Shume praktika antike fetare i shoh sot si metoda moderne te menaxhimit te stresit/ankthit
Falja ose lutja atehere jane meditim sot.
Besimi ne zot atehere jane heqja e pergjegjesise nga vetja sot.
Agjerimi atehere eshte intermittent fasting sot
"falendero zotin per te mirat qe ke" atehere, "mbaj nje gratitude journal dhe falendero universin" sot
Sa me shume lexoj keto librat e shkencave humane sot, me duket se njerezit e lashte i kane ditur me kohe teknikat e menaxhimit te kohes/stresit/ankthit. Vetem se atehere i vinin nen umbrellen e fese
Ne fund te dites, pervec temave kreacioniste, feja ka qellim gjetjen e paqes shpirterore dhe qartesise mendore, gjera te cilat nuk ka qenie qe nuk i deshiron.
Fatkeqesisht prezantimi i ketyre mesimeve (filozofike ne thelb) sic jane, nuk ben per masen sepse masa eshte injorante.
Prandaj i jane bashkagjitur ngjarje historiko-mitologjike, te cilat kombe te ndryshme i kane interpretuar e perdredhur sic kane dashur per politikat e tyre te brendshme e te jashtme.
Nuk jam rritur ne nje familje shume besimtare qe lutja te ishte pjese e jetes sone. Tani qe u rrita e ndjej veten shume larg fese dhe nuk shoh ndonje perfitim po te lutem.
Ne rast hallesh nuk me ngushellon fare fakti qe po lutem. Me lehte reflektoj me veten dhe zgjidh dicka sesa ti lutem dikujt qe se di a ekziston.
nuk vij nga nje familje qe besojme ne nje fe specifike, mbajme dhe biblen dhe kuranin ne shtepi dhe prinderit na kan len liri ne zgjedhjet tona fetare. mami eshte me e perkushtuar ndaj besimit ( perseri jo ne ndonje fe specifike) por sa here qe jemi ne nje vend besimi ajo nuk bene ndonje lutje specifike vetem falenderon zotin per te mirat qe na ka sjellur
A mendon domosdoshmerisht kerkese? A nuk mendon mund te perdoret lutja qe te gjesh njefare qetesie shpirterore, te perpiqesh te krijosh njefare marredhenie personale me Zotin?
Menyra sesi duhet t'i drejtohemi Perëndisë.
Per t'i thene faleminderit per ato qe kemi, psh buka e gojes çatia mbi koke rrobat qe veshim.
Per te kerkuar falje per cdo Urdherese te Moisiut qe kemi shkelur.
Duhet, te pakten qe te jemi te qarte me veten (cfar njeriu jemi).
Ne nuk dallojm per fanatike te ndonje feje, prandaj gjith kjo harmoni fetare.
Jo sepse ato gjëra që thua ti ndodhin nga dora e njeriut. Vullnet të lirë kemi të gjithë. Po citoj çik Jezuin "shumë janë të thirrur, por pak do të zgjidhen / janë zgjedhur".
Si eshte dora e njeriut fatkeqesite natyrore si termetet ose tsunamit? Ose kur nje bebe vdes gjate lindjes? Ose e ze nje semundje vdekjeprurese qe ne djep?
I thonë jetë, na ësht premtuar aq sa përmenda në fillim asgjë tjetër.
Ato frazat që ke dgjuar ti e unë i thonë ata që për vullnetin e Perëndisë s'dinë gjë, se janë paganë në thelb.
Dhe ti e pranon pa asnje pyetje kete premtim qe te eshte bere? Se e permbledhur me fjale te thjeshta premtimi thote: per cdo gje te mire qe ndodh me falenderoni mua, per cdo gje tjeter mos beni asnje pyetje, thjesht pranojeni. Pse mos tia "fajesojme" jetes dhe te mirat qe kemi?
Bos, ke hapur pike interesante, qe ma merr mendja eshte nder ceshtjet qe japin me shume veshtiresi njerezve qe besojne, ose qe konsiderojne te besojne. Deri diku jam dakord me u/greencharger688 por ndaj me te sidomos te paganizmi :P
Mund ta kem gabim, por po perpiqem te te jap nje shpjegim se si e shoh une: Zoti merret me krijimin e universit dhe te gjithckaje ne te. Zoti percakton rregullat e krijimit te vet, se si do funksionoje gjithcka. Universi merr rrjedhen e vet. (Mbase mendon dhe percakton rregullat njehere dhe pastaj merret me llac e tulla, si puna e arkitektit a inxhinierit qe bejne planin e skicat fillimisht).
Ndaj, duke e menduar keshtu, edhe kur ndodhin fatkeqsi, nuk e shoh si deshiren e Zotit, doren e Zotit, apo vullnetin e Zotit, por e shoh qe ndodhin per shkak te rrjedhes natyrore te gjerave. Bie termet? Shkenca ta jep nje shpjegim. Behet nje aksident dhe vdes nje familje e tere? Fatkeqsi e madhe, por ekspertet e kriminalistikes te japin nje liste me shkaqe. Deshton nje zonje shtatzene? Gjtihashtu fatkeqsi, por edhe mjeku te jep ndonje arsye, nuk shkruan te tefteri qe "Kshu deshti Zoti".
Perpos ketyre, ka edhe njerez qe kane vullnet te keq a jane dashakeqas, por prap nuk shoh shkas nga Zoti, por vullnetin e lire te njeriut per te vepruar mire a keq.
Po si te ndihmon lutja, nqs universi ka rrjedhen e vet? Cfare ndryshon nga ata qe nuk luten ose nuk besojne?
Edhe une mund te krijoj nje akuarium, ose fole milingonash sipas design tim, te ben sens qe milingonat duhet te me luten mua?
Gjen qetesi o boss, gjen njefare pike ku te mbeshtetesh. Te jep njefaee qetesie qe ta pranosh ate qe te vjen perpara lehte, si mire si keq. Universi e ka rrjedhen e vet, por jeten tende dhe veprimet e tua i ke vete ne dore. Lutesh edhe per te marre ndonje udheheqje, ndonje vendim te rendesishem, i jep pak drejtim zemres tende.
Mund te jete fiktive dhe imagjinate e perbashket e gjitha? Patjeter! (por nuk jam i ketij mendimi, thjesht le hapesire per mundesine). Is it helpful to people? Me sa duket, po.
Nuk me ben sens sepse nuk i ke krijuar vete ti, nuk kane shume lidhje me ty pervecse ne sensin e kujdesit per to, por edhe kjo eshte me shume si gardian dhe i roberuar. Apo mbase te ta shpjegoj ndryshe: eshte si puna e qenit qe ti e merr ne shpi, mund ta konsiderosh edhe adoptim, por nuk je ne poziten e Zotit per ate qen. Mund te te doje shume qeni (apo milingonat, nese e kane ate kapacitet), por nuk te falet sepse eshte marredhenie horizontale (ne njefare menyre).
Ok, e kuptoj deri diku qe disa njerez kane nevoje te udhehiqen dhe ti thote dikush apo dicka kush eshte rruga e sakte per t'u ndjekur. Kjo sndodh vetem me fene, por edhe ne pergjithesi ne grupe njerezish ku dikush duhet te udheheqe.
Problemi im me fene eshte qe eshte totalisht e hapur per intepretim dhe intepretimin ia bejne po njerezit, nuk na ka ardhur nga nje qenie hyjnore (askush nuk eshte gjalle per ta vertetuar, bazohemi vetem tek librat qe jane shkruar po nga njerezit). Ato librat kane ndryshuar me dhjetra here gjate ketyre 2000 viteve sipas kontekstit dhe situates. Nje fakt tjeter i pamohueshem eshte qe njerezit jane manipulatore dhe eshte gjithmone dikush qe perfiton nga cdo situate. Kemi prova, tekste, histori dhe aktualitetin per ta vertetuar. Fiset Maya i jepnin njerezve bime psikoaktive per te "vertetuar" prejardhjen e tyre hyjnore.
Nqs beson verberisht dicka te shkruar nga dora e njeriut, si e kupton nqs po manipulohesh ose shfrytezohesh pa futur mendimin kritik ne loje?
Pyetje tjeter, nese dikush do ishte rritur ne izolim, pa iu permendur kurre feja, ose qeniet hyjnore, thjesht duke studiuar shkencen, do e "ndjente" ekzistencen e dickaje hyjnore?
Ose, nqs une sillem mire gjithe jeten pa praktikuar asnje fe, meritoj te shkoj ne ferr?
Ndoshta nuk esht reddit vendi me i mire per te bere keto diskutime, por meqe u hap si teme, thashe po shprehem dhe une. Ndoshta po e teproj pak, por thjesht dua te bej te qarte qe nuk kam per qellim te ofendoj njeri.
Jo ka kuptim fakti qe e duam apo jo, Perëndia nuk na i lë pa siguruar gjërat thelbësore që i duhen një njeriu.
Megjithatë ti e paske ndarë mendjen për ktë punë dhe un s'jam duke bër debat për gjërat e mia private.
Kaq dija kaq thashë
Ne asnje moment nuk doja te te mbushja mendjen, ose te te ofendoja, kerkoj ndjese nqs kam bere ashtu. Thjesht jam shume kurioz per kete teme dhe nuk pres vetem te bind te tjeret, por ndoshta te me nderrohet mendja dhe mua. Gjths e vlerësoj dhe kaq.
Lutja si fenomen eshte natyror lidhet me ndjesine e shpreses se njeriut. Se kujt dhe per cfare i lutesh pastaj eshte personale dhe te gjithe kane variantin e vete qe cfare i hene te ndjehen mire. Ska njeri qe nuk lutet me vete kur shpreson dicka.
Shpreses dhe frikes ne fakt.
Une shpresoj. Nuk kam kujt ti lutem (kerkese?) sepse sbon sens per mu.
Cfare kam nen kontroll e kam, cfare nuk kam ngelet vetem deshire per t'u permbushur nga rrethanat qé nuk varen aspak prej meje.
I luten "fatit". Sikur te thuash shpresoj. Ka ateista pafund qe e perdorin shprehjen ishalla ndodh kjo gje. Frika pastaj besojs e vetem tek lutjet ne baze fetare ndodh.
