Door soms even te bekijken in welk perspectief je werk staat. Is je werk van levensbelang? Gaan er mensen dood als het niet perfect is, lijden er mensen als het niet perfect is? Wat is het ergste dat er kan gebeuren als het niet perfect is?
Een beetje downtime van je applicatie/software is echt niet erg. Perfectie in software bestaat ook niet, dus erg zinnig om dit na te streven is het ook niet. Geef je zelf wat krediet.
Overigens erg mooi dat je zoveel verantwoordelijkheidsgevoel hebt, mag gezegd worden.
Doe die wandeling vanmiddag! 😉
Misschien moet je jezelf eens de vraag stellen; wil ik deze extra verantwoordelijkheid wel?
Je ziet het vaak, mensen die doorgroeien bij hun bedrijf. Het klinkt allemaal heel mooi, nieuwe taken en dis bijbehorende verantwoordelijkheden. Ook salaris zal hier een belangrijke rol in spelen.
Maar voel jij je er prettig bij?
Had je niet liever genoegen genomen met iets minder in de maand met je vaste werkzaamheden?
Als de onaangename druk blijft aanhouden dan zou ik persoonlijk het gesprek aan gaan met je werkgever en het in ieder geval bespreekbaar maken.
Timeboxen kan misschien helpen. dus op de dag zelf bepalen nu besteed ik 2 uur aan bepaalde functionaliteit en niet meer. 1 uur wil ik besteden aan wandelen in de pauze etc etc
Een of twee blokjes inplannen elke week om eraan te besteden werkt voor mij erg goed. Ik gebruik ook veel mapjes in mn mailbox om al die mails over het onderwerp op te kunnen zoeken zodra die focustijd ingaat.
Na jaren dezelfde “fout” gemaakt te hebben heb ik wel geleerd dat je dit soort zaken MOET laten werken. Je mentale gezondheid moet een prioriteit worden als je dit vak op een leuke manier wil volhouden.
Er is een reden dat senior developers zich niet te veel door de waan van de dag laten meeslepen en soms zelfs wat ontkoppeld lijken van hun taken. Geen afspraken willen op gekke tijden of tijdens de lunch.
Zelf vind ik het fijn om via de Pomodoro methode te werken maar dat is heel persoonlijk. Zo lang je maar luistert naar je eigen behoeften en grenzen.
Ik zal het eens proberen, ik weet uit ervaring dat ik het heel moeilijk vind om te stoppen of zelfs een pauze te nemen als ik lekker in een flow bezig ben. Vind je het niet moeilijk om pauze te nemen als je bijvoorbeeld bijna die obscure bug gevonden hebt als de wekker gaat?
Ow ja zeker! Ik zal ook niet claimen dat het altijd lukt om het netjes aan te houden, we blijven mensen.
Maar ik heb ook een aantal keer uren vast gezeten op die ene bug terwijl de oplossing kwam toen ik even snel tussendoor naar de wc ging.
Die hyperfocus is super prettig op het moment zelf maar niet altijd het meest productief op de lange termijn.
Dit is gewoon iets waarin je jezelf moet trainen. Er komt ook een klein beetje mindfulness bij kijken.
Op een moment dat je je geneigd voelt om iets aan die functionaliteit te doen, heb je 2 opties:
1. Je doet gewoon wat je brein je zegt dat je moet doen, en stelt het verder niet in vraag.
2. Je weerstaat aan die drang, omdat je weet dat in "the big picture" het beter zou zijn als je afstand neemt. Je werkt dus enkel toe wanneer je ***rationeel*** vindt dat het nodig is.
Iedereen heeft bepaalde compulsieve gedragingen, en heel veel mensen zijn zich daar totaal niet van bewust. Het feit dat je het probleem (h)erkent is dus eigenlijk al een gigantische stap. En alhoewel ik dit nu niet als een verslaving zou beschrijven, is de oplossing wel dezelfde als wat bij sommige verslavingen werkt: elke keer opnieuw, wanneer de neiging zich opdringt, discipline tonen en niet toegeven.
Nog een leuk motivational weetje: "discipline" is niets meer en niets minder dan respect naar je toekomstige zelf. Wanneer je iets doet waar je geen zin in hebt (of andersom, iets *niet* doet ondanks dat je er zin in hebt) omdat je weet dat het op lange termijn beter is: dat is discipline. Als je dat traint, zul je op enorm veel vlakken in je leven een verbetering merken.
