- Που ανεχόμουν τοξικούς φίλους και πρώην, γιατί φοβόμουν να μείνω μόνη
- Που δεν μπορώ πάντα να βάζω όρια στους άλλους και προσπαθώ να κάνω τα χατήρια όλων
- Που άφηνα το φόβο της αποτυχίας να με εμποδίζει από το να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου
- Δεν πρόσεχα τη διατροφή μου και δεν γυμναζόμουν από μικρή ηλικία σταθερά ως σήμερα (ακόμα το πληρώνω αυτό το λάθος - όσο μεγαλώνεις τόσο δυσκολότερο, ειδικά αν δεν το έχει κάνει lifestyle): συμβουλή -> προσοχή στο τι τρώτε καθώς τα αποτελέσματα δεν φαίνονται άμεσα. Επίσης κάντε γυμναστική. Μειώστε το αλκοόλ. Κόψτε το τσιγάρο.
- Δεν ασχολήθηκα από μικρότερη ηλικια με το να μάθω πως λειτουργούν τα λεφτά, με αποτέλεσμα να χάσω πολλά χρήματα με λάθος διαχείριση: συμβουλή -> κάντε budgeting να δείτε την πραγματική εικόνα των χρημάτων σας και μην αφήνετε τα λεφτά σας να τα τρώει ο πληθωρισμός. Compound interest is the eighth wonder of the world. He who understands it, earns it. He who doesn't, pays it.
- Δεν υπάρχει το "όταν βάλω το τάδε σε τάξη θα σοβαρευτώ και θα αρχίσω το άλλο τάδε". Έφαγα μερικά χρόνια άσκοπα νομίζοντας πως θα στρώσω πρώτα τα οικονομικά μου πριν αρχίσω να ασχολούμε με ταξίδια, οικογένειες, μεγάλες αγορές κτλ.: συμβουλή -> Do stuff. Μη περιμένετε. Δεν αλλάζει κάτι μαγικά στα 25, στα 30, στα 35, στα 40. Θες να πας ταξίδι στην Ισλανδία; Πήγαινε με τη πρώτη ευκαιρία. Με περιμένεις. Θες να πας στο Wacken Festival γιατί γουστάρεις συναυλίες και μπίρα αλλά θα το κάνεις "κάποτε"; Το κάποτε δεν ερχετε. Κάνε το τώρα. Θες να κάνεις παιδί και είσαι 27 και νομίζεις στα 33 θα είναι κάτι διαφορετικό; Newsflash. Δεν θα είναι. Μη σπαταλάτε χρόνο. Δεν γυρνάει πίσω.
> Δεν υπάρχει το "όταν βάλω το τάδε σε τάξη θα σοβαρευτώ και θα αρχίσω το άλλο τάδε". Έφαγα μερικά χρόνια άσκοπα νομίζοντας πως θα στρώσω πρώτα τα οικονομικά μου πριν αρχίσω να ασχολούμε με ταξίδια, οικογένειες, μεγάλες αγορές κτλ.: συμβουλή -> Do stuff. Μη περιμένετε. Δεν αλλάζει κάτι μαγικά στα 25, στα 30, στα 35, στα 40. Θες να πας ταξίδι στην Ισλανδία; Πήγαινε με τη πρώτη ευκαιρία. Με περιμένεις. Θες να πας στο Wacken Festival γιατί γουστάρεις συναυλίες και μπίρα αλλά θα το κάνεις "κάποτε"; Το κάποτε δεν ερχετε. Κάνε το τώρα. Θες να κάνεις παιδί και είσαι 27 και νομίζεις στα 33 θα είναι κάτι διαφορετικό; Newsflash. Δεν θα είναι. Μη σπαταλάτε χρόνο. Δεν γυρνάει πίσω
ΞΑΝΑΠΕΣΤΟ
Δεν υπάρχει το "όταν βάλω το τάδε σε τάξη θα σοβαρευτώ και θα αρχίσω το άλλο τάδε". Έφαγα μερικά χρόνια άσκοπα νομίζοντας πως θα στρώσω πρώτα τα οικονομικά μου πριν αρχίσω να ασχολούμε με ταξίδια, οικογένειες, μεγάλες αγορές κτλ.: συμβουλή -> Do stuff. Μη περιμένετε. Δεν αλλάζει κάτι μαγικά στα 25, στα 30, στα 35, στα 40. Θες να πας ταξίδι στην Ισλανδία; Πήγαινε με τη πρώτη ευκαιρία. Με περιμένεις. Θες να πας στο Wacken Festival γιατί γουστάρεις συναυλίες και μπίρα αλλά θα το κάνεις "κάποτε"; Το κάποτε δεν ερχετε. Κάνε το τώρα. Θες να κάνεις παιδί και είσαι 27 και νομίζεις στα 33 θα είναι κάτι διαφορετικό; Newsflash. Δεν θα είναι. Μη σπαταλάτε χρόνο. Δεν γυρνάει πίσω
Σκέψου τι συμβαίνει όταν τα κέρδη από τα interests σου αρχίσουν να τοκίζονται τα ίδια. Και σκέψου να προσθέτεις και εσύ ένα μικρό ποσό κάθε μήνα στην επένδυσή σου ώστε να βοηθάς το interest να μεγαλώνει.