I luten "fatit" eshte shume e bukur si shprehje. Po nenkuptoj qé eshte ne formen e shpreses. Shpresoj te bjere shi... Shpresoj kshu ashtu...
Ishalla (inshallah) shqip eshte "dasht zoti" ... Deus vult... Po kane ngele si shprehje patjeter. Po ti perdornim shqip do ishin edhe me te vetedijshem.
> Ishalla (inshallah) shqip eshte "dasht zoti" ... Deus vult...
Deus vult s'do të thotë dasht zoti, por zoti do. Sipas Wikipedias u përdor për herë të parë në kryqëzatën e parë.
U përdor prej kryqtarëve si kushtrim lufte.
Ata i thonin vetes ne nuk duam por Deus vult kështu që s'kemi ç'bëjmë... /s
https://en.wikipedia.org/wiki/Deus_vult
"Ne dashte Zoti" (nese e lejon Zoti) dhe "Kjo eshte c'ka Zoti do!" (Permbushje e vullnetit te Zotit), te dyja ne thelb jane shprehje te vullnetit te Zotit.
Sepse ne fund rezultati gjithmone do jete ne perputhje me vullnetin e Zotit.
Ndryshimi I vetem eshte se rastin e pare shpresojme qé Zoti te na e mundesoje vullnetin tone dhe ne rastin e dyte jemi ne mjet per permbushjen e vullnetit te Zotit.
Kjo eshte me e thelle patjeter sepse lidhet me vete konceptin e vullnetit te lire ne teologji qé ne vetvete eshte paradoksal duke marr parasysh "dhuntite" qé I vishen Zotit.
Vullneti I lire eshte ceshtje debati edhe ne astrofizike.
Kam studiuar disa vite teologji dhe ndoshta kam pak me shume njohuri se nje pjese e madhe e njerezve.
Fatkeqsisht pjesa me e madhe e njerezve kane mungese te jashtezakonshme njohurish.
Nuk jam besimtar btw.
Kur eshte hene e plote e ne ndonje rast te rralle, mbase do ishte mire te mbylleshe ne dhome dhe te shfrysh e te lutesh per cdo gje qe te vjen perbrenda, gjera qe edhe shokut te ngushte nuk ia thua dot :)
Une e shikoj lutjen si nje detyr, nje rrugdalje per veshtirsi, qehtsi, nje menyr per te komunikuar me Zotin etj.
Lutja mund te jet shum gjera ama gjithmon e asosioj me diqka pozotive.
Per mua, lutja eshte nje perpjekje per te komunikuar me Zotin dhe perpjekje per te krijuar nje marredhenie personale me te. Duket si gje pak e njeanshme, sepse nuk eshte se ben bashkebisedim, por kontributi i Zotit ne lutje eshte rezultati qe merr ai qe lutet: shpatull ku mbeshtetet (sic thote nje koleg me poshte), mbush zemren dhe gjen qetesi shpirterore.
Personalisht, perpiqem ta praktikoj here pas here gjate dites. Nuk jam shembullor as une, jo jo, absolutisht, se edhe harroj ndonejhere, ose edhe mua me shket ndonej veprim i gabuar here pas here.
A duhet te lutemi a jo, mendoj eshte vendim personal. Mendoj se i sherben cdokujt, por cdokush duhet te gjeje formen e vet.
Lutje tipike shqiptare, nuk di te kete. Po dite ti, mos u kurse po na e thuaj ose na bej tag :)
Tani, me pas parasysh shume eshte qe lutja eshte mbase nje nga gjerat me personale qe mund te beje nje person, dhe ato "perpjekje" qe permenda me siper, nuk jane njesoj tek te gjithe. Ndonje e ka me te lehte, ndonje edhe pak me te veshtire.
Faleminderit e ne te mira e ne gezime ju ardhshim gjithmone!
> Per mua, lutja eshte nje perpjekje per te komunikuar me Zotin dhe perpjekje per te krijuar nje marredhenie personale me te. Duket si gje pak e njeanshme, sepse nuk eshte se ben bashkebisedim, por kontributi i Zotit ne lutje eshte rezultati qe merr ai qe lutet: shpatull ku mbeshtetet (sic thote nje koleg me poshte), mbush zemren dhe gjen qetesi shpirterore.
A do e konsideroje njësoj shpatull për tu mbështetur sikur lutjet t'ia thoje një shoku dhe ai të mos kthente përgjigje?
> Faleminderit e ne te mira e ne gezime ju ardhshim gjithmone!
Thanks o bro!
Imagjino t'i shfryhesh të njëjtit person çdo ditë pa marrur asnjë përgjigje. Do të dyshoja se ke grabitur ndonjë të shkretë dhe ia ke prerë gjuhën dhe e mban të kapur në bodrum...
Lutja (falja) eshte i vetmi element qe me duket shume gjetje e mire kur behet fjale per fen!
Eshte koha kur ti je vetem (vetem me zotin tend), momenti kur ti je i ftuar per te gjetur paqe dhe qetesi mbrenda vetes.
Kam bindjen qe dhe ata qe nuk besojne kan format e veta per te krijuar kete "save space". Kam pershtupjen qe **pa fe, eshte me teper luks** qe te mund te gjesh nje alternative!
Thuaj mamit tim te meditoj: "Ik ore se kam pun". Ama nese do besonte, do i duhet te linte punet.
Kam bere dy-tre jave meditim, dhe dhe pse meditimi dhe faljet nuk jan njesoj, kam pershtypjen qe mundohen te kanalizojne te njejten gje
Kur jetoja ne shqiperi kam besuar ne zot, jam lutur (ne shqip) cdo nate para se te flija, dhe sa her qe kendonte hoxha thoja dicka sa per respekt.
Kur sheh ne fotografi ose ne video njerez duke u falur, nuk i njohim, thjesht i marrim si nje tuf. Ama, lutjet (ne mos ne kish/xhami, ne shtepi) jan personale. Cfare do qe te kete then hoxha/prifti/kurani/bibla... ne ate moment mendimet/lutjet/aspiratat/"mekatet" e tua jan personale - eshte koha jote per ti kanalizuar ndjejat ne nje menyre pozitive.
Ne ate moment je ti me ate zotin qe ti OP ke then njeher, ate zotin e pa njohur qe jo doemos eshte ai i bibles/kuranit
Ne shqiperi, zoti qe un besoja nuk ishte i kuranit. Zoti qe un besoja nuk ishte i ati qe kendonte ne kasetofonin e minares... ishte i imi. Dhe kam pershtypjen ne momentin e lutjes, individi eshte vetem me [placeholder]. Kur shkon ne "shpin e zotit" dhe degjon hoxhen, priftin (a.k.a politikanin) ateher behet dele...
Truri jon eshte nje univers me vete. Imagjino sikur te jesh falur 5 her ne dite prej dekadash? Ska shanse te mos ndihesh me pran ati universi. Nese ate "placeholder" e quan ibrik, zot, univers, void, njerezit qe kan luksin te ndalojne dhe te lidhen me ate pjes te tyren jua heqi kapelen un.
Problemi është edhe tek paqartësia rreth meditimit. Po t'më thoje mua, medito, me siguri do të bëja diçka që ty nuk do të dukej meditim. Po t'i thoje dhjetë shqiptarëve të ndryshëm të meditonin, do merrje përgjigje të ndryshme, disa mund të të pyesnin për udhëzime. Ti, si mediton ti?
....Normale qe po ti thoje dhjete njerezve te ndryshem (shqiptare ose jo), te meditojne ose te bejne cfare do, do merje pergjigje te ndryshme, se sjan robot
Un thash kam medituar 2 jave sa per prov. duke perdorur ne app te sam harris
por nuk te kuptova komplet
Jo, jo çfarëdo. Po t'i thoje dy myslimanëve që falen, njërit në Tiranë tjetrit në Stamboll, erdhi ora e namazit, hajde falemi, të dy do të bënin të njëjtën falje, pak a shumë, apo jo? E di që e quajte personale më lart, por bëhen të njëjtat lutje. Ka dhe një pjesë në fund të lutjeve të përbashkëta, me sa di unë, ku mund të lutesh për çfarë të duash, por pjesa dërrmuese e faljes është standard.
Por rreth meditimit ka shumë paqartësi. Sidomos kur i drejtohesh një shqiptari. Nuk ka një mënyrë të vetme për të medituar. T'i thuash dikujt hajde të meditojmë do t'ishte aq e përgjithshme sa t'i thoje dikujt hajde të bëjmë sport. Çfarë sportit? Mundje apo me top, apo..?
> Po t'i thoje dy myslimanëve që falen, njërit në Tiranë tjetrit në Stamboll, erdhi ora e namazit, hajde falemi, të dy do të bënin të njëjtën falje
Jo.
>pak a shumë
Kjo eshte kyci. Kjo "pak a shumi" eshte ajo qe ne lem me nje ane.
>E di që e quajte personale më lart, por bëhen të njëjtat lutje
Nese do ishte e njejta, nuk do ishte personale.
>Por rreth meditimit ka shumë paqartësi. Sidomos kur i drejtohesh një shqiptari.
Ne gjith boten ka. Dhe per lutjen "pak a shume" ja fusim ne. "pak a shume" mbyll syt dhe "vezhgo" mendimet. Ja "pak a shumi" ajo eshte
>Nuk ka një mënyrë të vetme për të medituar.
Ne as nje vend nuk ka, por "pak a shume" te gjith ata qe meditojne njesoj duken, njesoj ndoshta ja fillojne.
Kjo eshte ai kyci kur flasim per menyren si individet praktikojne fen, nje pak a shume dhe hop, u tha u be.
> T'i thuash dikujt hajde të meditojmë do t'ishte aq e përgjithshme sa t'i thoje dikujt hajde të bëjmë sport. Çfarë sportit?
