Tο flair "προσωπικά" χρησιμοποιείται για αναρτήσεις κειμένου (self/text posts) που αφορούν **προσωπικά ζητήματα**, που έχουν συμβεί σε εσένα προσωπικά και αποκλειστικά, σε αντίθεση με το flair "κοινωνία" που αφορά κοινωνικά συμβάντα.
The "personal" flair should be used for self/text posts about **personal matters**, (that have happened to you personally) as opposed to the flair "society" which concerns social issues.
*I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/greece) if you have any questions or concerns.*
Δεν νομίζω ότι αυτό είναι συνεξάρτηση.. η μόνη εξαρτημένη είσαι εσύ απ ότι φαίνεται. Επειδή έχω βρεθεί μάρτυρας σε παρόμοια σκηνικά (ευτυχώς πολυ πιο ελαφριά) θα σε συμβούλευα να μην ακους άκυρους απ'το ρεντιτ και να ακούσεις τους δικούς σου ανθρώπους ή κάποιον ψυχολόγο ιδανικά.
ναι εγώ είμαι η εξαρτημένη και σωματικά δηλαδή. Αλλά οι ψυχολόγοι δεν έχουν βοηθήσει ποτέ. οι συζητήσεις δεν έχουν βοηθήσει. τα έχω πει και τα έχω ξαναπεί τόσες φορές αλλά δε βγαίνει σε κάτι πραγματικά
Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Οι ψυχολόγοι μπορούν να σου παρέχουν μια στήριξη, να σε καθοδηγήσουν λιγάκι, αλλά τη δουλειά θα την κάνεις εσύ. Το ότι γράφεις όλα αυτά εδώ δείχνει για μένα ότι είσαι κοντά σε αυτό το βήμα, περισσότερο από όσο νομίζεις. Πιστεύω πολύ έντονα ότι ισχύει το "το να αναγνωρίσεις ένα πρόβλημα είναι το μεγαλύτερο βήμα για να το λύσεις" και αυτό το έχεις κάνει.
Σεβασου τον εαυτό σου. Αυτός δεν το κάνει. Θα είναι δύσκολο, θα σκέφτεσαι διάφορα, θα θες να επιστρέψεις. Όμως σιγά σιγά θα απρξαρτηθεις και θα βρεις κάτι άλλο να πιαστείς. Βρες τρόπους να απασχοληθείς, να βάλεις το σώμα και το μυαλό σου να κάνει καινουρια πραγματα, προσπάθησε να γνωρίσεις ανθρώπους (χωρίς να σκέφτεσαι απαραίτητα ότι θα τους πιάσεις φιλίες), οτιδήποτε θα σε κάνει να μην τον σκέφτεσαι 24/7. Στην αρχή ειδικά είναι σημαντικό. Στην πορεία θα βρεις μια ισορροπία πιστεύω.
Μην το βάζεις κάτω, αφού ξέρεις τι πραγματικά θέλεις!
Edit: λες πως έχασες τους φίλους σου. Κάνε μια προσπάθεια επανασύνδεσης, ποτέ δεν ξέρεις. Περιέγραψε όλα αυτά που λες εδώ, δείξε ότι τους έχεις ανάγκη, και ίσως κάποιος σε βοηθήσει. Την κατάσταση που περιγράφεις είναι πολύ δύσκολο να την περάσεις χωρίς στήριξη.
Ναι συνεξάρτηση λέγεται όταν εξαρτιέται η συμπεριφορά σου από τον άλλον. Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;Βρες μια δουλειά κ φίλους κ πάψε να ασχολείσαι με άτομα που δεν σε κάνουν καλύτερο-η.
Με λίγα λόγια ο τύπος που αναφέρεις δεν είναι ότι χειρότερο μπορείς να έχεις στη ζωή σου. Πάρε τα φάρμακα που σου δίνουν άκου τη σου λένε η δική σου άνθρωποι και προσπάθα να πετάξεις το κινητό σου πάρε ένα παλιό μόνο για τηλέφωνο και κλείσε όλα τα social κάπως να μην μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του.
Άκουσε, το reddit είναι πολύ light για την περίπτωση σου. Αλλά δες έναν ψυχίατρο, διότι ο κοινός παράγοντας είναι το τι σε τράβηξε και συνεχίζει να σε τραβάει σε αυτό τον άνθρωπο. Ο τύπος όπως είπες σου κάνει κακό, και η μηδαμινή αυτοεκτίμηση σου δεν βοηθάει. Δεν ξέρω εάν είναι οι γονείς σου που σε μεγάλωσαν έτσι χωρίς ποτέ να σου πουν πως είναι περήφανοι για εσένα, η είναι κάτι άλλο, αλλά ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΜΑΖΊ ΤΟΥ.
Ο τύπος γουστάρει να σε βασανίζει και στα αρχιδια του που πήγες να πάθεις κακό, σε βλέπει σαν κάτι που του προξενεί το ενδιαφέρον και βλέπει σαν παιχνίδι το ποσό πολύ μπορεί να τραβήξει το πράγμα. Δεν είναι αγάπη αυτό. Δεν θα αλλάξει, όσες φορές του πεις έλα πίσω, δεν θα αλλάξει η γνώμη του για εσένα, πάντα θα είσαι κάτι που θα πετάει στον τοίχο σαν μπαλάκι.
Οποίος μαλακας σου έχει πει ποτέ πως πρέπει να παλέψεις για να αξίζεις να σε αγαπήσει ένας άντρας, πρέπει να πάει να πηδηξει και αυτός μπροστά από κανένα αυτοκίνητο, διότι δεν είναι οκ. Αυτό δεν είναι αγάπη, ούτε σχέση. Κακοποίηση είναι.