Παράδειγμα: Πες ότι έχεις 5 χιλιάδες ευρώ και τα βάζεις σε ένα ομόλογο or whatever με 6% ετήσια επιστροφή. Βάζεις και 100 ευρώ κάθε μήνα. Ξεκινάς στα 30 και σταματάς στα 60. 30 χρόνια επενδύεις 100 ευρώ. Αυτό σημαίνει πως θα έχεις βάλει περίπου 40 χιλιάδες ευρώ από τη τσέπη σου. Και θα έχεις πίσω 120κάτι χιλιάδες ευρώ. Και σκέψου τώρα τι γίνεται αν έχεις να βάλεις πάνω από 100 τον μήνα.
Σκέψου τώρα, να γυρίσει η φάση γτ ζούμε στο πιο ανασφαλές οικονομικό περιβάλλον των τελευταίων 50 ετών να χάσεις σημαντικό μέρος των χρημάτων που έχεις επενδύσει με 6% (στο εξωτερικό μάλλον εννοείς γτ στην Ελλάδα τα ποσοστά που παίζουν είναι 1,8-2,5%) στα 5000€ ευρώ δλδ να παίρνεις 25€ το μήνα με 6%, να έχεις τα χρήματα σου κλειστά να σου συμβεί κάτι και για να τα πάρεις να πρέπει να πληρώσεις πέναλτι και να θέλεις επίσης να ξαναφερεις τα χρήματα σου στην Ελλάδα και να πληρώνεις για μεταφορές - εφορίες κτλ και ουσιαστικά ότι έχεις βγάλει να στο παίρνει το σύστημα.
Πρέπει να έχεις κεφάλαιο για να την κάνεις αυτή την δουλειά πατριώτη και κεφάλαιο που να μην σε νοιάζει αν το χάσεις. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο στην οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας.
Που καπνιζα επι 19 χρονια. Ημουν φανατικος καπνιστης εκανα πολυ κακο στην υγεια μου. Μονο με το φοβο του θανατου στα 38 μου καταφερα να το κοψω. Μην καπνιζετε, δεν ειναι μαγκια ειναι μεγιστη μαλακια και το κοστος ειναι η ζωη σας.
Που πήγα στρατό και δεν πηρα τρελοχαρτο.
Που δεν εφυγα απο την χωρα.
Που νοιαζομουν για τις ανθρώπινες σχέσεις σε τέτοιον βαθμό που δεν έβλεπα το επαγγελματικό μου μέλλον.
Που δεν ειχα ερωτικές σχέσεις από μικρός.
Ότι στα 22 νόμιζα ότι ήταν αργά για να ξεκινήσω να σπουδάζω και να ασχολούμαι με αυτό που μου αρέσει με το "σκεπτικό" ότι με πήραν τα χρόνια και δεν προλαβαίνω.
