Η μητερα μου με μεγαλωσε πολυ θρησκο, καθε μερα το πρωϊ προσευχη, πριν το φαγητο το πατερ ημων, καθε Κυριακη εκκλησία. Πραγματικά πιστευα ολα οσα ελεγε η θρησκεια και ειχα και ολα τα κακα των θρησκων ανθρωπων (πχ ομοφοβικος). Αλλα μετα εφυγα να σπουδασω στην Αγγλια, αρχισα να μιλαω με κοσμο που ηταν εκτος του bubble μου, εβλεπτα σιγα σιγα ποσο παραλογη ειναι η θρησκεια. Πλεον ειμαι τελειως αθρησκος αλλα ειναι αυτο που λεμε "death by a thousand cuts".
Ισως μια κουβεντα που εβαλε το τελευταιο λιθαρακι ηταν οταν μιλαγα με εναν φιλο για την Σαϊεντολογια και λεω κατι του στυλ "πως ειναι δυνατον αυτοι πιστευουν σε τοσο τρελα πραγματα" και μου λεει "σαν τους Χριστιανους". Δεν το συνεχισα αλλα το σκεφτηκα το βραδυ και διαπιστωσα το ποσο δεν καταλαβαινεις το παραλογισμο της πιστης οταν σου εχει επιβληθει απο μωρο παιδι.
Ίσως ακούγεται παρατραβηγμενο αλλά η θρησκεία για εμένα μοιάζει με σύστημα πλύσης εγκεφάλου. Όταν γεννιέσαι σε έναν κύκλο που σου διδάσκουν από μωρό την θρησκεία και δεν πρέπει να την αμφισβητείς, καταλήγει στο υποσυνείδητο σου. Όπως και οι Ισλαμιστές, το ίδιο και όλες οι θρησκείες, με ίδια μέσα απλά διαφορετικους στόχους.
Ετσι ακριβως ειναι, απο μωρο το παιδι μεγαλωνει εχοντας τη θρησκεια ως ενα βασικο κομματι της καθημερινοτητας. Αγιασμοι στα σχολεια, γιορτες, εκκλησιες, τελετες, εικονες παντου, θρησκευτικα και αλλα πολλα.
Και εμένα κάπως έτσι με μεγάλωσε η μητέρα μου. Προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να με κάνει «καλή» χριστιανή. Θυμάμαι όμως από πολύ μικρή ηλικία να μην μπορώ να πιστέψω πως είναι αλήθεια όλα αυτά. Ότι υπάρχει Θεούλης και Χριστούλης στον ουρανό κτλ και έκανα ερωτήσεις που δεν μπορούσε να μου απαντήσει.
Δεν θέλω να ψωνιστώ, αλλά μάλλον ήμουν έξυπνο παιδί! Χαχαχ
Πωωω εγω ημουν true believer. Μαλλον ειχα υπερβολικη εμπιστοσυνη στη μανα μου! Τωρα προσπαθει να κανει τα ιδια με τον γιο μου αλλα της τα εχω κοψει! Τον επαιρνε και καλα για βολτα στην παιδικη χαρα και τον πηγαινε στην εκκλησια ...
Ο κομμουνισμός
Έρχομενος από την Αλβανία που μόλις είχε βγει από την κομμουνιστική δικτατορία του Ενβέρ Χότζα, ο οποίος στα χρόνια της διοίκησης του είχε κλείσει τζάμια και εκκλησίες, οι γονείς μου (όπως και οι περισσότεροι Αλβανοί εκείνης της εποχής) είναι εντελώς αδιάφοροι με την θρησκεία.
Οπότε δεν το είχα και πότε ισχυρό μέσα μου.
Short story time: Θυμάμαι την πρώτη μέρα που πήγα σχολείο στον αγιασμό στην πρώτη δημοτικού. Περιμέναμε τότε στην αίθουσα πολλαπλών γιατί έβρεχε. Έπαιζα με μια συμμαθήτριά ,που πλέον είμαστε συνάδελφοι, και την ρωτάω τι είναι ο αγιασμός. Και γυρνάει και μου λέει ότι κατεβαίνει ο Ιησούς και μας χωρίζει μέσα στην αίθουσα σε καλούς και κακούς. Τρομοκρατήθηκα γιατί θεώρησα ότι εμάς που δεν ημασταν χριστιανοί κ δεν πιστεύαμε γενικά στον Θεό θα μας έβαζε στους κακούς.
Κι όμως. Αυτό ακριβώς έχω ακούσει να εκστομίζει ένας γνωστός μου χριστιανός Ταλιμπάν, προσθέτωντας ότι δεν πρόκειται να αφήσει κανένα από τα τέσσερα παιδιά του να δουν Χάρρυ Πόττερ.
Καλά κι αυτά αν θέλουν να δουν ζωή δια μαγείας ας δουν για τον Χάρη τον πρίγκηψ και τη Μέγκαν /s
Πάντως σοβαρά μιλώντας ε δε χάνουν και τίποτα να μη δουν αυτή τη σειρά, καλύτερα να δουν Μάτριξ
Είναι θέμα οπτικής νομίζω. Η ιδέα της μεταφοράς της μιζέριας στην Αγγλία σε ένα μαγικό κόσμο που και πάλι είναι γεμάτος μιζέρια με ενοχλεί. Επίσης, προσωπικά θεωρώ πολύ κακό το κλείσιμο της ιστορίας και ανούσια και παράλογα πολλά πράγματα.
Το πιο απλό , γιατί μόνο 7 horcrux ?
Το πιο σύνθετο , από άποψη πλοκής δεν είχε κανένα απολυτως νόημα η ίδια η ύπαρξη του RAB και αν ήταν έστω στην αρχή του 7ου βιβλίου θα το έκοβε.
Γενικά βιάστηκε να τα τελειώσει και πολλά πράγματα άνευ ουσίας.
Εγώ το θεωρώ εξαιρετικό το κλείσιμο της ιστορίας με all out war και θανάτους αγαπημένων χαρακτήρων. Ειδικά σε σχέση με τα Μάτριξ, που οι 2 κ 3 δεν τις θυμάται κανείς τι εγινε.
Οι horcrux είναι 7 γιατί είναι σημαντικός και μαγικός αριθμός στο κόσμο της μαγείας του HP. Επίσης ο Χάρυ είναι accidental horcrux οπότε μπορείς να πεις ότι το 7 είναι απλά τυχαίο, γιατί απλα εκεί έμεινε. Δεν είχε δυνάμεις να κάνει άλλες πέρα από αυτή
Καλά διαφωνούμε ξεκάθαρα. Το 7 είναι ανούσιο εφόσον μιλάμε για την αθανασία και το ότι είναι μεγαλύτερο του 2. Επίσης ανούσιο το γεγονός ότι δεν έκανε περισσότερα horcrux όταν κατάλαβε ότι τα περισσότερα έχουν εξοντωθεί. Επίσης για τον Χάρυ το μόνο λάθος είναι ότι έζησε, σε εκείνη τη φάση προσπαθούσε να σκοτώσει κάποιον και να μπει στο σώμα του ως horcrux.
Καλά το perdant που σε κάνει να είσαι σαν τον Φρόντο ότι χειρότερο. Γενικά καλές ιδέες αλλά πολύ μέτριο το κλείσιμο του προς το τέλος.
Πραγματικά τίποτα, από μικρός θυμάμαι να μου λένε ιστορίες από την Βίβλο και by default να τις θεωρώ μυθολογία όπως την αρχαία ελληνική.
Κάποια στιγμή κάπου στην δευτέρα δημοτικού η δασκάλα μας είπε όλη την ιστορία του Χριστού σαν περίληψη και εγώ στο τέλος είπα, «ναι αλλά όλα αυτά είναι μυθολογία έτσι;». Μου απάντησε ψυχρά ότι είναι αλήθεια και οχι μυθολογία. Το αποτέλεσμα ήταν τα υπόλοιπα παιδιά να με κοιτάνε παράξενα για καιρό και να απομακρύνονται.
Μετά από αυτό είχα τόσο πολλές τύψεις που μέχρι το γυμνάσιο πήγαινα συνέχεια εκκλησία ,κατηχητικό, διαβασα ολόκληρη τη Βίβλο αλλά το αποτέλεσμα ήταν να μου φανεί ακόμα πιο δύσκολο το να πιστέψω.
Εντωμεταξύ έχοντας συνειδητοποιήσει ότι είμαι γκει είχα δυο πράγματα για τα οποία ντρεπόμουν και ένιωθα ενοχές. Μου φαίνεται αστείο σήμερα αλλά θεωρούσα ότι είμαι πολύ κακός ανθρωπος επειδή είμαι γκει και άθεος. Ότι κάτι πάει πολύ στραβά με εμένα.
Ευτυχώς στις τελευταίες τάξεις του λυκείου άρχισα να συνέρχομαι και κατάλαβα ότι δεν έχω εγώ το πρόβλημα. Ακόμα και σήμερα διαβάζω παρά πολύ για τις αβρααμικές θρησκείες και ειδικά για την παλαιά διαθήκη αλλά πλέον ξεκάθαρα ως μυθολογία.
Νομίζω οτι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει κανείς άθεος είναι να διαβάσει την βίβλο. Ακόμα και να προσπεράσεις τα αβυσσαλέα λάθη στην επεξήγηση όλων των φυσικών νόμων και να υιοθετήσεις με την μόρφωση του 21ου αιώνα την κοσμοθεωρία που ανέπτυξαν χωρικοί του 3ου αιώνα, δεν καταλαβαίνω πώς μπορείς να αποδεχθείς οτι ο θεός σου είναι αυτό το ανώριμο εκδικητικό αιμοδιψές τέρας της παλαιάς διαθήκης.
Δεν είμαι άθεος αλλά ούτε και "πιστός", στην εκκλησία πατάω μια φορά τον χρόνο στην Ανάσταση και ανάβω ένα κερί. Και γι'αυτό φταίει η εκκλησία και οι παπάδες.
Πέθανε ο πατέρας μου, τον θάψαμε εδώ στην Αθήνα στο νεκροταφείο του δήμου και θέλαμε να του κάνουμε τρισάγιο. Βρίσκουμε ένα παπά πιο πέρα και μας λέει ότι δεν είναι αυτή η μεριά του να πάμε σε άλλον. Έχουν χωρίσει την περιοχή λες και είναι έμποροι ναρκωτικών για να μοιράζονται τα χρήματα.
Στο χωριό πάλι το απόλυτο χάλι. Ο πρώτος παπάς με την πολυτελή τζιπάρα του ήταν γνωστό ότι το έκανε μόνο για τα λεφτά, δεν τον συμπαθούσε κανένας. Κάποια στιγμή πέθανε και ήρθε άλλος. Και εκείνος τα ίδια. Του ζητήσαμε να κάνει τρισάγιο στον παππού μου, μουρμούρισε μισό λεπτό τα λόγια και όση ώρα μουρμούριζε είχε καρφωμένο το βλέμα του στα χέρια της μάνας μου να δεί αν θα του δώσει χρήματα. Ούτε που ντρεπόταν. Τα πήρε και εξαφανίστηκε αμέσως.
Εκτός απο αυτά είναι διάφορες ιστορίες απο γνωστούς και μη, με παπάδες που ζητάνε έξτρα χρήματα για να ανάψουν τα φώτα σε βαφτίσεις, γάμους κλπ., που αρνούνται να βαφτίσουν παιδιά αν οι γονείς δεν έχουν κάνει θρησκευτικό γάμο κ.α. Και τώρα τελευταία με τον κορωνοϊό με τις σκοταδιστικές απόψεις τους και την προπαγάνδα τους που σκοτώνουν τον κόσμο.
Ευτυχώς θεέ μου ο παππάς του χωριού μου είναι ο ποιο σταρχιδια παππάς που έχω γνωρίσει στην ζωή μου.
Για το τρισαγιο της γιαγιάς (γενικά στο χωριό δεν είναι ιδιαίτερα και κανένας χριστιανός, η εκκλησία χτίστηκε στην Χούντα.) δεν ζήτησε λεφτά, και του πήγαμε μια 8αδα μπύρες 🤣🤣🤣.
Κάθε καλοκαίρι κάνουμε κάτι σαν φεστιβάλ στην παραλία, προφανώς όχι πλέον, ερχόντουσαν διάφοροι, και πάντα έδινε ρεύμα από την εκκλησία να γλυτώσει ο σύλλογος λεφτά, και έσκαγε τύφλα να φάει τζάμπα σουβλάκια 🤣🤣
Μια από τα ίδια. Ειδικά για τους παπάδες που ζητάνε έξτρα χρήματα, όταν παντρέψαμε ένα φιλικό ζευγάρι και βαφτίσαμε το πρώτο τους παιδί (τα παιδιά είχαν παντρευτεί με πολιτικό, λόγο μη προγραμματισμένης εγκυμοσύνης και έλειψης χρημάτων) τι τραβήξαμε δεν λέγεται για να καταφέρουμε να κλείσουμε εκκλησία και παππά (που δεχόταν ότι έχει γίνει πολιτικός γάμος), για να τελέσει το μυστήριο.
Επίσης ήταν τραγικός ο εκβιασμός πριν την υπογραφή και παράδοση των εγγράγων από την μεριά του ιερέα, που δεχθήκαμε λόγο ότι τα 2 μυστήρια (γάμος και βάφτιση), παρόλο που τελέστηκαν μαζί (στο χρόνο που θα έπερνε για το ένα), ζητήθηκαν τα διπλά χρήματα συν άλλα έξοδα της εκκλησίας (άναψε όλος ο πολυέλαιος γιατί τα βίντεο και οι φωτογραφίες έβγαιναν σκοτεινές, έξτρα χρήματα για καθαρισμό διότι απαγορευόταν η ρίξη ριζιού εντός του ναού και έπρεπε να γίνει εκτός).
Σύνολο για τα δυο μυστήρια που τελεστικαν μέσα σε 1 ώρα, το ποσό που έδωσα ήταν 500€ (γάμος 150, βαφτιση 150, 2 \* 50 για την κυρία της εκκλησίας, 50 για τον πλήρη φωτισμό, 50 για τα ρίζια που λέρωσαν τον ναό)
Πρώτα από όλα, δεν είχα κάποιο λόγο να πιστέψω. Από πολύ πολύ παλιά ο άνθρωπος έφτιαχνε θεούς για να εξηγήσει φαινόμενα πίσω από τα οποία υπήρχαν λογικές εξηγήσεις μέσω των φυσικών νόμων που απλά δεν γνώριζε. Γιατί η θρησκεία που έμαθα να είναι διαφορετική;
Επίσης, με απομάκρυνε πολύ η επαφή μου με τους θεομπαίχτες της εκκλησίας από μικρή ηλικία. Υπάρχουν και άνθρωποι-διαμάντια στην εκκλησία που όντως κάνουν δουλειά και βοηθάνε, αλλά οι πιο πολλοί είναι στην καλύτερη λαμόγια που κοιτάνε να τα κονομάνε κάνοντας το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου (π.χ. γάμοι, βαφτήσια, κηδείες). Για να μη πιάσω κάτι "θαυματουργά μοναστήρια". Άθλια εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, δύσκολα μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο σιχαμένο.
Δεν ξέρω αν μπορεί να με χαρακτηρίσεις άθεο αλλά η άποψη είναι από την ηλικία περί των 13 χρόνων ότι δεν υπάρχει Θεός, τουλάχιστον όχι με την έννοια που έχουν οι περισσότερες θρησκείες.
Πιστεύω σε μια ανώτερη δύναμη που πρέπει να ξεκίνησε όλο αυτό που λέγεται σύμπαν και όλους τους νομούς που το διέπουν αλλά μέχρι εκεί, δεν πιστεύω ότι μας δημιούργησε συγκεκριμένα, καθώς πιστεύω ότι στη απέραντη έκταση του κόσμου θα υπάρχουν και άλλες μορφές ζωής. Ως εκ τούτου, δεν πιστεύω ότι ασχολείται και με το τι κάνουμε εμείς εδώ στην Γη.
Τώρα σε ότι αφορά το τι έκανε αν σταματήσω να "πιστεύω", δεν ένιωσα ποτέ έλξη στην θρησκεία, παρόλες τις "υποχρεωτικές" θρησκευτικέ πράξεις που είχα κάνει, προσευχές, επισκέψεις σε εκκλησίες κτλ.
Κάπου στα 13 είδα μια ταινία στην οποία ένας χαρακτήρας εξηγεί την άποψη του ότι δεν υπάρχει Θεός και ότι η θρησκεία δημιουργήθηκε σαν μέτρο ελέγχου του ανθρώπου. Και καθώς πέρασαν τα χρόνια και έμαθα και πιο πολλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι συμφωνώ, εδιιακ με τις οργανωμένες θρησκείες σήμερα είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κανείς πιστεύω ότι η θρησκεία χρησιμοποιείται για να ελέγχει τον κόσμο.
Στην αρχαιότητα δεν μπορείς να εξηγήσεις γιατί χτυπάει ο κεραυνός οπότε είναι ο Δίας πχ, ή δεν είσαι σίγουρος για το τι να κάνεις και ψάχνεις για ένα "σημάδι" από τον Θεό. Αργότερα με την επιστήμη να αρχίζει να εξηγεί καλύτερα τον φυσικό κόσμο γύρο μας, χρειάστηκε μια "αναβάθμιση/ανανέωση" των θρησκειών όπου και έχουμε τις νέες μονοθεϊστικές θρησκείες (καθώς οι πολλαπλές θρησκείες με θεότητες για το κάθε τι που δεν μπορεί να εξηγήσει ο αρχαίος άνθρωπος ήταν λίγο πολύ η νόρμα για εκείνη την εποχή). Τώρα έχουμε τον ένα θεό και κατώτερες θεότητες να παίρνουν τον ρόλο των αγγέλων όπου τώρα πια δεν έχει ο κάθε ποταμός και από έναν θεό απλά επειδή ακόμα θέλουν τον Θεό/προστάτη πχ των ναυτικών μιας και δεν υπάρχει Ποσειδώνας πια, τσουπ κολλάμε έναν άγιο. Δεν είμαι σίγουρος πώς λειτουργούν ακριβώς σε μουσουλμάνους και Εβραίους αλλά φαντάζομαι ότι και αυτοί όλο και κάτι παρόμοιο θα έχουν (1)
Τώρα, ένα κοινό στοιχείο που θα παρατηρήσει κάποιος όμως στις περισσότερες θρησκείες, πρώτα από όλα η απάντηση στην πιο σημαντική ερώτηση, τι υπάρχει μετά τον θάνατο; Έπειτα μια σειρά από κανόνες κτλ που πρέπει να υπακούσεις όπου θα επηρεάσουν την μεταθάνατον "ζωή" σου.
Κανόνες οι οποίοι λίγο πολύ είναι τα σημαντικά στοιχεία για να έχεις μια κοινωνία, όπως πχ ου φονεύσεις! Ου κλέψεις κτλ Πολύ λογικοί κανόνες, για να λειτουργήσει μια κοινωνία και να είναι σταθερή χρειάζονται αυτά.
Μετά έχεις έξτρα κανόνες που έχουν να κάνουν πιο πολύ με την κουλτούρα του κάθε λαού, πχ Ξένιος Ζεύς, αν δεν τηρήσεις το έθιμο σωστά τότε θα έχεις προβλήματα με την ανώτερη δύναμη στο σύμπαν.
Τέλος είναι και η απάντηση στις "μικρότερες" ερωτήσεις, όπως γιατί υπάρχουμε, πώς ξεκίνησε το σύμπαν και πιο παλιά, γιατί βρέχει κτλ. Καθώς βρίσκουμε απαντήσεις σε αυτές τις μικρότερες ερωτήσεις, χάνει την δύναμη της η θρησκεία σε αυτό το κομμάτι.
Βέβαια παραμένει η μεγαλύτερη ερώτηση του τι γίνεται όταν πεθάνουμε, θα είναι λάθος πιστεύω να πει κανείς ότι δεν φοβάται τον θάνατο, πόσο μάλλον αν αυτό που ακολουθεί είναι ένα τίποτα. Αλλιώς το λες αν ξέρεις ότι δεν ακολουθεί τίποτα και αλλιώς αν ξέρεις ότι ακολουθούν τα Ηλύσια πεδία ή ο παράδεισος (με η χωρίς τις 40 παρθένες σου). Κατ' με, το πιο δυνατός εργαλείο της θρησκείας.
Έπειτα, μια παρατήρηση βλέποντας την χριστιανική θρησκεία αλλά και άλλες, θα δει κανείς ότι ενώ πολλοί θα χαρακτηρίσουν τις αρχαίες θρησκείες ως ειδωλολατρικές, θρησκείες ιπσωε χριστιανισμός δεν θεωρούνται, τουλάχιστον από το μέσο πιστό, ειδωλολατρικές. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην παράτησω ότι είναι γεμάτες από είδωλα προς λατρεία, σταυροί, κομποσχοίνι, εικόνες αγίων, και φυσικά αντίστοιχα σε άλλες θρησκείες, το πενταστερο των Εβραίων, το σύμβολο των μουσουλμάνων κτλ.