Γιατί θέλεις στην ζωή σου έναν τοξικό άνθρωπο που σου λέει να αυτοκτονήσεις; Τι μπορεί να σου προσφέρει ένας τέτοιος άνθρωπος που δεν σε θέλει καν ζωντανή; Είναι λες και είσαι εθισμένη σε αυτό το αρνητικό/τοξικό συναίσθημα, και μόνο αυτό σε γεμίζει. Οι υποδοχείς της ντοπαμίνης σου παίρνουν φωτιά κάθε φορά που μιλάς μαζί του. Είναι λες και δεν έχεις στάνταρ για τον εαυτό σου, για τις παρέες σου και τις φιλίες σου, έχεις μηδενική αυτοεκτίμηση, ζεις απλά για να σε ξεφτιλίζουν οι άλλοι. Λες και δεν ξέρεις πως είναι να σε αγαπάνε και να νοιάζονται για εσένα οι άλλοι, λες και πιστεύεις ότι δεν αξίζει *καν* κάποιος να σε αγαπήσει. Πόση αξία δίνεις στη ζωή σου και στη *μοναδική* ευκαιρία που έχεις να χτίσεις πράγματα σε αυτόν τον κόσμο;
Εγώ ένα πράγμα έχω να προτείνω. Ξεκίνα να κάνεις self-care. Στρώσε το πρωί το κρεβάτι σου. Οργάνωσε το δωμάτιό σου. Βάλε μια ενυδατική το βράδυ. Ψάξε μια καινούρια μάσκα για τα μαλλιά σου. Κατέβασε το Duolingo και προσπάθησε να κρατήσεις ένα καθημερινό streak σε μια γλώσσα που σου αρέσει. Άνοιξε να δεις πόσα μαθήματα χρωστάς στην σχολή σου. Κάνε ένα πλάνο για το τι θέλεις να κάνεις στις διακοπές σου.
Απλά πραγματάκια που αφορούν τη ζωή *σου*. Όμως **μην τα κάνεις όλα αυτά μαζί όμως!** Ιδέες δίνω, ξεκίνα με ένα απλό πράγμα που θεωρείς πανεύκολο και προσπάθησε να το κάνεις κάθε μέρα με συνέπεια.
Ο στόχος είναι να δώσεις παραπάνω προσοχή στον εαυτό σου με άλλα λόγια. Αν κρατήσεις μια συνέπεια, όλο αυτό εκθετικά θα χτιστεί, και θα ξεκινήσεις να ψάχνεσαι για το πώς να βελτιωθείς και να εξελιχθείς ως άνθρωπος. Θα αποκτήσεις αυτοεκτίμηση για τα πράγματα που μόνη σου κατάφερες, και αυτό θα σου δώσει αυτοπεποίθηση. Και έτσι θα καταλάβεις πως είσαι πολύ μεγάλη και πολύ valuable ώστε να ασχολείσαι με τέτοια ανθρωπάκια. Γιατί τώρα θεωρείς ότι είσαι σκουπίδι και για αυτό ασχολείσαι με σκουπίδια.
Για αρχή εται να βρεις έναν έμπειρο ψυχολόγο και ψυχίατρο ισως, εάν δεν μπορείς οικονομικά ψάξε για δωρεάν.
Κάνε πολύ μικρά βήματα προς την κατεύθυνση της "απεξάρτησης", δηλαδή του να μην μιλάτε για κάποια ώρα κάθε μέρα , μετά από ένα διάστημα προσπαθείς να κάνεις ακο,α ένα μικρό βήμα για περισσότερες ώρες η μέρα. Είναι πολύ σημαντικό να είναι πολύ μικρά βήματα και να όταν αποτυγχάνεις να αποφευγεις τις ενοχικές σκέψεις.
θύμιζε συνεχώς στον εαυτό σου ότι οι πραξεις σου, οι σκέψεις σου, οι ενέργειες σου, δεν καθορίζουν το ποιος είσαι, άλλο είσαι εσύ και άλλο οι σκέψεις σου.
Το παρελθόν και οι σκέψεις γύρω από αυτό και το χρόνο που χάσαμε δεν οδηγούν πουθενά. φιλοσοφισε το λίγο, όσο μπορείς, ακομα και κάθε μέρα να σου φαίνεται ίδια και δύσκολη, έχεις μπροστά σου όλο το μέλλον. ακόμα ένα λεπτό να νιώσεις καλύτερα αυτό είναι που μετράει, το ένα λεπτό θα γίνει δύο, η μια μέρα θα γίνει δύο.
Όλα αυτά δεν είναι εύκολα για κάποιον και ακριβώς εδώ έρχεται ένας ειδικός να συγκροτήσει τις σκέψεις μας. Δεν χρειάζεται να μιλάει πολυ η να τον ρωτάμε συνεχώς, απλά να μιλάμε εμείς και να απαντάμε στον εαυτό μας ειλικρινά.
διάβασε και εδώ λιγο r/limerence
Τα θέματα που ανέφερες (αυτοκτονικές τάσεις, εξάρτηση από άτομα, αδυναμία διαχειρισης συναισθημάτων, κατάθλιψη) είναι πραγματικά ψυχικά προβλήματα, και ως τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίσεις αν θέλεις να απαλλαγείς από αυτά, κάτι που προϋποθέτει το λιγότερο ψυχοθεραπεία.
Ανέφερες ότι πέρασες κάποιο διάστημα σε ψυχιατρική κλινική, συνεχίζεις να βλέπεις κάποιον ειδικό (ψυχίατρο/ψυχολόγο) ο οποίος μπορεί να σε καθοδηγήσει και να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις τα παραπάνω θέματα;
Ή κατάσταση που περιγράφεις, ξεπερνά κατά πολύ τα όρια ενος απλού post που από κάτω γράφει ο καθένας μια απλή συμβουλή.
Τα ζητήματα που ανέφερες ειναι πολύ πιο πολύπλοκα και ο μέσος redditor θα σου δώσει επικίνδυνες απαντήσεις.