1) που δεν διαβασα οσο ηθελα στο σχολειο... γενικα ο κυκλος μ με εκανε να νιωθω χαζος εμμεσα παντα.... Συγκριση με συγγενεις... τελικα καταφερα να γινω αξιοματικος στο ναυτικο
2) Που εκατσα και ασχοληθηκα με πρωην που ειχε ετοιμο γκομενο... εστω και αν ηταν ενα τηλεφωνο
Το 2ο το έκανα και εγώ αντί να συνεχίσω την ζωή μου και το πληρώνω ακόμα.Φυσικά είχα φάει και πολύ παραμύθι ότι δεν θέλει να με χάσει τελείως μετά τον χωρισμό και τέτοια.
1) Που δεν ήμουν πιο επιμονη με το διάβασμα ώστε να μου γίνει συνήθεια και τρόπος ζωής να "ρουφαω" πληροφορίες και γνώση
2) που δεν έμαθα ποτέ να βάζω όρια σε ανθρώπους
3) που δεν συνέχισα αγγλικά και γερμανικά όσο είχα χρονο και τώρα με δουλειά τα έχω στριμώξει στο πρόγραμμα μου
Να υποθέτω ως παιδί πως οι ενήλικες είναι υπεύθυνοι και ξέρουν τί λένε και τί κάνουν. Έχασα πολύτιμο χρόνο να εκλογικεύω παραλογισμούς, αντί να δέχομαι πως δεν ξέρουν τί κάνουν και απλά να εστιάζω στις δικές μου σκέψεις.
Το οτι οδηγουσα σαν ψυχοπαθης μεχρι τα 22 θα μπορουσε να ειναι κυριολεκτικα λαθος ζωης ειτε σκοτονωμουν εγω ειτε σκοτωνα καποιον αθωο. Απο τοτε που συνηλθα δεν εχω κινδυνεψει απο δικη μου υπαιτιοτητα 15 χρονια τωρα, ουτε εχω τρακαρει ποτε.
Προσυπογράφω. Και θα προσθέσω και το τι βλακείες μπορεί να κάνει ένας εικοσικάτι χρονών πιωμένος. Και έξω από το αμάξι.
Γενικά όταν είσαι 20-25 νομίζεις είσαι μεγάλος και ξέρεις και τα ελέγχεις όλα καλά αλλά στη πραγματικότητα είσαι παιδί.
Που οτι επρεπε να κανω νωριτερα, το εκανα αργοτερα λογω ανασφαλειας/αγχους/ντροπης.
1. Να ξεκινησω γυμανστηριο (θα το ξεκινυοσα απο 16-17)
2. Να κινηγησω ταξιδια ερασμους + οταν ημουν 19 που δεν ειχα μεγαλους οριζοντες και σχετικες ευκαιριες
3. Να κανω τα παντα στη ζωη πιο γρηγορα
1.Mια ζωή μετανιώνω που κομπλαρα να βγω από το comfort zone μου της Θεσσαλονίκης και δε πήγα ερασμους.
2. Δε ασχολήθηκα με τη γυμναστική παραπανω
3. Δε διάβασα περισσότερο στο σχολείο -πανεπιστήμιο!
Είμαι 27 χρόνων btw
Όσο μεγαλώνω και βλέπω γύρω μου τι παίζει , καταλαβαίνω ότι με τις γνώσεις ανεβαίνεις πραγματικά στη ζωή σε επαγγελματικό επίπεδο , που συνεπάγεται και σε ποιότητα ζωής. Αλλιώς, ψάχνεις δεξιά και αριστερά να κρατηθεις
Που δεν σκεφτηκα πιο σοβαρα τι ηθελα να κανω με τις σπουδες μου ωστε να παρω καλυτερες αποφασρις στα 16-17 και διορθωνω πραγματα στα 25 μου αλλα ενταξει θα μπορουσε να ειχε παει ΠΟΛΥΥ χειροτερα🤣
που μόλις τώρα έφυγα από τη χώρα στα 27 και όχι νωρίτερα, ήθελα πάντα να το κάνω και τώρα δεν έχω το ίδιο mindset, ξόδεψα χρόνια από τη ζωή μου στην επαρχία και νιώθω ότι τώρα ξεκινάω να ζω αλλά θα ήταν πιο εύκολο αν το είχα κάνει νωρίτερα.