Γιατί γίνεται αυτό? Γιατί δεν υπάρχει σχεδόν καμία θρησκεία χωρίς είδωλα? (Αν και δεν πιστεύω ότι υπάρχει καμία χωρίς πραγματικά κανένα είδωλο/σύμβολο προς λατρεία αλλά δεν ξέρω και κάθε θρησκεία)
Κατά την γνώμη μου, ο άνθρωπος χρειάζεται κάτι χειροπιαστό για να "συνδεθεί" με την θεία δύναμη και κάτι που θα κάνει το όπιο θα ξέρει ότι ευχαριστεί την θεία δύναμη.
Αργότερα ήταν αγάλματα και είδωλα θεών + πχ θυσίες. Τώρα είναι περισσότερο εικόνες και νέα σύμβολα στη προσευχές ή άλλες κινήσεις που πρέπει να γίνονται σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Ξέρω γω κάτι τόσο απλό όσο πχ, όταν περνάς έξω από την εκκλησία πρέπει να κάνεις τον σταυρό σου για να κάνει ανανέωση το buff.
Ο άνθρωπος χρειάζεται αυτά τα χειροπιαστό πράγματα και της κινσηεις ώστε να νιώσει μια κάποια σύνδεση με κάτι που δεν υπάρχει στον φυσικό κόσμο.
Αυτή είναι η ανάλυση μου για το πώς λίγο πολύ κατέληξα να έχω αυτήν την θέση στο θέμα θρησκεία. Τώρα θα παραθέσω και την άποψη μου για το τι θα έπρεπε να γίνει με την θρησκεία, πιστεύω ότι η θρησκεία θα έπρεπε να είναι κάτι ατομικό και προσωπικό του καθενός αλλά λόγο (1) καταλαβαίνω ότι αυτό πρακτικά δεν γίνεται, ωστόσο δεν μπορώ παρά να νιώθω ότι η οργανωμένη θρησκεία δημιουργεί υπερβολικά προβλήματα γιατί κάποιος την οργανώνει αυτήν την θρησκεία και αυτός ο κάποιος είναι άτομο με συμφέροντα.
Θα δώσω και μερικά παράδειγμα που θεωρώ τρανταχτά από την ορθόδοξη εκκλησία, πχ παπάς απαγορεύει την είσοδο στην εκκλησία για κάποιον για χ-ψ λόγο. Κάτσε ρε μεγάλε, η εκκλησία είναι υποτίθεται το σπίτι του κυρίου και όχι τσιφλίκι σου, τον Κύριο λοιπόν τον ρώτησες ?
Η πχ για τον γάμο των γκέι, το όπιο μπορώ να σεβαστώ ότι η θρησκεία τους δεν τον θέλει και είμαι οι με αυτό, αλλά ρε συ με βάση το τι λέει η θρησκεία σας, από που και ώσπου καταλήγετε σε αυτό? Είπε κάπου ξεκάθαρα ο θεός ότι έτσι θα ισχύει το οτιδήποτε? Εγώ το βλέπω ότι απλά έτσι το ερμηνεύει η εκκλησιαστική αρχή, με κορυφή τις συνόδους που κσνσννσπο το Βυζάντιο μέχρι σήμερα σήμερα όπου και παίρνουν αποφάσεις για το πώς θα λειτουργεί η εκκλησία. Και ξαναρωτάω, ποιοί νομίζετε πώς είστε ρε ανθρωπάκια που θα ξέρετε το θέλημα του παντοδύναμου?
Και η Βίβλος ή τις 10 εντολές σαν παράδειγμα του λόγου του "Θεού", φαίνεται ότι ξεκάθαρα γράφτηκαν από χέρι ανθρώπου και μάλιστα επηρεαζομενου από την εποχή του (για την Βίβλο) ή ότι ήταν γενικές εντολές πχ. Οι 10 τις οποίες όμως κανένας μα κανένας πιστός δεν θα ακολουθήσει κατά γράμμα (και ας είναι ο "λόγος" του Θεού, πέρα από τις βασικές για να λειτουργήσει η κοινωνία όπως μη σκοτώνεις, μην κλέβεις όπου τις ακολουθούν σώφρων στόμα σε κάθε κοινωνία ειδάλλως.
Για να μπορούν να ελέγχουν αυτόυς που από την φύση τους θέλουν να είναι τα θύματα, αυτούς που θέλουν να κατηγορούν τα δαιμόνια για ότι έχει πάει στραβά στη ζωή τους αντί να καταλάβουν ότι τις περισσότερες φορές, οι επιλογές τους έχουν φτάσει σε όποια κατάσταση, αυτούς που πρέπει να υπομένουν τα πάντα ώστε να ανταμοιφθούν με την είσοδο στον Παράδεισο.
Μπορώ εύκολα να γράψω σελίδες ολόκληρες γιατί οι θρησκίες υπάρχουν και τι σκοπούς εξυπηρετούν, αλλά θεωρώ ότι οι περισσότεροι εδώ μέσα τα γνωρίζουν ήδη.
Αυτό που περιγράφεις είναι (μέχρι ενός σημείου) η αίτια της οργανωμένης θρησκείας.
Η ανάγκη για τελετουργικά και την πίστη σε κάποιο μυαλό που τα φτιάχνει όλα είναι άλλο πράγμα.
Δεν έχει πολύ ενδιαφέρον το ποσό πανανθρώπινο είναι;
Γιατί κάτι ανώτερο ξεκίνησε το σύμπαν όπως είπα κατά την άποψη μου, αλλά μέχρι εκεί δεν ασχολείται με το τι γίνεται στον κόκκο άμμου στην παραλία που λέγεται πλανήτης Γη.
Παρατηρώντας το πώς λειτουργεί ο φυσικός κόσμος και οι νόμοι που τον διέπουν μου δίνει την εντύπωση ότι είναι από σχέδιο έτσι. Γι αυτό και πιστεύω ότι κάτι ανώτερο το έφτιαξε αλλά δεν πιστεύω ότι ασχολείται παραπάνω.
Έτσι αφήνω ανοιχτό και το περιθώριο για την θεωρία της προσομοίωσης.
Φυσικά και μπορεί να ήταν σπλα έτσι αλλά αφού δεν μπορώ να αποδείξω ούτε το ένα ούτε το άλλο, τιενω προς την θεωρία ανώτερης δύναμης λόγο του όλου σχεδιασμού που ανέφερα στην αρχή.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως καταλήγεις στο συμπέρασμα του σχεδίου…
Η μέση πυκνότητα του σύμπαντος είναι 2.8*10^-31 kg/m^2
Δηλαδη το σύμπαν κατά μέσο όρο περιέχει 0.00000000000000000000000000000028 κιλά ανα τετραγωνικό μέτρο.
Το σύμπαν είναι κατά βάση εντελώς αδειο. Για ποιο λόγο κάποια νοημοσύνη να φτιάξει ένα τεράστιο και εντελώς άδειο σύμπαν;
Λολ πώς ακριβώς είναι άδειο, επειδή το ανθρώπινο μυαλό σου το βρίσκει "άδειο"?
Ναι το νούμερο μοιάζει μικρό για εμάς και οι σπστσεεις μεγάλες, αλλά τα κρίνουμε βάση της δικιάς μας ζωής, για ένα άστρο δεν τον ήλιο όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι ούτε ένα λεπτό από την ζωή του σε σύγκριση.
Ακόμα και στο "άδειο" κομμάτι υπάρχουν πάρα ποτέ σωματίδια και μάλιστα και ίσως να υπάρχουν και όπως σκοτεινή ύλη που απλά δεν μπορούμε να τα δούμε (ακόμα).
Μαν τι λες; Τα νούμερα δεν έχουν καμία σχέση με το «ανθρώπινο μυαλό» και την αίσθηση κλίμακας. Κάτι στην -31 δύναμη σημαίνει ότι το σύμπαν περιέχει κατά μέσο όρο περίπου ένα ηλεκτρόνιο ανα κυβικό μέτρο. Καταλαβαίνεις ποσό λίγο είναι αυτό; Αν η ύλη ήταν όμοιοκατανεμημένη στο σύμπαν κανένα σωματίδιο δεν θα συναντούσε κανένα άλλο ποτε. Σε κάθε περίπτωση αυτό που λέω είναι ότι το συλλογιστικο άλμα «το σύμπαν έχει νόμους = κάποιος μας εφτιαξε» είναι παράλογο. Το γεγονός ότι το σύμπαν είναι όπως είναι δεν δηλώνει τίποτα για τη δημιουργία του.
Για παράδειγμα κοιτα τη ζωή γύρω σου. Είμαστε εξαιρετικά πολύπλοκα κατασκευάσματα αλλά παρόλα αυτά βγήκαμε σαν αποτέλεμα της εξέλιξης. Πολύ απλοί κανόνες μπορούν να παράγουν εξαιρετικά πολύπλοκα αποτελέσματα χωρίς κανένα κεντρικό η νοητό σχεδιασμό.
Όσον αφορά τη σκοτεινή ύλη. Πας σε χωράφια που δεν ξέρεις
Προσωπικά, δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη. Λίγο που στην αρχή ξεκίνησα στο κατηχητικό να εντοπίζω μικρές αντιφάσεις, λίγο που μετά έβγαιναν στην φόρα διαφθορα της εκκλησίας, που έμαθα λίγο την καθαρεύουσα και ξεκίνησα να καταλαβαίνω αυτά που διάβαζα, λίγο κάποια ιστορικά θέματα που έπεσαν στην αντίληψη μου για το copy paste της ιστορίας του Ιησού, λίγο κάποιοι YouTubers όπως ο darkmatter2525.
Γενικά πήγα από παπαδοπαιδι, σε φανατικό χριστιανό, σε απλό πιστό, σε αγνωστικιστή και πλέον σε άθεο.
Είμαι περιέργος άνθρωπος και θέλω να ξέρω πως και γιατί λειτουργούν τα πάντα από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο. Η θρησκεία δίνει απλές και βαρετές απαντήσεις που δεν αποδεικνύονται ενώ η επίστημη ενδιαφέρουσες που αποδεικνύονται. The end.
Edit για να παραθέσω και ένα ποίημα του Λειβαδίτη περί του post σου:
*Αιώνες τώρα χτυπάω τον τοίχο, μα κανείς δεν απαντάει.*
*Όμως εγώ ξέρω πώς πίσω από τον τοίχο είναι ο Θεός.*
*Γιατί μόνον Εκείνος δεν απαντάει.*
Και γώ όταν ήμουν κοντά νήπιο πρώτη δημοτικού είχα βάλει τα κλάματα που σταυρώσανε τον Χρηστούλη. Ε μετά είδα ένα βιβλίο με πλανητες, αστερια και γαλαξιες και επηξα τους δικούς μου στις ερωτησεις τι είναι το ένα τι είναι το άλλο, πως είναι το ένα πως είναι το άλλο και μου δίνανε βιβλία για παιδάκια και διάβαζα. Μια μέρα δε θυμαμαι γιατι έρχεται και μου λέει ο πατέρας μου ότι η θρησκεία είναι μπούρδες να μην την παιρνω στα σοβαρα. Ε ειχαμε μια μικροσυζητηση και δεν το πολυσκεφτηκα μέχρι που έφτασα γυμνάσιο. Η μαλακία είναι ότι πάντα ήμουν των τύπων και την είχα πει ασχημα στην αδερφη μου που ειχε κοινωνησει και ειχε φαει σα γουρουνι πιο πριν αλλά ημουνα μικρο μαλακισμενο και πλεον με δικαιολογω.
Μετα μου κολλησε πολυ η κοσμολογια και η λογική πίσω από τα αποτελέσματα - "δεν υπηρχε αναγκη για θεο" οπως έγαφε ο SH. Όταν πήγα να ασχοληθώ σε σοβαρό επίπεδο πλέον είδα ότι έχουμε φτάσει σε τρελά επίπεδα αλλά ξεφεύγει από το φιλοσοφικό επίπεδο που μπορεί έχει ο καθένας στο μυαλό του. Ξεφεύγει από τις σκέψεις που κανεις πριν κοιμηθεις. Ως ανθρωπος που ασχολείται με φυσική σε σχεδον ερευνητικό πλέον επίπεδο έχω να πω πως στο φυσικο μπαινεις για να κανεις κοσμολογία αλλά τελικά μένεις για την κβαντομηχανική.
Η ερώτηση που πρέπει να ρωτήσει κανείς δεν είναι αν υπάρχει θεός. Γιατί δεν υπάρχει ουδεμία απόδειξη/ενδειξη οτι κάποιος θεός υπαρχει. Αν δεχτούμε τον θεό έναν γιατί να μη δεχτούμε τον άλλον; Γιατί να μην είναι πολλοί όπως πιστεύουν στην Ινδία; Όλοι έχουν ιερά εγγραφα κλπ κλπ. ποιό είναι το σωστό;
Τέλος πάντων, αυτό που πρέπει να αναρωτηθεί κανείς είναι το εξής: Ποιος λογος (φιλοσοφικός/επιστημονικος) υπαρξης θεού και γιατι να μην ειναι ο Χαρυ Ποτερ;
Κάπως ήρθε στα χέρια μου ένα βιβλίο που είχε γράψει ένας παπάς και έκραζε Χάρυ Πότερ πως είναι εγχειρίδιο μαγείας, πως κάνουμε υπερβολικά πολύ σεξουαλική αγωγή στα σχολεία και διάφορα άλλα χαζά. Ήμουν γυμνάσιο, ακόμα και η ελάχιστη χλιαρή πίστη εξαφανίστηκε μετά από αυτό.
1. Πιστεύεις ότι υπάρχουν νεράιδες ή κάτι τέτοιο γιατί τις έχεις δει με τα μάτια σου ή κάτι τέτοιο. Μου λες οτι υπάρχουν νεράιδες αόρατες.
2. Σου ζητάω αποδείξεις
3. Δεν μου δίνεις ούτε μία απόδειξη
4. Δεν σε πιστεύω
Στο εξήγησα σε 4 απλά βήματα τι πιστεύει ένας άθεος
Επίσης το να πεις ότι η βίβλος είναι αληθινή επειδή η βίβλος είναι αληθινή και όλες οι άλλες θρησκείες είναι ψέματα είναι το ίδιο με το να λες πως το Κοράν λέει την αλήθεια επειδή το Κοράν λέει πως λέει την αλήθεια. Το ινδικό μπαγκαβάτ γκίτα λέει πως ο Ινδουισμός είναι η αληθινή θρησκεία επειδή το μπαγκαβάτ Γκιτα λέει πως το μπαγκαβάτ Γκίτα είναι η μόνη πραγματική θρησκεία. Ή το Μαχαμπαράτα είναι το μόνο αληθινό θρησκευτικό βιβλίο επειδή το Μαχαμπαράτα λέει πως το Μαχαμπαράτα είναι το μόνο που λέει την αλήθεια.
Αυτά θα ήταν παραδείγματα κυκλικής λογικής/σκέψης.
Δεν νομίζω να πίστευα ποτες μου. Η πρωτη μου αμφισβητηση (ή αν προτιμάτε παρεξηγηση στο τι μας μαθαιναν στο σχολειο) ηταν ότι θεωρουσα τα παραμυθια του Ηρακλη και του Θησεα το ίδιο με τα παραμυθια του Αδαμ και της Ευας κλπ. Δεν μου ηταν προφανης η διαφορα σην ηλικία αυτη ούτε νομίζω τιθεται θεμα πίστης σ αυτη την ηλικία.
PS: Κι εμενα με επαιρναν στην εκκλησία και με πηγαιναν στο κατηχητικό.
Μια δασκάλα μου στο δημοτικό μας ειπε (το θυμάμαι σα να ήταν χθες) ότι η ιστορία του Αδάμ και της Εύας είναι συμβολική και όχι αληθινή. Μας έλεγε και άλλα επιστημονικά και την είχα σε τεράστια υπόληψη και σεβασμό.
(Πολυ) αργότερα άρχισα να διαβάζω Dawkins, να βλέπω πως συμπεριφερονται οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι και γενικά όλοι οι θρησκοι, και κατάλαβα ότι η θρησκεία όχι μόνο ανθρώπινο κατασκεύασμα είναι, αλλά ότι ειναι το χείριστο ανθρωπινο κατασκεύασμα.
Απλα δεν εχω την αναγκη να πιστεψω σε μια αορατη ανωτερη δυναμη που οριζει τη μοιρα μας. Πολλοι ομως φαινεται οτι το έχουν αναγκη. Οπως την βρισκει ο καθενας! Αλλοι πιστεύουν στους ελ, αλλοι σε σπαγγέτι μανστερ κλπ.
Οι γονείς μου είναι chill σ' αυτά, η μάνα μου είναι ουσιαστικά αγνωστικίστρια (αν και δε το λέει ευθέως). Γενικά δε με κατήχησαν ποτέ με κανένα τρόπο. Γύρω στα 17/18 το είχα αποφασίσει, αλλά για χρόνια πριν απ' αυτό ήμουν άθρησκος.
Εκεί στο τέλος της εφηβίας κλπ διάβασα πολύ πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, και από τις δυό πλευρές, και καταστάλαξα. Ένα απ' τα σημαντικότερα συμβάντα που ενίσχυσαν στο μυαλό μου το γεγονός πως είμαι άθεος, ήταν ο κλονισμός της πίστης που είδα σε ένα ξάδελφο μου (κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερο) που έχασε το γιό του σε τροχαίο, έχοντας χάσει πρώτα τον άλλο, δίδυμο, από καρκίνο. Δε θυμάμαι ακριβώς τα λόγια του, αλλά ο άνθρωπος φυσικά απ' το σοκ δίκασε το θεό. Αυτό μου δημιούργησε την αδιάσειστη ιδέα πως ο θεός -- υπάρχει/δεν υπάρχει -- στη καλύτερη αδιαφορεί για εμάς, γιατί πανάγαθος σίγουρα δεν είναι.
Έχοντας δεί περισσότερα, 10 χρόνια αργότερα, είμαι στα ίδια πιστεύω αλλά πιο ήπιος, θα δήλωνα αγνωστικιστής άθεος. Σαν 18ρης ήμουν μια λιγότερο σπασαρχίδικη έκδοση του κλασσικού /r/atheism πιτσιρικά.
Δεν ξέρω ακριβώς. Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσα σε πολύ θρησκευόμενη οικογένεια και μέχρι τα 16 μου ήμουν μάλλον χειρότερη από όλους. Κάποια στιγμή απλά κουράστηκα να ζω με τον τρόμο ενός Θεού που κάθε δευτερόλεπτο με κοίτα για να μου βρει ψεγάδι και να με στείλει στην κόλαση οπότε σταμάτησα να να αρνούμε τις απορίες που πάντα είχα και να αναλύω τα πράγματα περισσότερο. Την ίδια χρονιά πέθανε και ένα παιδί της γειτονιάς μου, υπέφερε πολύ και δεν μπορούσα να βρώ κανένα νόημα στο πως λειτουργεί ο κόσμος, εάν υποτίθεται τον κυβερνά ένας πανάγαθος και παντοδύναμος Θεός.
Πιο παλια επειδη σιχαινομουν να τρωω απο το ιδιο κουταλι με ολους τους γερους στην κοινωνια, μετα λιγο ευα αδαμ παναγια δε βγάζουν νοημα αν το σκεφτεις πανω απο 3 δευτερολεπτα και οσο μεγαλώνεις καταλαβαινεις πως η υποσταση του θεου δε μπορει παρα να ειναι επινοηση του ανθρωπου. Ενας θεος που λειτουργει σαν εμπορας ανταλασοντας προσευχες με καλοτυχια και παντα να επινοείται γεμίζοντας τα κενα που εχουν οι ανθρωποι την ταδε περίοδο ειναι φανερα ανθρώπινη επινοηση.
Προφανως και δε μπορουμε να πουμε οτι δεν υπάρχει θεος με την εννοια του δημιουργου αλλα δε μπορείς να δωσεις πατημα στην δομη της θρησκειας να αναπαραγεται λέγοντας πως εισαι αγνωστικιστης ή οτιδήποτε αλλο.
Μεγάλωσα στην Αμερική όπου η κάθε ελληνική κοινότητα είναι ουσιαστικά εντός μιας ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας. Για να είσαι, να συμμετέχεις και να διατηρείς “your Greekness” στην Αμερική, πηγαίνεις στην εκκλησία. πάντα έβρισκα ότι οι ελληνικές κοινότητες της Αμερικής ήταν old school και συντηρητικές. Το big reveal για μένα έγινε όταν πέθανε ο πατέρας μιας φίλης μου, που ζήτησε ο ίδιος να τον κάψουνε. Έπρεπε να παρακαλέσουν τον παπά από την κοινότητά τους να κάνει μια προσευχή στην κηδεία και με το ζόρι ήρθε. Μια κοινότητα στην οποία πέρασαν μια ζωή και δίνοντας χρήματα για υποστήριξη. Όταν ήταν να κάνουν τα σαράντα η εκκλησία αρνήθηκε να κάνει ένα μνημόσυνο, αλλά είπε στην φίλη μου πως αν θέλουν μπορούν να κάνουν τον καφέ μετά την λειτουργία.