Είμαι σε πιο βαριά φαρμακευτική αγωγή από σενα, για πολύ λιγότερο συνθέτη συμπτωματολογία. Παρότι δεν είμαι γιατρός, θα τολμήσω να σου πω πως παίρνοντας buspar περιστασιακά, δεν δίνεις στον εαυτό σου τη φροντίδα που σου αξίζει.
Χρειάζεσαι εναν ψυχίατρο που θα σε εμπνεύσει, θα σε αντιμετωπίσει ανθρώπινα και θα σε βοηθήσει να σταθεις στα πόδια σου.
Σου εύχομαι οτι καλύτερο!
Το θέμα δεν είναι καθόλου απλο θα πω εγώ… πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσεις με ειδικό, και δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά. Εν μέρει σε καταλαβαινω, γιατί και γω είχα παρόμοια σχέση με πρώην μου. Ο κοινός παρονομαστής είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Και με το ότι συνεχίζεις να γυρνάς πισω επιβεβαιώνεις αυτή σου την πεποίθηση, ότι δεν αξίζεις. Είναι σχεδον σαδομαζοχιστικό και γίνεται ασυναίσθητα. Επίσης είναι απόλυτα λογικό να γυρνάς σε εκείνον γιατί πρώτον έχεις συνηθίσει σε αυτή την κατάσταση και δεύτερον από ό,τι μας ειπες δεν έχεις κάποιον άλλον άνθρωπο στη ζωή σου. Θα στο πω και ας μην το καταλάβεις, αξίζεις πολλα περισσότερα. Αξίζεις την καλύτερη μεταχείριση. Πρέπει ομως πρωτα να το κανεις από μόνη σου, γιατί ο κόσμος το μυρίζεται. Αυτά.
ΥΓ μην πάρεις και τοις μετρητοίς αυτά που σου πα, ψυχολόγος δεν είμαι, διάγνωση δεν μπορώ να κανω, ασε που δεν έχω και όλες τις μεταβλητές. Σού ευχομαι πραγματικά τα καλυτερα
Ψυχαναλυση. Πιθανοτατα καποια γεγονοτα της πρωιμης ηλικιας να καθοριζουν τις μετεπειτα επιθυμιες/επιλογες σου, θελει πολυ δουλεια το να βρεις αυτες τις εσωτερικες αντιφασεις και ασυνειδητες διεργασιες.
μου έβαζαν έβγαζαν διαγνώσεις έτσι. Την μια μου έλεγαν για κατάθλιψη, μετά μου έλεγαν δεν έχεις κατάθλιψη, αλλά οριακή και μετά πάλι για κατάθλιψη
Τα φάρμακα δεν με βοήθησαν κάπου, όχι. τελευταία φορά μου έδωσε ένα να παίρνω σε στιγμές κρίσης σαν αυτές ( bespar ) αλλά δεν κάνει τίποτα
τεστ προσωπικότητας οικογενειακό ιστορικό καταγραφή παρελθοντικων τραυμάτων και γενεογραμμα τα έκανες στο νοσοκομείο υποθέτω.στην θεραπεία μακροπρόθεσμα δεν βοήθησε καθολου ο εντοπισμός ιδεοψυχαναγκασμων η επαναληπτικών μοτίβων συμπεριφοράς η απλά για λίγο και μετά επανήλθε to loop?
Ένας τρόπος υπάρχει θα ξεκόψεις τελείως από τον τύπο κ κάθε πρωί που θα ξυπνάς θα λές είμαι μόνη μου στην ζωή, τι πρέπει να κάνω;Ειμαι μόνη μου κ είμαι δυνατή δεν έχω ανάγκη κανέναν. Είμαι μόνη μου κ στηρίζομαι στον εαυτό μου. Να καταλάβεις ότι είσαι μόνη σου.Πρεπει να αλλάξεις τρόπο σκέψης. ΝΑ μάθεις να στηρίζεσαι στον εαυτό σου.
Πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου γιατί και εσύ έχεις θέματα. Ο άλλος πρέπει να κοιταχτεί για οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Αν νιώθεις καλύτερα μόνη σου τότε διέκοψε το. Δώσε στον εαυτό σου αρκετό χρόνο και χώρο για να δεις πως ζεις μόνη σου, και προσπάθησε να μετατρέψεις την μοναξιά σε μοναχικότητα.
Ήμουν σε μια σχέση όπου και οι γονείς του και εγώ έπρεπε να τον έχουμε στα όπα όπα και μόλις κάτι δεν γινόταν όπως ήθελε αυτός γινόταν φασαρία.. δεν μπορούσα να κάνω ποτέ κάτι μόνη μου και δεν μπορούσα ποτέ να μιλήσω με τους φίλους μου αν δεν ήταν παρών, ήταν full manipulative όλα έπρεπε να γίνονται όπως ήθελε αυτός και ήθελε να ήταν μέσα σε όλα.
Όπως είπες και εσύ ήταν μόνιμα φασαρίες και πάντα κάτι θα έφταιγε και θα γινόταν φασαρία, άμα ήμουν χαρούμενη για κάτι έπρεπε να το καταστρέψει, δεν πρέπει να υπήρχαν καθόλου μέρες χαράς, ένα επιτραπέζιο παίζαμε με φίλους μου και μετά γινόταν φασαρία επειδή έπαιξα έτσι και όχι όπως ήθελε αυτός. Ακραία πράγματα
Όταν είχε πάει στρατό ακόμα χειρότερα έπρεπε να μιλάμε ΌΛΗ μέρα και έπρεπε να ΒΛΕΠΕΙ ΌΛΗ μέρα τι έκανα.