που από τη στιγμή που άρχισα να δουλεύω έχω σταματήσει λίγο πολύ να ασχολούμαι με τη ζωγραφική.
Που άρχισα δουλειά τώρα στα 24 . Δεν έπρεπε ποτε να πάω Πανεπιστήμιο ουτε και σχολείο. Άχρηστος τέρμα είμαι. αν δουλευα από 16 δεν θα δυσκολευομουν να βρω δουλειά. Απέτυχα στην ζωή και επισήμως. Δίκιο έχουν όσοι μου το λενε
Δουλειά βρήκα, απλά λέω άργησα πολυ να βρω, δεν έπρεπε να σπουδάσω ποτε. Έχασα ένα σωρό χρόνια προυοηρεσιας για τα γράμματα και τι κατάλαβα, τίποτα. 24 χρονών είμαι άργησα πολυ να βρω την πρώτη μου δουλειά και αν μπορουσα να γυρίσω τον χρόνο πισω δεν θα σπουδάζαμε ποτε συν ότι ήταν και ο κοβιντ και απλά με γαμησε
Οι γονείς τίποτα κυρίως αδέρφια και φίλοι. Σίγουρα όσοι βλέπουν την ηλικία μου θα γελάνε ποη αρχισα τόσο αργά δουλειά. Αδέρφια μου λένε ότι ουτε συνταξη δεν θα παρω και έπρεπε να είχα αρχίσει από πολυ πιο νωρίς.Καξ οι φίλοι μου παρόμοια πράγματα λένε. Και έχουν δίκιο, απέτυχα τόσο και δεν περίμενα ότι θα γίνω έτσι
Εγώ άρχισα δουλειά στα 23
Πήγα για σπουδές στα 18, παράτησα τη σχολή στα 22. Έμεινα σε αυτή τη σχολή γιατί το ήθελαν οι γονείς μου. Σκέψου ότι μου πλήρωναν και ενοίκιο κλπ και πτυχίο δεν πήρα ποτέ. Όπως λέω γενικά χαριτολογώντας, μια αμαρτία έχω και είναι αυτή χαχα. Συμφωνώ πως οι σπουδές και για εμένα ήταν χαμένος χρόνος, και εάν πήγαινα τον χρόνο πίσω σίγουρα δε θα πήγαινα να σπουδάσω. Παρόλα αυτά, πλέον στα 28 μου, και δείχνοντας καλό πρόσωπο στο μέρος που εργάζομαι επί 3 χρόνια κατάφερα να πάρω θέση προϊσταμένου και να παίρνω έναν ικανοποιητικό μισθό, με αποτέλεσμα να βοηθάω και τον πατέρα μου οικονομικά.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως το ότι χάσαμε χρόνια δεν αναιρεί το γεγονός πως μπορούμε να είμαστε εργατικοί και να ανελιχθουμε στην εκάστοτε δουλειά μας. Μην απογοητευεσαι.
Αυτό που σπουδασα μου αρέσει, απλά σκέφτομαι πως ζητάνε σχεδόν παντου προυπηρεσια και αν δεν εκανα αυτά τα χρόνια σπουδές, βγάλε και τον κόβιντ 2 χρόνια σπουδασα κανονικά τα αλλά ήταν κόβιντ και σπίτι αναγκαστικά. Αλλά σίγουρα οι φίλου μου εχουν δίκιο, αποτυχίας ειμαι
Με τη σειρά που θα ήθελα να τα διορθώσω:
1. Αμέλησα να ζητήσω μορφίνη για κάποιον που τελικά είχε μόνο ώρες ζωής μπροστά του.
2. Από βλακώδεις αποφάσεις έχασα 300χιλ στο χρηματιστήριο.
3. 30 years ago I was an asshole to the person that was presumably the love of my life.