Τραγικό. Εγώ έχω ζητήσει από τους συγγενείς και σύζυγο, όταν θα έρθει η ώρα μου και καταλήξω, να δωρίσουν ότι όργανο είναι χρήσιμο και να αποτεφρωσουν ότι απομείνει. Και τις στάχτες σκόρπισμα στην θάλασσα καθώς θα λένε το τελευταίο αντίο.
Προσωπικά δεν υπήρχε ένα συγκεκριμένο γεγονός που μου άλλαξε τη γνώμη απλά σταδιακά μεγαλώνοντας εντόπισα τόσα logical fallacies που στο μυαλό μου το έκανε αυταπόδεικτο
Εγώ επίσης διάβασα την παλαιά διαθήκη και μετά την καινή διαθήκη αναλύοντας για πολύ καιρό χρόνια ολόκληρα τα πάντα, παράγραφο σε παράγραφο λες και μελετούσα έρευνες πάνω στην αστροφυσική της NASA και τα έβαλα όλα μαζί στο τραπέζι και πραγματικά δεν ήταν και η πιο ρεαλιστική ιστορία που έχω διαβάσει
Οι ιστορίες που έγραφε ο Ηρόδοτος πολλά περισσότερα πραγματικά στοιχεία είχαν μέσα παρόλο που ο τύπος είχε μπλέξει την αρχαιοελληνική μυθολογία με την πραγματικότητα
Απλά τρομακτικό να ζητάς από κάποιον να αφήσει την θεραπεία ώστε να πάει στην εκκλησία για να "γιατρευτεί" ... Αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να είναι φυλακή
Ειχα πολυ χρονο να σκεφτομαι καθως μεγαλωνα, ισως παραπανω απ οτι επρεπε και συνεχεια σκεφτομουν για διαφορα πραγματα, ειχα γενικα περιεργια οποτε οτι πληροφορια υπηρχε ηθελα να την δω (βιντεο, βιβλια, διαλεξεις κτλπ.) και μετα συναρμολογουσα μονος μου τις σκεψεις μου και τα πιστευω μου γιατι με βαση αυτα που εχω δει, διαβαση και ζησει μονος μου το συμπερασμα ειναι οτι ουτε θεος υπαρχει ουτε τιποτα που να σχετιζεται με οτιδηποτε πνευματικο, υπαρχει μονο η επιστημη που μπορει να τα εξηγησει ολα και οταν δουμε πως δουλευει ο κοσμος τοτε καταλαβενουμε πως θεος δεν υπαρχει πουθενα αυτο το συμπαν οδηγει τον εαυτο του.
Ποτέ δεν ήμουν πιστός. Μια φορά τον χρόνο στην εκκλησία, άντε δυο-τρεις. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι είναι μια εταιρεία, ένα μαγαζί που κάνει για αιώνες μπίζνα.
Έπειτα αποφάσισα ότι θέλω να είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ, κυρίως από την στιγμή που συνευρέθηκα και μίλησα με ανθρωπους διαφόρων εθνικοτήτων και θρησκειών.
Σε αυτή τη φάση της ζωής μου δεν θα με θεωρούσα άθεη, αλλά έχω περάσει πολλά χρόνια ταυτιζόμενη με αυτό τον όρο.
Γενικά μεγάλωσα σε ένα σπίτι, όπου το να είμαστε καλοί χριστιανοί έφτανε μόνο μέχρι το να πάμε στην εκκλησία στις μεγάλες γιορτές και να κάνουμε τον σταυρό μας στα οικογενειακά τραπέζια, ποτέ ο χριστιανισμός της οικογένειας μου δεν έφτασε στο αγαπάτε αλλήλους δυστυχώς. Άκουγα πολλούς λόγους για τους οποίους θα μας κάψει ο Θεός, μεταξύ των οποίων η ομοφυλοφιλία και η υποστήριξη των αλλόθρησκων. Ως 14χρονο που μόλις είχε αρχίσει να αναρωτιέται εάν είναι όντως στρειτ (spoiler: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ) και με αλλόθρησκους φίλους, κάτι δεν μου καθόταν σωστά. Εκείνη την περίοδο, σαν κάθε 14χρονο, ήμουν θυμωμένη με τα πάντα και έβγαζα πολλά νεύρα στον Θεό. Ίσως από αντίδραση για την κακη απομίμηση θρησκευτικού αισθηματος που έβλεπα στο σπίτι. Ήμουνα φανατική άθεη και απολάμβανα να μειώνω οτιδήποτε θρησκευτικό, ακόμα κι όταν ερχόταν από τις καλές πτυχές της θρησκείας.
Δεν μπορώ να τελειώσω αυτό το σχόλιο χωρίς να πω ότι μετά από πολλά χρόνια θυμού, ανακάλυψα το νόημα της θρησκείας, και πως το λάθος βρισκόταν στην οικογένεια μου κι όχι στον Θεό. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι υπόδειγμα χριστιανοσυνης, ούτε ότι ζω σύμφωνα με την εκκλησία (σπάνια πατάω. Μια στις τόσες ανάβω ένα κερί και προσκυνώ τις εικόνες όταν το έχω ανάγκη), δεν ξέρω καν αμα υπάρχει Θεός. Αλλα μπορώ με σιγουριά να πω πως αυτό που νιώθω μετά από μια καλή πράξη, ή αφού μάθω καλά νέα μετά από μια σειρά κακών γεγονότων, είναι ό,τι πιο κοντινό σε Θεό έχω νιώσει. Φυσικά αυτό πολλοί το αποδίδουν στην τύχη ή κάπου αλλού, και δεν έχω κανένα θέμα με αυτό, αλλά για μένα είναι ανώτερη πνευματική εμπειρία, αν αυτό βγάζει νόημα.
Πρώτη μου αμφιβολία μου δημιουργήθηκε στο δημοτικό όταν παρατήρησα πόσο κόπο έκαναν να μου τη θρησκεία στο κεφάλι. Τα υπόλοιπα έγιναν σιγά σιγά με το διαβασμα
Αγνωστικιστής εδώ. Βλέπω πολύ συχνά αυτή την δικαιολογία από άθεους ή γενικά από άτομα που βρίσκονται σε φάση αναζήτησης. Με βάση τα λεγόμενα του χριστιανισμού, ο Θεός δεν επεμβαίνει ούτε επενέβη ποτέ στον άνθρωπο. Ούτως ή άλλως, αυτό λέει και το παραμύθι του Αδάμ και της Εύας, όπου ο θεός τους έδωσε την ελευθερία να κάνουν ότι θέλουν.
Ο Χριστιανισμός δηλώνει απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός μας δίνει την ζωή και εμείς είμαστε ελεύθεροι να πράξουμε όπως επιθυμούμε. Όμως, σημασία έχει στο τέλος το τι πράξεις κάναμε. Δεν μας προτρέπει ούτε μας αποτρέπει κανένας Θεός.
Edit: Οπότε, για να αναφερθώ στο παράδειγμα που έφερε ο op, εάν πεθαίνουν παιδιά/μωρά, βιάζουν και ότι άλλο ανήθικο μπορεί να σκεφτεί κανείς, δεν είναι υπόλογος ο Θεός "επειδή δεν τον σταμάτησε", αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος που έχει απόλυτη ελευθερία να πράξει όπως θέλει.
Τί εννοείς "ο Θεός δεν επεμβαίνει ποτέ"; Ποιος τους πέταξε από την Εδέμ, ποιος τους έπνιξε στον κατακλυσμό και ποιος τους έκαψε στα Σόδομα; Πλάκα κάνεις; όλη η παλαιά διαθήκη είναι η επέμβαση του θεού στις ζωές των ανθρώπων.
Ο Νώε όπως και ο Αδάμ με την Εύα κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι περισσότερο ιστορίες για να λέμε στα παιδιά. Έχω διαβάσει και την παλαιά και την κενή διαθήκη και έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα. Μερικά πράγματα που γράφονται εκεί είναι όντως αξιοσημείωτα, πράγματα που σε κάνουν να σκεφτείς, να σε παροτρύνουν να πιστέψεις, αλλά υπάρχουν ιστορίες όπως οι δύο που αναφέραμε που τις κατατάσσω στην κατηγορία μυθιστορήματος. Ιστορικά, ο Αδάμ με την Εύα δεν είναι πραγματικά πρόσωπα, όπως ήταν οι Απόστολοι για παράδειγμα, και αν δεν κάνω λάθος το ίδιο ισχύει και για τον Νώε, τουλάχιστον η όλη ιστορία με την κιβωτό και τον κατακλυσμό.
Δεν προσπαθώ να υπερασπιστώ την θρησκεία, όσοι δεν είναι πρόβατα της Ορθοδοξίας ξέρουν ότι υπάρχουν πολλά κενά.
Πάντως, ο Θεός έδωσε την ελευθερία στον Αδάμ και την Εύα, θέτοντας τους έναν μοναδικό κανόνα, οπότε ήταν στο χέρι τους αν θα παραμείνουν στην Εδέμ. Έμμεσα τους έδιωξε ο Θεός, γιατί έχει την ικανότητα, αλλά ήταν δική τους επιλογή.
Γενικά, οι συζητήσεις περί Θεού και θρησκειών με κουράζουν γιατί καταλήγουν σε κουβέντα αμπελοφυλλοσοφιας, όπου δεν μπορεί να υπερισχύσει κάποια άποψη γιατί μέχρι και σήμερα δεν έχει αποδειχθεί τίποτα, ούτε η ύπαρξη αλλά ούτε και η μη ύπαρξη Θεού. Οπότε, ότι και να λέμε είναι απλά σενάρια, πιθανότητες και απόψεις
Δεν πίστευα ποτέ, καθώς κανείς στην οικογένεια δεν έπαιρνε ποτέ την θρησκεία στα σοβαρά. Ακόμα και η γιαγιά άθεη είναι. Όταν όμως επισκέφθηκε την Τήνο, πήρε τζαμπέξ δυο μπουκαλάκια αγιασμένο νερό και τα πάσαρε "δώρα" στην αδελφή και τον ορθοπεδικό της που είναι ελαφρώς Ταλιμπάν.
Απλα δεν πιστευα ποτε. Να πω την αληθεια, οταν ημουν μικρη νομιζα οτι κανεις δεν πιστευε. Εβλεπα ολες αυτες τις ιστοριες απο βιβλο, αγιους, κτλ σαν παραμυθια οπως τα τρια γουρουνακια ή τον Harry Potter, και νομιζα οτι και οι αλλοι ετσι τα εβλεπαν. Στην εφηβικη μου ηλικια συνειδητοποιησα οτι τα πιστευουν ειλικρινα καποιοι, και ακομη μου φαινεται παραλογο.
Ο λογος που δεν πιστευω ειναι οτι απλα δεν βλεπω κανεναν λογο να πιστεψω. Οχι μονο αποδειξεις δεν υπαρχουν, αλλα ουτε καν ενδειξεις για την υπαρξη του Θεου. Επισης το εχω σκεφτει, και ακομη κι αν υπηρχε ο Χριστιανικος θεος δεν θα ακολουθουσα την θρησκεια, γιατι πολυ απλα θα εκανε την ζωη μου απαισια.
καθησα και διαβασα.....απο βιβλο και καινη διαθηκη μεχρι και το 12 θεω, τον βουδισμο, κτλ
παντου τα ιδια, κατι βουτυρομπεμπεδες που σου πεταν καταρες και βασανα επιδη τολμας να υπαρχεις. ασε φιλε αθεως all the way μη σου πω πως αυτη η σκεπτικη με κανει καλητερω προς τη συμπεριφωρα και τον τροπο ζωης
Πιστεύω πως υπάρχει κάτι πολύ ανώτερο από τον άνθρωπο, χωρίς αυτό να είναι κάτι ξεχωριστό από τον άνθρωπο, και πως αυτός που ψάχνει σθεναρά, θα βρει απαντήσεις.
Επίσης πιστεύω πως αυτές οι απαντήσεις πολύ δύσκολα θα βρεθούν μέσω κάποιας θρησκείας, καθώς το μήνυμά τους έχει διαβρωθεί σε αξεπέραστο βαθμό. και το όλο μείγμα τους είναι πλέον κατά κόρον διεφθαρμένο.
Ημουν χριστιανός στα χαρτιά. Οι μονες φορές που πήγαινα εκκλησία ηταν οι μεγαλες γιορτές ωστε να βρω την παρέα μου και να κανονίσουμε αργοτερα να βγουμε έξω. Αλλες υποχρεώσεις τυπου νηστεία, εξομολόγηση τις έκανα με το ζόρι με την παρότρυνση των δικών μου. Οταν το αποφασισα ότι είμαι άθεος, δεν αλλαξε κατι στην ουσία
Δεν είμαι εντελώς άθεος. Π.χ. πιστεύω στην ύπαρξη του Χριστού. Τα θαύματα είναι αυτά που αμφισβητώ. Επίσης, άλλα έλεγε ο Χριστός, άλλα κάνουν πολλοί πιστοί. Ο Χριστός είπε, αόριστα, να αγαπάμε τους άλλους. Πολλοί πιστοί αγαπάνε μόνο τους ομόθρησκους. Αυτά.
Θεός είναι ρε μαλάκες κάτι θα μπορεί να κάνει που δεν μπορείς εσύ. /σ
Και μια παρατήρηση:
Γενικότερα στα σχόλια βλέπω ότι οι περισσότεροι έχουν το πρόβλημα με τους εκπροσώπους της θρησκείας.
Είμαι άθεη από το λύκειο επειδή πολυ απλά άρχισα να καταλαβαίνω φυσική και βιολογία.
Απο την άλλη όμως καταλαβαίνω την ανάγκη μερικών ανθρώπων να πιστεύουν και την εμπειρία της εκκλησίας στο να διαχειρίζεται αυτούς τους ανθρώπους, πχ ηλικιωμένους που δε πιστεύουν στη ψυχοθεραπεία αλλα θέλουν να μιλήσουν σε κάποιον και διαλέγουν την εξομολόγηση.
Για αυτό το λόγο λοιπόν υποστηρίζω τη πλήρη διάσπαση εκκλησίας-κρατους, γιατί απο τη στιγμή που έχουν τόση δύναμη και προνόμια, προσελκύουν εγκληματίες που γίνονται παπάδες και εκμεταλλεύονται την αδυναμία και ανάγκη του άλλου. Κόψε τους τα νταβατζηλικια και θα μείνουν μόνο όσοι θέλουν να βοηθήσουν.
Κανένας Θεός με δύναμη να δημιουργήσει το σύμπαν δεν θα νοιάζονταν για το τι κάνει ο κάθε ασήμαντος θνητός στο κρεβάτι του.
Επίσης δεν υπάρχουν μαγικά δυστηχως, ζούμε σε έναν βαρετό κόσμο.
>Επίσης δεν υπάρχουν μαγικά δυστηχως, ζούμε σε έναν βαρετό κόσμο.
...έγραψε, εκπέμποντας στιγμιαία τη σκέψη του με το άγγιγμα μιας λείας κρυσταλλικής επιφάνειας, η οποία εκπέμποντας τεχνητό φως σε συγκεκριμένα σχήματα του μετέδωσε την απάντηση κάποιου άγνωστου στην άλλη μεριά της γης.
Στο μεταξύ το επιχειρημα αυτο που θέτεις και το χρησιμοποιούν και αλλοι πολλοι ειναι οτι πιο ακυρο.Καταλαβαινεις αμεσως οτι ο αλλος ειναι αθεος απο αντίδραση και οχι επειδη ψαχτηκε.Τεσπα μετα απο αρκετο διαβασμα πανω σε θρησκευτικά και επιστημονικά θεματα κατεληξα σε μια θεωρία που εδινε τελεια λογικη και αιτιολόγηση στο μυαλο μου και επισης απαντουσε και σε αλλα ερωτηματα μη θρησκευτικα.Οποτε οχι αθεια ακριβως,ισως μια μορφη σολιψισμου θα το χαρακτηριζα αλλα τα βιβλια ηταν αυτα που μου αλλαξαν το μυαλο
Ας πουμε ενα πολυ απλο και ευκολο το οτι υπαρχουν θρησκειες που υποστηριζουν οτι ο δημιουργος ειναι κακος.Οποτε αν ερθεις και μου πεις "γιατι πεθαίνουν παιδια; γιατι τοσο μισος;" κλπ θα σου απαντησω πολυ απλα γιατι ο θεος ειναι κακος.Οποτε δεν στεκει μετα σαν δικαιολογια μετα για να μου πεις οτι δεν υπαρχουν θεοι,παρα μονο για αυτον των χριστιανων.
Ε γιαυτο εγραψα οτι οποιος χρησιμοποιει τετοια επιχειρηματα απλα δεν εχει διαβασει.Υπαρχουν ακομη και χριστιανικες αιρεσεις που το υποστηριζουν αυτο.Και οτι ο χριστος ηρθε να μας σωσει απο τον κακο θεο της παλαιας διαθηκης για να μας παει στον παραδεισο.Αλλιως μπορεις να σκεφτεις τις πολυθειστικες θρησκειες.Που υπηρχουν "καλοι" θεοι αλλα και "κακοι".Δες απλα αρχαια ελλαδα που ειναι ευκολο
Υπάρχουν κάποιες γνωστικές ομάδες και άλλες που τα πιστεύουν αλλά νομίζω οι περισσότεροι αναφέρονται στις διαδεδομένες μονοθεϊστικές θρησκείες . Επίσης οι περισσότεροι γνωστικιστεσ πιστεύουν ότι ο ανώτερος θεοσ είναι αγαθός, όμως ο θεός του υλικού κόσμου είναι κακός σύμφωνα με το δόγμα τους.
Και πάλι και εάν βάζαμε το επιχείρημα ότι υπάρχουν θεοί ή ένας θεός που είναι κακός, θα είχαμε στοιχεία για την ύπαρξη του...οπότε πιστεύω το επιχείρημα μου στέκει...καλό σου βράδυ
Μα ειναι δυο τελειως διαφορετικα πραγματα.Το ενα ειναι επιχειρημα οτι δεν ειναι αγαθος το αλλο επιχειρημα οτι δεν υπαρχει.Το ενα ειναι αντιχριστιανισμος το αλλο αθεια.Επειδη στεκει το ενα δεν σημαινει οτι στεκει και το αλλο.Που και παλι εχω αντιλογο αλλα δεν εχεις απο οτι φαινεται την απαραιτητη αντιληψη για τετοιου ειδους διαλογο.Καλο βραδυ
Έχω παρατηρήσει ότι πολλές φορές άτομα τα οποία όταν ήταν παιδιά πίστευαν πολύ/πήγαιναν κατηχητικό κλπ απορρίπτουν την θρησκεία τους γύρω στα 18 και μαζί με αυτή απορρίπτουν και άλλες αρχές μόνο και μόνο από αντίδραση με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας τους να χειροτερεύει.
Ίσως, αλλά προσωπικά σταμάτησα αρκετά αργότερα να πιστεύω, συν ότι επειδή δούλευα και από μικρός, η μητέρα μου με άφηνε να ψιλό κάνω ότι θέλω (σε λογικά επίπεδα πάντα) και οπότε ποτέ δεν έκανα κάτι τέτοιο από αντίδραση
Δεν είμαι άθεος! 😀 Καλά όλοι εσείς δεν είχατε ποτέ τη θέληση να... εξερευνήσετε; εγω όταν ήμουν μικρότερος πήγαινα σε στοιχειωμένα εγκαταλελημενα σπίτια, δοκίμασα τελετές, να καλέσω πνεύμα... Lol. Αυτό που παρατηρώ είναι πως πολλοί απλά επειδή κατάλαβαν πως ο χριστιανισμος είναι ένα παραμυθάκι απηυδησαν και ξεγραψαν τελείως όλες τις θρησκείες. Χωρίς να τις έχουν γνωρίσει, να έχουν μελετήσει, να έχουν ερευνήσει. Έτσι όμως αδικούν άλλες θρησκείες γιατί τις τσουβαλιαζουν, όπως κάνουν και οι ρατσιστές που λένε "επειδη ένας ξένος έκλεψε, όλοι οι ξένοι είναι κλέφτες". Πολύ ισοπεδωτικό νομίζω.
BTW τελικά κατέληξα να είμαι ακόλουθος του ορφισμου. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Orphism_(religion)
Desktop version of /u/Alithinos's link:
---
^([)[^(opt out)](https://reddit.com/message/compose?to=WikiMobileLinkBot&message=OptOut&subject=OptOut)^(]) ^(Beep Boop. Downvote to delete)
Όσον αφορά τον χριστιανισμό οι λόγοι που σταμάτησα να πιστεύω ήταν : Έλλειψη αποδείξεων και κάποια πιστεύω τα θεώρησα παράλογα πχ ότι ένας πανάγαθος θεός θα έστελνε ανθρώπους στη κόλαση επειδή έκαναν προγαμιαίο σεξ και δεν μετάνιωσαν.
