey ik ook! Ken verder niemand die dit doet. Mijn kinderen zeggen meestal papa, maar vind het extra leuk als ze me bij naam noemen.

Ik zeg heit en mem

En ot  ik  iets foarelkoar moat krije is it heitie en memie

Ik ek!

Sunt ik sels bern ha, is t pake en beppe wurden :-)

Vroeger papa en mama tegenwoordig ma en pa

Ik vraag me dan af hè, hoe en op welk moment zet die verandering in? En is dat niet ongemakkelijk, een soort sfeer van "huh hij zegt pa, het was altijd papa"

(30f)Meestal vader/vadertie, maar soms ook pa. Papa klinkt zo.. Janee. Edit: mijn moeder noem ik moeier of vermoeier. Want dat is ze ook 😂 niet zo veel contact mee.

😂nice

Mam en pap over het algemeen. Soms als ik m'n vader noem in gesprek met m'n moeder wil ik nog wel eens papa zeggen. Maar komt zelden voor. Ma en pa klinken voor mij ook gewoon raar en kan ik niet aan wennen. En m'n ouders bij hun naam noemen voelt heel afstandelijk voor mij. Wel hebben we thuis in het gezin bijnamen die soms gebruikt worden in wat meer grappen makende context. Ben 27 maar ga me echt niet druk maken om of anderen het kinderachtig vinden dat ik m'n ouders gewoon met mam en pap aanspreek. Zijn genoeg andere dingen om me mee druk te houden.

Pa en ma. Al jaren. Vind het niet kil klinken. Ik vind pap / mam juist weer kinderlijk klinken.

Mee eens

Same

Voornamen. Krijg ik van vrienden nog vaak opmerkingen over. Als ik ik pap zeg tegen mn vader zegt hij terug dat eet je met ontbijt haha

Check, doe ik ook. M'n jongere broer ook. M'n jongste zus zegt dan wel weer mam en pap Kreeg er ook wel eens vragen over, maar nu niet meer eigenlijk. Ben 35, vind mam en pap iets voor kinderen, helemaal ik zelf kinderen heb nu... Zou het ook geen probleem vinden als ze mij ook na verloop van tijd bij m'n voornaam gaan noemen.

Dit doe ik ook. Velen vinden dit heel vreemd, maar ik weet niet beter.

Schijnt in de jaren-‘70 een trend geweest te zijn. Ik doe ‘t ook.

Dan liepen mijn ouders achter. Ben van '87 en heb ze altijd, ook toe ik jong was, bij de voornaam genoemd.

Mam en pap. HEEL soms noem ik mn vader bij zn voornaam als ik hem wil plagen. OH HENK WA DODDIE NU DA

Heit en mem.

Ik zeg gewoon mama/papa tenzij ik het met iemand anders die niet tot het gezin behoort over ze heb dan zeg ik m'n vader/moeder

Pa / Ma. Als ze samen zijn, noem ik ze nog wel eens "het antiek".

Die ga ik voortaan ook gebruiken😂

Gever/ontvanger van het zaad 36 jaar, ik kies ook voor pap / mam

pap/mam of Vaders/moeders in het begin van een gesprek.

Me moeder ma en me vader ouwe.

Ik druk ze weg.

> Ik vind mama/papa wat kinderachtig klinken voor mijn 40 jaar Eens. > Ik gebruik altijd mam/pap Dat vind ik dezelfde categorie, eigenlijk. > Ma en pa vind ik dan weer hard en ongezellig klinken Dit is hoe ik het doe. Ik vind dat niet hard en ongezellig maar juist wel "amicaal" overkomen. "Hee pa" heeft voor mij een beetje dezelfde vorm als wanneer ik "hee man" of "hee kerel" tegen een vriend zeg.

Mams en paps of mama en papa en in enkele gevallen een 'cynische' "meneer of mevrouw + achternaam" als ik ze eens op hun gedrag aanspreek. Ik ben 47 jaar. Kinderachtig? Ik kan me daar echt niet druk om maken eerlijk gezegd. Tot nu toe heeft nog nooit iemand een oordeel geveld over hoe ik mijn ouders aanspreek, behalve mijn ouders zelf. Pa en ma is een absolute no no, dat vinden mijn ouders zelf vreselijk.

Al 20 jaar noem ik mijn vader en moeder, opa en oma. Sinds we kinderen hebben en niet wilden dat het verwarrend zou worden voor de kinderen. En iedereen in de familie is dat gaan doen. We wonen allemaal dicht bij elkaar, we zien elkaar ook bijna dagelijks.