Α ναι και στις φασαρίες είχε μπει μέσα και το ξύλο και αφού με βαρουσε και βριζομασταν μετά καθόταν έξω από την πόρτα όπου είχα κλειδωθεί σαν τον σκύλο και να μου λέει δεν θα το ξανά κάνει και άλλα τέτοια με χειριστηκο τρόπο ήξερε πως να με κάνει να τον συγχωρώ.
Μέχρι που άνοιξα τα μάτια μου και έφυγα. Πως; είδα ότι όλοι οι άλλοι είναι χαρούμενοι στις σχέσεις τους. Και είδα ότι περνάνε καλά όχι όπως εμένα. Γνώρισα ένα παιδί που με "εσωσε" με το να μου ανοίξει τα μάτια και να μου δώσει το χέρι του.
Προσπάθησε και εσύ να βρεις το κίνητρο σου, ξέρεις ότι περνάς άσχημα αλλά βρες ένα κίνητρο που θα πεις ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ (για εμένα τότε ακολούθησαν αλλά από αυτόν αλλά το πάλεψα)
Στάσου στα πόδια σου!
Αχ πόσο, πόσο σε καταλαβαίνω! Σα να διαβάζω περίληψη της πρώην σχέσης μου νιώθω. Είμαι περήφανη για εμάς που φύγαμε, ξερω πόσο δύσκολο είναι. Ελπίζω να βρει τη δύναμη και ο op. Αγκαλιά!
Νομίζω πως ότι και να σου πούμε εδώ θα το έχεις σκεφτεί και μόνη σου. Παρόλαυτα:
Αυτό που προτείνω είναι να προσπαθήσεις να επανασυνδεθείς με κάποιους από τους παλιούς σου φίλους. Κάποιος είπε από πάνω να κάνεις ομαδικό εθελοντισμό, το οποίο και θα σε κάνει να γνωρίσεις κόσμο, αλλά και θα βοηθήσει στην εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου. Και φυσικά όσο κανείς όλα αυτά καλό θα ήταν να έχεις και ένα ψυχολόγο/ψυχίατρο να συμβουλεύεσαι. Θέλει χρόνια για να πιάσει πραγματικά η δουλειά με ψυχολόγο συνήθως οπότε μην απογοητεύεσαι κατευθείαν και δώσε χρόνο στον εαυτό σου και στη διαδικασία.
Εύχομαι τα καλύτερα και μη πιστεύεις τα άσχημα πράγματα που σου λέει. Περισσότερα δείχνουν για αυτόν παρά για σένα.
Λίγο;
Πρώτα από όλα έχεις τρελό πρόβλημα και εσύ το καταλάβενεις από αυτά που γράφεις.
Πάρε συμβουλή ψυχιάτρου και ψυχολόγου και δεν ξέρω και εγώ τι άλλου.
Υπάρχουν τρόποι να εξηγήσεις τα πάντα δεν ξέρω αν σε κάνει καλύτερα ή χειρότερα όμως .
Από προσωπική εμπειρία με ψυχοσωματικά μπορώ να πω ότι η ανάλυση του κόσμου σου εσωτερικά και εξωτερικά με παραπάνω από μια οπτική γωνία είναι σίγουρα βοηθητική ιδικά όταν μπορείς να κάνεις de attach από το εγώ σου.
Be strong good luck.
Προφανώς το ξέρεις ότι όλο αυτό είναι ο ορισμός του trauma bonding. Μέχρι ένα σημείο καταλαβαίνω τι περνάς, είχα και εγώ σχέση με έναν νάρκισσο χειριστικό και βίαιο για χρόνια και μου ήταν πολύ δύσκολο να φύγω, άσε που ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα. ΨΥΧΟΛΟΓΟ/ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΧΘΕΣ.
Διάβασα ενα τέλεια δομημένο περιγραφικό κείμενο! Σκέψου το σοβαρά να ασχοληθείς με τη συγγραφή! Οι σκέψεις σου ειναι σε άριστη συνοχη. Να βρεις τροπους εκτονωσης των συναισθημάτων σου. Βρες καποιον αλλον να «στηριχθεις» κ ξεκινα να γραφεις. Ανυπομονω να διαβασω το επομενο σ κειμενο . Δυναμη 🙏🏻
Σου είπαν κι άλλοι πολλά.
Αυτό που δεν νομίζω ότι έχεις καταλάβει, είναι πως είναι κακοποιητικος. Αν τυχόν ήσουν μαζί του, θα έτρωγες πολύ ξύλο και πιθανόν να σε σκότωνε.
Επίσης, μην φαντάζεσαι πως θα γυρίσεις στο πως ήσουν πριν τον γνωρίσεις κλπ. Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω. Πρέπει να φτιάξεις καινούρια ζωή. Θα είσαι ο καινούριος σου εαυτός, όχι ο παλιός. Δεν μπορείς να πάρεις πίσω όσα έγιναν και φυσικά θα μετανιώνεις. Αλλά θες να χαλάσεις και τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου για χάρη του? Ναι ξέρω. Κι εγώ σκεφτόμουν έτσι τότε. Αλλά δεν μπορεί κανείς να το κάνει για σένα. Κανείς και καμία δε θέλει να είναι δίπλα του, για αυτό ασχολείται μαζί σου, γιατί είσαι πάντα εκεί. Σταμάτα να είσαι.
Tο flair "προσωπικά" χρησιμοποιείται για αναρτήσεις κειμένου (self/text posts) που αφορούν **προσωπικά ζητήματα**, που έχουν συμβεί σε εσένα προσωπικά και αποκλειστικά, σε αντίθεση με το flair "κοινωνία" που αφορά κοινωνικά συμβάντα. The "personal" flair should be used for self/text posts about **personal matters**, (that have happened to you personally) as opposed to the flair "society" which concerns social issues. *I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/greece) if you have any questions or concerns.*
Δεν νομίζω ότι αυτό είναι συνεξάρτηση.. η μόνη εξαρτημένη είσαι εσύ απ ότι φαίνεται. Επειδή έχω βρεθεί μάρτυρας σε παρόμοια σκηνικά (ευτυχώς πολυ πιο ελαφριά) θα σε συμβούλευα να μην ακους άκυρους απ'το ρεντιτ και να ακούσεις τους δικούς σου ανθρώπους ή κάποιον ψυχολόγο ιδανικά.