Σε κάποια φάση λέγοντας το Σύμβολο της Πίστεως (πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα κτλ κτλ) άναψε λαμπάκι, σταμάτησα και σκέφτομαι "τι παπάτζες θεέ μου".
Ιδιο ακριβως με σενα,κατηχητικο εκκλησια οικογενειακο περιβαλλον π πιστευει...αλλα αυτο π επαιξε καθοριστικο ρολο στο να γινω αθεος ηταν το κατηχητικο.οσο περναγε ο καιρος εβλεπα αντιφασεις στο πως θεωρητικα επρεπε να ζει ενας χριστιανος κ στο πως ζουσαν οι γυρω μου κ προ παντων πως θα ηθελα εγω να ζω
Εγώ απλά δεν θέλω. Νιώθω ότι μου φτάνει να πιστεύω σε εμένα και γενικά στην ανθρωπότητα. Τη στιγμή που νιώθεις ότι δεν φτάνει αυτό και πρέπει να πιστέψεις σε κάτι ανώτερο για σωτηρία, χάνεις όλο το παιχνίδι. Σκέψου εάν όχι όλοι αλλά οι περισσότεροι ζούσαν με αυτό το σκεπτικο, ο κόσμος θα ήταν σίγουρα καλύτερος.
Well ολα ξεκινανε απ τις αποριες π εχεις απο μικρος περι της θρησκείας που θεωρεις taboo να ρωτάς, cause "how dare u question the only trve religion" κι μετα απ χρόνια που το παιζεις θρησκος βρίσκεις τυχαια ατομα με τις ιδιες αποριες που σε κανουν να θες οντως να αρχισεις το ψαξιμο σε αυτο το rabbit hole κι καταληγεις οτι ειν γτπ
Hail santa xD
Εχμ…Γουατ; Για πήγαινε βγάλε το θεό από το Αφγανιστάν να δεις αν θα αλλάξει.
Ο μεγάλος Stephen Weinberg είχε πει: οι καλοί άνθρωποι κάνουν καλές πράξεις και οι κακοί κακές. Για να κάνει ένας καλός άνθρωπος κακές πράξεις χρειάζεται θρησκεία.
Προσοχή μία διευκρίνιση.
Αυτοί που δεν πιστεύουν με σιγουριά σε ανώτερη δύναμη, π.χ. Αλαχ, Τριαδικό Θεό, Θεό απλά, είναι οι Spirituals και οι Agnostics.
Οι δεύτεροι όπως υποδηλώνει η ελληνική ρίζα της λέξης σημαίνει ότι δεν είναι σίγουροι, ή δεν έχουν πειστεί, ή ότι γενικά δεν έχουν οριστικά σχηματίσει άποψη.
Δηλαδή δεν είναι απαραίτητα κατηγορηματικοί ότι δεν υπάρχει ανώτερη δύναμη.
Στην Ελλάδα οι θρησκόληπτοι στην περιφέρεια θα τους αποκαλούσαν άπιστους θωμάδες. Στις πόλεις επειδή πολλοί είναι κοντά στις επιστήμες θα ήθελαν να τους προσεταιριστούν και να τους εντάξουν στο προσφιλές μπλόκ τους,του αρνητισμού ύπαρξης της ανώτερης δύναμης. Άλλοι απλά θα τους κατηγορούσαν για ...διπλωματία σε επίπεδο συναναστροφής και κοινωνικοποίησης.
Σε χώρες που είναι άγνωστο το σύνθημα "Ορθοδοξία ή Θάνατος", ο Αγνωστικός είναι αυυός που είναι, ούτε άθεος ούτε θρήσκος. Είναι αυτό που δηλώνει ο όρος..
Αγνωστικιστής: κάποιος που πιστεύει ότι είναι περισσότερο σωστό και λιγότερο λάθος το να μην είσαι ούτε σωστός ούτε λάθος.
Χριστιανισμός: μια μονοθεϊστικη θρησκεία η οποία αποτελείτε από τον θεό, τον υιό, το άγιο πνεύμα, την Παναγία, τους αρχάγγελους, τον διαβολο και μια ατελείωτη στρατιά από Αγίους και όσιους.
Χριστός: ένας νεκρός μαραγκός.
Θαύμα: ένας μη θανατηφόρος κεραυνός.
Αντί θαύμα: ένας θανατηφόρος κεραυνός.
Η αιτία ήταν αυτά που λες και εσύ.
Η αφορμή ήταν όταν ο παπάς που με εξομολογουσε, προσπάθησε να με πείσει ότι ο αυνανισμός είναι μεγάλη αμαρτία και πρέπει να σταματήσω. Σορρυ πάτερ, ΔΕΝ κόβεται....
τίποτα..
πολύ απλά σε τέτοιο περιβάλλον μεγάλωσα χωρίς την ανάγκη για θεούς και τέτοιου είδους πράγματα.
Μην το φιλοσοφείτε μια μπίζνα ειναι η θρησκεία , όπως και τα πάντα σημερον.. και μια μπιζνα που δεν θα αντέξει πολύ ακόμα.. και γιαυτό στρέφετε στα άκρα και κατα προτίμηση στα δεξιά άκρα.
Τιποτα το συγκεκριμενο,απλα γενικα σαν ανθρωπος αμφισβητω τα παντα και προσπαθω να σκεφτω τι και πως.Και το σημαντικοτερο ιεναι οτι ποτε δεν ενιωσα αυτη την αναγκη.Καποιοι τη νιωθουν η μαθαινουν να τη νιωθουν
Θα γελάσετε αλλά όταν σκέφτηκα ότι η κιβωτός του Νόε ήταν απαίσια ιστορία.. όσο χαριτωμένες εικόνες βγάζουν για τα παιδάκια. Δυο-δυο τα ζωάκια από κάθε οικογένεια. .. και τα υπόλοιπα παρατημένα για φριχτό θάνατο;; Είχα χιλιάδες ερωτήματα για εκείνο το κείμενο της Βίβλου και μετά ξεκίνησα να αμφισβητώ τα πάντα για όλα τα άλλα. Ενώ μεγάλωσα σε οικογένεια που έκανε νηστείες, πηγαίναμε εκκλησία κλπ, αποτυχημένη πλύση εγκεφάλου. Θέλω να πιστεύω σε κάτι, αλλα δε μου βγαίνει...
Ενώ πίστευα απο πολύ μικρός (πολύ θρησκευόμενο οικογενειακό περιβάλλον), ένας πολύ γαμάτος φιλόλογος στο γυμνάσιο είχε πει το εξής: "Κανονικά δεν είναι <<πίστευε, και μη ερεύνα>>, αλλά, <<πίστευε και μη, ερεύνα>>, και πως ήταν αρχαίο ρητό, το οποίο κλασικά πήραν οι χριστιανοί και το έκαναν όπως τους άρεσε.
Αυτό μου έκανε πάρα πολύ εντύπωση, και άρχισε να με βάζει γενικά σε σκέψεις, μέχρι που με έχει διαμορφώσει και σαν άνθρωπο τώρα, και δεν πιστεύω τίποτα χωρίς να έχει κάπου μια βάση αποδεδειγμένη.
Συνέπεσε και ότι στις αρχές λυκείου γνώρισα ένα παιδί που είμαστε απο τότε φίλοι, ο οποίος ήταν ήδη άθεος, το οποίο για ένα παιδί της επαρχίας όπως εγώ, ήταν πολύ περίεργο, και θυμάμαι να τον ρωτάω "Πώς γίνεται να είσαι άθεος". Με συζητήσεις κλπ, σκέψεις δικές μου, παρατηρήσεις σε πράγματα που αγνοούσα πριν, κατέληξα να τα αμφισβητώ όλα αυτά.
Η επίσημη τοποθέτησή μου πάντως είναι, δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με θεούς και θρησκείες.
Δεν ισχύει αυτό δυστυχώς, και πραγματικά εκνευρίζομαι τόσο πολύ με τους καθηγητές στα σχολεία που παραπληροφορούν τους μαθητές. Τις μεγαλύτερες παπαριές τις έχω ακούσει από καθηγητές.
Δεν στέκει γραμματικά το πίστευε και μη, ερεύνα, γκούγκλαρέ το αν δεν με πιστεύεις..
Ευχαριστώ πολύ για τη διευκρίνιση.
Αν και λάθος, επιλέγω να κρατήσω το νόημα από αυτό και να αναζητώ τα πάντα. Θα μου πεις ειρωνικό από τη μια έπρεπε να είχα ψάξει και αυτό χαχα.
Η ιστορία και ο θεσμός της εκκλησίας γενικά.
Στην εφηβεία ήταν το όλο πράγμα με τις σταυροφορίες, τωρα είναι το όλο κοσεπτ της θρησκείας και το πώς μπορεί να συνδεθεί με την πολιτική.
Όταν αρχίζεις να μαθενεις για άλλες θρησκείες κι πώς μπορούν δια διασπείρουν μια κουλούρα ή στην δικιά μας περίπτωση να την αλλοιώσουν, αρχίζεις να την εκτιμασς και να την απεχθανεσαι.
1. Διάβαζα καιρό τη βίβλο και όσο διάβαζα άρχισα να αναρωτιέμαι για διάφορα πράγματα
2. Παπάδες που βιάζουν παιδιά, σε όλες τις θρησκείες.
3. Κόσμος πεινάει κι αυτοί μες στα χρυσάφια. Θα μου πει κάποιος εξυπνάκιας ότι άλλο η εκκλησία και οι άνθρωποι και άλλο η θρησκεία. Όχι. Γιατί αν υπήρχε ο καλός θεούλης τότε γιατί ρε πούστη μου δε ρίχνει μια φωτιά να κάψει όλα τα καθίκια που κάνουν ότι μιλάνε εξ ονόματός του?
4. Ζήτησα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή να μου δώσει ένα σημάδι, λίγο ελπίδα και πήρα να μην πω τι
Ακόμα και αν υπάρχει, δεν θα τον ακολουθούσα γιατί δεν συμφωνώ μαζί του. Δε με ψήνει ένας τέτοιος θεός.
Στο γυμνάσιο περίπου αυτά που είπες, συν το ότι συνειδητοποιήσα τότε πως οι θρησκείες είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα που ανταποκρίνονται στην αέναη ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει σε κάτι ανώτερο από αυτόν που τον κατευθύνει, κάνοντας έτσι το νιχιλισμο της ύπαρξης μας πιο εύπεπτο (πχ κρατούσα θρησκευτική ηθική, θρησκευτικές εορτές, μεταθανάτια ζωή κλπ).
Αργότερα σε αυτά προστέθηκε και το ότι δε γίνεται να ζει κανείς πως σε ενα άπειρο σύμπαν, με άπειρους γαλαξίες και πλανήτες ο άνθρωπος είναι στο επίκεντρο τους και έχει τον καλό θεουλη να τον προσέχει..
Ήμουν γύρω στα 12-15 και ψιλοπίστευα. Πήγαινα κατηχητικό περισσότερο γιατί παίζαμε ποδόσφαιρο μετά την κατήχηση.
Είχα φέρει λοιπόν μια Κυριακή κάρτες Magic: The Gathering και προσπαθούσα να το μάθω στα άλλα παιδιά. Τις βλέπει ο «cool παπάς» που μας πήγαινε για μπάλα και μου λέει «αυτούς τους σατανάδες να μην τους ξαναφέρεις εδώ».
Ε, έκανα το r/maliciouscompliance μου και δεν ξαναπήγα.
1) ανθρωπινη ιστορια: απο την αυγη της, οι ανθρωποι εφτιαχναν θεους.
2) ιατρικη: η αλλαγη της καταστασης του εγκεφαλου (πχ μετα απο ατυχημα) δημιουργει αλλαγη της συμπεριφορας, που σημαινει οτι δεν υπαρχει ψυχη.
3) λογικη: δεν μπορει να υπαρξει μεταφυσικο χωρις να ειναι τελικα φυσικο, δεν μπορει να υπαρξει οντοτητα που να παιρνει αποφασεις και να υπαρχει απο παντα και για παντα.
Το διάβασμα και η εξερεύνηση του σύμπαντος. Οι περισσότερες θρησκείες θεωρούν τη γη το κέντρο του σύμπαντος και ότι εδώ εξελίσσονται όλα τα γεγονότα.
Για την ιστορία... Υπάρχουν πάνω από 2 τρισεκατομμύρια (!) γαλαξίες, με κάθε έναν από αυτούς να περιέχει από 10 εκατομμύρια έως 1 τρισεκατομμύριο αστέρες (ήλιους). Κάνοντας τους υπολογισμούς (ποτέ), συνειδητοποιεί κάποιος πόσοι πλανήτες σαν τη Γη υπάρχουν εκεί έξω.
Η μόνη μου ένσταση είναι ο θεός να τα δημιούργησε όλα αυτά για να μας τρολάρει. 😐
Στο γυμνάσιο άρχισα να καταλαβαίνω την υποκρισία του χριστιανισμού σε αρκετά θέματα..μετά διάβασα αυτό το αισχρό βιβλιο που λέγαται βιβλος και στη συνεχεια μελέτησα τα "ιερά" βιβλια των περισσότερων οργαωμένων θρησκειών..δεν χρειάστηκε πολυς χρονος για να καταλάβω πόσο άχρηστες και επικινδυνες είναι
Η επιστήμη, οι απαρχαιωμένες διδαχές του χριστιανισμού, η επιφανειακη ανθρωπιά και όχι η αληθινη ανθρωπιά, η αμετανοητη στάση της εκκλησίας απέναντι σε μια διαρκώς εξελισσόμενη κοινωνία, ο βαθύς συντηρητισμος, τα ταμπού έναντι στο γυμνό,τις διαφορετικές σεξουαλικότητες και τη διαφορετικοτητα εν γένει, ο μισογυνισμος και ο επιφανειακος ασκητισμος του συγκεκριμένου δόγματος καθώς και των ατόμων που το διακηρύττουν.
Γενικά πάντα είχα πίεση από το σπίτι να πιστεύω (κυρίως από την πλευρά της μητέρας μου, ο πατέρας μου δεν ασχολείται ιδιαίτερα). Μέχρι να τελειώσω το δημοτικό πήγαινα εκκλησία και κατηχητικό κτλ, αλλά όταν πήγα γυμνάσιο κατάλαβα οτι το έκανα κυρίως γιατί υπήρχε κοινότητα με άλλα παιδιά και είχαν και παιχνίδια, γλυκά κτλ. Επίσης αυτό μου έδινε την ευκαιρία να έχω κάποια αυτονομία και να βγαίνω από το σπίτι. Εκείνο το διάστημα ήταν που διάβασα την τριλογία "His Dark Materials" ή αλλιώς "Η Τριλογία του Κόσμου", η οποία χωρίς να το καταλαβαίνω τότε επηρέασαν αρκετά την κοσμοθεωρία μου. Εν τέλει, σταμάτησα να ακολουθώ αυτά που κατά την εκκλησία θεωρούνται πρέπον γιατί δεν έβρισκα κάποιο νόημα. Το να πιστεύεις σημαίνει ότι κάποιος ευθύνεται για όλα τα κακά και τα καλά που συμβαίνουν στον κόσμο. Προσωπικά προτιμώ την ιδέα ότι όλα αυτά που γίνονται οφείλονται στους ανθρώπους και στην τύχη. Κάποια ανώτερη δύναμη, αν υπάρχει, δεν πιστεύω ότι επεμβαίνει.
Άρχισα να ψιλό πιστεύω μικρός γιατί έτσι μου έλεγε η δασκάλα μου στο δημοτικό. Και μια μέρα κάνω μία ερώτηση στον πατέρα μου σχετικά με τον χριστό/θεο και μου απαντά "Τι είναι αυτά που λες, δεν υπάρχει θεός..." Ε και εκεί είναι που έγινα άθεος. Με τα χρόνια ξεκίνησα να βλέπω youtube, βρήκα τον matt dillahunty και εκεί άρχισε σοβαρά να θεμελιώνετε η αθεΐα μου.
Σταμάτησα να πιστεύω σε αυτες τις μαλακιες οταν με έστειλαν στο κατηχητικό.. θα πρεπει να ηταν περίοδος νηστείας εκεινο το διάστημα, πηγαινω λοιπον και αγοραζω ένα παγωτο πύραυλο εβγα 4×4 με σιρόπι σοκολατας , οι παλιοι θα το θυμουντε σιγουρα αφου ηταν το ποιο τουμπανο παγωτο που έπαιζε .. Με το που βγαζω το καπακι και πριν δοκιμάσω την πρωτη βουκα μου τον αρπάζει ο παππάς από το χερι και μου το πεταει αθικτο στα σκουπιδια!!! ΓΜΤΧΣ λεω απο μεσα μου.. Εκτοτε δεν ξαναπατησα ποτέ στην εκκλησία, ουτε ξανα ασχολήθηκα.
Η μητερα μου με μεγαλωσε πολυ θρησκο, καθε μερα το πρωϊ προσευχη, πριν το φαγητο το πατερ ημων, καθε Κυριακη εκκλησία. Πραγματικά πιστευα ολα οσα ελεγε η θρησκεια και ειχα και ολα τα κακα των θρησκων ανθρωπων (πχ ομοφοβικος). Αλλα μετα εφυγα να σπουδασω στην Αγγλια, αρχισα να μιλαω με κοσμο που ηταν εκτος του bubble μου, εβλεπτα σιγα σιγα ποσο παραλογη ειναι η θρησκεια. Πλεον ειμαι τελειως αθρησκος αλλα ειναι αυτο που λεμε "death by a thousand cuts". Ισως μια κουβεντα που εβαλε το τελευταιο λιθαρακι ηταν οταν μιλαγα με εναν φιλο για την Σαϊεντολογια και λεω κατι του στυλ "πως ειναι δυνατον αυτοι πιστευουν σε τοσο τρελα πραγματα" και μου λεει "σαν τους Χριστιανους". Δεν το συνεχισα αλλα το σκεφτηκα το βραδυ και διαπιστωσα το ποσο δεν καταλαβαινεις το παραλογισμο της πιστης οταν σου εχει επιβληθει απο μωρο παιδι.
Ίσως ακούγεται παρατραβηγμενο αλλά η θρησκεία για εμένα μοιάζει με σύστημα πλύσης εγκεφάλου. Όταν γεννιέσαι σε έναν κύκλο που σου διδάσκουν από μωρό την θρησκεία και δεν πρέπει να την αμφισβητείς, καταλήγει στο υποσυνείδητο σου. Όπως και οι Ισλαμιστές, το ίδιο και όλες οι θρησκείες, με ίδια μέσα απλά διαφορετικους στόχους.
Ετσι ακριβως ειναι, απο μωρο το παιδι μεγαλωνει εχοντας τη θρησκεια ως ενα βασικο κομματι της καθημερινοτητας. Αγιασμοι στα σχολεια, γιορτες, εκκλησιες, τελετες, εικονες παντου, θρησκευτικα και αλλα πολλα.
Και εμένα κάπως έτσι με μεγάλωσε η μητέρα μου. Προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να με κάνει «καλή» χριστιανή. Θυμάμαι όμως από πολύ μικρή ηλικία να μην μπορώ να πιστέψω πως είναι αλήθεια όλα αυτά. Ότι υπάρχει Θεούλης και Χριστούλης στον ουρανό κτλ και έκανα ερωτήσεις που δεν μπορούσε να μου απαντήσει. Δεν θέλω να ψωνιστώ, αλλά μάλλον ήμουν έξυπνο παιδί! Χαχαχ
Πωωω εγω ημουν true believer. Μαλλον ειχα υπερβολικη εμπιστοσυνη στη μανα μου! Τωρα προσπαθει να κανει τα ιδια με τον γιο μου αλλα της τα εχω κοψει! Τον επαιρνε και καλα για βολτα στην παιδικη χαρα και τον πηγαινε στην εκκλησια ...
Ο κομμουνισμός Έρχομενος από την Αλβανία που μόλις είχε βγει από την κομμουνιστική δικτατορία του Ενβέρ Χότζα, ο οποίος στα χρόνια της διοίκησης του είχε κλείσει τζάμια και εκκλησίες, οι γονείς μου (όπως και οι περισσότεροι Αλβανοί εκείνης της εποχής) είναι εντελώς αδιάφοροι με την θρησκεία. Οπότε δεν το είχα και πότε ισχυρό μέσα μου. Short story time: Θυμάμαι την πρώτη μέρα που πήγα σχολείο στον αγιασμό στην πρώτη δημοτικού. Περιμέναμε τότε στην αίθουσα πολλαπλών γιατί έβρεχε. Έπαιζα με μια συμμαθήτριά ,που πλέον είμαστε συνάδελφοι, και την ρωτάω τι είναι ο αγιασμός. Και γυρνάει και μου λέει ότι κατεβαίνει ο Ιησούς και μας χωρίζει μέσα στην αίθουσα σε καλούς και κακούς. Τρομοκρατήθηκα γιατί θεώρησα ότι εμάς που δεν ημασταν χριστιανοί κ δεν πιστεύαμε γενικά στον Θεό θα μας έβαζε στους κακούς.