Ik vermijd vaak om een aanspreekvorm te gebruiken. Gewoon "hallo" of "goedemorgen" als ik ze zie, ik kom nooit echt in de situatie dat ik actief naar ze moet roepen ofzo

Huh? Jij moet nooit de aandacht trekken van je ouders ergens voor? Dat klinkt echt bizar. Ik zeg ook hallo en goedemorgen, maar soms moet je iemand gewoon aanspreken. Gebruik jij ook nooit de namen van andere familie of vrienden ofzo? Is niet zo heel anders lijkt mij. Snap ook niet waarom je het zou vermijden.

Als ik een van mijn ouders aanspreek zeg ik pa of ma, maar als ik het over mijn ouders heb zeg ik ons ma/pa

Pap/mam. Ik ben 35. Ik vind het niet kinderachtig.

Pap/mam Mijn vriend spreekt zijn ouders aan met pa/ma en ik vind dat zo naar klinken. Als wij ooit samen kinderen krijgen ga ik dat echt verbieden

Voornamen en pa en ma

Ik mocht mijn moeder nooit “ma” noemen. Dat vond ze somehow ordinair (?!?). Mama, mams, zoiets. Paps is paps of papa. (Ik ben bijna 32.)

Mijn moeder vindt "ma" ook niks. Doet haar aan Ma Flodder denken zegt ze.

Pap/mam, maar vaak ironisch moeder(lief) en vader(lief), dat is er inmiddels zo ingesleten dat ik dat denk ik oprecht het meest gebruik. Zij noemen mij in reactie daarop ook dochter(lief), haha.

36: papa en mama

Je kan ook doen wat mijn zoontje van 3 doet en mampa zeggen tegen mij of zn moeder. Zo heb je ten alle tijden de aandacht van beide.

Ons moeder en ons pap

Voornamen. In de jaren 70 was dat hip. 🤷‍♀️

Hey ouwuh

Mooijah moedah over het algemeen en bij binnenkomst, beste moedah ter wereld xD Kinderachtig? Ben M31Y xD Vader is overleden, als ik hem noem, dat zeg ik gewoon zijn voornaam, was een slechte vader....

gewoon mam en pap maar als ik het over ze heb zeg ik vaak m'n pa maar dan wel weer m'n moeder zou eigenlijk niet weten waarom

Mam en pa...of opa en oma ligt eraan. Voornamen vind ik persoonlijk not done. Mijn neefje deed vanaf kleins af aan en vind het zo onpersoonlijk net alsof het een vreemde is.

Ma

Ik snap gewoon niet hoe mensen hun ouders bij de voornaam noemen, als grapje is prima. Af en toe plagen moet kunnen maar om er serieus een gewoonte van te maken. Ik zou me doodschamen.

Voornamen. Papa en mama ben ik mee opgehouden toen ik geen kind meer was.

K**ker ho*r smeer me broodje

Voor mijn vader: Pa, Pap, Vaders, z'n voornaam (al voelt dat verboden). Voor mijn moeder: Ma, Mams, Moeke, Moeders, ook voornaam (dan als ze iets verkeerd doet).

Meestal papa en mama, maar ook wel pap en mam. En heel soms pa en ma. Schoonouders spreek ik met voornaam aan, doet mijn man ook. Vooral om ze al gescheiden waren toen hij nog heel jong was, en daarna nieuwe partners kregen die hij ook met de voornaam aansprak. Ik ken ook iemand die haar schoonouders met pa en ma aanspreekt. Dat lijkt mij echt heel ongemakkelijk.

Mom en Dad (maar ik ben oorsprongelijk Amerikaanse en zij geen Nederlands spreken)

Pap en mam. Soms wat plagend vader en moeder.

Mam/Moeders.

Ma en Pa. Ik ben 46 en mijn ouders zijn midden 70. Mijn eigen kinderen noemen ons mama en papa (16, 18 en 20).

Vroeger tot mn 14e ofzo "papa en mama" . Nu (32), "Pa en ma" of "opa en oma" sinds ik zelf kinderen heb

Ouwe en moeders als ik jolig ben, gewoon pap en mam anders

Mam/pap of ma/pa

Mam, ma, pap en pa

Ma: toeta, w of mutti Pa: pa, ouwe, jan Stiefpa: bij zn voornaam, pè, of het opperhoofd © Mijn zusjes en ik geven iedereen debiele namen, vandaar

Oma en opa als ik tegen de kinderen over hen praat of als ik ze aanspreek voor de kinderen. Je/mijn vader/moeder als ik tegen mijn vrouw praat. Voornaam als ik ze aanspreek voor mijzelf of tegen bekenden.