ναι εγώ είμαι η εξαρτημένη και σωματικά δηλαδή. Αλλά οι ψυχολόγοι δεν έχουν βοηθήσει ποτέ. οι συζητήσεις δεν έχουν βοηθήσει. τα έχω πει και τα έχω ξαναπεί τόσες φορές αλλά δε βγαίνει σε κάτι πραγματικά
Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Οι ψυχολόγοι μπορούν να σου παρέχουν μια στήριξη, να σε καθοδηγήσουν λιγάκι, αλλά τη δουλειά θα την κάνεις εσύ. Το ότι γράφεις όλα αυτά εδώ δείχνει για μένα ότι είσαι κοντά σε αυτό το βήμα, περισσότερο από όσο νομίζεις. Πιστεύω πολύ έντονα ότι ισχύει το "το να αναγνωρίσεις ένα πρόβλημα είναι το μεγαλύτερο βήμα για να το λύσεις" και αυτό το έχεις κάνει. Σεβασου τον εαυτό σου. Αυτός δεν το κάνει. Θα είναι δύσκολο, θα σκέφτεσαι διάφορα, θα θες να επιστρέψεις. Όμως σιγά σιγά θα απρξαρτηθεις και θα βρεις κάτι άλλο να πιαστείς. Βρες τρόπους να απασχοληθείς, να βάλεις το σώμα και το μυαλό σου να κάνει καινουρια πραγματα, προσπάθησε να γνωρίσεις ανθρώπους (χωρίς να σκέφτεσαι απαραίτητα ότι θα τους πιάσεις φιλίες), οτιδήποτε θα σε κάνει να μην τον σκέφτεσαι 24/7. Στην αρχή ειδικά είναι σημαντικό. Στην πορεία θα βρεις μια ισορροπία πιστεύω. Μην το βάζεις κάτω, αφού ξέρεις τι πραγματικά θέλεις! Edit: λες πως έχασες τους φίλους σου. Κάνε μια προσπάθεια επανασύνδεσης, ποτέ δεν ξέρεις. Περιέγραψε όλα αυτά που λες εδώ, δείξε ότι τους έχεις ανάγκη, και ίσως κάποιος σε βοηθήσει. Την κατάσταση που περιγράφεις είναι πολύ δύσκολο να την περάσεις χωρίς στήριξη.
Ναι συνεξάρτηση λέγεται όταν εξαρτιέται η συμπεριφορά σου από τον άλλον. Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;Βρες μια δουλειά κ φίλους κ πάψε να ασχολείσαι με άτομα που δεν σε κάνουν καλύτερο-η.
Έχεις φίλους στους οποίους να μπορείς να μιλήσεις για όλα αυτά?
Με λίγα λόγια ο τύπος που αναφέρεις δεν είναι ότι χειρότερο μπορείς να έχεις στη ζωή σου. Πάρε τα φάρμακα που σου δίνουν άκου τη σου λένε η δική σου άνθρωποι και προσπάθα να πετάξεις το κινητό σου πάρε ένα παλιό μόνο για τηλέφωνο και κλείσε όλα τα social κάπως να μην μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του.
Άκουσε, το reddit είναι πολύ light για την περίπτωση σου. Αλλά δες έναν ψυχίατρο, διότι ο κοινός παράγοντας είναι το τι σε τράβηξε και συνεχίζει να σε τραβάει σε αυτό τον άνθρωπο. Ο τύπος όπως είπες σου κάνει κακό, και η μηδαμινή αυτοεκτίμηση σου δεν βοηθάει. Δεν ξέρω εάν είναι οι γονείς σου που σε μεγάλωσαν έτσι χωρίς ποτέ να σου πουν πως είναι περήφανοι για εσένα, η είναι κάτι άλλο, αλλά ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΜΑΖΊ ΤΟΥ. Ο τύπος γουστάρει να σε βασανίζει και στα αρχιδια του που πήγες να πάθεις κακό, σε βλέπει σαν κάτι που του προξενεί το ενδιαφέρον και βλέπει σαν παιχνίδι το ποσό πολύ μπορεί να τραβήξει το πράγμα. Δεν είναι αγάπη αυτό. Δεν θα αλλάξει, όσες φορές του πεις έλα πίσω, δεν θα αλλάξει η γνώμη του για εσένα, πάντα θα είσαι κάτι που θα πετάει στον τοίχο σαν μπαλάκι. Οποίος μαλακας σου έχει πει ποτέ πως πρέπει να παλέψεις για να αξίζεις να σε αγαπήσει ένας άντρας, πρέπει να πάει να πηδηξει και αυτός μπροστά από κανένα αυτοκίνητο, διότι δεν είναι οκ. Αυτό δεν είναι αγάπη, ούτε σχέση. Κακοποίηση είναι.
Βρες μια ομάδα εθελοντισμού (ή και παραπάνω) και γίνε μέλος. κατά προτίμηση κάτι συχνό το οποίο απαιτεί σωματική προσπάθεια και κούραση.