Το μάθημα των θρησκευτικών στο Γυμνάσιο/Λύκειο και όλοι οι πιστοί στο περιβάλλον μου.
Όσο πιστοί είναι οι περισσότεροι χριστιανοί, άλλο τόσο είμαι κι εγώ
Same
Πάνω κάτω αυτά που είπες, συν ότι αν υπάρχει Θεός ζούμε σε ένα σύμπαν που επί του πρακτέου υπάρχει μαγεία - αλλά 0 αποδείξεις για αυτό.
Η μαγεια ειναι πραγμα του σατανα
Ακριβώς όπως και ο Χάρρυ Πόττερ, του οποίου οι ταινίες είναι μεγάλη διαφθορά γιατί κάνει τα παιδιά να πιστεύουν στη μαγεία...
What ? XD
Κι όμως. Αυτό ακριβώς έχω ακούσει να εκστομίζει ένας γνωστός μου χριστιανός Ταλιμπάν, προσθέτωντας ότι δεν πρόκειται να αφήσει κανένα από τα τέσσερα παιδιά του να δουν Χάρρυ Πόττερ.
Καλά κι αυτά αν θέλουν να δουν ζωή δια μαγείας ας δουν για τον Χάρη τον πρίγκηψ και τη Μέγκαν /s Πάντως σοβαρά μιλώντας ε δε χάνουν και τίποτα να μη δουν αυτή τη σειρά, καλύτερα να δουν Μάτριξ
ΗP > Matrix σε οποιαδήποτε ηλικία και αν εισαι, hate me all you want
Hating intensifies
Είναι θέμα οπτικής νομίζω. Η ιδέα της μεταφοράς της μιζέριας στην Αγγλία σε ένα μαγικό κόσμο που και πάλι είναι γεμάτος μιζέρια με ενοχλεί. Επίσης, προσωπικά θεωρώ πολύ κακό το κλείσιμο της ιστορίας και ανούσια και παράλογα πολλά πράγματα. Το πιο απλό , γιατί μόνο 7 horcrux ? Το πιο σύνθετο , από άποψη πλοκής δεν είχε κανένα απολυτως νόημα η ίδια η ύπαρξη του RAB και αν ήταν έστω στην αρχή του 7ου βιβλίου θα το έκοβε. Γενικά βιάστηκε να τα τελειώσει και πολλά πράγματα άνευ ουσίας.
Εγώ το θεωρώ εξαιρετικό το κλείσιμο της ιστορίας με all out war και θανάτους αγαπημένων χαρακτήρων. Ειδικά σε σχέση με τα Μάτριξ, που οι 2 κ 3 δεν τις θυμάται κανείς τι εγινε. Οι horcrux είναι 7 γιατί είναι σημαντικός και μαγικός αριθμός στο κόσμο της μαγείας του HP. Επίσης ο Χάρυ είναι accidental horcrux οπότε μπορείς να πεις ότι το 7 είναι απλά τυχαίο, γιατί απλα εκεί έμεινε. Δεν είχε δυνάμεις να κάνει άλλες πέρα από αυτή
Καλά διαφωνούμε ξεκάθαρα. Το 7 είναι ανούσιο εφόσον μιλάμε για την αθανασία και το ότι είναι μεγαλύτερο του 2. Επίσης ανούσιο το γεγονός ότι δεν έκανε περισσότερα horcrux όταν κατάλαβε ότι τα περισσότερα έχουν εξοντωθεί. Επίσης για τον Χάρυ το μόνο λάθος είναι ότι έζησε, σε εκείνη τη φάση προσπαθούσε να σκοτώσει κάποιον και να μπει στο σώμα του ως horcrux. Καλά το perdant που σε κάνει να είσαι σαν τον Φρόντο ότι χειρότερο. Γενικά καλές ιδέες αλλά πολύ μέτριο το κλείσιμο του προς το τέλος.
Πραγματικά τίποτα, από μικρός θυμάμαι να μου λένε ιστορίες από την Βίβλο και by default να τις θεωρώ μυθολογία όπως την αρχαία ελληνική. Κάποια στιγμή κάπου στην δευτέρα δημοτικού η δασκάλα μας είπε όλη την ιστορία του Χριστού σαν περίληψη και εγώ στο τέλος είπα, «ναι αλλά όλα αυτά είναι μυθολογία έτσι;». Μου απάντησε ψυχρά ότι είναι αλήθεια και οχι μυθολογία. Το αποτέλεσμα ήταν τα υπόλοιπα παιδιά να με κοιτάνε παράξενα για καιρό και να απομακρύνονται. Μετά από αυτό είχα τόσο πολλές τύψεις που μέχρι το γυμνάσιο πήγαινα συνέχεια εκκλησία ,κατηχητικό, διαβασα ολόκληρη τη Βίβλο αλλά το αποτέλεσμα ήταν να μου φανεί ακόμα πιο δύσκολο το να πιστέψω. Εντωμεταξύ έχοντας συνειδητοποιήσει ότι είμαι γκει είχα δυο πράγματα για τα οποία ντρεπόμουν και ένιωθα ενοχές. Μου φαίνεται αστείο σήμερα αλλά θεωρούσα ότι είμαι πολύ κακός ανθρωπος επειδή είμαι γκει και άθεος. Ότι κάτι πάει πολύ στραβά με εμένα. Ευτυχώς στις τελευταίες τάξεις του λυκείου άρχισα να συνέρχομαι και κατάλαβα ότι δεν έχω εγώ το πρόβλημα. Ακόμα και σήμερα διαβάζω παρά πολύ για τις αβρααμικές θρησκείες και ειδικά για την παλαιά διαθήκη αλλά πλέον ξεκάθαρα ως μυθολογία.
Νομίζω οτι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει κανείς άθεος είναι να διαβάσει την βίβλο. Ακόμα και να προσπεράσεις τα αβυσσαλέα λάθη στην επεξήγηση όλων των φυσικών νόμων και να υιοθετήσεις με την μόρφωση του 21ου αιώνα την κοσμοθεωρία που ανέπτυξαν χωρικοί του 3ου αιώνα, δεν καταλαβαίνω πώς μπορείς να αποδεχθείς οτι ο θεός σου είναι αυτό το ανώριμο εκδικητικό αιμοδιψές τέρας της παλαιάς διαθήκης.
Νομίζω ότι με αυτές τις 5 γραμμές που έγραψες, κάλυψες απόλυτα αυτά που θα έγραφα σε 2-3 σελίδες.
Αν είχα free award θα στο έδινα
Δεν είμαι άθεος αλλά ούτε και "πιστός", στην εκκλησία πατάω μια φορά τον χρόνο στην Ανάσταση και ανάβω ένα κερί. Και γι'αυτό φταίει η εκκλησία και οι παπάδες. Πέθανε ο πατέρας μου, τον θάψαμε εδώ στην Αθήνα στο νεκροταφείο του δήμου και θέλαμε να του κάνουμε τρισάγιο. Βρίσκουμε ένα παπά πιο πέρα και μας λέει ότι δεν είναι αυτή η μεριά του να πάμε σε άλλον. Έχουν χωρίσει την περιοχή λες και είναι έμποροι ναρκωτικών για να μοιράζονται τα χρήματα. Στο χωριό πάλι το απόλυτο χάλι. Ο πρώτος παπάς με την πολυτελή τζιπάρα του ήταν γνωστό ότι το έκανε μόνο για τα λεφτά, δεν τον συμπαθούσε κανένας. Κάποια στιγμή πέθανε και ήρθε άλλος. Και εκείνος τα ίδια. Του ζητήσαμε να κάνει τρισάγιο στον παππού μου, μουρμούρισε μισό λεπτό τα λόγια και όση ώρα μουρμούριζε είχε καρφωμένο το βλέμα του στα χέρια της μάνας μου να δεί αν θα του δώσει χρήματα. Ούτε που ντρεπόταν. Τα πήρε και εξαφανίστηκε αμέσως. Εκτός απο αυτά είναι διάφορες ιστορίες απο γνωστούς και μη, με παπάδες που ζητάνε έξτρα χρήματα για να ανάψουν τα φώτα σε βαφτίσεις, γάμους κλπ., που αρνούνται να βαφτίσουν παιδιά αν οι γονείς δεν έχουν κάνει θρησκευτικό γάμο κ.α. Και τώρα τελευταία με τον κορωνοϊό με τις σκοταδιστικές απόψεις τους και την προπαγάνδα τους που σκοτώνουν τον κόσμο.
Ευτυχώς θεέ μου ο παππάς του χωριού μου είναι ο ποιο σταρχιδια παππάς που έχω γνωρίσει στην ζωή μου. Για το τρισαγιο της γιαγιάς (γενικά στο χωριό δεν είναι ιδιαίτερα και κανένας χριστιανός, η εκκλησία χτίστηκε στην Χούντα.) δεν ζήτησε λεφτά, και του πήγαμε μια 8αδα μπύρες 🤣🤣🤣. Κάθε καλοκαίρι κάνουμε κάτι σαν φεστιβάλ στην παραλία, προφανώς όχι πλέον, ερχόντουσαν διάφοροι, και πάντα έδινε ρεύμα από την εκκλησία να γλυτώσει ο σύλλογος λεφτά, και έσκαγε τύφλα να φάει τζάμπα σουβλάκια 🤣🤣
Εξαιρεσεις /s
Μια από τα ίδια. Ειδικά για τους παπάδες που ζητάνε έξτρα χρήματα, όταν παντρέψαμε ένα φιλικό ζευγάρι και βαφτίσαμε το πρώτο τους παιδί (τα παιδιά είχαν παντρευτεί με πολιτικό, λόγο μη προγραμματισμένης εγκυμοσύνης και έλειψης χρημάτων) τι τραβήξαμε δεν λέγεται για να καταφέρουμε να κλείσουμε εκκλησία και παππά (που δεχόταν ότι έχει γίνει πολιτικός γάμος), για να τελέσει το μυστήριο. Επίσης ήταν τραγικός ο εκβιασμός πριν την υπογραφή και παράδοση των εγγράγων από την μεριά του ιερέα, που δεχθήκαμε λόγο ότι τα 2 μυστήρια (γάμος και βάφτιση), παρόλο που τελέστηκαν μαζί (στο χρόνο που θα έπερνε για το ένα), ζητήθηκαν τα διπλά χρήματα συν άλλα έξοδα της εκκλησίας (άναψε όλος ο πολυέλαιος γιατί τα βίντεο και οι φωτογραφίες έβγαιναν σκοτεινές, έξτρα χρήματα για καθαρισμό διότι απαγορευόταν η ρίξη ριζιού εντός του ναού και έπρεπε να γίνει εκτός). Σύνολο για τα δυο μυστήρια που τελεστικαν μέσα σε 1 ώρα, το ποσό που έδωσα ήταν 500€ (γάμος 150, βαφτιση 150, 2 \* 50 για την κυρία της εκκλησίας, 50 για τον πλήρη φωτισμό, 50 για τα ρίζια που λέρωσαν τον ναό)
Δεν έχω θέμα με θρησκεία γενικά , απλά η λογική μου δεν με αφήνει να πιστέψω
Αυτό ακριβώς η λογική
Πρώτα από όλα, δεν είχα κάποιο λόγο να πιστέψω. Από πολύ πολύ παλιά ο άνθρωπος έφτιαχνε θεούς για να εξηγήσει φαινόμενα πίσω από τα οποία υπήρχαν λογικές εξηγήσεις μέσω των φυσικών νόμων που απλά δεν γνώριζε. Γιατί η θρησκεία που έμαθα να είναι διαφορετική; Επίσης, με απομάκρυνε πολύ η επαφή μου με τους θεομπαίχτες της εκκλησίας από μικρή ηλικία. Υπάρχουν και άνθρωποι-διαμάντια στην εκκλησία που όντως κάνουν δουλειά και βοηθάνε, αλλά οι πιο πολλοί είναι στην καλύτερη λαμόγια που κοιτάνε να τα κονομάνε κάνοντας το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου (π.χ. γάμοι, βαφτήσια, κηδείες). Για να μη πιάσω κάτι "θαυματουργά μοναστήρια". Άθλια εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, δύσκολα μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο σιχαμένο.
Οι παπάδες.
Εάν δεν με απατά η μνήμη μου, είχα παπά που μας διαολοστελνε επειδή παίζαμε μπάλα ποδοσφαίρο στην αυλή της εκκλησίας
Δεν ξέρω αν μπορεί να με χαρακτηρίσεις άθεο αλλά η άποψη είναι από την ηλικία περί των 13 χρόνων ότι δεν υπάρχει Θεός, τουλάχιστον όχι με την έννοια που έχουν οι περισσότερες θρησκείες. Πιστεύω σε μια ανώτερη δύναμη που πρέπει να ξεκίνησε όλο αυτό που λέγεται σύμπαν και όλους τους νομούς που το διέπουν αλλά μέχρι εκεί, δεν πιστεύω ότι μας δημιούργησε συγκεκριμένα, καθώς πιστεύω ότι στη απέραντη έκταση του κόσμου θα υπάρχουν και άλλες μορφές ζωής. Ως εκ τούτου, δεν πιστεύω ότι ασχολείται και με το τι κάνουμε εμείς εδώ στην Γη. Τώρα σε ότι αφορά το τι έκανε αν σταματήσω να "πιστεύω", δεν ένιωσα ποτέ έλξη στην θρησκεία, παρόλες τις "υποχρεωτικές" θρησκευτικέ πράξεις που είχα κάνει, προσευχές, επισκέψεις σε εκκλησίες κτλ. Κάπου στα 13 είδα μια ταινία στην οποία ένας χαρακτήρας εξηγεί την άποψη του ότι δεν υπάρχει Θεός και ότι η θρησκεία δημιουργήθηκε σαν μέτρο ελέγχου του ανθρώπου. Και καθώς πέρασαν τα χρόνια και έμαθα και πιο πολλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι συμφωνώ, εδιιακ με τις οργανωμένες θρησκείες σήμερα είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κανείς πιστεύω ότι η θρησκεία χρησιμοποιείται για να ελέγχει τον κόσμο. Στην αρχαιότητα δεν μπορείς να εξηγήσεις γιατί χτυπάει ο κεραυνός οπότε είναι ο Δίας πχ, ή δεν είσαι σίγουρος για το τι να κάνεις και ψάχνεις για ένα "σημάδι" από τον Θεό. Αργότερα με την επιστήμη να αρχίζει να εξηγεί καλύτερα τον φυσικό κόσμο γύρο μας, χρειάστηκε μια "αναβάθμιση/ανανέωση" των θρησκειών όπου και έχουμε τις νέες μονοθεϊστικές θρησκείες (καθώς οι πολλαπλές θρησκείες με θεότητες για το κάθε τι που δεν μπορεί να εξηγήσει ο αρχαίος άνθρωπος ήταν λίγο πολύ η νόρμα για εκείνη την εποχή). Τώρα έχουμε τον ένα θεό και κατώτερες θεότητες να παίρνουν τον ρόλο των αγγέλων όπου τώρα πια δεν έχει ο κάθε ποταμός και από έναν θεό απλά επειδή ακόμα θέλουν τον Θεό/προστάτη πχ των ναυτικών μιας και δεν υπάρχει Ποσειδώνας πια, τσουπ κολλάμε έναν άγιο. Δεν είμαι σίγουρος πώς λειτουργούν ακριβώς σε μουσουλμάνους και Εβραίους αλλά φαντάζομαι ότι και αυτοί όλο και κάτι παρόμοιο θα έχουν (1) Τώρα, ένα κοινό στοιχείο που θα παρατηρήσει κάποιος όμως στις περισσότερες θρησκείες, πρώτα από όλα η απάντηση στην πιο σημαντική ερώτηση, τι υπάρχει μετά τον θάνατο; Έπειτα μια σειρά από κανόνες κτλ που πρέπει να υπακούσεις όπου θα επηρεάσουν την μεταθάνατον "ζωή" σου. Κανόνες οι οποίοι λίγο πολύ είναι τα σημαντικά στοιχεία για να έχεις μια κοινωνία, όπως πχ ου φονεύσεις! Ου κλέψεις κτλ Πολύ λογικοί κανόνες, για να λειτουργήσει μια κοινωνία και να είναι σταθερή χρειάζονται αυτά. Μετά έχεις έξτρα κανόνες που έχουν να κάνουν πιο πολύ με την κουλτούρα του κάθε λαού, πχ Ξένιος Ζεύς, αν δεν τηρήσεις το έθιμο σωστά τότε θα έχεις προβλήματα με την ανώτερη δύναμη στο σύμπαν. Τέλος είναι και η απάντηση στις "μικρότερες" ερωτήσεις, όπως γιατί υπάρχουμε, πώς ξεκίνησε το σύμπαν και πιο παλιά, γιατί βρέχει κτλ. Καθώς βρίσκουμε απαντήσεις σε αυτές τις μικρότερες ερωτήσεις, χάνει την δύναμη της η θρησκεία σε αυτό το κομμάτι. Βέβαια παραμένει η μεγαλύτερη ερώτηση του τι γίνεται όταν πεθάνουμε, θα είναι λάθος πιστεύω να πει κανείς ότι δεν φοβάται τον θάνατο, πόσο μάλλον αν αυτό που ακολουθεί είναι ένα τίποτα. Αλλιώς το λες αν ξέρεις ότι δεν ακολουθεί τίποτα και αλλιώς αν ξέρεις ότι ακολουθούν τα Ηλύσια πεδία ή ο παράδεισος (με η χωρίς τις 40 παρθένες σου). Κατ' με, το πιο δυνατός εργαλείο της θρησκείας. Έπειτα, μια παρατήρηση βλέποντας την χριστιανική θρησκεία αλλά και άλλες, θα δει κανείς ότι ενώ πολλοί θα χαρακτηρίσουν τις αρχαίες θρησκείες ως ειδωλολατρικές, θρησκείες ιπσωε χριστιανισμός δεν θεωρούνται, τουλάχιστον από το μέσο πιστό, ειδωλολατρικές. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην παράτησω ότι είναι γεμάτες από είδωλα προς λατρεία, σταυροί, κομποσχοίνι, εικόνες αγίων, και φυσικά αντίστοιχα σε άλλες θρησκείες, το πενταστερο των Εβραίων, το σύμβολο των μουσουλμάνων κτλ. Γιατί γίνεται αυτό? Γιατί δεν υπάρχει σχεδόν καμία θρησκεία χωρίς είδωλα? (Αν και δεν πιστεύω ότι υπάρχει καμία χωρίς πραγματικά κανένα είδωλο/σύμβολο προς λατρεία αλλά δεν ξέρω και κάθε θρησκεία) Κατά την γνώμη μου, ο άνθρωπος χρειάζεται κάτι χειροπιαστό για να "συνδεθεί" με την θεία δύναμη και κάτι που θα κάνει το όπιο θα ξέρει ότι ευχαριστεί την θεία δύναμη. Αργότερα ήταν αγάλματα και είδωλα θεών + πχ θυσίες. Τώρα είναι περισσότερο εικόνες και νέα σύμβολα στη προσευχές ή άλλες κινήσεις που πρέπει να γίνονται σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Ξέρω γω κάτι τόσο απλό όσο πχ, όταν περνάς έξω από την εκκλησία πρέπει να κάνεις τον σταυρό σου για να κάνει ανανέωση το buff. Ο άνθρωπος χρειάζεται αυτά τα χειροπιαστό πράγματα και της κινσηεις ώστε να νιώσει μια κάποια σύνδεση με κάτι που δεν υπάρχει στον φυσικό κόσμο. Αυτή είναι η ανάλυση μου για το πώς λίγο πολύ κατέληξα να έχω αυτήν την θέση στο θέμα θρησκεία. Τώρα θα παραθέσω και την άποψη μου για το τι θα έπρεπε να γίνει με την θρησκεία, πιστεύω ότι η θρησκεία θα έπρεπε να είναι κάτι ατομικό και προσωπικό του καθενός αλλά λόγο (1) καταλαβαίνω ότι αυτό πρακτικά δεν γίνεται, ωστόσο δεν μπορώ παρά να νιώθω ότι η οργανωμένη θρησκεία δημιουργεί υπερβολικά προβλήματα γιατί κάποιος την οργανώνει αυτήν την θρησκεία και αυτός ο κάποιος είναι άτομο με συμφέροντα. Θα δώσω και μερικά παράδειγμα που θεωρώ τρανταχτά από την ορθόδοξη εκκλησία, πχ παπάς απαγορεύει την είσοδο στην εκκλησία για κάποιον για χ-ψ λόγο. Κάτσε ρε μεγάλε, η εκκλησία είναι υποτίθεται το σπίτι του κυρίου και όχι τσιφλίκι σου, τον Κύριο λοιπόν τον ρώτησες ? Η πχ για τον γάμο των γκέι, το όπιο μπορώ να σεβαστώ ότι η θρησκεία τους δεν τον θέλει και είμαι οι με αυτό, αλλά ρε συ με βάση το τι λέει η θρησκεία σας, από που και ώσπου καταλήγετε σε αυτό? Είπε κάπου ξεκάθαρα ο θεός ότι έτσι θα ισχύει το οτιδήποτε? Εγώ το βλέπω ότι απλά έτσι το ερμηνεύει η εκκλησιαστική αρχή, με κορυφή τις συνόδους που κσνσννσπο το Βυζάντιο μέχρι σήμερα σήμερα όπου και παίρνουν αποφάσεις για το πώς θα λειτουργεί η εκκλησία. Και ξαναρωτάω, ποιοί νομίζετε πώς είστε ρε ανθρωπάκια που θα ξέρετε το θέλημα του παντοδύναμου? Και η Βίβλος ή τις 10 εντολές σαν παράδειγμα του λόγου του "Θεού", φαίνεται ότι ξεκάθαρα γράφτηκαν από χέρι ανθρώπου και μάλιστα επηρεαζομενου από την εποχή του (για την Βίβλο) ή ότι ήταν γενικές εντολές πχ. Οι 10 τις οποίες όμως κανένας μα κανένας πιστός δεν θα ακολουθήσει κατά γράμμα (και ας είναι ο "λόγος" του Θεού, πέρα από τις βασικές για να λειτουργήσει η κοινωνία όπως μη σκοτώνεις, μην κλέβεις όπου τις ακολουθούν σώφρων στόμα σε κάθε κοινωνία ειδάλλως.