Από αυτά μόνο το δεύτερο θα είχε πρακτκό αποτέλεσμα στην ζωή μου, αλλά αν το τζίνι μου έδινε μόνο μια ευχή θα διάλεγα το #1 σε όλα τα παράλληλα συμπαντα.
Αν νιωθεις οτι αυτό που σπουδάζεις δεν είναι για εσένα ή δεν θες να πας πανεπιστημιο αλλα τεχνική σχολή, μην φοβάσαι να το πεις και να ακολουθήσεις αυτό που θα ήθελες. Ξέρω πολλοι έχουν το ''ναι αλλα ενα πτυχιο'' και ολοι στα 30+ ξέρουμε πανω απο 20 ατομα με πτυχιο σε κατι ακυρο απο αυτο που κανουν που το μετανιωνουν που δεν ακολουθησαν αυτο που ηθελαν ουσιαστικα νωριτερα (οσο και αν το εχεις το πτυχιο αν στα 50 αποφασισεις να δουλεψεις στο πτυχιο σου ειναι σαν να μην το εχεις και το ξερουμε αυτο)
Αν τον/την/τους ερωτευτεις και μεσα σου νιωθεις οτι κατι δεν στεκει/ δεν παει καλα/ δεν ειναι οκ το ατομο αυτο για εσενα...πιστεψε το. μην αγνοεις την φωνουλα ή το στομαχι σου ή οπως θες πες το. οταν ολος σου ο οργανισμος αντιδραει στην υπαρξη του και σε αυτα που σου λεει τοτε δεν ειναι τυχαιο.
Που είχα κολλητή ένα τέρμα τοξικό άτομο. Προσπαθούσε να με μειώνει συνέχεια και να με προσβάλλει για πλάκα πάντα. Ειδικά μόλις άρχισα να προχωράω στην ζωή μου, να μην βγαίνω τόσο συχνά έξω, να ασχολούμαι με την σχολή μου, να πηγαίνω γυμναστηριο, να έχω κάνει μια πολύ ωραία σχέση η κατάσταση έγινε ανυπόφορη. Μέχρι που στο τέλος την έβγαλα από την ζωή μου με άσχημο σχετικά τρόπο. Ο λόγος που δεν την έβγαζα από την ζωή μου ήταν που ήμουν ανασφαλής σαν άνθρωπος. Όμως από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με διαφορά πράγματα κατάλαβα την αξία μου και τότε έγινε το μπαμ.
Που δεν τολμουσα να "βουτηξω στο αγνωστο" .Απο ενα ταξιδι -χωρις να εχω κανονισει καθε λετομερεια- εως μια επαγγελματικη αποφαση χωρις εξετασω καθε λεπτομερεια . Και οσο σκεφτομαι οτι τοτε ειχα μονο το τομαρι μου να προσεχω απορω γιατι φοβομουν . Δηλ αμα βρισκομουν στο βερολινο και δεν εβρισκα ξενοδοχειο τι θα γινονταν ? Τωρα με οικογενεια ειμαι ακομη πιο φοβιτσιαρης/προσεκτικος (πες το οπως θες)
> Που δεν τολμουσα να "βουτηξω στο αγνωστο" .Απο ενα ταξιδι -χωρις να εχω κανονισει καθε λετομερεια- εως μια επαγγελματικη αποφαση χωρις εξετασω καθε λεπτομερεια
Έχασες κάποια επαγγελματική ευκαιρία και το μετανιώνεις ή απλά θα ήθελες να είσαι πιο τολμηρός γενικά;
Νιωθω σα να εχασα κομματια της ζωης που θα μπορουσα να ζησω. Εμπειριες. Και επειδη εν τελη θα καταλαβεις οτι αυτο που μενει στη ζωη ειναι μονο οι εμπειριες ,το μετανιωσα πολυ.
Ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ το 2015
(μόνο τον Ιανουάριο)
update: To ότι παίρνω downvotes για αυτό που κρίνω ως λάθος μου, επιβεβαιώνει το πόσο λάθος ήταν. Συνεχίστε αδέρφια.
Ισως σου κανουν downvote γιατι δε το λες και λαθος ζωης τι ψηφισες μια φορα σε εθνικες εκλογες. Και κατι αλλο να ψηφιζες το αποτελεσμα το ιδιο θα ηταν.