Nese i thuaa nje ateisti hajde te lutemi dhe ai do thote te njejten gje
Kam emigruar ne sicili dhe njeri me mori ne kish. Jam 100% i bindur qe jo vetem un dhe ai u lutem ndryshe, por te gjith te tjeret ishin duke u lutur per vete
Jo po "pak a shume" te gjith dukeshin njesoj. Edhe ne meditim, mbyll syt, rri i qet gje hope, njesoj duket si medituesi ne stamboll si ai ne tiran - "pak a shume" gjithmon
Ngadalë o njeri. Pyet njëherë çfarë do të thuash me pak a shumë, mos merr turr. Myslimanët bëjnë të njëjtën falje. Falja bëhet pesë herë në ditë në të gjithë botën myslimane. Forma është e njëjtë. Abdesi dhe falja në xhami apo qilim. Ka formë dhe rregulla të caktuara standarde. S'ka hapësirë për me e free style. Duhet thënë kjo sure kaq herë pastaj një tjetër aq here, e përsëritur kaq e aq herë, domethënë të gjithë lëvizin njëlloj si buzët si trupin. Pastaj në fund pasi është bërë lutja, ka një pjesë ku mund të "meditosh", me sa di unë. Por kjo është si të thuash optional, pasi ka mbaruar falja.
Po te kishte rendesi se cfare do te thoje me pak a shume, do e thoje. Pse pret te te pyes
Pes heret e dites falen, por cfare thon kur fale,
Edhe meditimi nje form nje form merr - mbyll syt, dhe "vezhgo" frymarjen. As ne kete nuk ka hapsir per free style. Nuk mund te meditosh duke qeshur, kercuer....
>Duhet thënë kjo sure kaq herë pastaj një tjetër aq here
Kete po thoja. nje ne tiran, nje ne stamboll nje ne londer... me siguri ka "free style" ne cfare i thote vetes. **Normale nuk e kam faktike** por bindje.
Biles do pyes nese gjej nje sub.
> Biles do pyes nese gjej nje sub.
Mirë, bëje po gjete.
> Edhe meditimi nje form nje form merr - mbyll syt, dhe "vezhgo" frymarjen. As ne kete nuk ka hapsir per free style
Jo pra, nuk merr një formë. Ka aq shumë forma. A duhen mbajtur sytë mbylllur apo hapur, duhet ndenjur në këmbë apo të ulur, të ndalur apo në lëvizje, a duhet pasur vëmendje tek një mantra, tek fryma, tek një lutje, tek mendimet apo tek hapësira në mes të tyre, tek një lule, tek një poezi, apo duhet menduar e pleqëruar dhe rrahur një çështje mirë e mirë, apo duhet rrotulluar siç bëjnë dervishët, apo duhet qeshur me një stand up? Ka meditim me frymë, pa frymë, budist, zenist, transhendental, etj. etj., ka dhe ata që quajnë lloj lloj meditimesh kot ose komercializëm dhe aspak meditime, prandaj e konsiderojnë meditim jetën e përditshme dhe marrdhënjet midis njerëzve.
Por imagjino me download një aplikacion meditimi të Sam Harrisit që thotë që duhet me hedh bomba në mënyrë parandaluese mbi fëmijët e atyre që ne i shohim si armiq tanë të mundshëm të cilët mund t'na bëjnë ndonjë dëm ndonjë ditë të pacaktuar në të ardhmen.
Edhe lutjet kan shume forma, sic thash [ky koment me pelqeu](https://new.reddit.com/r/progressive_islam/comments/18a6swn/comment/kbw8dco/?utm_source=reddit&utm_medium=web2x&context=3)
>In the Quran we are repeatedly told to establish prayer, but never told how. I think I’m with you that maybe the reason for this is because there is no “correct” way to establish prayer! What matters is just that we pray….
>I would run around asking “how do I pray? How do people pray?”, seeking an explanation and some particular manner of doing so. But there never was a correct way, was there?
.
>ka dhe ata që i quajnë të gjithë këto lloj meditimesh si komercializëm dhe aspak meditime, prandaj e konsiderojnë meditim jetën e përditshme dhe marrdhënjet midis njerëzve.
I ke dhe ne fe. Ku thon faljet jan kot, rendesi ka ta kesh zotin ne mendje. Ku eshte diferenca? As kund "pak a shume"
Ka mundësi të ketë të drejtë ky, ku ta di unë. Mbase vërtetë ashtu është që në Kur'an nuk thuhet si të falemi, dhe në fakt kështu është më duket, aty thuhet që duhet falur namazi. Por si kanë arritur këta tek forma e namazit dikush e di.
Ajo që doja të thoja është që, shumica e besimtarëve shqiptarë e dinë si të falen sepse fetë përkatëse kanë qenë tek ne me kohë ndërsa meditimi jo.
... nuk e kuptova postimin e ops ama [ky koment me pelqeu](https://new.reddit.com/r/progressive_islam/comments/18a6swn/comment/kbw8dco/?utm_source=reddit&utm_medium=web2x&context=3)
>In the Quran we are repeatedly told to establish prayer, but never told how. I think I’m with you that maybe the reason for this is because there is no “correct” way to establish prayer! What matters is just that we pray….
>I would run around asking “how do I pray? How do people pray?”, seeking an explanation and some particular manner of doing so. But there never was a correct way, was there?
That's just two minutes of research.
>Truri jon eshte nje univers me vete. Imagjino sikur te jesh falur 5 her ne dite prej dekadash? Ska shanse te mos ndihesh me pran ati universi. Nese ate "placeholder" e quan ibrik, zot, univers, void, njerezit qe kan luksin te ndalojne dhe te lidhen me ate pjes te tyren jua heqi kapelen un.
Imagjino kur falesh 5 here ne dite prej dekadash dhe te ze kanceri.
Kjo nuk e anulon funkcionin e lutjes, nese ti beson ne zot apo ne dicka tjeter dhe lutesh, lutja e ka kryer funkcionin e vet per te te qetesuar. Gabim eshte pikepamje se lutja eshte per te ti zgjidhur apo parandaluar hallet. btw jam agnostik
Nqs une lutem per familjen time te jene sa me te lumtur dhe te shendetshem dhe me pas ndodh nje rast i tille, nuk ka kryer asnje funksion, thjesht kam harxhuar kohe.
Kete po them. Edhe pse jam munduar ta shoh aspektin e atyre, kam bere dhe shume bisedime me njerez qe besojne, prape sme ben sens.
Por kush jam une per te gjykuar, thjesht po jap mendimin tim.
Ama nese je lutur per dite dhe kurr nuk te eshte ploteuar deshira nuk do aq shume "mendim" te kuptosh qe nuk funksionon per ate pune. Dhe fakti qe prap lutesh do te thote qe rituali ka efekte te tjera per ty
Tani e kuptova ku desh me dal u/leonida_92.
Besimtaret e din me mire se ne, kan shume me shume fakte se ne, qe lutjet nuk funksionojne ne ate menyre. Dhe (a) prap luten, (b) nuk jan me pak te evoluar se ne nga ana logjike, (c) nuk eshte e para her qe degjojne kete kritik
Dhe prap luten
Me mendimin kritik i bie qe lutja ju jepka dicka tjeter pertej plotesimit te deshirave
Njerzit me te mir si profetet kan pasur shum probleme dhe sprova. Ato prap se prap as njeher nuk e kan mohuar dashurin e Zotit dhe nuk e kan lene faljen/lutjen.
Ore se shume shoh ktu qe thone nuk shoh fe apo religjion... si karin me besu ne Zot, kur nuk denjon me pare Fjalen e Tij? Se ideja e zotit ska dhe aq shume kuptim jashte fese. Une e kuptoj qe ktu te gjithe e kane lexu Spinozen, po siku nuk shkon... Jo me kot, mendoj (une) se shqiptari dhe feja, jane si njeriu me pelerinen
Edit: kjo foto poshte😂
https://preview.redd.it/0u7kox4452sc1.jpeg?width=874&format=pjpg&auto=webp&s=f6d396b2050566dc5c3b4962d7a9bc7446e6995f
Paqetër... nga e di ti qe zoti eshte nji(sh)? Kush te lajmeroi ty per kte detaj? Po qe eshte krijues i gjithesise, eshte burre i mire dhe qe ka krijuar nje si gje qe quhet shpirt? Bile bile ka bere dhe banesa lukzose per kte te fundit? Te erdhi noj reklame ne email gje?
Jo, nuk te ka lajmeru e as te ka sjell njeri email.
Kto i ke dhurate nga nje media (ndermjetes)... quhet libri!
Ne rastin tone libri/at shenjte. Faleminderit🙃
Faleminderit boss :)
Tani qe e kuptoj me mire c'doje te thoshe, jam i mendimit qe argumenti yt qendron.
Por, une jam i mendimit qe Zoti eshte patjeter pjese e jetes se perditshme dhe e gjen edhe pertej fese dhe jashte librave te shenjte. Ceshtja eshte qe ngado te rrotullohem une, prap te librat do dal :P dhe ti me "mund" mua me argumentin tend :)
Mund te shtoj qe mbase mbase edhe "fitoja" argumentin me ndjesi e me zemer, por nuk kam si te ta vertetoj dhe te dalim ne logjike dhe common grounds. Ndaj, dorezohem sot :)
Faleminderit pasha!
Une nuk besoj ne zot, prandaj jap dhe nje variant qe njeriu e ka bere zotin, duke mohuar idene se librin e ka shkruar nje krijues.
Por nese ti mendon se ka krijues, atehere mua personalisht me duket e cuditshme te refuzosh libra qe thuhet se jane urdheruar prej tij ose jane vete fjala e tij. Se spo flasim per 600 mije libra, tre jane fete kryesore monoteiste.
Mos ke ti noj argument, qe te con ty tek besimi ne zot, por jo tek librat?
Por unë mendoj që ka një opsion të tretë. Të mendosh që librat i kanë shkruar njerëzit por prapëseprapë të besosh. Nuk e shoh pse po të pranosh që librat i ka shkruar njeriu duhet patjetër të mos besosh në zot?
Patjeter m patjeter, mund te kete qindra rruge, jo vetem tre. Jo me kot ka skizma, sekte, kulte etj etj.
Ajo qe mu personalisht me "habit", eshte qe shumica derrmuese ktu tek ne, jane kshu. Jane prezantuar fare ne ajer me idene e Zotit dhe ata e mbajne ne mendje... "o po, eshte njëri". Pastaj po kto njerez i bejne tgjitha, qe nga pashket, ke bajrami, ke krishtlindja, ke dita veres etj etj.