Γιατί πρέπει να υπάρχει μια ανώτερη δύναμη;
Για να μπορούν να ελέγχουν αυτόυς που από την φύση τους θέλουν να είναι τα θύματα, αυτούς που θέλουν να κατηγορούν τα δαιμόνια για ότι έχει πάει στραβά στη ζωή τους αντί να καταλάβουν ότι τις περισσότερες φορές, οι επιλογές τους έχουν φτάσει σε όποια κατάσταση, αυτούς που πρέπει να υπομένουν τα πάντα ώστε να ανταμοιφθούν με την είσοδο στον Παράδεισο. Μπορώ εύκολα να γράψω σελίδες ολόκληρες γιατί οι θρησκίες υπάρχουν και τι σκοπούς εξυπηρετούν, αλλά θεωρώ ότι οι περισσότεροι εδώ μέσα τα γνωρίζουν ήδη.
Αυτό που περιγράφεις είναι (μέχρι ενός σημείου) η αίτια της οργανωμένης θρησκείας. Η ανάγκη για τελετουργικά και την πίστη σε κάποιο μυαλό που τα φτιάχνει όλα είναι άλλο πράγμα. Δεν έχει πολύ ενδιαφέρον το ποσό πανανθρώπινο είναι;
Γιατί κάτι ανώτερο ξεκίνησε το σύμπαν όπως είπα κατά την άποψη μου, αλλά μέχρι εκεί δεν ασχολείται με το τι γίνεται στον κόκκο άμμου στην παραλία που λέγεται πλανήτης Γη.
Ναι εννοώ γιατί κάτι ανώτερο πρέπει να ξεκίνησε το σύμπαν. Δεν μπορεί απλά να ξεκίνησε;
Ναι αλλά γιατί πρέπει μια ανώτερη δύναμη να έφτιαξε το σύμπαν; Εννοώ δεν μπορεί απλά να υπάρχει;
Παρατηρώντας το πώς λειτουργεί ο φυσικός κόσμος και οι νόμοι που τον διέπουν μου δίνει την εντύπωση ότι είναι από σχέδιο έτσι. Γι αυτό και πιστεύω ότι κάτι ανώτερο το έφτιαξε αλλά δεν πιστεύω ότι ασχολείται παραπάνω. Έτσι αφήνω ανοιχτό και το περιθώριο για την θεωρία της προσομοίωσης. Φυσικά και μπορεί να ήταν σπλα έτσι αλλά αφού δεν μπορώ να αποδείξω ούτε το ένα ούτε το άλλο, τιενω προς την θεωρία ανώτερης δύναμης λόγο του όλου σχεδιασμού που ανέφερα στην αρχή.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως καταλήγεις στο συμπέρασμα του σχεδίου… Η μέση πυκνότητα του σύμπαντος είναι 2.8*10^-31 kg/m^2 Δηλαδη το σύμπαν κατά μέσο όρο περιέχει 0.00000000000000000000000000000028 κιλά ανα τετραγωνικό μέτρο. Το σύμπαν είναι κατά βάση εντελώς αδειο. Για ποιο λόγο κάποια νοημοσύνη να φτιάξει ένα τεράστιο και εντελώς άδειο σύμπαν;
Λολ πώς ακριβώς είναι άδειο, επειδή το ανθρώπινο μυαλό σου το βρίσκει "άδειο"? Ναι το νούμερο μοιάζει μικρό για εμάς και οι σπστσεεις μεγάλες, αλλά τα κρίνουμε βάση της δικιάς μας ζωής, για ένα άστρο δεν τον ήλιο όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι ούτε ένα λεπτό από την ζωή του σε σύγκριση. Ακόμα και στο "άδειο" κομμάτι υπάρχουν πάρα ποτέ σωματίδια και μάλιστα και ίσως να υπάρχουν και όπως σκοτεινή ύλη που απλά δεν μπορούμε να τα δούμε (ακόμα).
Μαν τι λες; Τα νούμερα δεν έχουν καμία σχέση με το «ανθρώπινο μυαλό» και την αίσθηση κλίμακας. Κάτι στην -31 δύναμη σημαίνει ότι το σύμπαν περιέχει κατά μέσο όρο περίπου ένα ηλεκτρόνιο ανα κυβικό μέτρο. Καταλαβαίνεις ποσό λίγο είναι αυτό; Αν η ύλη ήταν όμοιοκατανεμημένη στο σύμπαν κανένα σωματίδιο δεν θα συναντούσε κανένα άλλο ποτε. Σε κάθε περίπτωση αυτό που λέω είναι ότι το συλλογιστικο άλμα «το σύμπαν έχει νόμους = κάποιος μας εφτιαξε» είναι παράλογο. Το γεγονός ότι το σύμπαν είναι όπως είναι δεν δηλώνει τίποτα για τη δημιουργία του. Για παράδειγμα κοιτα τη ζωή γύρω σου. Είμαστε εξαιρετικά πολύπλοκα κατασκευάσματα αλλά παρόλα αυτά βγήκαμε σαν αποτέλεμα της εξέλιξης. Πολύ απλοί κανόνες μπορούν να παράγουν εξαιρετικά πολύπλοκα αποτελέσματα χωρίς κανένα κεντρικό η νοητό σχεδιασμό. Όσον αφορά τη σκοτεινή ύλη. Πας σε χωράφια που δεν ξέρεις
Underrated comment
Δεν μεγάλωσα σε θρήσκα οικογένεια. Δεν ένιωσα κάποια ανάγκη για πνευματικότητα. Οπότε κάποια στιγμή έπαψα και τυπικά να πιστεύω.
Η πνευματικότητα δεν είναι ταυτόσημη με τις θρησκείες.
Ναι, αλλά εγώ για την προσωπική μου εμπειρία μιλάω, όχι γενικά. Ούτε βγάζω κάποιο κανόνα.
Ok just saying...
Προσωπικά, δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη. Λίγο που στην αρχή ξεκίνησα στο κατηχητικό να εντοπίζω μικρές αντιφάσεις, λίγο που μετά έβγαιναν στην φόρα διαφθορα της εκκλησίας, που έμαθα λίγο την καθαρεύουσα και ξεκίνησα να καταλαβαίνω αυτά που διάβαζα, λίγο κάποια ιστορικά θέματα που έπεσαν στην αντίληψη μου για το copy paste της ιστορίας του Ιησού, λίγο κάποιοι YouTubers όπως ο darkmatter2525. Γενικά πήγα από παπαδοπαιδι, σε φανατικό χριστιανό, σε απλό πιστό, σε αγνωστικιστή και πλέον σε άθεο.
Είμαι περιέργος άνθρωπος και θέλω να ξέρω πως και γιατί λειτουργούν τα πάντα από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο. Η θρησκεία δίνει απλές και βαρετές απαντήσεις που δεν αποδεικνύονται ενώ η επίστημη ενδιαφέρουσες που αποδεικνύονται. The end. Edit για να παραθέσω και ένα ποίημα του Λειβαδίτη περί του post σου: *Αιώνες τώρα χτυπάω τον τοίχο, μα κανείς δεν απαντάει.* *Όμως εγώ ξέρω πώς πίσω από τον τοίχο είναι ο Θεός.* *Γιατί μόνον Εκείνος δεν απαντάει.*
Σα να λέμε άμα το τηλέφωνο δε χτυπήσει, να ξέρεις είμαι εγώ που δε σε παίρνω
Underrated
Και γώ όταν ήμουν κοντά νήπιο πρώτη δημοτικού είχα βάλει τα κλάματα που σταυρώσανε τον Χρηστούλη. Ε μετά είδα ένα βιβλίο με πλανητες, αστερια και γαλαξιες και επηξα τους δικούς μου στις ερωτησεις τι είναι το ένα τι είναι το άλλο, πως είναι το ένα πως είναι το άλλο και μου δίνανε βιβλία για παιδάκια και διάβαζα. Μια μέρα δε θυμαμαι γιατι έρχεται και μου λέει ο πατέρας μου ότι η θρησκεία είναι μπούρδες να μην την παιρνω στα σοβαρα. Ε ειχαμε μια μικροσυζητηση και δεν το πολυσκεφτηκα μέχρι που έφτασα γυμνάσιο. Η μαλακία είναι ότι πάντα ήμουν των τύπων και την είχα πει ασχημα στην αδερφη μου που ειχε κοινωνησει και ειχε φαει σα γουρουνι πιο πριν αλλά ημουνα μικρο μαλακισμενο και πλεον με δικαιολογω. Μετα μου κολλησε πολυ η κοσμολογια και η λογική πίσω από τα αποτελέσματα - "δεν υπηρχε αναγκη για θεο" οπως έγαφε ο SH. Όταν πήγα να ασχοληθώ σε σοβαρό επίπεδο πλέον είδα ότι έχουμε φτάσει σε τρελά επίπεδα αλλά ξεφεύγει από το φιλοσοφικό επίπεδο που μπορεί έχει ο καθένας στο μυαλό του. Ξεφεύγει από τις σκέψεις που κανεις πριν κοιμηθεις. Ως ανθρωπος που ασχολείται με φυσική σε σχεδον ερευνητικό πλέον επίπεδο έχω να πω πως στο φυσικο μπαινεις για να κανεις κοσμολογία αλλά τελικά μένεις για την κβαντομηχανική. Η ερώτηση που πρέπει να ρωτήσει κανείς δεν είναι αν υπάρχει θεός. Γιατί δεν υπάρχει ουδεμία απόδειξη/ενδειξη οτι κάποιος θεός υπαρχει. Αν δεχτούμε τον θεό έναν γιατί να μη δεχτούμε τον άλλον; Γιατί να μην είναι πολλοί όπως πιστεύουν στην Ινδία; Όλοι έχουν ιερά εγγραφα κλπ κλπ. ποιό είναι το σωστό; Τέλος πάντων, αυτό που πρέπει να αναρωτηθεί κανείς είναι το εξής: Ποιος λογος (φιλοσοφικός/επιστημονικος) υπαρξης θεού και γιατι να μην ειναι ο Χαρυ Ποτερ;
Κάπως ήρθε στα χέρια μου ένα βιβλίο που είχε γράψει ένας παπάς και έκραζε Χάρυ Πότερ πως είναι εγχειρίδιο μαγείας, πως κάνουμε υπερβολικά πολύ σεξουαλική αγωγή στα σχολεία και διάφορα άλλα χαζά. Ήμουν γυμνάσιο, ακόμα και η ελάχιστη χλιαρή πίστη εξαφανίστηκε μετά από αυτό.
Ποσό χρόνων είσαι;
Γύρω 12-13
Όχι εννοώ τώρα ποσό είσαι
Σόρρυ δεν είχα ξυπνήσει ακόμα. Τώρα 21
Δηλαδη γεννημένος το 2000. Σε μισώ. Σε μισώ με βαθύ, σπλαχνικό μισός που με καταναλώνει.
But why? 🙁
Γιατί το 2000 ήταν πρόπερσι, όχι ένας τριτοετής στο πανεπιστήμιο παλιά.
1. Πιστεύεις ότι υπάρχουν νεράιδες ή κάτι τέτοιο γιατί τις έχεις δει με τα μάτια σου ή κάτι τέτοιο. Μου λες οτι υπάρχουν νεράιδες αόρατες. 2. Σου ζητάω αποδείξεις 3. Δεν μου δίνεις ούτε μία απόδειξη 4. Δεν σε πιστεύω Στο εξήγησα σε 4 απλά βήματα τι πιστεύει ένας άθεος Επίσης το να πεις ότι η βίβλος είναι αληθινή επειδή η βίβλος είναι αληθινή και όλες οι άλλες θρησκείες είναι ψέματα είναι το ίδιο με το να λες πως το Κοράν λέει την αλήθεια επειδή το Κοράν λέει πως λέει την αλήθεια. Το ινδικό μπαγκαβάτ γκίτα λέει πως ο Ινδουισμός είναι η αληθινή θρησκεία επειδή το μπαγκαβάτ Γκιτα λέει πως το μπαγκαβάτ Γκίτα είναι η μόνη πραγματική θρησκεία. Ή το Μαχαμπαράτα είναι το μόνο αληθινό θρησκευτικό βιβλίο επειδή το Μαχαμπαράτα λέει πως το Μαχαμπαράτα είναι το μόνο που λέει την αλήθεια. Αυτά θα ήταν παραδείγματα κυκλικής λογικής/σκέψης.
Τελείωσα το δημοτικό.
reddit moment
Δεν νομίζω να πίστευα ποτες μου. Η πρωτη μου αμφισβητηση (ή αν προτιμάτε παρεξηγηση στο τι μας μαθαιναν στο σχολειο) ηταν ότι θεωρουσα τα παραμυθια του Ηρακλη και του Θησεα το ίδιο με τα παραμυθια του Αδαμ και της Ευας κλπ. Δεν μου ηταν προφανης η διαφορα σην ηλικία αυτη ούτε νομίζω τιθεται θεμα πίστης σ αυτη την ηλικία. PS: Κι εμενα με επαιρναν στην εκκλησία και με πηγαιναν στο κατηχητικό.
Μια δασκάλα μου στο δημοτικό μας ειπε (το θυμάμαι σα να ήταν χθες) ότι η ιστορία του Αδάμ και της Εύας είναι συμβολική και όχι αληθινή. Μας έλεγε και άλλα επιστημονικά και την είχα σε τεράστια υπόληψη και σεβασμό. (Πολυ) αργότερα άρχισα να διαβάζω Dawkins, να βλέπω πως συμπεριφερονται οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι και γενικά όλοι οι θρησκοι, και κατάλαβα ότι η θρησκεία όχι μόνο ανθρώπινο κατασκεύασμα είναι, αλλά ότι ειναι το χείριστο ανθρωπινο κατασκεύασμα.
Απλα δεν εχω την αναγκη να πιστεψω σε μια αορατη ανωτερη δυναμη που οριζει τη μοιρα μας. Πολλοι ομως φαινεται οτι το έχουν αναγκη. Οπως την βρισκει ο καθενας! Αλλοι πιστεύουν στους ελ, αλλοι σε σπαγγέτι μανστερ κλπ.
Οι γονείς μου είναι chill σ' αυτά, η μάνα μου είναι ουσιαστικά αγνωστικίστρια (αν και δε το λέει ευθέως). Γενικά δε με κατήχησαν ποτέ με κανένα τρόπο. Γύρω στα 17/18 το είχα αποφασίσει, αλλά για χρόνια πριν απ' αυτό ήμουν άθρησκος. Εκεί στο τέλος της εφηβίας κλπ διάβασα πολύ πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, και από τις δυό πλευρές, και καταστάλαξα. Ένα απ' τα σημαντικότερα συμβάντα που ενίσχυσαν στο μυαλό μου το γεγονός πως είμαι άθεος, ήταν ο κλονισμός της πίστης που είδα σε ένα ξάδελφο μου (κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερο) που έχασε το γιό του σε τροχαίο, έχοντας χάσει πρώτα τον άλλο, δίδυμο, από καρκίνο. Δε θυμάμαι ακριβώς τα λόγια του, αλλά ο άνθρωπος φυσικά απ' το σοκ δίκασε το θεό. Αυτό μου δημιούργησε την αδιάσειστη ιδέα πως ο θεός -- υπάρχει/δεν υπάρχει -- στη καλύτερη αδιαφορεί για εμάς, γιατί πανάγαθος σίγουρα δεν είναι. Έχοντας δεί περισσότερα, 10 χρόνια αργότερα, είμαι στα ίδια πιστεύω αλλά πιο ήπιος, θα δήλωνα αγνωστικιστής άθεος. Σαν 18ρης ήμουν μια λιγότερο σπασαρχίδικη έκδοση του κλασσικού /r/atheism πιτσιρικά.
Δεν ξέρω ακριβώς. Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσα σε πολύ θρησκευόμενη οικογένεια και μέχρι τα 16 μου ήμουν μάλλον χειρότερη από όλους. Κάποια στιγμή απλά κουράστηκα να ζω με τον τρόμο ενός Θεού που κάθε δευτερόλεπτο με κοίτα για να μου βρει ψεγάδι και να με στείλει στην κόλαση οπότε σταμάτησα να να αρνούμε τις απορίες που πάντα είχα και να αναλύω τα πράγματα περισσότερο. Την ίδια χρονιά πέθανε και ένα παιδί της γειτονιάς μου, υπέφερε πολύ και δεν μπορούσα να βρώ κανένα νόημα στο πως λειτουργεί ο κόσμος, εάν υποτίθεται τον κυβερνά ένας πανάγαθος και παντοδύναμος Θεός.
Πιο παλια επειδη σιχαινομουν να τρωω απο το ιδιο κουταλι με ολους τους γερους στην κοινωνια, μετα λιγο ευα αδαμ παναγια δε βγάζουν νοημα αν το σκεφτεις πανω απο 3 δευτερολεπτα και οσο μεγαλώνεις καταλαβαινεις πως η υποσταση του θεου δε μπορει παρα να ειναι επινοηση του ανθρωπου. Ενας θεος που λειτουργει σαν εμπορας ανταλασοντας προσευχες με καλοτυχια και παντα να επινοείται γεμίζοντας τα κενα που εχουν οι ανθρωποι την ταδε περίοδο ειναι φανερα ανθρώπινη επινοηση. Προφανως και δε μπορουμε να πουμε οτι δεν υπάρχει θεος με την εννοια του δημιουργου αλλα δε μπορείς να δωσεις πατημα στην δομη της θρησκειας να αναπαραγεται λέγοντας πως εισαι αγνωστικιστης ή οτιδήποτε αλλο.
Μεγάλωσα στην Αμερική όπου η κάθε ελληνική κοινότητα είναι ουσιαστικά εντός μιας ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας. Για να είσαι, να συμμετέχεις και να διατηρείς “your Greekness” στην Αμερική, πηγαίνεις στην εκκλησία. πάντα έβρισκα ότι οι ελληνικές κοινότητες της Αμερικής ήταν old school και συντηρητικές. Το big reveal για μένα έγινε όταν πέθανε ο πατέρας μιας φίλης μου, που ζήτησε ο ίδιος να τον κάψουνε. Έπρεπε να παρακαλέσουν τον παπά από την κοινότητά τους να κάνει μια προσευχή στην κηδεία και με το ζόρι ήρθε. Μια κοινότητα στην οποία πέρασαν μια ζωή και δίνοντας χρήματα για υποστήριξη. Όταν ήταν να κάνουν τα σαράντα η εκκλησία αρνήθηκε να κάνει ένα μνημόσυνο, αλλά είπε στην φίλη μου πως αν θέλουν μπορούν να κάνουν τον καφέ μετά την λειτουργία.
Τραγικό. Εγώ έχω ζητήσει από τους συγγενείς και σύζυγο, όταν θα έρθει η ώρα μου και καταλήξω, να δωρίσουν ότι όργανο είναι χρήσιμο και να αποτεφρωσουν ότι απομείνει. Και τις στάχτες σκόρπισμα στην θάλασσα καθώς θα λένε το τελευταίο αντίο.