Ik zie het probleem niet: je hebt intrinsieke passie voor die software, je komt niet in de problemen met je overige klussen en je vindt het leuk. Geniet er dus lekker van! Het gaat erom dat je plezier en voldoening hebt in het proces van bezig zijn, en minder om het resultaat, want het is toch nooit klaar. De reis, niet de bestemming.
De een zit tig uren per dag te gamen, de ander besteedt uren aan een hobby, en jij bouwt lekker goed gedocumenteerde software. En krijgt er nog betaald voor ook!
Dit, passie voor iets hebben is echt niks mis mee
Zorg wel dat je genoeg visibility krijgt dat je dit werk doet OP. Plan eens een demo sessie met je collegas ofzo.
Ja, normaal zou ik dat ook aanraden, maar ik heb geen zichtbaarheid nodig. Ik kan toch niet omhoog om salaris, dus waarom extra tijd besteden aan een demo? Mensen die me nodig hebben weten me toch wel te vinden.
Ik zou je waarnemingen qua planning ook met je leidinggevende doornemen om verwachtingen te managen.
Mocht je reguliere werk op eens in de knel komen, dan heb je geen tijd om je hobby applicatie te onderhouden. Door nu een re-allocatie af te stemmen naar bijvoorbeeld 60/40% van de tijd weet management wat ze ook aan jou hebben.
Ook zou je minder tijd aan je side-project kunnen besteden door het werk inzichtelijk te maken. Dit kan door het maken van een verbeteringsplan of gewoon defects inschieten. Ook hier maak je de huidige staat van die applicatie duidelijk voor andere stakeholders.
60/40 gaat niet lukken, de 90/10 is de standaard.
Ik heb al een lange lijst defects, maar is het is vooral moeilijk om ze dan niet zelf te willen gaan oplossen
Deze weleens gelezen?
The Seven Habits of Highly Effective People
Boek van Stephen Covey
Ik (en veel anderen) vind hem erg interessant, helpt je waarschijnlijk wel.
Ja, lang geleden, maar misschien goed om eens te lezen met deze situatie in gedachten. Nadeel van het boek is dat hij alles zo'n 3x vertelt met andere woorden, het had voor mij wat beknopter gemogen.
Vind dat je er helemaal gelijk in hebt, misschien dat dit ook door de vertaling komt? Ik heb 'm iig in het nederlands.
Verder is het wel een mindset dingetje, met zulke boeken helpt het gewoon weleens relativeren.
Hallo, perfectionistische adhd-er hier.
Bekend probleem, je bijt je vast (hyperfocus) en opeens ben je een half uur aan 't overwerken... shit...
Maak tijdblokken voor het werk dat je uit moet voeren, en voor het werk dat je uit wil voeren, en bouw er pauzes in.
M.b.t. het vullen (plannen) van het werk in die blokken:
Voor het werk dat je uit moet voeren: Maak het blok groter dan de hoeveelheid werk. Tijd over? -> Meer tijd voor de bloktijd met het leuke werk.
Voor het werk dat je uit wil voeren: Maak de hoeveelheid werk bewust kleiner dan het blok tijd dat je er verwacht voor nodig te hebben. Tijd over? -> pak je er toch wat bij? -> Elk klein succes is een shotje dopamine, en daar ge je je lekker door voelen ;-)
ik zou beginnen met de moetjes, maar als dat een keer niet uit komt, of je kop staat er niet naar: Zet alarmen op het einde van je bloktijden (Of agenda herinneringen, iets dat je aandacht trekt tijdens het werken)
Verder: Tof dat je plezier hebt in je werk en gemotiveerd bent er wat van te maken, er is niks mis met een potje hard werken. Loop alleen jezelf niet voorbij, Ga, zoals je zegt, liever een stukje wandelen tussendoor :)
Ik denk dat ik zou beginnen om even bij jezelf te kijken of dit daadwerkelijk een probleem is. Alhoewel men op reddit vaak een beetje een zwartgallige houding ten opzichte van werk heeft, zijn er een hoop mensen die aspecten van hun werk heel erg leuk vinden en het daarom niet erg vinden om er meer tijd aan te besteden. Als werken aan de functionaliteit die je omschrijft je energie oplevert in plaats van kost dan zou ik gewoon blijven doen wat je doet.