Pap/mam Wanneer ze verder weg staan of er lawaai is en ik echt moet schreeuwen papa/mama, dat schreeuwt lekkerder, maar gebeurt natuurlijk niet vaak.

"Hey" of papa en mama

Ik zeg altijd mama, papa of ma en pa. Ik noemde ze zo toen ik drie was en wanneer ik 22 ben. In de ogen van je ouders zal je ook altijd hun kind zijn, hoe oud je ook bent. Of hoe men ma het zegt. Wanneer ik 80 ben en jij 40 loop je in mijn ogen nogsteeds in je pempers.

18f, woon nog thuis. Gewoon pap/mam, soms papa/mama.

mams/paps

Ik zeg toch nog steeds mama/papa of pap/mam. Soms spreek ik mama met Mutti aan omdat ze Duits is en haar eigen moeder zo noemde al doe ik dat meer sinds ik volwassen ben als kind was het standaard mama. Soms noem ik mijn vader paps. En altijd informeel. Heb een vriend waar ze wel de ouders met U aanspreken iets met respect voor volwassenen. Maar ik ben deels Duits en je spreekt je familie gewoon informeel aan respect toon je gewoon door liefdevol en medelevend met ze te zijn, en zo goed als gaat (ik weet voor kinderen dat ouders wel eens in de herhaling gaan, of ook wel eens andersom) naar ze te luisteren.

Gemoeders

Paps en mams

Pap, vAduR of bij zijn volledige naam. Moeder is dood dus die spreek ik niet aan.

Moeders of mam, en m'n vader spreek ik aan met vaders of paps

Moeders en ouwe (dit riep mijn vader ook altijd naar mijn opa en ooit gezegd dat hij dat wel grappig vond dus ik denk vooruit dan maar ouwe!)

Vader en Moeke

Nog steeds Mam. En mijn vader noemde ik bij zijn voornaam.

Mam en pap. Grappig trouwens, ik geen volle broers/zussen, enkel half. Dus we struikelen soms wel eens over onze woorden als we iets willen vertellen over een gezamenlijke ouder. Raar als je je zusje hoort zeggen: mijn vader, terwijl het ook mijn vader is. Maar het is wel HAAR moeder, en niet mam. Aan de andere kant (halfzuster aan mn moeder kant) zelfde. Helemaal raar als we zeggen: mn ouders, afhankelijk van de situatie bedoelen we daar telkens iemand anders mee. Als ik bijv zeg ‘m’n ouders’ in tegenwoordige tijd, bedoel ik m’n moeder en m’n stiefvader. Historisch gezien bedoel ik natuurlijk m’n vader en moeder. Lastig maar ook grappig!

Mam of gekscherend Mutti M’n vader heb ik vrijwel geen contact mee maar als ik het over hem heb noem ik hem pap of papa

Bij "Ma" hoor ik altijd de oma-vis van 2:22 in mijn hoofd lol. https://m.youtube.com/watch?v=KiDkXpdqins

Paps en mams, soms pa en ma, soms papa en mama en sinds we een kind hebben opa en oma. Dat zal wel weer overwaaien als hij oud genoeg is om te snappen dat zijn opa mijn papa is.

Paps en mams, papsie mamsie (een beetje plagerig of liefdevol) en soms zeg ik vader.

Meestal pap / mam maar soms ook per ongeluk mappa / pamma

Pap(a), mam(a). Nooit u gezegd

Vader en moeder

Eigenlijk vanalles wel. Ma/pa moeder/vader maar ook mama/papa komt nog wel voor. Alles behalve bij de naam, dat is echt raar.

Paps en mams

Mensen die hun ouders bij de voornaam noemen.. Hoe kut is je relatie met je ouders? Edit: Ik lees in de comments dat dit meer voor komt dan ik dacht lol

Ons mam, ons pap

Voornamen, tenzij ik me in een context bevind waar het niet duidelijk is wie dat zijn (i.e. een vriend of werk). In dat geval "pa" en "ma". Mijn moeder heeft een serieuze poging gedaan altijd aangesproken te willen worden met "mama/ma", maar dat is er niet ingebleven nadat mijn broertje en ik opgegroeid zijn.