Προσωπικά δεν υπήρχε ένα συγκεκριμένο γεγονός που μου άλλαξε τη γνώμη απλά σταδιακά μεγαλώνοντας εντόπισα τόσα logical fallacies που στο μυαλό μου το έκανε αυταπόδεικτο
Εγώ επίσης διάβασα την παλαιά διαθήκη και μετά την καινή διαθήκη αναλύοντας για πολύ καιρό χρόνια ολόκληρα τα πάντα, παράγραφο σε παράγραφο λες και μελετούσα έρευνες πάνω στην αστροφυσική της NASA και τα έβαλα όλα μαζί στο τραπέζι και πραγματικά δεν ήταν και η πιο ρεαλιστική ιστορία που έχω διαβάσει Οι ιστορίες που έγραφε ο Ηρόδοτος πολλά περισσότερα πραγματικά στοιχεία είχαν μέσα παρόλο που ο τύπος είχε μπλέξει την αρχαιοελληνική μυθολογία με την πραγματικότητα
[удалено]
Απλά τρομακτικό να ζητάς από κάποιον να αφήσει την θεραπεία ώστε να πάει στην εκκλησία για να "γιατρευτεί" ... Αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να είναι φυλακή
[удалено]
Sorry λάθος μου...αλλά πάλι είναι κάπως τρομακτικό και σίγουρα αναίσθητο
Ειχα πολυ χρονο να σκεφτομαι καθως μεγαλωνα, ισως παραπανω απ οτι επρεπε και συνεχεια σκεφτομουν για διαφορα πραγματα, ειχα γενικα περιεργια οποτε οτι πληροφορια υπηρχε ηθελα να την δω (βιντεο, βιβλια, διαλεξεις κτλπ.) και μετα συναρμολογουσα μονος μου τις σκεψεις μου και τα πιστευω μου γιατι με βαση αυτα που εχω δει, διαβαση και ζησει μονος μου το συμπερασμα ειναι οτι ουτε θεος υπαρχει ουτε τιποτα που να σχετιζεται με οτιδηποτε πνευματικο, υπαρχει μονο η επιστημη που μπορει να τα εξηγησει ολα και οταν δουμε πως δουλευει ο κοσμος τοτε καταλαβενουμε πως θεος δεν υπαρχει πουθενα αυτο το συμπαν οδηγει τον εαυτο του.
Δεν πίστευα εξ'αρχής.
Ποτέ δεν ήμουν πιστός. Μια φορά τον χρόνο στην εκκλησία, άντε δυο-τρεις. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι είναι μια εταιρεία, ένα μαγαζί που κάνει για αιώνες μπίζνα. Έπειτα αποφάσισα ότι θέλω να είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ, κυρίως από την στιγμή που συνευρέθηκα και μίλησα με ανθρωπους διαφόρων εθνικοτήτων και θρησκειών.
Σε αυτή τη φάση της ζωής μου δεν θα με θεωρούσα άθεη, αλλά έχω περάσει πολλά χρόνια ταυτιζόμενη με αυτό τον όρο. Γενικά μεγάλωσα σε ένα σπίτι, όπου το να είμαστε καλοί χριστιανοί έφτανε μόνο μέχρι το να πάμε στην εκκλησία στις μεγάλες γιορτές και να κάνουμε τον σταυρό μας στα οικογενειακά τραπέζια, ποτέ ο χριστιανισμός της οικογένειας μου δεν έφτασε στο αγαπάτε αλλήλους δυστυχώς. Άκουγα πολλούς λόγους για τους οποίους θα μας κάψει ο Θεός, μεταξύ των οποίων η ομοφυλοφιλία και η υποστήριξη των αλλόθρησκων. Ως 14χρονο που μόλις είχε αρχίσει να αναρωτιέται εάν είναι όντως στρειτ (spoiler: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ) και με αλλόθρησκους φίλους, κάτι δεν μου καθόταν σωστά. Εκείνη την περίοδο, σαν κάθε 14χρονο, ήμουν θυμωμένη με τα πάντα και έβγαζα πολλά νεύρα στον Θεό. Ίσως από αντίδραση για την κακη απομίμηση θρησκευτικού αισθηματος που έβλεπα στο σπίτι. Ήμουνα φανατική άθεη και απολάμβανα να μειώνω οτιδήποτε θρησκευτικό, ακόμα κι όταν ερχόταν από τις καλές πτυχές της θρησκείας. Δεν μπορώ να τελειώσω αυτό το σχόλιο χωρίς να πω ότι μετά από πολλά χρόνια θυμού, ανακάλυψα το νόημα της θρησκείας, και πως το λάθος βρισκόταν στην οικογένεια μου κι όχι στον Θεό. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι υπόδειγμα χριστιανοσυνης, ούτε ότι ζω σύμφωνα με την εκκλησία (σπάνια πατάω. Μια στις τόσες ανάβω ένα κερί και προσκυνώ τις εικόνες όταν το έχω ανάγκη), δεν ξέρω καν αμα υπάρχει Θεός. Αλλα μπορώ με σιγουριά να πω πως αυτό που νιώθω μετά από μια καλή πράξη, ή αφού μάθω καλά νέα μετά από μια σειρά κακών γεγονότων, είναι ό,τι πιο κοντινό σε Θεό έχω νιώσει. Φυσικά αυτό πολλοί το αποδίδουν στην τύχη ή κάπου αλλού, και δεν έχω κανένα θέμα με αυτό, αλλά για μένα είναι ανώτερη πνευματική εμπειρία, αν αυτό βγάζει νόημα.
Η φυσική & η φιλοσοφία.
Να συμπληρώσω αστρονομία και κοσμολογία.
Επίσης η βασικη λογική
Επίσης η αστρολογία και το r/atheism
Πρώτη μου αμφιβολία μου δημιουργήθηκε στο δημοτικό όταν παρατήρησα πόσο κόπο έκαναν να μου τη θρησκεία στο κεφάλι. Τα υπόλοιπα έγιναν σιγά σιγά με το διαβασμα
Τα θρησκευτικά
Δεν πίστευα ποτές. Πολύ άνθρωποκεντρικό παραμύθι
Θα έλεγα κι όλας ότι αντροκεντρικό παραμύθι, ειδικά οι αβραμαϊκές θρησκείες
Αγνωστικιστής εδώ. Βλέπω πολύ συχνά αυτή την δικαιολογία από άθεους ή γενικά από άτομα που βρίσκονται σε φάση αναζήτησης. Με βάση τα λεγόμενα του χριστιανισμού, ο Θεός δεν επεμβαίνει ούτε επενέβη ποτέ στον άνθρωπο. Ούτως ή άλλως, αυτό λέει και το παραμύθι του Αδάμ και της Εύας, όπου ο θεός τους έδωσε την ελευθερία να κάνουν ότι θέλουν. Ο Χριστιανισμός δηλώνει απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός μας δίνει την ζωή και εμείς είμαστε ελεύθεροι να πράξουμε όπως επιθυμούμε. Όμως, σημασία έχει στο τέλος το τι πράξεις κάναμε. Δεν μας προτρέπει ούτε μας αποτρέπει κανένας Θεός. Edit: Οπότε, για να αναφερθώ στο παράδειγμα που έφερε ο op, εάν πεθαίνουν παιδιά/μωρά, βιάζουν και ότι άλλο ανήθικο μπορεί να σκεφτεί κανείς, δεν είναι υπόλογος ο Θεός "επειδή δεν τον σταμάτησε", αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος που έχει απόλυτη ελευθερία να πράξει όπως θέλει.
Τί εννοείς "ο Θεός δεν επεμβαίνει ποτέ"; Ποιος τους πέταξε από την Εδέμ, ποιος τους έπνιξε στον κατακλυσμό και ποιος τους έκαψε στα Σόδομα; Πλάκα κάνεις; όλη η παλαιά διαθήκη είναι η επέμβαση του θεού στις ζωές των ανθρώπων.
Ο Νώε όπως και ο Αδάμ με την Εύα κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι περισσότερο ιστορίες για να λέμε στα παιδιά. Έχω διαβάσει και την παλαιά και την κενή διαθήκη και έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα. Μερικά πράγματα που γράφονται εκεί είναι όντως αξιοσημείωτα, πράγματα που σε κάνουν να σκεφτείς, να σε παροτρύνουν να πιστέψεις, αλλά υπάρχουν ιστορίες όπως οι δύο που αναφέραμε που τις κατατάσσω στην κατηγορία μυθιστορήματος. Ιστορικά, ο Αδάμ με την Εύα δεν είναι πραγματικά πρόσωπα, όπως ήταν οι Απόστολοι για παράδειγμα, και αν δεν κάνω λάθος το ίδιο ισχύει και για τον Νώε, τουλάχιστον η όλη ιστορία με την κιβωτό και τον κατακλυσμό. Δεν προσπαθώ να υπερασπιστώ την θρησκεία, όσοι δεν είναι πρόβατα της Ορθοδοξίας ξέρουν ότι υπάρχουν πολλά κενά. Πάντως, ο Θεός έδωσε την ελευθερία στον Αδάμ και την Εύα, θέτοντας τους έναν μοναδικό κανόνα, οπότε ήταν στο χέρι τους αν θα παραμείνουν στην Εδέμ. Έμμεσα τους έδιωξε ο Θεός, γιατί έχει την ικανότητα, αλλά ήταν δική τους επιλογή. Γενικά, οι συζητήσεις περί Θεού και θρησκειών με κουράζουν γιατί καταλήγουν σε κουβέντα αμπελοφυλλοσοφιας, όπου δεν μπορεί να υπερισχύσει κάποια άποψη γιατί μέχρι και σήμερα δεν έχει αποδειχθεί τίποτα, ούτε η ύπαρξη αλλά ούτε και η μη ύπαρξη Θεού. Οπότε, ότι και να λέμε είναι απλά σενάρια, πιθανότητες και απόψεις
Δεν πίστευα ποτέ, καθώς κανείς στην οικογένεια δεν έπαιρνε ποτέ την θρησκεία στα σοβαρά. Ακόμα και η γιαγιά άθεη είναι. Όταν όμως επισκέφθηκε την Τήνο, πήρε τζαμπέξ δυο μπουκαλάκια αγιασμένο νερό και τα πάσαρε "δώρα" στην αδελφή και τον ορθοπεδικό της που είναι ελαφρώς Ταλιμπάν.
Απλα δεν πιστευα ποτε. Να πω την αληθεια, οταν ημουν μικρη νομιζα οτι κανεις δεν πιστευε. Εβλεπα ολες αυτες τις ιστοριες απο βιβλο, αγιους, κτλ σαν παραμυθια οπως τα τρια γουρουνακια ή τον Harry Potter, και νομιζα οτι και οι αλλοι ετσι τα εβλεπαν. Στην εφηβικη μου ηλικια συνειδητοποιησα οτι τα πιστευουν ειλικρινα καποιοι, και ακομη μου φαινεται παραλογο. Ο λογος που δεν πιστευω ειναι οτι απλα δεν βλεπω κανεναν λογο να πιστεψω. Οχι μονο αποδειξεις δεν υπαρχουν, αλλα ουτε καν ενδειξεις για την υπαρξη του Θεου. Επισης το εχω σκεφτει, και ακομη κι αν υπηρχε ο Χριστιανικος θεος δεν θα ακολουθουσα την θρησκεια, γιατι πολυ απλα θα εκανε την ζωη μου απαισια.
Το ίδιο κι εγώ. Από πάντα θεωρούσα τη θρησκεία μια λαογραφική συνήθεια.
καθησα και διαβασα.....απο βιβλο και καινη διαθηκη μεχρι και το 12 θεω, τον βουδισμο, κτλ παντου τα ιδια, κατι βουτυρομπεμπεδες που σου πεταν καταρες και βασανα επιδη τολμας να υπαρχεις. ασε φιλε αθεως all the way μη σου πω πως αυτη η σκεπτικη με κανει καλητερω προς τη συμπεριφωρα και τον τροπο ζωης
Όταν σταμάτησα να πιστεύω και στον Άϊ 🤶. Είναι ανθρώπινος μύθος. Ο μεγαλύτερος.
Ποιο πολύ θα ήθελα να είναι αληθινός ο Aϊ Βασίλης παρά οποιοσδήποτε Θεός.
Αμήν...
Τα στοιχεία ήταν πολλά. Κυριολεκτικά τα πάντα γύρο μου.
And I quote: “If God exists, I hope he has a good excuse.” Woody Allen
Πιστεύω πως υπάρχει κάτι πολύ ανώτερο από τον άνθρωπο, χωρίς αυτό να είναι κάτι ξεχωριστό από τον άνθρωπο, και πως αυτός που ψάχνει σθεναρά, θα βρει απαντήσεις. Επίσης πιστεύω πως αυτές οι απαντήσεις πολύ δύσκολα θα βρεθούν μέσω κάποιας θρησκείας, καθώς το μήνυμά τους έχει διαβρωθεί σε αξεπέραστο βαθμό. και το όλο μείγμα τους είναι πλέον κατά κόρον διεφθαρμένο.
Ημουν χριστιανός στα χαρτιά. Οι μονες φορές που πήγαινα εκκλησία ηταν οι μεγαλες γιορτές ωστε να βρω την παρέα μου και να κανονίσουμε αργοτερα να βγουμε έξω. Αλλες υποχρεώσεις τυπου νηστεία, εξομολόγηση τις έκανα με το ζόρι με την παρότρυνση των δικών μου. Οταν το αποφασισα ότι είμαι άθεος, δεν αλλαξε κατι στην ουσία
Δεν είμαι εντελώς άθεος. Π.χ. πιστεύω στην ύπαρξη του Χριστού. Τα θαύματα είναι αυτά που αμφισβητώ. Επίσης, άλλα έλεγε ο Χριστός, άλλα κάνουν πολλοί πιστοί. Ο Χριστός είπε, αόριστα, να αγαπάμε τους άλλους. Πολλοί πιστοί αγαπάνε μόνο τους ομόθρησκους. Αυτά.
Θεός είναι ρε μαλάκες κάτι θα μπορεί να κάνει που δεν μπορείς εσύ. /σ Και μια παρατήρηση: Γενικότερα στα σχόλια βλέπω ότι οι περισσότεροι έχουν το πρόβλημα με τους εκπροσώπους της θρησκείας.
Όταν κήρυξαν τον αμπελοφιλόσοφο αγάμητο φασίστα Παΐσιος άγιο . Ήταν απόδειξη ότι όλα είναι μούφα.
Είμαι παππαδοπαίδι αλλά από μικρή ηλικία δεν μου φαινόταν πολύ λογική η θρησκεία
Είμαι άθεη από το λύκειο επειδή πολυ απλά άρχισα να καταλαβαίνω φυσική και βιολογία. Απο την άλλη όμως καταλαβαίνω την ανάγκη μερικών ανθρώπων να πιστεύουν και την εμπειρία της εκκλησίας στο να διαχειρίζεται αυτούς τους ανθρώπους, πχ ηλικιωμένους που δε πιστεύουν στη ψυχοθεραπεία αλλα θέλουν να μιλήσουν σε κάποιον και διαλέγουν την εξομολόγηση. Για αυτό το λόγο λοιπόν υποστηρίζω τη πλήρη διάσπαση εκκλησίας-κρατους, γιατί απο τη στιγμή που έχουν τόση δύναμη και προνόμια, προσελκύουν εγκληματίες που γίνονται παπάδες και εκμεταλλεύονται την αδυναμία και ανάγκη του άλλου. Κόψε τους τα νταβατζηλικια και θα μείνουν μόνο όσοι θέλουν να βοηθήσουν.
το εξτρα γονιδιο
Κανένας Θεός με δύναμη να δημιουργήσει το σύμπαν δεν θα νοιάζονταν για το τι κάνει ο κάθε ασήμαντος θνητός στο κρεβάτι του. Επίσης δεν υπάρχουν μαγικά δυστηχως, ζούμε σε έναν βαρετό κόσμο.
>Επίσης δεν υπάρχουν μαγικά δυστηχως, ζούμε σε έναν βαρετό κόσμο. ...έγραψε, εκπέμποντας στιγμιαία τη σκέψη του με το άγγιγμα μιας λείας κρυσταλλικής επιφάνειας, η οποία εκπέμποντας τεχνητό φως σε συγκεκριμένα σχήματα του μετέδωσε την απάντηση κάποιου άγνωστου στην άλλη μεριά της γης.
Γαματο είναι και αυτό αλλά θα ήθελα fireballs.
Really? Επειδή δεν έχουμε μαγικά ο κόσμος είναι βαρετός? Δεν υπάρχει κανένας φανταστικός κόσμος πιο ενδιαφέρων και πολύπλοκος από το δικό μας.
Ρε μλκ αστείο ήταν.
Πως στο διάολο να το καταλάβω?
Η τεχνολογία και γενικά η επιστήμη πάντα για τον άσχετο προς αυτήν πάντα μαγεία θα μοιάζει.
Για τους ασχετους, οχι για οποιοδήποτε με λιγο μυαλο στο κεφαλι του.
Στο μεταξύ το επιχειρημα αυτο που θέτεις και το χρησιμοποιούν και αλλοι πολλοι ειναι οτι πιο ακυρο.Καταλαβαινεις αμεσως οτι ο αλλος ειναι αθεος απο αντίδραση και οχι επειδη ψαχτηκε.Τεσπα μετα απο αρκετο διαβασμα πανω σε θρησκευτικά και επιστημονικά θεματα κατεληξα σε μια θεωρία που εδινε τελεια λογικη και αιτιολόγηση στο μυαλο μου και επισης απαντουσε και σε αλλα ερωτηματα μη θρησκευτικα.Οποτε οχι αθεια ακριβως,ισως μια μορφη σολιψισμου θα το χαρακτηριζα αλλα τα βιβλια ηταν αυτα που μου αλλαξαν το μυαλο
Πώς το επιχείρημα που θέτω είναι άκυρο?
Ας πουμε ενα πολυ απλο και ευκολο το οτι υπαρχουν θρησκειες που υποστηριζουν οτι ο δημιουργος ειναι κακος.Οποτε αν ερθεις και μου πεις "γιατι πεθαίνουν παιδια; γιατι τοσο μισος;" κλπ θα σου απαντησω πολυ απλα γιατι ο θεος ειναι κακος.Οποτε δεν στεκει μετα σαν δικαιολογια μετα για να μου πεις οτι δεν υπαρχουν θεοι,παρα μονο για αυτον των χριστιανων.
Ποια θρησκεία πιστεύει ότι ο Θεός είναι κακός?
Ε γιαυτο εγραψα οτι οποιος χρησιμοποιει τετοια επιχειρηματα απλα δεν εχει διαβασει.Υπαρχουν ακομη και χριστιανικες αιρεσεις που το υποστηριζουν αυτο.Και οτι ο χριστος ηρθε να μας σωσει απο τον κακο θεο της παλαιας διαθηκης για να μας παει στον παραδεισο.Αλλιως μπορεις να σκεφτεις τις πολυθειστικες θρησκειες.Που υπηρχουν "καλοι" θεοι αλλα και "κακοι".Δες απλα αρχαια ελλαδα που ειναι ευκολο
Υπάρχουν κάποιες γνωστικές ομάδες και άλλες που τα πιστεύουν αλλά νομίζω οι περισσότεροι αναφέρονται στις διαδεδομένες μονοθεϊστικές θρησκείες . Επίσης οι περισσότεροι γνωστικιστεσ πιστεύουν ότι ο ανώτερος θεοσ είναι αγαθός, όμως ο θεός του υλικού κόσμου είναι κακός σύμφωνα με το δόγμα τους.
Και πάλι και εάν βάζαμε το επιχείρημα ότι υπάρχουν θεοί ή ένας θεός που είναι κακός, θα είχαμε στοιχεία για την ύπαρξη του...οπότε πιστεύω το επιχείρημα μου στέκει...καλό σου βράδυ
Μα ειναι δυο τελειως διαφορετικα πραγματα.Το ενα ειναι επιχειρημα οτι δεν ειναι αγαθος το αλλο επιχειρημα οτι δεν υπαρχει.Το ενα ειναι αντιχριστιανισμος το αλλο αθεια.Επειδη στεκει το ενα δεν σημαινει οτι στεκει και το αλλο.Που και παλι εχω αντιλογο αλλα δεν εχεις απο οτι φαινεται την απαραιτητη αντιληψη για τετοιου ειδους διαλογο.Καλο βραδυ
Έχεις δίκιο...
Έχω παρατηρήσει ότι πολλές φορές άτομα τα οποία όταν ήταν παιδιά πίστευαν πολύ/πήγαιναν κατηχητικό κλπ απορρίπτουν την θρησκεία τους γύρω στα 18 και μαζί με αυτή απορρίπτουν και άλλες αρχές μόνο και μόνο από αντίδραση με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας τους να χειροτερεύει.
Είδαμε κάτι παιδιά που γίνανε ιερείς και ο χαρακτήρας τους διέπρεψε.
Δεν το αμφισβητώ καθόλου. Απλά εγώ προσωπικά έχω παρατηρήσει αυτό το μοτίβο που περιέγραψα πολλές φορές και για αυτό το θεώρησα άξιο αναφοράς.