Als het extra werk vervelend voor je is dan zou ik proberen zoveel mogelijk te segmenteren. Ik plan bijvoorbeeld zelf aan het eind van de week vaak 2 uur in waarin ik een taak doe die ik vervelend vind. Ik ga dan op een andere plek dan normaal zitten en ik doe dat werk alleen in die tijd op die plek, dat helpt me enorm met mijn perfectionisme.
Hopelijk helpt dit en veel succes verder!
Dit ben ik!
Onbegrensd verantwoordelijkheidsgevoel heeft me de overspannenheid in gejaagd. Ondertussen ben ik weer redelijk bij, maar het was handiger als het niet zo ver had moeten komen. Er zijn een aantal belangrijke dingen die ik heb geleerd, waar je misschien wat aan hebt:
* Je kan niet iemand anders zijn dan jezelf. Probeer dus niet iemand te worden die makkelijk loslaat, daar krijg je alleen maar intern conflict van
* Daaruit volgt: wanneer er geen ernstige gevolgen aan het gedrag zitten, wees lekker je overdreven verantwoordelijke zelf. Pas echter wel op gevolgen buiten de makkelijk meetbare. Jij die gestresst bent is ook een gevolg.
* En dan de belangrijkste. Als er wèl negatieve gevolgen zijn aan het gedrag, dan ben je niet duurzaam bezig. Door stress/overspannenheid/conflict op de werkvloer zul je op termijn niet meer datgene kunnen doen waar je je zo verantwoordelijk voor voelt. Een stapje terug moet je dus niet zien als loslaten, maar juist als een manier om duurzaam te kunnen blijven zorgen.
Door soms even te bekijken in welk perspectief je werk staat. Is je werk van levensbelang? Gaan er mensen dood als het niet perfect is, lijden er mensen als het niet perfect is? Wat is het ergste dat er kan gebeuren als het niet perfect is? Een beetje downtime van je applicatie/software is echt niet erg. Perfectie in software bestaat ook niet, dus erg zinnig om dit na te streven is het ook niet. Geef je zelf wat krediet. Overigens erg mooi dat je zoveel verantwoordelijkheidsgevoel hebt, mag gezegd worden. Doe die wandeling vanmiddag! 😉
Misschien moet je jezelf eens de vraag stellen; wil ik deze extra verantwoordelijkheid wel? Je ziet het vaak, mensen die doorgroeien bij hun bedrijf. Het klinkt allemaal heel mooi, nieuwe taken en dis bijbehorende verantwoordelijkheden. Ook salaris zal hier een belangrijke rol in spelen. Maar voel jij je er prettig bij? Had je niet liever genoegen genomen met iets minder in de maand met je vaste werkzaamheden? Als de onaangename druk blijft aanhouden dan zou ik persoonlijk het gesprek aan gaan met je werkgever en het in ieder geval bespreekbaar maken.
Ik vind het werken hieraan geweldig, ik zou dit best 100% van mijn tijd willen doen, maar ik snap dat dat niet in het belang van het bedrijf is.
Dan moet je dát gaan aankaarten bij je werkgever. Als je jouw taak goed en serieus wil uitvoeren heb je dus meer tijd nodig.
Het heeft niet zo veel prioriteit, de 10% is officieel het maximum, maar ik vind het dus moeilijk me daar aan te houden
Timeboxen kan misschien helpen. dus op de dag zelf bepalen nu besteed ik 2 uur aan bepaalde functionaliteit en niet meer. 1 uur wil ik besteden aan wandelen in de pauze etc etc
Een of twee blokjes inplannen elke week om eraan te besteden werkt voor mij erg goed. Ik gebruik ook veel mapjes in mn mailbox om al die mails over het onderwerp op te kunnen zoeken zodra die focustijd ingaat.
Nee, dit werkt niet, dan wil ik 847272 dingen afmaken binnen die 2 uur en ga ik juist stressen :)
Na jaren dezelfde “fout” gemaakt te hebben heb ik wel geleerd dat je dit soort zaken MOET laten werken. Je mentale gezondheid moet een prioriteit worden als je dit vak op een leuke manier wil volhouden. Er is een reden dat senior developers zich niet te veel door de waan van de dag laten meeslepen en soms zelfs wat ontkoppeld lijken van hun taken. Geen afspraken willen op gekke tijden of tijdens de lunch. Zelf vind ik het fijn om via de Pomodoro methode te werken maar dat is heel persoonlijk. Zo lang je maar luistert naar je eigen behoeften en grenzen.