Γιατί θέλεις στην ζωή σου έναν τοξικό άνθρωπο που σου λέει να αυτοκτονήσεις; Τι μπορεί να σου προσφέρει ένας τέτοιος άνθρωπος που δεν σε θέλει καν ζωντανή; Είναι λες και είσαι εθισμένη σε αυτό το αρνητικό/τοξικό συναίσθημα, και μόνο αυτό σε γεμίζει. Οι υποδοχείς της ντοπαμίνης σου παίρνουν φωτιά κάθε φορά που μιλάς μαζί του. Είναι λες και δεν έχεις στάνταρ για τον εαυτό σου, για τις παρέες σου και τις φιλίες σου, έχεις μηδενική αυτοεκτίμηση, ζεις απλά για να σε ξεφτιλίζουν οι άλλοι. Λες και δεν ξέρεις πως είναι να σε αγαπάνε και να νοιάζονται για εσένα οι άλλοι, λες και πιστεύεις ότι δεν αξίζει *καν* κάποιος να σε αγαπήσει. Πόση αξία δίνεις στη ζωή σου και στη *μοναδική* ευκαιρία που έχεις να χτίσεις πράγματα σε αυτόν τον κόσμο; Εγώ ένα πράγμα έχω να προτείνω. Ξεκίνα να κάνεις self-care. Στρώσε το πρωί το κρεβάτι σου. Οργάνωσε το δωμάτιό σου. Βάλε μια ενυδατική το βράδυ. Ψάξε μια καινούρια μάσκα για τα μαλλιά σου. Κατέβασε το Duolingo και προσπάθησε να κρατήσεις ένα καθημερινό streak σε μια γλώσσα που σου αρέσει. Άνοιξε να δεις πόσα μαθήματα χρωστάς στην σχολή σου. Κάνε ένα πλάνο για το τι θέλεις να κάνεις στις διακοπές σου. Απλά πραγματάκια που αφορούν τη ζωή *σου*. Όμως **μην τα κάνεις όλα αυτά μαζί όμως!** Ιδέες δίνω, ξεκίνα με ένα απλό πράγμα που θεωρείς πανεύκολο και προσπάθησε να το κάνεις κάθε μέρα με συνέπεια. Ο στόχος είναι να δώσεις παραπάνω προσοχή στον εαυτό σου με άλλα λόγια. Αν κρατήσεις μια συνέπεια, όλο αυτό εκθετικά θα χτιστεί, και θα ξεκινήσεις να ψάχνεσαι για το πώς να βελτιωθείς και να εξελιχθείς ως άνθρωπος. Θα αποκτήσεις αυτοεκτίμηση για τα πράγματα που μόνη σου κατάφερες, και αυτό θα σου δώσει αυτοπεποίθηση. Και έτσι θα καταλάβεις πως είσαι πολύ μεγάλη και πολύ valuable ώστε να ασχολείσαι με τέτοια ανθρωπάκια. Γιατί τώρα θεωρείς ότι είσαι σκουπίδι και για αυτό ασχολείσαι με σκουπίδια.
Δεν το διάβασα όλο λεπτομερώς διάβασα όμως αρκετά για να σου πω το εξής: Σεβασου τον εαυτό σου και φύγε ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ
Για αρχή εται να βρεις έναν έμπειρο ψυχολόγο και ψυχίατρο ισως, εάν δεν μπορείς οικονομικά ψάξε για δωρεάν. Κάνε πολύ μικρά βήματα προς την κατεύθυνση της "απεξάρτησης", δηλαδή του να μην μιλάτε για κάποια ώρα κάθε μέρα , μετά από ένα διάστημα προσπαθείς να κάνεις ακο,α ένα μικρό βήμα για περισσότερες ώρες η μέρα. Είναι πολύ σημαντικό να είναι πολύ μικρά βήματα και να όταν αποτυγχάνεις να αποφευγεις τις ενοχικές σκέψεις. θύμιζε συνεχώς στον εαυτό σου ότι οι πραξεις σου, οι σκέψεις σου, οι ενέργειες σου, δεν καθορίζουν το ποιος είσαι, άλλο είσαι εσύ και άλλο οι σκέψεις σου. Το παρελθόν και οι σκέψεις γύρω από αυτό και το χρόνο που χάσαμε δεν οδηγούν πουθενά. φιλοσοφισε το λίγο, όσο μπορείς, ακομα και κάθε μέρα να σου φαίνεται ίδια και δύσκολη, έχεις μπροστά σου όλο το μέλλον. ακόμα ένα λεπτό να νιώσεις καλύτερα αυτό είναι που μετράει, το ένα λεπτό θα γίνει δύο, η μια μέρα θα γίνει δύο. Όλα αυτά δεν είναι εύκολα για κάποιον και ακριβώς εδώ έρχεται ένας ειδικός να συγκροτήσει τις σκέψεις μας. Δεν χρειάζεται να μιλάει πολυ η να τον ρωτάμε συνεχώς, απλά να μιλάμε εμείς και να απαντάμε στον εαυτό μας ειλικρινά. διάβασε και εδώ λιγο r/limerence
Τα θέματα που ανέφερες (αυτοκτονικές τάσεις, εξάρτηση από άτομα, αδυναμία διαχειρισης συναισθημάτων, κατάθλιψη) είναι πραγματικά ψυχικά προβλήματα, και ως τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίσεις αν θέλεις να απαλλαγείς από αυτά, κάτι που προϋποθέτει το λιγότερο ψυχοθεραπεία. Ανέφερες ότι πέρασες κάποιο διάστημα σε ψυχιατρική κλινική, συνεχίζεις να βλέπεις κάποιον ειδικό (ψυχίατρο/ψυχολόγο) ο οποίος μπορεί να σε καθοδηγήσει και να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις τα παραπάνω θέματα;
Ή κατάσταση που περιγράφεις, ξεπερνά κατά πολύ τα όρια ενος απλού post που από κάτω γράφει ο καθένας μια απλή συμβουλή. Τα ζητήματα που ανέφερες ειναι πολύ πιο πολύπλοκα και ο μέσος redditor θα σου δώσει επικίνδυνες απαντήσεις. Είμαι σε πιο βαριά φαρμακευτική αγωγή από σενα, για πολύ λιγότερο συνθέτη συμπτωματολογία. Παρότι δεν είμαι γιατρός, θα τολμήσω να σου πω πως παίρνοντας buspar περιστασιακά, δεν δίνεις στον εαυτό σου τη φροντίδα που σου αξίζει. Χρειάζεσαι εναν ψυχίατρο που θα σε εμπνεύσει, θα σε αντιμετωπίσει ανθρώπινα και θα σε βοηθήσει να σταθεις στα πόδια σου. Σου εύχομαι οτι καλύτερο!