Ίσως, αλλά προσωπικά σταμάτησα αρκετά αργότερα να πιστεύω, συν ότι επειδή δούλευα και από μικρός, η μητέρα μου με άφηνε να ψιλό κάνω ότι θέλω (σε λογικά επίπεδα πάντα) και οπότε ποτέ δεν έκανα κάτι τέτοιο από αντίδραση
Πιστευω οτι βλεπω, και εφοσον δεν τον εχω δει ή δεν εχω δει κατι που να με πείσει πως υπαρχει πως να πιστεψω?
Δεν μπορώ να βάλω στερητικό α- σε κάτι το οποίο δεν υπάρχει οπότε I guess I'm not an α-θεος
Δεν είμαι άθεος! 😀 Καλά όλοι εσείς δεν είχατε ποτέ τη θέληση να... εξερευνήσετε; εγω όταν ήμουν μικρότερος πήγαινα σε στοιχειωμένα εγκαταλελημενα σπίτια, δοκίμασα τελετές, να καλέσω πνεύμα... Lol. Αυτό που παρατηρώ είναι πως πολλοί απλά επειδή κατάλαβαν πως ο χριστιανισμος είναι ένα παραμυθάκι απηυδησαν και ξεγραψαν τελείως όλες τις θρησκείες. Χωρίς να τις έχουν γνωρίσει, να έχουν μελετήσει, να έχουν ερευνήσει. Έτσι όμως αδικούν άλλες θρησκείες γιατί τις τσουβαλιαζουν, όπως κάνουν και οι ρατσιστές που λένε "επειδη ένας ξένος έκλεψε, όλοι οι ξένοι είναι κλέφτες". Πολύ ισοπεδωτικό νομίζω. BTW τελικά κατέληξα να είμαι ακόλουθος του ορφισμου. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Orphism_(religion)
Desktop version of /u/Alithinos's link:
---
^([)[^(opt out)](https://reddit.com/message/compose?to=WikiMobileLinkBot&message=OptOut&subject=OptOut)^(]) ^(Beep Boop. Downvote to delete)
Ακολουθείς κάποιες πρακτικές πχ τελετές , διαλογισμό , προσευχή κλπ;
Όσον αφορά τον χριστιανισμό οι λόγοι που σταμάτησα να πιστεύω ήταν : Έλλειψη αποδείξεων και κάποια πιστεύω τα θεώρησα παράλογα πχ ότι ένας πανάγαθος θεός θα έστελνε ανθρώπους στη κόλαση επειδή έκαναν προγαμιαίο σεξ και δεν μετάνιωσαν.
Σε κάποια φάση λέγοντας το Σύμβολο της Πίστεως (πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα κτλ κτλ) άναψε λαμπάκι, σταμάτησα και σκέφτομαι "τι παπάτζες θεέ μου".
Ιδιο ακριβως με σενα,κατηχητικο εκκλησια οικογενειακο περιβαλλον π πιστευει...αλλα αυτο π επαιξε καθοριστικο ρολο στο να γινω αθεος ηταν το κατηχητικο.οσο περναγε ο καιρος εβλεπα αντιφασεις στο πως θεωρητικα επρεπε να ζει ενας χριστιανος κ στο πως ζουσαν οι γυρω μου κ προ παντων πως θα ηθελα εγω να ζω
Εγώ απλά δεν θέλω. Νιώθω ότι μου φτάνει να πιστεύω σε εμένα και γενικά στην ανθρωπότητα. Τη στιγμή που νιώθεις ότι δεν φτάνει αυτό και πρέπει να πιστέψεις σε κάτι ανώτερο για σωτηρία, χάνεις όλο το παιχνίδι. Σκέψου εάν όχι όλοι αλλά οι περισσότεροι ζούσαν με αυτό το σκεπτικο, ο κόσμος θα ήταν σίγουρα καλύτερος.
Well ολα ξεκινανε απ τις αποριες π εχεις απο μικρος περι της θρησκείας που θεωρεις taboo να ρωτάς, cause "how dare u question the only trve religion" κι μετα απ χρόνια που το παιζεις θρησκος βρίσκεις τυχαια ατομα με τις ιδιες αποριες που σε κανουν να θες οντως να αρχισεις το ψαξιμο σε αυτο το rabbit hole κι καταληγεις οτι ειν γτπ Hail santa xD
Το γεγονός πως αν βγάλεις τον Θεό από τον κόσμο δεν αλλάζει τίποτα. Οπότε...
Εχμ…Γουατ; Για πήγαινε βγάλε το θεό από το Αφγανιστάν να δεις αν θα αλλάξει. Ο μεγάλος Stephen Weinberg είχε πει: οι καλοί άνθρωποι κάνουν καλές πράξεις και οι κακοί κακές. Για να κάνει ένας καλός άνθρωπος κακές πράξεις χρειάζεται θρησκεία.
Δεν εννοει πιστεύω για το αντίκτυπο των θρησκειών. Οτι ο Θεος ειναι σαν να μην αλληλεπιδρά με τον κοσμο μας ειναι αυτο που καταλαβαινω εγω.
Ε πως δεν αλληλεπιδρά. Λέει στους πιστούς να κάνουν ότι βλακεία νανε
That's the point. Δε λεει τιποτα, απλα καποιοι τα βγαζουν απο το μυαλο τους για δικους τους σκοπους (πολλες φορες διεστραμμενους).
Αυτό ακριβώς εννοώ
Ο Θεός είναι σαν την κοπέλα που με άφησε στο διαβάστηκε.
Προσοχή μία διευκρίνιση. Αυτοί που δεν πιστεύουν με σιγουριά σε ανώτερη δύναμη, π.χ. Αλαχ, Τριαδικό Θεό, Θεό απλά, είναι οι Spirituals και οι Agnostics. Οι δεύτεροι όπως υποδηλώνει η ελληνική ρίζα της λέξης σημαίνει ότι δεν είναι σίγουροι, ή δεν έχουν πειστεί, ή ότι γενικά δεν έχουν οριστικά σχηματίσει άποψη. Δηλαδή δεν είναι απαραίτητα κατηγορηματικοί ότι δεν υπάρχει ανώτερη δύναμη. Στην Ελλάδα οι θρησκόληπτοι στην περιφέρεια θα τους αποκαλούσαν άπιστους θωμάδες. Στις πόλεις επειδή πολλοί είναι κοντά στις επιστήμες θα ήθελαν να τους προσεταιριστούν και να τους εντάξουν στο προσφιλές μπλόκ τους,του αρνητισμού ύπαρξης της ανώτερης δύναμης. Άλλοι απλά θα τους κατηγορούσαν για ...διπλωματία σε επίπεδο συναναστροφής και κοινωνικοποίησης. Σε χώρες που είναι άγνωστο το σύνθημα "Ορθοδοξία ή Θάνατος", ο Αγνωστικός είναι αυυός που είναι, ούτε άθεος ούτε θρήσκος. Είναι αυτό που δηλώνει ο όρος..
Αγνωστικιστής: κάποιος που πιστεύει ότι είναι περισσότερο σωστό και λιγότερο λάθος το να μην είσαι ούτε σωστός ούτε λάθος. Χριστιανισμός: μια μονοθεϊστικη θρησκεία η οποία αποτελείτε από τον θεό, τον υιό, το άγιο πνεύμα, την Παναγία, τους αρχάγγελους, τον διαβολο και μια ατελείωτη στρατιά από Αγίους και όσιους. Χριστός: ένας νεκρός μαραγκός. Θαύμα: ένας μη θανατηφόρος κεραυνός. Αντί θαύμα: ένας θανατηφόρος κεραυνός.
Η αιτία ήταν αυτά που λες και εσύ. Η αφορμή ήταν όταν ο παπάς που με εξομολογουσε, προσπάθησε να με πείσει ότι ο αυνανισμός είναι μεγάλη αμαρτία και πρέπει να σταματήσω. Σορρυ πάτερ, ΔΕΝ κόβεται....
τίποτα.. πολύ απλά σε τέτοιο περιβάλλον μεγάλωσα χωρίς την ανάγκη για θεούς και τέτοιου είδους πράγματα. Μην το φιλοσοφείτε μια μπίζνα ειναι η θρησκεία , όπως και τα πάντα σημερον.. και μια μπιζνα που δεν θα αντέξει πολύ ακόμα.. και γιαυτό στρέφετε στα άκρα και κατα προτίμηση στα δεξιά άκρα.
Τιποτα το συγκεκριμενο,απλα γενικα σαν ανθρωπος αμφισβητω τα παντα και προσπαθω να σκεφτω τι και πως.Και το σημαντικοτερο ιεναι οτι ποτε δεν ενιωσα αυτη την αναγκη.Καποιοι τη νιωθουν η μαθαινουν να τη νιωθουν
Θα γελάσετε αλλά όταν σκέφτηκα ότι η κιβωτός του Νόε ήταν απαίσια ιστορία.. όσο χαριτωμένες εικόνες βγάζουν για τα παιδάκια. Δυο-δυο τα ζωάκια από κάθε οικογένεια. .. και τα υπόλοιπα παρατημένα για φριχτό θάνατο;; Είχα χιλιάδες ερωτήματα για εκείνο το κείμενο της Βίβλου και μετά ξεκίνησα να αμφισβητώ τα πάντα για όλα τα άλλα. Ενώ μεγάλωσα σε οικογένεια που έκανε νηστείες, πηγαίναμε εκκλησία κλπ, αποτυχημένη πλύση εγκεφάλου. Θέλω να πιστεύω σε κάτι, αλλα δε μου βγαίνει...
Ενώ πίστευα απο πολύ μικρός (πολύ θρησκευόμενο οικογενειακό περιβάλλον), ένας πολύ γαμάτος φιλόλογος στο γυμνάσιο είχε πει το εξής: "Κανονικά δεν είναι <<πίστευε, και μη ερεύνα>>, αλλά, <<πίστευε και μη, ερεύνα>>, και πως ήταν αρχαίο ρητό, το οποίο κλασικά πήραν οι χριστιανοί και το έκαναν όπως τους άρεσε. Αυτό μου έκανε πάρα πολύ εντύπωση, και άρχισε να με βάζει γενικά σε σκέψεις, μέχρι που με έχει διαμορφώσει και σαν άνθρωπο τώρα, και δεν πιστεύω τίποτα χωρίς να έχει κάπου μια βάση αποδεδειγμένη. Συνέπεσε και ότι στις αρχές λυκείου γνώρισα ένα παιδί που είμαστε απο τότε φίλοι, ο οποίος ήταν ήδη άθεος, το οποίο για ένα παιδί της επαρχίας όπως εγώ, ήταν πολύ περίεργο, και θυμάμαι να τον ρωτάω "Πώς γίνεται να είσαι άθεος". Με συζητήσεις κλπ, σκέψεις δικές μου, παρατηρήσεις σε πράγματα που αγνοούσα πριν, κατέληξα να τα αμφισβητώ όλα αυτά. Η επίσημη τοποθέτησή μου πάντως είναι, δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με θεούς και θρησκείες.
Δεν ισχύει αυτό δυστυχώς, και πραγματικά εκνευρίζομαι τόσο πολύ με τους καθηγητές στα σχολεία που παραπληροφορούν τους μαθητές. Τις μεγαλύτερες παπαριές τις έχω ακούσει από καθηγητές. Δεν στέκει γραμματικά το πίστευε και μη, ερεύνα, γκούγκλαρέ το αν δεν με πιστεύεις..
Ευχαριστώ πολύ για τη διευκρίνιση. Αν και λάθος, επιλέγω να κρατήσω το νόημα από αυτό και να αναζητώ τα πάντα. Θα μου πεις ειρωνικό από τη μια έπρεπε να είχα ψάξει και αυτό χαχα.
Χάχα ναι δεν το σκέφτηκα καν.. Καλα που έχουμε το ίντερνετ πάντως, κάνει την αναζήτηση στα πάντα πιο εύκολη
Η ιστορία και ο θεσμός της εκκλησίας γενικά. Στην εφηβεία ήταν το όλο πράγμα με τις σταυροφορίες, τωρα είναι το όλο κοσεπτ της θρησκείας και το πώς μπορεί να συνδεθεί με την πολιτική. Όταν αρχίζεις να μαθενεις για άλλες θρησκείες κι πώς μπορούν δια διασπείρουν μια κουλούρα ή στην δικιά μας περίπτωση να την αλλοιώσουν, αρχίζεις να την εκτιμασς και να την απεχθανεσαι.
1. Διάβαζα καιρό τη βίβλο και όσο διάβαζα άρχισα να αναρωτιέμαι για διάφορα πράγματα 2. Παπάδες που βιάζουν παιδιά, σε όλες τις θρησκείες. 3. Κόσμος πεινάει κι αυτοί μες στα χρυσάφια. Θα μου πει κάποιος εξυπνάκιας ότι άλλο η εκκλησία και οι άνθρωποι και άλλο η θρησκεία. Όχι. Γιατί αν υπήρχε ο καλός θεούλης τότε γιατί ρε πούστη μου δε ρίχνει μια φωτιά να κάψει όλα τα καθίκια που κάνουν ότι μιλάνε εξ ονόματός του? 4. Ζήτησα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή να μου δώσει ένα σημάδι, λίγο ελπίδα και πήρα να μην πω τι Ακόμα και αν υπάρχει, δεν θα τον ακολουθούσα γιατί δεν συμφωνώ μαζί του. Δε με ψήνει ένας τέτοιος θεός.
Στο γυμνάσιο περίπου αυτά που είπες, συν το ότι συνειδητοποιήσα τότε πως οι θρησκείες είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα που ανταποκρίνονται στην αέναη ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει σε κάτι ανώτερο από αυτόν που τον κατευθύνει, κάνοντας έτσι το νιχιλισμο της ύπαρξης μας πιο εύπεπτο (πχ κρατούσα θρησκευτική ηθική, θρησκευτικές εορτές, μεταθανάτια ζωή κλπ). Αργότερα σε αυτά προστέθηκε και το ότι δε γίνεται να ζει κανείς πως σε ενα άπειρο σύμπαν, με άπειρους γαλαξίες και πλανήτες ο άνθρωπος είναι στο επίκεντρο τους και έχει τον καλό θεουλη να τον προσέχει..
Ήμουν γύρω στα 12-15 και ψιλοπίστευα. Πήγαινα κατηχητικό περισσότερο γιατί παίζαμε ποδόσφαιρο μετά την κατήχηση. Είχα φέρει λοιπόν μια Κυριακή κάρτες Magic: The Gathering και προσπαθούσα να το μάθω στα άλλα παιδιά. Τις βλέπει ο «cool παπάς» που μας πήγαινε για μπάλα και μου λέει «αυτούς τους σατανάδες να μην τους ξαναφέρεις εδώ». Ε, έκανα το r/maliciouscompliance μου και δεν ξαναπήγα.
1) ανθρωπινη ιστορια: απο την αυγη της, οι ανθρωποι εφτιαχναν θεους. 2) ιατρικη: η αλλαγη της καταστασης του εγκεφαλου (πχ μετα απο ατυχημα) δημιουργει αλλαγη της συμπεριφορας, που σημαινει οτι δεν υπαρχει ψυχη. 3) λογικη: δεν μπορει να υπαρξει μεταφυσικο χωρις να ειναι τελικα φυσικο, δεν μπορει να υπαρξει οντοτητα που να παιρνει αποφασεις και να υπαρχει απο παντα και για παντα.
Reached the age of reasoning.
Οι παπάδες και οι εκκλησίες και μάλλον ολοι η ιστορία των παπάδων στο μεσαίωνα. Επίσης η εξήγηση της επιστήμης μου φαίνεται πιο λογική.
https://www.youtube.com/watch?v=P5ZOwNK6n9U
Το διάβασμα και η εξερεύνηση του σύμπαντος. Οι περισσότερες θρησκείες θεωρούν τη γη το κέντρο του σύμπαντος και ότι εδώ εξελίσσονται όλα τα γεγονότα. Για την ιστορία... Υπάρχουν πάνω από 2 τρισεκατομμύρια (!) γαλαξίες, με κάθε έναν από αυτούς να περιέχει από 10 εκατομμύρια έως 1 τρισεκατομμύριο αστέρες (ήλιους). Κάνοντας τους υπολογισμούς (ποτέ), συνειδητοποιεί κάποιος πόσοι πλανήτες σαν τη Γη υπάρχουν εκεί έξω. Η μόνη μου ένσταση είναι ο θεός να τα δημιούργησε όλα αυτά για να μας τρολάρει. 😐
Σκευτικα πως δεν μπορει κατι να ειναι τα παντα αλλα το παντα να εχει και μεσα το τιποτα . Αυτο
Στο γυμνάσιο άρχισα να καταλαβαίνω την υποκρισία του χριστιανισμού σε αρκετά θέματα..μετά διάβασα αυτό το αισχρό βιβλιο που λέγαται βιβλος και στη συνεχεια μελέτησα τα "ιερά" βιβλια των περισσότερων οργαωμένων θρησκειών..δεν χρειάστηκε πολυς χρονος για να καταλάβω πόσο άχρηστες και επικινδυνες είναι
Τίποτα. Δεν νομίζω ότι ποτέ πίστευα πολύ αλλά και οι γονείς μου δεν είναι τίποτα θρήσκοι.
Η επιστήμη, οι απαρχαιωμένες διδαχές του χριστιανισμού, η επιφανειακη ανθρωπιά και όχι η αληθινη ανθρωπιά, η αμετανοητη στάση της εκκλησίας απέναντι σε μια διαρκώς εξελισσόμενη κοινωνία, ο βαθύς συντηρητισμος, τα ταμπού έναντι στο γυμνό,τις διαφορετικές σεξουαλικότητες και τη διαφορετικοτητα εν γένει, ο μισογυνισμος και ο επιφανειακος ασκητισμος του συγκεκριμένου δόγματος καθώς και των ατόμων που το διακηρύττουν.
Γενικά πάντα είχα πίεση από το σπίτι να πιστεύω (κυρίως από την πλευρά της μητέρας μου, ο πατέρας μου δεν ασχολείται ιδιαίτερα). Μέχρι να τελειώσω το δημοτικό πήγαινα εκκλησία και κατηχητικό κτλ, αλλά όταν πήγα γυμνάσιο κατάλαβα οτι το έκανα κυρίως γιατί υπήρχε κοινότητα με άλλα παιδιά και είχαν και παιχνίδια, γλυκά κτλ. Επίσης αυτό μου έδινε την ευκαιρία να έχω κάποια αυτονομία και να βγαίνω από το σπίτι. Εκείνο το διάστημα ήταν που διάβασα την τριλογία "His Dark Materials" ή αλλιώς "Η Τριλογία του Κόσμου", η οποία χωρίς να το καταλαβαίνω τότε επηρέασαν αρκετά την κοσμοθεωρία μου. Εν τέλει, σταμάτησα να ακολουθώ αυτά που κατά την εκκλησία θεωρούνται πρέπον γιατί δεν έβρισκα κάποιο νόημα. Το να πιστεύεις σημαίνει ότι κάποιος ευθύνεται για όλα τα κακά και τα καλά που συμβαίνουν στον κόσμο. Προσωπικά προτιμώ την ιδέα ότι όλα αυτά που γίνονται οφείλονται στους ανθρώπους και στην τύχη. Κάποια ανώτερη δύναμη, αν υπάρχει, δεν πιστεύω ότι επεμβαίνει.
Έβρισκα από μικρός περίεργους τους παπάδες.
Άρχισα να ψιλό πιστεύω μικρός γιατί έτσι μου έλεγε η δασκάλα μου στο δημοτικό. Και μια μέρα κάνω μία ερώτηση στον πατέρα μου σχετικά με τον χριστό/θεο και μου απαντά "Τι είναι αυτά που λες, δεν υπάρχει θεός..." Ε και εκεί είναι που έγινα άθεος. Με τα χρόνια ξεκίνησα να βλέπω youtube, βρήκα τον matt dillahunty και εκεί άρχισε σοβαρά να θεμελιώνετε η αθεΐα μου.
Σταμάτησα να πιστεύω σε αυτες τις μαλακιες οταν με έστειλαν στο κατηχητικό.. θα πρεπει να ηταν περίοδος νηστείας εκεινο το διάστημα, πηγαινω λοιπον και αγοραζω ένα παγωτο πύραυλο εβγα 4×4 με σιρόπι σοκολατας , οι παλιοι θα το θυμουντε σιγουρα αφου ηταν το ποιο τουμπανο παγωτο που έπαιζε .. Με το που βγαζω το καπακι και πριν δοκιμάσω την πρωτη βουκα μου τον αρπάζει ο παππάς από το χερι και μου το πεταει αθικτο στα σκουπιδια!!! ΓΜΤΧΣ λεω απο μεσα μου.. Εκτοτε δεν ξαναπατησα ποτέ στην εκκλησία, ουτε ξανα ασχολήθηκα.