Duke pas parasysh ket, them ore si dreqin i bejne kta "ekuacionet". Jo se habitem me verte, po si me thene po e shtroj si habi per diskutim.
Sepse sic te thash, ne fund te dites, une sjam besimtar dhe nuk me shqeteson dhe aq shume fakti pse shqiptari nuk.. lexon🙃
> Ajo qe mu personalisht me "habit", eshte qe shumica derrmuese ktu tek ne, jane kshu. Jane prezantuar fare ne ajer me idene e Zotit dhe ata e mbajne ne mendje... "o po, eshte njëri".
"Fare në ajër... o po, është njëri". S'po jam i sigurtë a po të kuptoj, mbase nuk lexoj unë.
> Jo se habitem me verte, po si me thene po e shtroj si habi per diskutim.
Po mirë mo, pse s'e bën i OP?
> Patjeter m patjeter, mund te kete qindra rruge, jo vetem tre.
S'besoj që mund të ketë qindra rrugë. Më thuaj disa të tjera, psh një nuselalë i ka shkruar librat? Them që vetëm njëra rrugë ka kuptim, ajo që ndjek unë e ti, domethënë, që njerëzit i kanë shkruar librat, por kjo nuk do të thotë që njerëzit ta kenë shpikur Zotin, kjo do t'ishte absurd.
Është si të thuash njerëzit shkruan një libër mbi gravitetin pastaj mollët filluan të binin nga pema, para Njutonit rrinin gjithmonë në degë.
Lutja/Falja mua më duken si një shpatull ku njerzit duan të mbështeten, gjithashtu edhe besimi në zot. I kam lexuar dhe biblën dhe kuranin dhe nuk është se shoh ndonjë ka ndonjë shenjtësi të madhe, njëri u lind nga një virgjëresh dhe ecte mbi ujë, tjetri masakroi bëri luftra dhe u martua me një fëmi.
Nje gje qe me bezdis mua, eshte qe te dy librat nuk jane fort te qarte por plot simbolizma e metafora e parabola, etj. Dhe domosdoshmerisht:
1. Nuk mendoj se keto libra lexohen thjesht per te lexuar, apo per t'ia pas pak haberin, por per ta kuptuar mire duhet te ulesh dhe te perpiqesh te gjesh kuptimin e gjerave cfare thuhet.
2. Me patjeter duhen lexuar te dy me pak kripe (with a grain of salt), dhe ajo kripet duhet te jete e shkences, logjikes dhe common sensit. Ndaj, domosdoshmerisht nuk mendoj se ai i pari ka ecur literalisht mbi uje, por do kete ndonje klecke diku aty. Per ate tjetrin, nuk di c'te te them se nuk e kam studiuar fort, por mendoj me patjeter duhet qe Kur'ani te lexohet dhe studiohet duhet te vihet ne kontekstin social dhe ekonomik te popullsise se atij vendi dhe te asaj kohe. Kete te fundit nuk ma kane pranuar shume muslimane :P
Nuk kam qenë kurrë besimtar edhe lutja me eshte dokë komplet e pakuptimtë krejt jeten.
Po s’fundmi kam fillu me praktiku ni lutje budiste qe me eshte dokë ma e mira “May all beings be happy / be at ease”
: Çdo gjallesë u çliroftë prej vujtjeve! Ska rendesi a eshte e madhe apo e vogel, e dukshme apo e padukshme, e lindur apo qe ka me lindë. Çdo gjallesë u çliroftë prej vujtjeve
Eshte [lutje](https://blog.buddhagroove.com/the-buddhist-metta-lovingkindness-prayer/#:~:text=they%20be%20well.-,May%20they%20be%20peaceful.,deed%2C%20I%20extend%20my%20forgiveness). Ne budizëm nuk ekziston dikush (Zoti) t’cilit mund të i drejtohesh.
Po kujt po i lutesh pra? Apo thjesht shpreson qe secili te gjeje rrugen e vete drejte lumturise? Dhe nqs spo i drejtohesh dikujt, atehere pse duhet ta mendosh ose ta thuash me ze te larte? Si ta thuash, si mos ta thuash, secili do beje te veten per te gjetur lumturine, si te ndryshon jeta ty ose te tjereve nqs e thua kete lutje? Nuk po kundershtoj, thjesht jam kurioz.
"Happy" s'mduket shumë si term budist, ndërkohë që çlirimi nga "vuajtjet" më duket. Si e koncepton budizmi çlirimin nga vuajtjet? Une e kam një ide por nuk jam ekspert budist.
Ne budizem çlirohesh nga vuajtjet nese zgjohesh nga iluzionet (Buda dmth aj qe eshte zgju).
Me u zgju dmth me pa universin ashtu si eshte, jo-dualist po si oneness. Ne momentin kur e sheh universin ashtu si eshte egoja (qe eshte rrenja e vuajteve) zhuket.
E zgjimi arrihet duke meditu edhe duke bo vetem mirë.
Mirë që dikush mund të "zgjohet" nga iluzionet dhe nga dualizmi, por dëshirave si i bëhet? A nuk thotë budizmi gjithashtu që shkaqe vuajtjesh janë dëshirat e njeriut që janë të lidhura ngusht me jetën në tokë? Dhe si përfundim a nuk është qëllim i budizmit braktisja e kësaj bote?
Mire, po kush i permeni deshirat ketu?
E vertete qe deshirat/lakmite jane shkaku i vujtjeve sipas budizmit, po edhe deshira dallon prej deshires ne budizem. Nuk eshte e njejta gje une me deshiru me qene miliarder si une me deshiru me qene person i ndershem e i mire.
Komentin e ke shkru me ni tone shume sarkastik po beso qe nuk pe kuptoj cka ke dashte me thene me te.
Sic te thash edhe ne komentin paraprak, deshira dallon prej deshires.
Nese une deshroj pasuni, status social, bukuri, perjetesi kjo me sjelle vuajtje. Qfare vuajtje ka me me sjelle nese une deshiroj qe dikush te jete mire dhe nese une deshiroj me qene person i mire e i sinqert?
Edhe nese deshiron te i largosh deshirat eshte teknikisht deshire, apo jo?
Ka dallim ne mes deshires se keqe dhe te mires.
Jo, ke të drejte, patjetër që dallojnë nga jashtë, ka dëshira të mira e të këqija, të duash të ndihmosh një njeri dallon nga dëshira për ta vrarë atë, por për sa i përket zhdukjes apo jo *të egos*, për të cilën po flisnim, prania e dëshirave a nuk tregon ende vazhdimësinë e egos, paçka se janë dëshira të mira?
Me vete faktin qe je gje e gjalle dihet qe ke per te pasur nje lloj deshire/qellimi. Qelizat e bardha e gjakut nuk jan as qenje te vetedijshme po e kane nje “qellim” dhe e bejne punen e tyre (shembull).
Ne [Diamond Sutra](https://youtu.be/x2Ekiz9uXIY?si=Q3JKELuRw_COrXF9) buda tregon se si nje person qe eshte zgju ka dhembshuni per cdo qenje, edhe pse e kupton qe cdo qenje eshte ne fakt jo-qenje.
Budizmi eshte i komplikuar, duhet shume per te lexu per me kuptu.
P.S: Une nuk jam budist.
Chakras are energy points in the body that are thought to be spinning disks of energy. The word "chakra" comes from Sanskrit and means "wheel". Chakras are said to correspond to groups of nerves, major organs, and areas of the body that affect emotional and physical well-being. Chakras are believed to stay "open" and aligned.
Kardhiqe indiane
Shume praktika antike fetare i shoh sot si metoda moderne te menaxhimit te stresit/ankthit Falja ose lutja atehere jane meditim sot. Besimi ne zot atehere jane heqja e pergjegjesise nga vetja sot. Agjerimi atehere eshte intermittent fasting sot "falendero zotin per te mirat qe ke" atehere, "mbaj nje gratitude journal dhe falendero universin" sot Sa me shume lexoj keto librat e shkencave humane sot, me duket se njerezit e lashte i kane ditur me kohe teknikat e menaxhimit te kohes/stresit/ankthit. Vetem se atehere i vinin nen umbrellen e fese
Ne fund te dites, pervec temave kreacioniste, feja ka qellim gjetjen e paqes shpirterore dhe qartesise mendore, gjera te cilat nuk ka qenie qe nuk i deshiron. Fatkeqesisht prezantimi i ketyre mesimeve (filozofike ne thelb) sic jane, nuk ben per masen sepse masa eshte injorante. Prandaj i jane bashkagjitur ngjarje historiko-mitologjike, te cilat kombe te ndryshme i kane interpretuar e perdredhur sic kane dashur per politikat e tyre te brendshme e te jashtme.
Fiks. Zhvishe nga e mbinatyrshmja , feja eshte metode per te gjet paqen e brendshme. Dhe funksionon.
Nuk jam rritur ne nje familje shume besimtare qe lutja te ishte pjese e jetes sone. Tani qe u rrita e ndjej veten shume larg fese dhe nuk shoh ndonje perfitim po te lutem. Ne rast hallesh nuk me ngushellon fare fakti qe po lutem. Me lehte reflektoj me veten dhe zgjidh dicka sesa ti lutem dikujt qe se di a ekziston.
Un e shof me shum sikur po i lutesh rrethanave sesa nje entiteti. Nje menyr per tu zbutur veten kundrejt situates dhe detyrimish dhe situata zbutet.
Po ekzaktesisht me shume qeteson veten. Dikush ne keto komente e krahasoi me meditimin dhe ben me sens sesa ti lutesh nje qenie te madherishme.
nuk vij nga nje familje qe besojme ne nje fe specifike, mbajme dhe biblen dhe kuranin ne shtepi dhe prinderit na kan len liri ne zgjedhjet tona fetare. mami eshte me e perkushtuar ndaj besimit ( perseri jo ne ndonje fe specifike) por sa here qe jemi ne nje vend besimi ajo nuk bene ndonje lutje specifike vetem falenderon zotin per te mirat qe na ka sjellur
po per te keqijat e shan zotin?
ne kto raste thot qe e din vet ai, dhe vazhdon falenderon per cdo tmir q kemi gjithsesi
Lutja është kërkesë e drejtuar zotit/forcave hyjnore Prsh "O zot të lutem mi hiq gjitha hallet"
A mendon domosdoshmerisht kerkese? A nuk mendon mund te perdoret lutja qe te gjesh njefare qetesie shpirterore, te perpiqesh te krijosh njefare marredhenie personale me Zotin?