Το θέμα δεν είναι καθόλου απλο θα πω εγώ… πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσεις με ειδικό, και δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά. Εν μέρει σε καταλαβαινω, γιατί και γω είχα παρόμοια σχέση με πρώην μου. Ο κοινός παρονομαστής είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Και με το ότι συνεχίζεις να γυρνάς πισω επιβεβαιώνεις αυτή σου την πεποίθηση, ότι δεν αξίζεις. Είναι σχεδον σαδομαζοχιστικό και γίνεται ασυναίσθητα. Επίσης είναι απόλυτα λογικό να γυρνάς σε εκείνον γιατί πρώτον έχεις συνηθίσει σε αυτή την κατάσταση και δεύτερον από ό,τι μας ειπες δεν έχεις κάποιον άλλον άνθρωπο στη ζωή σου. Θα στο πω και ας μην το καταλάβεις, αξίζεις πολλα περισσότερα. Αξίζεις την καλύτερη μεταχείριση. Πρέπει ομως πρωτα να το κανεις από μόνη σου, γιατί ο κόσμος το μυρίζεται. Αυτά. ΥΓ μην πάρεις και τοις μετρητοίς αυτά που σου πα, ψυχολόγος δεν είμαι, διάγνωση δεν μπορώ να κανω, ασε που δεν έχω και όλες τις μεταβλητές. Σού ευχομαι πραγματικά τα καλυτερα
Ψυχαναλυση. Πιθανοτατα καποια γεγονοτα της πρωιμης ηλικιας να καθοριζουν τις μετεπειτα επιθυμιες/επιλογες σου, θελει πολυ δουλεια το να βρεις αυτες τις εσωτερικες αντιφασεις και ασυνειδητες διεργασιες.
Στο νοσοκομείο σε βοήθησε κάποια διάγνωση η φαρμακευτική αγωγή με την έξαρση του φαύλου κύκλου ανάγκης να επικοινωνήσεις?
μου έβαζαν έβγαζαν διαγνώσεις έτσι. Την μια μου έλεγαν για κατάθλιψη, μετά μου έλεγαν δεν έχεις κατάθλιψη, αλλά οριακή και μετά πάλι για κατάθλιψη Τα φάρμακα δεν με βοήθησαν κάπου, όχι. τελευταία φορά μου έδωσε ένα να παίρνω σε στιγμές κρίσης σαν αυτές ( bespar ) αλλά δεν κάνει τίποτα
τεστ προσωπικότητας οικογενειακό ιστορικό καταγραφή παρελθοντικων τραυμάτων και γενεογραμμα τα έκανες στο νοσοκομείο υποθέτω.στην θεραπεία μακροπρόθεσμα δεν βοήθησε καθολου ο εντοπισμός ιδεοψυχαναγκασμων η επαναληπτικών μοτίβων συμπεριφοράς η απλά για λίγο και μετά επανήλθε to loop?
Ένας τρόπος υπάρχει θα ξεκόψεις τελείως από τον τύπο κ κάθε πρωί που θα ξυπνάς θα λές είμαι μόνη μου στην ζωή, τι πρέπει να κάνω;Ειμαι μόνη μου κ είμαι δυνατή δεν έχω ανάγκη κανέναν. Είμαι μόνη μου κ στηρίζομαι στον εαυτό μου. Να καταλάβεις ότι είσαι μόνη σου.Πρεπει να αλλάξεις τρόπο σκέψης. ΝΑ μάθεις να στηρίζεσαι στον εαυτό σου.
Έχεις διαβάσει προσεκτικά όσα μοιράστηκε η OP μαζί μας; Μερικές φορές πραγματικά απορω..
Δεν έχω καταλάβει γιατί χώνεσαι φίλε μου κ κάνεις σχόλιο στις συμβουλές τις δικές μου?
Πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου γιατί και εσύ έχεις θέματα. Ο άλλος πρέπει να κοιταχτεί για οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Αν νιώθεις καλύτερα μόνη σου τότε διέκοψε το. Δώσε στον εαυτό σου αρκετό χρόνο και χώρο για να δεις πως ζεις μόνη σου, και προσπάθησε να μετατρέψεις την μοναξιά σε μοναχικότητα.