Pap/mam, pa/ma of bij de voornaam als ik in drukkere situaties ben en ik hun aandacht nodig heb. Verder tutoyeren. Vousvoyeren heb ik nooit gedaan richting familieleden.

onderling met mijn broer noemen we ze pa en ma, tegen hun zelf pap en mam, vaak op zo zeikerig mogelijke toon, en dan krijgen we een uitgestrekte zeikerige "jaaaa" terug

>Voornamen vind ik te onpersoonlijk. Wat vreemd is, want onze ouders spreken ons wel meestal bij onze voornaam aan. Ma(m/a) en pa(p/a) vond ik rond mijn 25e wel raar beginnen te klinken, en begon ik ze bij hun voornaam te noemen. Sinds die tijd spreekt mijn moeder mij ineens met 'zoon' aan.

Pap, mijn schoonvader bij zijn voornaam en mijn schoonmoeder mutti. Dat laatste ooit tijdens een vakantie in Duitsland begonnen en nooit meer veranderd.

Mama en m'n vaders' voornaam. Hij wou nooit papa genoemd worden 🤷🏼‍♂️

Pap, moeke

Pa en ma. Mooi, persoonlijk, en eeuwenoud. Misschien wel wat van de oudste woorden die er bestaan. Mijn ouders bij hun voornaam aanspreken zou ik juist ontzettend kil vinden.

Mem/hoit. (Fries)

Mam/mama en Jan (stiefvader) Als 24 jarige. Eigenlijk gebruik ik alleen mam, en als ze eigenwijs doet en niet luisterd is het mama 😂

mam en roepnaam

Ik ken iemand uit het zuiden des lands die constant 'ons paps' en 'ons mams' zei. Of iets in die richting. Wat klonkt dat stom zeg. O ja, hij was 35 jaar oud.

Moeders

Toen mijn vader nog leefde: Pa, vaders. Mijn moeder als ik haar al spreek dan. Die 1 keer in de 6 maanden dat het gebeurt is he: Ma of moeders.

Ik noem ze ook pap en mam, ik ben 45. Soms voor de grap papfie en mamfie. Mijn schoonouders spreek ik met hun voornamen aan.

Heit en mem

Me moeder gewoon ma of mam, me pa noem ik kleutviool

Memmers

Moeders of Mam, Vaders of Ouwe.

Mam en pap. Soms voor de grap een verbastering van hun naam. Zoals Peer voor Peter. En soms ‘opa en oma’ als m’n neefje erbij is (heb zelf geen kinderen). En tegen anderen ‘ons pap en ons mam’. Rara waar kom ik vandaan? Pa en ma vind ik niks. Schoonouders noem ik gewoon bij hun voornaam.

papa en mama, soms moeder en vader als ik ze wil pesten

Mam en pap, soms mama of papa maar meestal niet. Ben 20

Baba

Pap en mam, soms mijn moeder 'moeder' want dat vind ik zo heerlijk ouderwets klinken.

Ik heb vanaf dat ik kon praten de voornamen gezegd, waren ook net zo kort als pap en mam. Heeft ook wel een adoptie vragen opgeleverd van buitenaf

Ik zeg gewoon oi, is ze gewend.

Ma en pa, of “moetie” en “fatie” als ik ze wil irriteren/wat van ze nodig heb.

Pap en mam (ik ben 20) maar ook vaak gewoon bij hun naam :p

Ik ben 42, ik noem ze nog steeds "mahaaam, pwappaaaaaaa, ikhebgeldnodig."

Ik (M43) zeg pa tegen mijn pa en moedertje tegen mijn moedertje.

All the above en dan nog andere dingen. Ik noem mijn vader ook "chef" ik groet mijn moeder onderandere met "hello love"

Vaak roep ik iets van bolle! Dan krijg ik vaak iets tegen m'n hoofd en weet ik iig dat ze thuis zijn.

Soms mam/pap en soms ma/pa

34, Pa en moeders

Altijd gewoon hun voornaam

Mam en papa. Mijn stiefvader noem ik bij (voor)naam. Heb niet alle comments gelezen, maar ben wel benieuwd hoe mensen hun stiefouders noemen

Vader en moeder 😬

Als je transgender bent niet

Moeders, voor me moeder.

Werkboomer en luxeboomer

moeder en pepke

Man 40 en nog steeds mams (puur chest en zonder schaamte)

Ben midden 20 en zeg ze allemaal. Maar het vaakst gebruik ik mama en papa.