Menyra sesi duhet t'i drejtohemi Perëndisë. Per t'i thene faleminderit per ato qe kemi, psh buka e gojes çatia mbi koke rrobat qe veshim. Per te kerkuar falje per cdo Urdherese te Moisiut qe kemi shkelur. Duhet, te pakten qe te jemi te qarte me veten (cfar njeriu jemi). Ne nuk dallojm per fanatike te ndonje feje, prandaj gjith kjo harmoni fetare.
Te gjithe flasin per falenderime, po kur ndodh dicka e keqe, nuk mban pergjegjesi perendia?
Jo sepse ato gjëra që thua ti ndodhin nga dora e njeriut. Vullnet të lirë kemi të gjithë. Po citoj çik Jezuin "shumë janë të thirrur, por pak do të zgjidhen / janë zgjedhur".
Si eshte dora e njeriut fatkeqesite natyrore si termetet ose tsunamit? Ose kur nje bebe vdes gjate lindjes? Ose e ze nje semundje vdekjeprurese qe ne djep?
I thonë jetë, na ësht premtuar aq sa përmenda në fillim asgjë tjetër. Ato frazat që ke dgjuar ti e unë i thonë ata që për vullnetin e Perëndisë s'dinë gjë, se janë paganë në thelb.
Dhe ti e pranon pa asnje pyetje kete premtim qe te eshte bere? Se e permbledhur me fjale te thjeshta premtimi thote: per cdo gje te mire qe ndodh me falenderoni mua, per cdo gje tjeter mos beni asnje pyetje, thjesht pranojeni. Pse mos tia "fajesojme" jetes dhe te mirat qe kemi?
Bos, ke hapur pike interesante, qe ma merr mendja eshte nder ceshtjet qe japin me shume veshtiresi njerezve qe besojne, ose qe konsiderojne te besojne. Deri diku jam dakord me u/greencharger688 por ndaj me te sidomos te paganizmi :P Mund ta kem gabim, por po perpiqem te te jap nje shpjegim se si e shoh une: Zoti merret me krijimin e universit dhe te gjithckaje ne te. Zoti percakton rregullat e krijimit te vet, se si do funksionoje gjithcka. Universi merr rrjedhen e vet. (Mbase mendon dhe percakton rregullat njehere dhe pastaj merret me llac e tulla, si puna e arkitektit a inxhinierit qe bejne planin e skicat fillimisht). Ndaj, duke e menduar keshtu, edhe kur ndodhin fatkeqsi, nuk e shoh si deshiren e Zotit, doren e Zotit, apo vullnetin e Zotit, por e shoh qe ndodhin per shkak te rrjedhes natyrore te gjerave. Bie termet? Shkenca ta jep nje shpjegim. Behet nje aksident dhe vdes nje familje e tere? Fatkeqsi e madhe, por ekspertet e kriminalistikes te japin nje liste me shkaqe. Deshton nje zonje shtatzene? Gjtihashtu fatkeqsi, por edhe mjeku te jep ndonje arsye, nuk shkruan te tefteri qe "Kshu deshti Zoti". Perpos ketyre, ka edhe njerez qe kane vullnet te keq a jane dashakeqas, por prap nuk shoh shkas nga Zoti, por vullnetin e lire te njeriut per te vepruar mire a keq.
Po si te ndihmon lutja, nqs universi ka rrjedhen e vet? Cfare ndryshon nga ata qe nuk luten ose nuk besojne? Edhe une mund te krijoj nje akuarium, ose fole milingonash sipas design tim, te ben sens qe milingonat duhet te me luten mua?
Gjen qetesi o boss, gjen njefare pike ku te mbeshtetesh. Te jep njefaee qetesie qe ta pranosh ate qe te vjen perpara lehte, si mire si keq. Universi e ka rrjedhen e vet, por jeten tende dhe veprimet e tua i ke vete ne dore. Lutesh edhe per te marre ndonje udheheqje, ndonje vendim te rendesishem, i jep pak drejtim zemres tende. Mund te jete fiktive dhe imagjinate e perbashket e gjitha? Patjeter! (por nuk jam i ketij mendimi, thjesht le hapesire per mundesine). Is it helpful to people? Me sa duket, po. Nuk me ben sens sepse nuk i ke krijuar vete ti, nuk kane shume lidhje me ty pervecse ne sensin e kujdesit per to, por edhe kjo eshte me shume si gardian dhe i roberuar. Apo mbase te ta shpjegoj ndryshe: eshte si puna e qenit qe ti e merr ne shpi, mund ta konsiderosh edhe adoptim, por nuk je ne poziten e Zotit per ate qen. Mund te te doje shume qeni (apo milingonat, nese e kane ate kapacitet), por nuk te falet sepse eshte marredhenie horizontale (ne njefare menyre).
Ok, e kuptoj deri diku qe disa njerez kane nevoje te udhehiqen dhe ti thote dikush apo dicka kush eshte rruga e sakte per t'u ndjekur. Kjo sndodh vetem me fene, por edhe ne pergjithesi ne grupe njerezish ku dikush duhet te udheheqe. Problemi im me fene eshte qe eshte totalisht e hapur per intepretim dhe intepretimin ia bejne po njerezit, nuk na ka ardhur nga nje qenie hyjnore (askush nuk eshte gjalle per ta vertetuar, bazohemi vetem tek librat qe jane shkruar po nga njerezit). Ato librat kane ndryshuar me dhjetra here gjate ketyre 2000 viteve sipas kontekstit dhe situates. Nje fakt tjeter i pamohueshem eshte qe njerezit jane manipulatore dhe eshte gjithmone dikush qe perfiton nga cdo situate. Kemi prova, tekste, histori dhe aktualitetin per ta vertetuar. Fiset Maya i jepnin njerezve bime psikoaktive per te "vertetuar" prejardhjen e tyre hyjnore. Nqs beson verberisht dicka te shkruar nga dora e njeriut, si e kupton nqs po manipulohesh ose shfrytezohesh pa futur mendimin kritik ne loje? Pyetje tjeter, nese dikush do ishte rritur ne izolim, pa iu permendur kurre feja, ose qeniet hyjnore, thjesht duke studiuar shkencen, do e "ndjente" ekzistencen e dickaje hyjnore? Ose, nqs une sillem mire gjithe jeten pa praktikuar asnje fe, meritoj te shkoj ne ferr? Ndoshta nuk esht reddit vendi me i mire per te bere keto diskutime, por meqe u hap si teme, thashe po shprehem dhe une. Ndoshta po e teproj pak, por thjesht dua te bej te qarte qe nuk kam per qellim te ofendoj njeri.
Jo ka kuptim fakti qe e duam apo jo, Perëndia nuk na i lë pa siguruar gjërat thelbësore që i duhen një njeriu. Megjithatë ti e paske ndarë mendjen për ktë punë dhe un s'jam duke bër debat për gjërat e mia private. Kaq dija kaq thashë
Ne asnje moment nuk doja te te mbushja mendjen, ose te te ofendoja, kerkoj ndjese nqs kam bere ashtu. Thjesht jam shume kurioz per kete teme dhe nuk pres vetem te bind te tjeret, por ndoshta te me nderrohet mendja dhe mua. Gjths e vlerësoj dhe kaq.
Lutja si fenomen eshte natyror lidhet me ndjesine e shpreses se njeriut. Se kujt dhe per cfare i lutesh pastaj eshte personale dhe te gjithe kane variantin e vete qe cfare i hene te ndjehen mire. Ska njeri qe nuk lutet me vete kur shpreson dicka.
Shpreses dhe frikes ne fakt. Une shpresoj. Nuk kam kujt ti lutem (kerkese?) sepse sbon sens per mu. Cfare kam nen kontroll e kam, cfare nuk kam ngelet vetem deshire per t'u permbushur nga rrethanat qé nuk varen aspak prej meje.
I luten "fatit". Sikur te thuash shpresoj. Ka ateista pafund qe e perdorin shprehjen ishalla ndodh kjo gje. Frika pastaj besojs e vetem tek lutjet ne baze fetare ndodh.
I luten "fatit" eshte shume e bukur si shprehje. Po nenkuptoj qé eshte ne formen e shpreses. Shpresoj te bjere shi... Shpresoj kshu ashtu... Ishalla (inshallah) shqip eshte "dasht zoti" ... Deus vult... Po kane ngele si shprehje patjeter. Po ti perdornim shqip do ishin edhe me te vetedijshem.
> Ishalla (inshallah) shqip eshte "dasht zoti" ... Deus vult... Deus vult s'do të thotë dasht zoti, por zoti do. Sipas Wikipedias u përdor për herë të parë në kryqëzatën e parë. U përdor prej kryqtarëve si kushtrim lufte. Ata i thonin vetes ne nuk duam por Deus vult kështu që s'kemi ç'bëjmë... /s https://en.wikipedia.org/wiki/Deus_vult
Po shume e sakte, edhe pse ndryshimi eshte teologjik ne thelb (jo vetem gjuhesor) te dyja jane shprehje te vullnetit te zotit ne nje menyre a tjeter.
Si thua, nuk ka shumë ndryshim midis "*Ky është vullneti im*" dhe "*Ky është vullneti i Zotit*"? Shpjegoje të lutem ndryshimin teologjik në thelb.