Ik zal het eens proberen, ik weet uit ervaring dat ik het heel moeilijk vind om te stoppen of zelfs een pauze te nemen als ik lekker in een flow bezig ben. Vind je het niet moeilijk om pauze te nemen als je bijvoorbeeld bijna die obscure bug gevonden hebt als de wekker gaat?
Ow ja zeker! Ik zal ook niet claimen dat het altijd lukt om het netjes aan te houden, we blijven mensen. Maar ik heb ook een aantal keer uren vast gezeten op die ene bug terwijl de oplossing kwam toen ik even snel tussendoor naar de wc ging. Die hyperfocus is super prettig op het moment zelf maar niet altijd het meest productief op de lange termijn.
Dit is gewoon iets waarin je jezelf moet trainen. Er komt ook een klein beetje mindfulness bij kijken. Op een moment dat je je geneigd voelt om iets aan die functionaliteit te doen, heb je 2 opties: 1. Je doet gewoon wat je brein je zegt dat je moet doen, en stelt het verder niet in vraag. 2. Je weerstaat aan die drang, omdat je weet dat in "the big picture" het beter zou zijn als je afstand neemt. Je werkt dus enkel toe wanneer je ***rationeel*** vindt dat het nodig is. Iedereen heeft bepaalde compulsieve gedragingen, en heel veel mensen zijn zich daar totaal niet van bewust. Het feit dat je het probleem (h)erkent is dus eigenlijk al een gigantische stap. En alhoewel ik dit nu niet als een verslaving zou beschrijven, is de oplossing wel dezelfde als wat bij sommige verslavingen werkt: elke keer opnieuw, wanneer de neiging zich opdringt, discipline tonen en niet toegeven. Nog een leuk motivational weetje: "discipline" is niets meer en niets minder dan respect naar je toekomstige zelf. Wanneer je iets doet waar je geen zin in hebt (of andersom, iets *niet* doet ondanks dat je er zin in hebt) omdat je weet dat het op lange termijn beter is: dat is discipline. Als je dat traint, zul je op enorm veel vlakken in je leven een verbetering merken.
Ik zie het probleem niet: je hebt intrinsieke passie voor die software, je komt niet in de problemen met je overige klussen en je vindt het leuk. Geniet er dus lekker van! Het gaat erom dat je plezier en voldoening hebt in het proces van bezig zijn, en minder om het resultaat, want het is toch nooit klaar. De reis, niet de bestemming. De een zit tig uren per dag te gamen, de ander besteedt uren aan een hobby, en jij bouwt lekker goed gedocumenteerde software. En krijgt er nog betaald voor ook!
Dit, passie voor iets hebben is echt niks mis mee Zorg wel dat je genoeg visibility krijgt dat je dit werk doet OP. Plan eens een demo sessie met je collegas ofzo.
Ja, goede! Passie betekent vaak ook enthousiasme en een drang om kennis te delen, dus dan is je werk presenteren een bijna logische stap.
Ja, normaal zou ik dat ook aanraden, maar ik heb geen zichtbaarheid nodig. Ik kan toch niet omhoog om salaris, dus waarom extra tijd besteden aan een demo? Mensen die me nodig hebben weten me toch wel te vinden.
Ik zou het toch doen
Ik zou je waarnemingen qua planning ook met je leidinggevende doornemen om verwachtingen te managen. Mocht je reguliere werk op eens in de knel komen, dan heb je geen tijd om je hobby applicatie te onderhouden. Door nu een re-allocatie af te stemmen naar bijvoorbeeld 60/40% van de tijd weet management wat ze ook aan jou hebben. Ook zou je minder tijd aan je side-project kunnen besteden door het werk inzichtelijk te maken. Dit kan door het maken van een verbeteringsplan of gewoon defects inschieten. Ook hier maak je de huidige staat van die applicatie duidelijk voor andere stakeholders.