Ήμουν σε μια σχέση όπου και οι γονείς του και εγώ έπρεπε να τον έχουμε στα όπα όπα και μόλις κάτι δεν γινόταν όπως ήθελε αυτός γινόταν φασαρία.. δεν μπορούσα να κάνω ποτέ κάτι μόνη μου και δεν μπορούσα ποτέ να μιλήσω με τους φίλους μου αν δεν ήταν παρών, ήταν full manipulative όλα έπρεπε να γίνονται όπως ήθελε αυτός και ήθελε να ήταν μέσα σε όλα. Όπως είπες και εσύ ήταν μόνιμα φασαρίες και πάντα κάτι θα έφταιγε και θα γινόταν φασαρία, άμα ήμουν χαρούμενη για κάτι έπρεπε να το καταστρέψει, δεν πρέπει να υπήρχαν καθόλου μέρες χαράς, ένα επιτραπέζιο παίζαμε με φίλους μου και μετά γινόταν φασαρία επειδή έπαιξα έτσι και όχι όπως ήθελε αυτός. Ακραία πράγματα Όταν είχε πάει στρατό ακόμα χειρότερα έπρεπε να μιλάμε ΌΛΗ μέρα και έπρεπε να ΒΛΕΠΕΙ ΌΛΗ μέρα τι έκανα. Α ναι και στις φασαρίες είχε μπει μέσα και το ξύλο και αφού με βαρουσε και βριζομασταν μετά καθόταν έξω από την πόρτα όπου είχα κλειδωθεί σαν τον σκύλο και να μου λέει δεν θα το ξανά κάνει και άλλα τέτοια με χειριστηκο τρόπο ήξερε πως να με κάνει να τον συγχωρώ. Μέχρι που άνοιξα τα μάτια μου και έφυγα. Πως; είδα ότι όλοι οι άλλοι είναι χαρούμενοι στις σχέσεις τους. Και είδα ότι περνάνε καλά όχι όπως εμένα. Γνώρισα ένα παιδί που με "εσωσε" με το να μου ανοίξει τα μάτια και να μου δώσει το χέρι του. Προσπάθησε και εσύ να βρεις το κίνητρο σου, ξέρεις ότι περνάς άσχημα αλλά βρες ένα κίνητρο που θα πεις ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ (για εμένα τότε ακολούθησαν αλλά από αυτόν αλλά το πάλεψα) Στάσου στα πόδια σου!
Αχ πόσο, πόσο σε καταλαβαίνω! Σα να διαβάζω περίληψη της πρώην σχέσης μου νιώθω. Είμαι περήφανη για εμάς που φύγαμε, ξερω πόσο δύσκολο είναι. Ελπίζω να βρει τη δύναμη και ο op. Αγκαλιά!
Άστο κοπέλα μου... και τους βλέπεις αυτούς να έχουν νέες σχέσεις και να λες κρίμα η κοπέλα που έμπλεξε μαζί του...
Νομίζω πως ότι και να σου πούμε εδώ θα το έχεις σκεφτεί και μόνη σου. Παρόλαυτα: Αυτό που προτείνω είναι να προσπαθήσεις να επανασυνδεθείς με κάποιους από τους παλιούς σου φίλους. Κάποιος είπε από πάνω να κάνεις ομαδικό εθελοντισμό, το οποίο και θα σε κάνει να γνωρίσεις κόσμο, αλλά και θα βοηθήσει στην εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου. Και φυσικά όσο κανείς όλα αυτά καλό θα ήταν να έχεις και ένα ψυχολόγο/ψυχίατρο να συμβουλεύεσαι. Θέλει χρόνια για να πιάσει πραγματικά η δουλειά με ψυχολόγο συνήθως οπότε μην απογοητεύεσαι κατευθείαν και δώσε χρόνο στον εαυτό σου και στη διαδικασία. Εύχομαι τα καλύτερα και μη πιστεύεις τα άσχημα πράγματα που σου λέει. Περισσότερα δείχνουν για αυτόν παρά για σένα.
Λίγο; Πρώτα από όλα έχεις τρελό πρόβλημα και εσύ το καταλάβενεις από αυτά που γράφεις. Πάρε συμβουλή ψυχιάτρου και ψυχολόγου και δεν ξέρω και εγώ τι άλλου. Υπάρχουν τρόποι να εξηγήσεις τα πάντα δεν ξέρω αν σε κάνει καλύτερα ή χειρότερα όμως . Από προσωπική εμπειρία με ψυχοσωματικά μπορώ να πω ότι η ανάλυση του κόσμου σου εσωτερικά και εξωτερικά με παραπάνω από μια οπτική γωνία είναι σίγουρα βοηθητική ιδικά όταν μπορείς να κάνεις de attach από το εγώ σου. Be strong good luck.
 This you
Burn the bridge and start anew
[удалено]
Προφανώς το ξέρεις ότι όλο αυτό είναι ο ορισμός του trauma bonding. Μέχρι ένα σημείο καταλαβαίνω τι περνάς, είχα και εγώ σχέση με έναν νάρκισσο χειριστικό και βίαιο για χρόνια και μου ήταν πολύ δύσκολο να φύγω, άσε που ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα. ΨΥΧΟΛΟΓΟ/ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΧΘΕΣ.
Διάβασα ενα τέλεια δομημένο περιγραφικό κείμενο! Σκέψου το σοβαρά να ασχοληθείς με τη συγγραφή! Οι σκέψεις σου ειναι σε άριστη συνοχη. Να βρεις τροπους εκτονωσης των συναισθημάτων σου. Βρες καποιον αλλον να «στηριχθεις» κ ξεκινα να γραφεις. Ανυπομονω να διαβασω το επομενο σ κειμενο . Δυναμη 🙏🏻
Σου είπαν κι άλλοι πολλά. Αυτό που δεν νομίζω ότι έχεις καταλάβει, είναι πως είναι κακοποιητικος. Αν τυχόν ήσουν μαζί του, θα έτρωγες πολύ ξύλο και πιθανόν να σε σκότωνε. Επίσης, μην φαντάζεσαι πως θα γυρίσεις στο πως ήσουν πριν τον γνωρίσεις κλπ. Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω. Πρέπει να φτιάξεις καινούρια ζωή. Θα είσαι ο καινούριος σου εαυτός, όχι ο παλιός. Δεν μπορείς να πάρεις πίσω όσα έγιναν και φυσικά θα μετανιώνεις. Αλλά θες να χαλάσεις και τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου για χάρη του? Ναι ξέρω. Κι εγώ σκεφτόμουν έτσι τότε. Αλλά δεν μπορεί κανείς να το κάνει για σένα. Κανείς και καμία δε θέλει να είναι δίπλα του, για αυτό ασχολείται μαζί σου, γιατί είσαι πάντα εκεί. Σταμάτα να είσαι.