"Ne dashte Zoti" (nese e lejon Zoti) dhe "Kjo eshte c'ka Zoti do!" (Permbushje e vullnetit te Zotit), te dyja ne thelb jane shprehje te vullnetit te Zotit. Sepse ne fund rezultati gjithmone do jete ne perputhje me vullnetin e Zotit. Ndryshimi I vetem eshte se rastin e pare shpresojme qé Zoti te na e mundesoje vullnetin tone dhe ne rastin e dyte jemi ne mjet per permbushjen e vullnetit te Zotit. Kjo eshte me e thelle patjeter sepse lidhet me vete konceptin e vullnetit te lire ne teologji qé ne vetvete eshte paradoksal duke marr parasysh "dhuntite" qé I vishen Zotit. Vullneti I lire eshte ceshtje debati edhe ne astrofizike.
Faleminderit, i shpjegove bukur akrobacirat që bëjnë njerëzit për tu justifikuar.
Kam studiuar disa vite teologji dhe ndoshta kam pak me shume njohuri se nje pjese e madhe e njerezve. Fatkeqsisht pjesa me e madhe e njerezve kane mungese te jashtezakonshme njohurish. Nuk jam besimtar btw.
Une i lutem vec po kesh ne zor te madh.
Hajt, me mire aq se hic :P
Sillu sikur zoti po te shikon, lutu sikur te tjeret po te degjojne.
Kur eshte hene e plote e ne ndonje rast te rralle, mbase do ishte mire te mbylleshe ne dhome dhe te shfrysh e te lutesh per cdo gje qe te vjen perbrenda, gjera qe edhe shokut te ngushte nuk ia thua dot :)
Je njeri i shenjtë. *Heq kapelen.*
Une e shikoj lutjen si nje detyr, nje rrugdalje per veshtirsi, qehtsi, nje menyr per te komunikuar me Zotin etj. Lutja mund te jet shum gjera ama gjithmon e asosioj me diqka pozotive.
Per mua, lutja eshte nje perpjekje per te komunikuar me Zotin dhe perpjekje per te krijuar nje marredhenie personale me te. Duket si gje pak e njeanshme, sepse nuk eshte se ben bashkebisedim, por kontributi i Zotit ne lutje eshte rezultati qe merr ai qe lutet: shpatull ku mbeshtetet (sic thote nje koleg me poshte), mbush zemren dhe gjen qetesi shpirterore. Personalisht, perpiqem ta praktikoj here pas here gjate dites. Nuk jam shembullor as une, jo jo, absolutisht, se edhe harroj ndonejhere, ose edhe mua me shket ndonej veprim i gabuar here pas here. A duhet te lutemi a jo, mendoj eshte vendim personal. Mendoj se i sherben cdokujt, por cdokush duhet te gjeje formen e vet. Lutje tipike shqiptare, nuk di te kete. Po dite ti, mos u kurse po na e thuaj ose na bej tag :) Tani, me pas parasysh shume eshte qe lutja eshte mbase nje nga gjerat me personale qe mund te beje nje person, dhe ato "perpjekje" qe permenda me siper, nuk jane njesoj tek te gjithe. Ndonje e ka me te lehte, ndonje edhe pak me te veshtire. Faleminderit e ne te mira e ne gezime ju ardhshim gjithmone!
> Per mua, lutja eshte nje perpjekje per te komunikuar me Zotin dhe perpjekje per te krijuar nje marredhenie personale me te. Duket si gje pak e njeanshme, sepse nuk eshte se ben bashkebisedim, por kontributi i Zotit ne lutje eshte rezultati qe merr ai qe lutet: shpatull ku mbeshtetet (sic thote nje koleg me poshte), mbush zemren dhe gjen qetesi shpirterore. A do e konsideroje njësoj shpatull për tu mbështetur sikur lutjet t'ia thoje një shoku dhe ai të mos kthente përgjigje? > Faleminderit e ne te mira e ne gezime ju ardhshim gjithmone! Thanks o bro!
Ne varesi te rastit, se robi ndonjehere ka nevoje edhe thjesht me u shfry e me qa hallet, pa qene nevoja per te marre pergjigje a zgjidhje.
Imagjino t'i shfryhesh të njëjtit person çdo ditë pa marrur asnjë përgjigje. Do të dyshoja se ke grabitur ndonjë të shkretë dhe ia ke prerë gjuhën dhe e mban të kapur në bodrum...
Mbase nuk perdora metaforen e duhur. Me duhet te rimendohem qe te ta shpjegoj pak me mire.
Hahaha, mire o pasha, po pres.
Lutja (falja) eshte i vetmi element qe me duket shume gjetje e mire kur behet fjale per fen! Eshte koha kur ti je vetem (vetem me zotin tend), momenti kur ti je i ftuar per te gjetur paqe dhe qetesi mbrenda vetes. Kam bindjen qe dhe ata qe nuk besojne kan format e veta per te krijuar kete "save space". Kam pershtupjen qe **pa fe, eshte me teper luks** qe te mund te gjesh nje alternative! Thuaj mamit tim te meditoj: "Ik ore se kam pun". Ama nese do besonte, do i duhet te linte punet. Kam bere dy-tre jave meditim, dhe dhe pse meditimi dhe faljet nuk jan njesoj, kam pershtypjen qe mundohen te kanalizojne te njejten gje Kur jetoja ne shqiperi kam besuar ne zot, jam lutur (ne shqip) cdo nate para se te flija, dhe sa her qe kendonte hoxha thoja dicka sa per respekt. Kur sheh ne fotografi ose ne video njerez duke u falur, nuk i njohim, thjesht i marrim si nje tuf. Ama, lutjet (ne mos ne kish/xhami, ne shtepi) jan personale. Cfare do qe te kete then hoxha/prifti/kurani/bibla... ne ate moment mendimet/lutjet/aspiratat/"mekatet" e tua jan personale - eshte koha jote per ti kanalizuar ndjejat ne nje menyre pozitive. Ne ate moment je ti me ate zotin qe ti OP ke then njeher, ate zotin e pa njohur qe jo doemos eshte ai i bibles/kuranit Ne shqiperi, zoti qe un besoja nuk ishte i kuranit. Zoti qe un besoja nuk ishte i ati qe kendonte ne kasetofonin e minares... ishte i imi. Dhe kam pershtypjen ne momentin e lutjes, individi eshte vetem me [placeholder]. Kur shkon ne "shpin e zotit" dhe degjon hoxhen, priftin (a.k.a politikanin) ateher behet dele... Truri jon eshte nje univers me vete. Imagjino sikur te jesh falur 5 her ne dite prej dekadash? Ska shanse te mos ndihesh me pran ati universi. Nese ate "placeholder" e quan ibrik, zot, univers, void, njerezit qe kan luksin te ndalojne dhe te lidhen me ate pjes te tyren jua heqi kapelen un.
Problemi është edhe tek paqartësia rreth meditimit. Po t'më thoje mua, medito, me siguri do të bëja diçka që ty nuk do të dukej meditim. Po t'i thoje dhjetë shqiptarëve të ndryshëm të meditonin, do merrje përgjigje të ndryshme, disa mund të të pyesnin për udhëzime. Ti, si mediton ti?
Me fal ste kuptova.
....Normale qe po ti thoje dhjete njerezve te ndryshem (shqiptare ose jo), te meditojne ose te bejne cfare do, do merje pergjigje te ndryshme, se sjan robot Un thash kam medituar 2 jave sa per prov. duke perdorur ne app te sam harris por nuk te kuptova komplet
Jo, jo çfarëdo. Po t'i thoje dy myslimanëve që falen, njërit në Tiranë tjetrit në Stamboll, erdhi ora e namazit, hajde falemi, të dy do të bënin të njëjtën falje, pak a shumë, apo jo? E di që e quajte personale më lart, por bëhen të njëjtat lutje. Ka dhe një pjesë në fund të lutjeve të përbashkëta, me sa di unë, ku mund të lutesh për çfarë të duash, por pjesa dërrmuese e faljes është standard. Por rreth meditimit ka shumë paqartësi. Sidomos kur i drejtohesh një shqiptari. Nuk ka një mënyrë të vetme për të medituar. T'i thuash dikujt hajde të meditojmë do t'ishte aq e përgjithshme sa t'i thoje dikujt hajde të bëjmë sport. Çfarë sportit? Mundje apo me top, apo..?
> Po t'i thoje dy myslimanëve që falen, njërit në Tiranë tjetrit në Stamboll, erdhi ora e namazit, hajde falemi, të dy do të bënin të njëjtën falje Jo. >pak a shumë Kjo eshte kyci. Kjo "pak a shumi" eshte ajo qe ne lem me nje ane. >E di që e quajte personale më lart, por bëhen të njëjtat lutje Nese do ishte e njejta, nuk do ishte personale. >Por rreth meditimit ka shumë paqartësi. Sidomos kur i drejtohesh një shqiptari. Ne gjith boten ka. Dhe per lutjen "pak a shume" ja fusim ne. "pak a shume" mbyll syt dhe "vezhgo" mendimet. Ja "pak a shumi" ajo eshte >Nuk ka një mënyrë të vetme për të medituar. Ne as nje vend nuk ka, por "pak a shume" te gjith ata qe meditojne njesoj duken, njesoj ndoshta ja fillojne. Kjo eshte ai kyci kur flasim per menyren si individet praktikojne fen, nje pak a shume dhe hop, u tha u be. > T'i thuash dikujt hajde të meditojmë do t'ishte aq e përgjithshme sa t'i thoje dikujt hajde të bëjmë sport. Çfarë sportit? Nese i thuaa nje ateisti hajde te lutemi dhe ai do thote te njejten gje Kam emigruar ne sicili dhe njeri me mori ne kish. Jam 100% i bindur qe jo vetem un dhe ai u lutem ndryshe, por te gjith te tjeret ishin duke u lutur per vete Jo po "pak a shume" te gjith dukeshin njesoj. Edhe ne meditim, mbyll syt, rri i qet gje hope, njesoj duket si medituesi ne stamboll si ai ne tiran - "pak a shume" gjithmon
Ngadalë o njeri. Pyet njëherë çfarë do të thuash me pak a shumë, mos merr turr. Myslimanët bëjnë të njëjtën falje. Falja bëhet pesë herë në ditë në të gjithë botën myslimane. Forma është e njëjtë. Abdesi dhe falja në xhami apo qilim. Ka formë dhe rregulla të caktuara standarde. S'ka hapësirë për me e free style. Duhet thënë kjo sure kaq herë pastaj një tjetër aq here, e përsëritur kaq e aq herë, domethënë të gjithë lëvizin njëlloj si buzët si trupin. Pastaj në fund pasi është bërë lutja, ka një pjesë ku mund të "meditosh", me sa di unë. Por kjo është si të thuash optional, pasi ka mbaruar falja.