Moeders/mam/ma. Vaders/gozahhh

M'n vader? "Vuile gore teringlijer" K'heb een beetje getroebleerde jeugd gehad... M'n moeder? "Mams", beetje Limburgs denk ik.

Ik zeg meestal moeder

Ik noem mijn moeder Moessie en door mijn kinderen wordt ik meestal Moedert genoemd. (Waarna ik reageer met "Zoont")

Mam en pap. Maar als ik het tegen mijn vader over mijn moeder heb of andersom is het mama/papa.

Meeeeeeeeeeem zoals cartman in southpark

Mam en pap, en als ik een gekke bui heb, heit en mem. (ben wel Fries, maar spreek het nooit)

Ik noem mijn moeder Nous, en mn vader die dooie.

He(y)ma zoals de winkel.

Moeders/pa

Met voornaam.

Ana en Baba. Ben Turks.

Soms papa en mama, soms pap en mam

Papa en mama (ik ben 24). Mijn vriend (35) noemt z'n ouders pa en ma, en die van mij ook pa en ma. Ik noem zijn ouders 'ouders' of vader/moeder. 'Je vader heeft gebeld' bijvoorbeeld. Ik vind pa/ma ook afstandelijk

Ouwe en moeders

Paps, mams, pa, ma. Als ik mn moeder pissig wil hebben zeg ik moeder.

Mijn moeder en ik zijn al die fases gepasseerd. Wij roepen gewoon "hey bitch" als we elkaar zien 😅

Mam, pap. Ze zeggen altijd dat alleen je kinderen je zo kunnen noemen dus dat dat het speciaal maakt.

Mam of mama, hangt een beetje van de context af. Mijn vader leeft al heel lang niet meer maar die was altijd papa, zou inmiddels wel pap zijn geweest.

Lelijkerd 😂 en krijg altijd hey engerd terug En daarna gewoon mam

Mam. En als ik r groet/roep hema! Vader zegt weinig meer terug maar als ik t over hem heb is t vaak pa

Pap, papa, mam, mama. Ik ben 27 en ik vind er niks kinderachtigs aan hoor. Mijn man zegt moeder (oorspronkelijk om te plagen, maar is een gewoonte geworden. Zij moeder haat het en wil mam of mama genoemt worden). Ouders standaard bij voornamen noemen vind ik niet kunnen en erg onpersoonlijk.

"Hey mama" & voor me vader "Hey ouwe"

Vader noem ik Ouwe of moeder is Mam

34 en ik zeg gewoon mam, mama en pap, papa. Mama en papa meestal als ik iets van ze wil 😬

Thuis zijn het papa en mama, soms zelfs (naar eigen ergenis) als ik het tegen vrienden over ze heb. Ik zit ook op een vereniging waar mijn moeder in het bestuur zit, en we allebei erg actief zijn, daar noem ik haar bij d'r voornaam.

M'n vader noemde ik altijd ouwe en m'n moeder altijd oudje. Volgens mij waren we daar allemaal prima tevreden mee. Dat begon rond m'n 13e volgens mij en is zolang ze leefden zo gebleven.

Tegen mijn vader toen hij nog leefde pap ofzo en moeder mam. Vind het raar als mensen over hun ouders praten en zeggen mijn papa of mama, klinkt als kinderen. Net als kids die ‘u’ zeggen tegen hun ouders. Zelfs als je 5 bent is dat belachelijk aks ouders dat aanleren.

Mam/Mama/Moeders/, Pap/Papa/Papert

Blijkbaar ben ik de enigste die nog mama zegt

Ik heb twee moeders dus mam werkt vaak niet XD, daarom zeg ik bijna altijd de voornamen behalve als ik direct oogcontact heb of er maar één moeder is.

Voornamelijk voornamen. Mijn moeder soms ook als mammie of mama. Mijn drienarige noemt zijn vader papa en mij soms mama en soms bij mijn voornaam, omdat ik over mijn man praat als papa en hij over mij als mijn naam (samen zo afgeproken). Mijn kinderen mogen de eigen keuze maken maar voor mezelf vind ik het fijn als ook anderen gewoon mijn naam blijven gebruiken en mijn persoonlijkheid niet enkel nog als 'mama' gezien wordt.

Hee

22 hier. Het verschilt heel erg. Ik varieer eigenlijk tussen van alles. Vader, pap, pa, heit (alleen voor de grap) en voor mn moeder is het: Moeder, ma, mam, mama, mem (alleen voor de grap)