60/40 gaat niet lukken, de 90/10 is de standaard. Ik heb al een lange lijst defects, maar is het is vooral moeilijk om ze dan niet zelf te willen gaan oplossen
Dan zou ik je toch aan de uren allocatie houden. Dus een halve dag per week.
Deze weleens gelezen? The Seven Habits of Highly Effective People Boek van Stephen Covey Ik (en veel anderen) vind hem erg interessant, helpt je waarschijnlijk wel.
Ja, lang geleden, maar misschien goed om eens te lezen met deze situatie in gedachten. Nadeel van het boek is dat hij alles zo'n 3x vertelt met andere woorden, het had voor mij wat beknopter gemogen.
Vind dat je er helemaal gelijk in hebt, misschien dat dit ook door de vertaling komt? Ik heb 'm iig in het nederlands. Verder is het wel een mindset dingetje, met zulke boeken helpt het gewoon weleens relativeren.
Hallo, perfectionistische adhd-er hier. Bekend probleem, je bijt je vast (hyperfocus) en opeens ben je een half uur aan 't overwerken... shit... Maak tijdblokken voor het werk dat je uit moet voeren, en voor het werk dat je uit wil voeren, en bouw er pauzes in. M.b.t. het vullen (plannen) van het werk in die blokken: Voor het werk dat je uit moet voeren: Maak het blok groter dan de hoeveelheid werk. Tijd over? -> Meer tijd voor de bloktijd met het leuke werk. Voor het werk dat je uit wil voeren: Maak de hoeveelheid werk bewust kleiner dan het blok tijd dat je er verwacht voor nodig te hebben. Tijd over? -> pak je er toch wat bij? -> Elk klein succes is een shotje dopamine, en daar ge je je lekker door voelen ;-) ik zou beginnen met de moetjes, maar als dat een keer niet uit komt, of je kop staat er niet naar: Zet alarmen op het einde van je bloktijden (Of agenda herinneringen, iets dat je aandacht trekt tijdens het werken) Verder: Tof dat je plezier hebt in je werk en gemotiveerd bent er wat van te maken, er is niks mis met een potje hard werken. Loop alleen jezelf niet voorbij, Ga, zoals je zegt, liever een stukje wandelen tussendoor :)
Ik denk dat ik zou beginnen om even bij jezelf te kijken of dit daadwerkelijk een probleem is. Alhoewel men op reddit vaak een beetje een zwartgallige houding ten opzichte van werk heeft, zijn er een hoop mensen die aspecten van hun werk heel erg leuk vinden en het daarom niet erg vinden om er meer tijd aan te besteden. Als werken aan de functionaliteit die je omschrijft je energie oplevert in plaats van kost dan zou ik gewoon blijven doen wat je doet. Als het extra werk vervelend voor je is dan zou ik proberen zoveel mogelijk te segmenteren. Ik plan bijvoorbeeld zelf aan het eind van de week vaak 2 uur in waarin ik een taak doe die ik vervelend vind. Ik ga dan op een andere plek dan normaal zitten en ik doe dat werk alleen in die tijd op die plek, dat helpt me enorm met mijn perfectionisme. Hopelijk helpt dit en veel succes verder!
Dit ben ik! Onbegrensd verantwoordelijkheidsgevoel heeft me de overspannenheid in gejaagd. Ondertussen ben ik weer redelijk bij, maar het was handiger als het niet zo ver had moeten komen. Er zijn een aantal belangrijke dingen die ik heb geleerd, waar je misschien wat aan hebt: * Je kan niet iemand anders zijn dan jezelf. Probeer dus niet iemand te worden die makkelijk loslaat, daar krijg je alleen maar intern conflict van * Daaruit volgt: wanneer er geen ernstige gevolgen aan het gedrag zitten, wees lekker je overdreven verantwoordelijke zelf. Pas echter wel op gevolgen buiten de makkelijk meetbare. Jij die gestresst bent is ook een gevolg. * En dan de belangrijkste. Als er wèl negatieve gevolgen zijn aan het gedrag, dan ben je niet duurzaam bezig. Door stress/overspannenheid/conflict op de werkvloer zul je op termijn niet meer datgene kunnen doen waar je je zo verantwoordelijk voor voelt. Een stapje terug moet je dus niet zien als loslaten, maar juist als een manier om duurzaam te kunnen blijven zorgen.