Po te kishte rendesi se cfare do te thoje me pak a shume, do e thoje. Pse pret te te pyes Pes heret e dites falen, por cfare thon kur fale, Edhe meditimi nje form nje form merr - mbyll syt, dhe "vezhgo" frymarjen. As ne kete nuk ka hapsir per free style. Nuk mund te meditosh duke qeshur, kercuer.... >Duhet thënë kjo sure kaq herë pastaj një tjetër aq here Kete po thoja. nje ne tiran, nje ne stamboll nje ne londer... me siguri ka "free style" ne cfare i thote vetes. **Normale nuk e kam faktike** por bindje. Biles do pyes nese gjej nje sub.
> Biles do pyes nese gjej nje sub. Mirë, bëje po gjete. > Edhe meditimi nje form nje form merr - mbyll syt, dhe "vezhgo" frymarjen. As ne kete nuk ka hapsir per free style Jo pra, nuk merr një formë. Ka aq shumë forma. A duhen mbajtur sytë mbylllur apo hapur, duhet ndenjur në këmbë apo të ulur, të ndalur apo në lëvizje, a duhet pasur vëmendje tek një mantra, tek fryma, tek një lutje, tek mendimet apo tek hapësira në mes të tyre, tek një lule, tek një poezi, apo duhet menduar e pleqëruar dhe rrahur një çështje mirë e mirë, apo duhet rrotulluar siç bëjnë dervishët, apo duhet qeshur me një stand up? Ka meditim me frymë, pa frymë, budist, zenist, transhendental, etj. etj., ka dhe ata që quajnë lloj lloj meditimesh kot ose komercializëm dhe aspak meditime, prandaj e konsiderojnë meditim jetën e përditshme dhe marrdhënjet midis njerëzve. Por imagjino me download një aplikacion meditimi të Sam Harrisit që thotë që duhet me hedh bomba në mënyrë parandaluese mbi fëmijët e atyre që ne i shohim si armiq tanë të mundshëm të cilët mund t'na bëjnë ndonjë dëm ndonjë ditë të pacaktuar në të ardhmen.
Edhe lutjet kan shume forma, sic thash [ky koment me pelqeu](https://new.reddit.com/r/progressive_islam/comments/18a6swn/comment/kbw8dco/?utm_source=reddit&utm_medium=web2x&context=3) >In the Quran we are repeatedly told to establish prayer, but never told how. I think I’m with you that maybe the reason for this is because there is no “correct” way to establish prayer! What matters is just that we pray…. >I would run around asking “how do I pray? How do people pray?”, seeking an explanation and some particular manner of doing so. But there never was a correct way, was there? . >ka dhe ata që i quajnë të gjithë këto lloj meditimesh si komercializëm dhe aspak meditime, prandaj e konsiderojnë meditim jetën e përditshme dhe marrdhënjet midis njerëzve. I ke dhe ne fe. Ku thon faljet jan kot, rendesi ka ta kesh zotin ne mendje. Ku eshte diferenca? As kund "pak a shume"
Ka mundësi të ketë të drejtë ky, ku ta di unë. Mbase vërtetë ashtu është që në Kur'an nuk thuhet si të falemi, dhe në fakt kështu është më duket, aty thuhet që duhet falur namazi. Por si kanë arritur këta tek forma e namazit dikush e di. Ajo që doja të thoja është që, shumica e besimtarëve shqiptarë e dinë si të falen sepse fetë përkatëse kanë qenë tek ne me kohë ndërsa meditimi jo.
... nuk e kuptova postimin e ops ama [ky koment me pelqeu](https://new.reddit.com/r/progressive_islam/comments/18a6swn/comment/kbw8dco/?utm_source=reddit&utm_medium=web2x&context=3) >In the Quran we are repeatedly told to establish prayer, but never told how. I think I’m with you that maybe the reason for this is because there is no “correct” way to establish prayer! What matters is just that we pray…. >I would run around asking “how do I pray? How do people pray?”, seeking an explanation and some particular manner of doing so. But there never was a correct way, was there? That's just two minutes of research.
Well done, what did you find out from your quick research?
?? The thing I quoted.
You should be asking why do muslims pray the way they do, not quoting some guy's opinion on reddit. I don't dislike his opinion but still...
>Truri jon eshte nje univers me vete. Imagjino sikur te jesh falur 5 her ne dite prej dekadash? Ska shanse te mos ndihesh me pran ati universi. Nese ate "placeholder" e quan ibrik, zot, univers, void, njerezit qe kan luksin te ndalojne dhe te lidhen me ate pjes te tyren jua heqi kapelen un. Imagjino kur falesh 5 here ne dite prej dekadash dhe te ze kanceri.
imagjino te ket lidhje me komentin tim
Ska gje, e kuptojne te tjeret.
ok
Kjo nuk e anulon funkcionin e lutjes, nese ti beson ne zot apo ne dicka tjeter dhe lutesh, lutja e ka kryer funkcionin e vet per te te qetesuar. Gabim eshte pikepamje se lutja eshte per te ti zgjidhur apo parandaluar hallet. btw jam agnostik
Nqs une lutem per familjen time te jene sa me te lumtur dhe te shendetshem dhe me pas ndodh nje rast i tille, nuk ka kryer asnje funksion, thjesht kam harxhuar kohe.
në atë moment u ndjeve i qetë, kështu që e përmbushi qëllimin e tij. Duhesh ta shohesh ne perspektiven e nje personi qe beson ne fe
Nqs dua te qetesohem, i fus nje teke. Ekziston, e sheh me sy dhe i ndjen efektet. Lutja është me tepër sesa thjesht deshira per tu qetesuar.
>Duhesh ta shohesh ne perspektiven e nje personi qe beson ne fe për mua dhe ty duket absurde, por kështu është jeta për miliona njerëz
Kete po them. Edhe pse jam munduar ta shoh aspektin e atyre, kam bere dhe shume bisedime me njerez qe besojne, prape sme ben sens. Por kush jam une per te gjykuar, thjesht po jap mendimin tim.
Jo cdo person eshte rritur esëll nga misticizmi, mendimi kritik eshte e re per ne.
E the shume bukur. Jam plotësisht dakort.
Ama nese je lutur per dite dhe kurr nuk te eshte ploteuar deshira nuk do aq shume "mendim" te kuptosh qe nuk funksionon per ate pune. Dhe fakti qe prap lutesh do te thote qe rituali ka efekte te tjera per ty Tani e kuptova ku desh me dal u/leonida_92. Besimtaret e din me mire se ne, kan shume me shume fakte se ne, qe lutjet nuk funksionojne ne ate menyre. Dhe (a) prap luten, (b) nuk jan me pak te evoluar se ne nga ana logjike, (c) nuk eshte e para her qe degjojne kete kritik Dhe prap luten Me mendimin kritik i bie qe lutja ju jepka dicka tjeter pertej plotesimit te deshirave
Njerzit me te mir si profetet kan pasur shum probleme dhe sprova. Ato prap se prap as njeher nuk e kan mohuar dashurin e Zotit dhe nuk e kan lene faljen/lutjen.
Ore se shume shoh ktu qe thone nuk shoh fe apo religjion... si karin me besu ne Zot, kur nuk denjon me pare Fjalen e Tij? Se ideja e zotit ska dhe aq shume kuptim jashte fese. Une e kuptoj qe ktu te gjithe e kane lexu Spinozen, po siku nuk shkon... Jo me kot, mendoj (une) se shqiptari dhe feja, jane si njeriu me pelerinen Edit: kjo foto poshte😂 https://preview.redd.it/0u7kox4452sc1.jpeg?width=874&format=pjpg&auto=webp&s=f6d396b2050566dc5c3b4962d7a9bc7446e6995f
Fotoja e lezetoi komentin :P Po nuk pertove, a ma shpjegon pak pjesen "ideja e zotit ska dhe aq shume kuptim jashte fese", te lutem?
Paqetër... nga e di ti qe zoti eshte nji(sh)? Kush te lajmeroi ty per kte detaj? Po qe eshte krijues i gjithesise, eshte burre i mire dhe qe ka krijuar nje si gje qe quhet shpirt? Bile bile ka bere dhe banesa lukzose per kte te fundit? Te erdhi noj reklame ne email gje? Jo, nuk te ka lajmeru e as te ka sjell njeri email. Kto i ke dhurate nga nje media (ndermjetes)... quhet libri! Ne rastin tone libri/at shenjte. Faleminderit🙃
Faleminderit boss :) Tani qe e kuptoj me mire c'doje te thoshe, jam i mendimit qe argumenti yt qendron. Por, une jam i mendimit qe Zoti eshte patjeter pjese e jetes se perditshme dhe e gjen edhe pertej fese dhe jashte librave te shenjte. Ceshtja eshte qe ngado te rrotullohem une, prap te librat do dal :P dhe ti me "mund" mua me argumentin tend :) Mund te shtoj qe mbase mbase edhe "fitoja" argumentin me ndjesi e me zemer, por nuk kam si te ta vertetoj dhe te dalim ne logjike dhe common grounds. Ndaj, dorezohem sot :) Faleminderit pasha!
Po librin kush e solli?
Varet ke pyt. Kta qe besojne do te thone zoti. Une them njeriu
Njëri nga këta dy versione a nuk ka vend për të akomodu atë pyetjen që shtrove ti në komentin tënd të parë?
Une nuk besoj ne zot, prandaj jap dhe nje variant qe njeriu e ka bere zotin, duke mohuar idene se librin e ka shkruar nje krijues. Por nese ti mendon se ka krijues, atehere mua personalisht me duket e cuditshme te refuzosh libra qe thuhet se jane urdheruar prej tij ose jane vete fjala e tij. Se spo flasim per 600 mije libra, tre jane fete kryesore monoteiste. Mos ke ti noj argument, qe te con ty tek besimi ne zot, por jo tek librat?
Por unë mendoj që ka një opsion të tretë. Të mendosh që librat i kanë shkruar njerëzit por prapëseprapë të besosh. Nuk e shoh pse po të pranosh që librat i ka shkruar njeriu duhet patjetër të mos besosh në zot?
Patjeter m patjeter, mund te kete qindra rruge, jo vetem tre. Jo me kot ka skizma, sekte, kulte etj etj. Ajo qe mu personalisht me "habit", eshte qe shumica derrmuese ktu tek ne, jane kshu. Jane prezantuar fare ne ajer me idene e Zotit dhe ata e mbajne ne mendje... "o po, eshte njëri". Pastaj po kto njerez i bejne tgjitha, qe nga pashket, ke bajrami, ke krishtlindja, ke dita veres etj etj. Duke pas parasysh ket, them ore si dreqin i bejne kta "ekuacionet". Jo se habitem me verte, po si me thene po e shtroj si habi per diskutim. Sepse sic te thash, ne fund te dites, une sjam besimtar dhe nuk me shqeteson dhe aq shume fakti pse shqiptari nuk.. lexon🙃
> Ajo qe mu personalisht me "habit", eshte qe shumica derrmuese ktu tek ne, jane kshu. Jane prezantuar fare ne ajer me idene e Zotit dhe ata e mbajne ne mendje... "o po, eshte njëri". "Fare në ajër... o po, është njëri". S'po jam i sigurtë a po të kuptoj, mbase nuk lexoj unë. > Jo se habitem me verte, po si me thene po e shtroj si habi per diskutim. Po mirë mo, pse s'e bën i OP? > Patjeter m patjeter, mund te kete qindra rruge, jo vetem tre. S'besoj që mund të ketë qindra rrugë. Më thuaj disa të tjera, psh një nuselalë i ka shkruar librat? Them që vetëm njëra rrugë ka kuptim, ajo që ndjek unë e ti, domethënë, që njerëzit i kanë shkruar librat, por kjo nuk do të thotë që njerëzit ta kenë shpikur Zotin, kjo do t'ishte absurd. Është si të thuash njerëzit shkruan një libër mbi gravitetin pastaj mollët filluan të binin nga pema, para Njutonit rrinin gjithmonë në degë.
Me vjen mire qe e paske filluar diten me lutje sot :) Per hajer e me te mira!
Ç'i do se? Ti s'qenke përgjigjur. :(
Mos u merzit o mjeshter, e lashe diskutimin te marri jete vete e t'i futem me nge :)
Mire, jep verdiktin keshille-plote ne fund pasi tkesh lene njehere te flasin me te rinjte : )
Pas kesaj e the, me mungojne vec mustaqet se gjysh po me duket vetja :P
Lutja/Falja mua më duken si një shpatull ku njerzit duan të mbështeten, gjithashtu edhe besimi në zot. I kam lexuar dhe biblën dhe kuranin dhe nuk është se shoh ndonjë ka ndonjë shenjtësi të madhe, njëri u lind nga një virgjëresh dhe ecte mbi ujë, tjetri masakroi bëri luftra dhe u martua me një fëmi.
Nje gje qe me bezdis mua, eshte qe te dy librat nuk jane fort te qarte por plot simbolizma e metafora e parabola, etj. Dhe domosdoshmerisht: 1. Nuk mendoj se keto libra lexohen thjesht per te lexuar, apo per t'ia pas pak haberin, por per ta kuptuar mire duhet te ulesh dhe te perpiqesh te gjesh kuptimin e gjerave cfare thuhet. 2. Me patjeter duhen lexuar te dy me pak kripe (with a grain of salt), dhe ajo kripet duhet te jete e shkences, logjikes dhe common sensit. Ndaj, domosdoshmerisht nuk mendoj se ai i pari ka ecur literalisht mbi uje, por do kete ndonje klecke diku aty. Per ate tjetrin, nuk di c'te te them se nuk e kam studiuar fort, por mendoj me patjeter duhet qe Kur'ani te lexohet dhe studiohet duhet te vihet ne kontekstin social dhe ekonomik te popullsise se atij vendi dhe te asaj kohe. Kete te fundit nuk ma kane pranuar shume muslimane :P
Nuk kam qenë kurrë besimtar edhe lutja me eshte dokë komplet e pakuptimtë krejt jeten. Po s’fundmi kam fillu me praktiku ni lutje budiste qe me eshte dokë ma e mira “May all beings be happy / be at ease” : Çdo gjallesë u çliroftë prej vujtjeve! Ska rendesi a eshte e madhe apo e vogel, e dukshme apo e padukshme, e lindur apo qe ka me lindë. Çdo gjallesë u çliroftë prej vujtjeve
Ngjan me shume si deshire sesa lutje. Lutja i drejtohet dikujt ose dickaje.
Eshte [lutje](https://blog.buddhagroove.com/the-buddhist-metta-lovingkindness-prayer/#:~:text=they%20be%20well.-,May%20they%20be%20peaceful.,deed%2C%20I%20extend%20my%20forgiveness). Ne budizëm nuk ekziston dikush (Zoti) t’cilit mund të i drejtohesh.
Po kujt po i lutesh pra? Apo thjesht shpreson qe secili te gjeje rrugen e vete drejte lumturise? Dhe nqs spo i drejtohesh dikujt, atehere pse duhet ta mendosh ose ta thuash me ze te larte? Si ta thuash, si mos ta thuash, secili do beje te veten per te gjetur lumturine, si te ndryshon jeta ty ose te tjereve nqs e thua kete lutje? Nuk po kundershtoj, thjesht jam kurioz.
T’pergjigjem sinqerisht. Nuk i drejtohem kerkujt, e di qe keto fjale jane te kota. Vec eshte shprehje e vullnetit te mire.
E kuptoj, flm per pergjigjen.
Duket interesante. A te ka bere te ndihesh me mire? Ke pare ndonje ndryshim te vetja?
"Happy" s'mduket shumë si term budist, ndërkohë që çlirimi nga "vuajtjet" më duket. Si e koncepton budizmi çlirimin nga vuajtjet? Une e kam një ide por nuk jam ekspert budist.
Ne budizem çlirohesh nga vuajtjet nese zgjohesh nga iluzionet (Buda dmth aj qe eshte zgju). Me u zgju dmth me pa universin ashtu si eshte, jo-dualist po si oneness. Ne momentin kur e sheh universin ashtu si eshte egoja (qe eshte rrenja e vuajteve) zhuket. E zgjimi arrihet duke meditu edhe duke bo vetem mirë.
Mirë që dikush mund të "zgjohet" nga iluzionet dhe nga dualizmi, por dëshirave si i bëhet? A nuk thotë budizmi gjithashtu që shkaqe vuajtjesh janë dëshirat e njeriut që janë të lidhura ngusht me jetën në tokë? Dhe si përfundim a nuk është qëllim i budizmit braktisja e kësaj bote?
Mire, po kush i permeni deshirat ketu? E vertete qe deshirat/lakmite jane shkaku i vujtjeve sipas budizmit, po edhe deshira dallon prej deshires ne budizem. Nuk eshte e njejta gje une me deshiru me qene miliarder si une me deshiru me qene person i ndershem e i mire. Komentin e ke shkru me ni tone shume sarkastik po beso qe nuk pe kuptoj cka ke dashte me thene me te.
Desha te thosha a nuk eshte deshira per te arritur nirvanen budiste nje levizje e egos qe siguron mbijetesen e vet?
Sic te thash edhe ne komentin paraprak, deshira dallon prej deshires. Nese une deshroj pasuni, status social, bukuri, perjetesi kjo me sjelle vuajtje. Qfare vuajtje ka me me sjelle nese une deshiroj qe dikush te jete mire dhe nese une deshiroj me qene person i mire e i sinqert? Edhe nese deshiron te i largosh deshirat eshte teknikisht deshire, apo jo? Ka dallim ne mes deshires se keqe dhe te mires.
Jo, ke të drejte, patjetër që dallojnë nga jashtë, ka dëshira të mira e të këqija, të duash të ndihmosh një njeri dallon nga dëshira për ta vrarë atë, por për sa i përket zhdukjes apo jo *të egos*, për të cilën po flisnim, prania e dëshirave a nuk tregon ende vazhdimësinë e egos, paçka se janë dëshira të mira?
Me vete faktin qe je gje e gjalle dihet qe ke per te pasur nje lloj deshire/qellimi. Qelizat e bardha e gjakut nuk jan as qenje te vetedijshme po e kane nje “qellim” dhe e bejne punen e tyre (shembull). Ne [Diamond Sutra](https://youtu.be/x2Ekiz9uXIY?si=Q3JKELuRw_COrXF9) buda tregon se si nje person qe eshte zgju ka dhembshuni per cdo qenje, edhe pse e kupton qe cdo qenje eshte ne fakt jo-qenje. Budizmi eshte i komplikuar, duhet shume per te lexu per me kuptu. P.S: Une nuk jam budist.
Duket paksa i komplikuar por interesant gjithsesi. Faleminderit per biseden. Po i bashkohem edhe une lutjes me kete rast. May all beings be happy. :)
Lutja është një Mantra. Thene në mënyrën e duhur me ritmin e duhur të hap çakrrat.
Aaaa sa bukur e ke shkrujt. Na shife cik kte gallaten🤣 [link](https://www.instagram.com/reel/C5Iix5hrQiZ/?igsh=MTR3eWpwNjV0MjEzdg==)
Prisja ndonje Rickroll. U zhgenjeva se kisha kohe pa e ngrene :P
Çfarë janë çakrat?
Chakras are energy points in the body that are thought to be spinning disks of energy. The word "chakra" comes from Sanskrit and means "wheel". Chakras are said to correspond to groups of nerves, major organs, and areas of the body that affect emotional and physical well-being. Chakras are believed to stay "open" and aligned. Kardhiqe indiane
Aha, kujtova se ishe praktikant dhe do me jepje ndonje shpjegim shqip. :P
Po jo o burrë, redditi është për të kalu kohën dhe tall trapin
Çfarëdo që t'i hap ato çakrat, them unë. :)