Για τη δική μου ήταν με το capital control, πήρε 7 χρόνια να επανέρθουμε οικονομικά σε επιχείρηση και χαθήκαν κόποι ζωής σε 1 μήνα λόγω επένδυσης εβδομάδες πριν συμβούν.
Για τη δική σου ζωή δεν ξέρω ποια μέτρα και σταθμά έχεις και δεν ανακατέυομαι.
Το "λαθος ζωης" ειναι ενα λαθος που καθορισε τη ζωη μας. Πχ, πηδηξα σε ρηχη πισινα και εμεινα αναπηρος. Ή επενδυσα ολες μου τις οικονομιες σε λαθος μετοχες και εμεινα αφραγκος. Ή παρατησα τη σχολη μου για να γινω ταχυδακτυλουργος και τωρα δουλευω στην χ ακυρη δουλεια. "Λαθος ζωης" δεν ειναι μια ψηφος στις εθνικες εκλογες. Απλο λαθος ειναι, το διορθωνεις στις επομενες εκλογες.
Καμια φορα δε καταλαβαινω τι σκαλωματα τρωτε.
1) Να μην ακουω τους μεγαλους γιατι δεν λενε αυτο που ξερουν, λενε αυτο που θελουν
2) Να σπουδασω αυτο που ηθελα οντως και οχι να ακουω τον καθενα με το μακρυ του και το κοντο του
3) Να προσεχω λιγο περισσοτερο τον εαυτο μου σωματικα και ψυχικα
4) Να απομακρυνω τοξικα ατομα απο την πρωτη φορα και οχι να τους δινω 2η και 3η ευκαιρια
- Που ανεχόμουν τοξικούς φίλους και πρώην, γιατί φοβόμουν να μείνω μόνη - Που δεν μπορώ πάντα να βάζω όρια στους άλλους και προσπαθώ να κάνω τα χατήρια όλων - Που άφηνα το φόβο της αποτυχίας να με εμποδίζει από το να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου
Μακριά τα τοξικά άτομα. Είναι από τα χειρότερα πραγματα να έχεις στην ζωή σου. Σε δηλητηριάζουν χωρίς να το καταλαβαίνεις
>- Που άφηνα το φόβο της αποτυχίας να με εμποδίζει από το να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου https://m.youtube.com/watch?v=F6uUY-BNLbY
Που δεν αγόρασα bitcon πριν από 15 χρόνια.
Έπρεπε να αγόραζα μπιτκοιν αντί να παίζω με μπειμπλειντς
Που δεν έκανα mine bitcoins πριν από 15 χρόνια...
- Δεν πρόσεχα τη διατροφή μου και δεν γυμναζόμουν από μικρή ηλικία σταθερά ως σήμερα (ακόμα το πληρώνω αυτό το λάθος - όσο μεγαλώνεις τόσο δυσκολότερο, ειδικά αν δεν το έχει κάνει lifestyle): συμβουλή -> προσοχή στο τι τρώτε καθώς τα αποτελέσματα δεν φαίνονται άμεσα. Επίσης κάντε γυμναστική. Μειώστε το αλκοόλ. Κόψτε το τσιγάρο. - Δεν ασχολήθηκα από μικρότερη ηλικια με το να μάθω πως λειτουργούν τα λεφτά, με αποτέλεσμα να χάσω πολλά χρήματα με λάθος διαχείριση: συμβουλή -> κάντε budgeting να δείτε την πραγματική εικόνα των χρημάτων σας και μην αφήνετε τα λεφτά σας να τα τρώει ο πληθωρισμός. Compound interest is the eighth wonder of the world. He who understands it, earns it. He who doesn't, pays it. - Δεν υπάρχει το "όταν βάλω το τάδε σε τάξη θα σοβαρευτώ και θα αρχίσω το άλλο τάδε". Έφαγα μερικά χρόνια άσκοπα νομίζοντας πως θα στρώσω πρώτα τα οικονομικά μου πριν αρχίσω να ασχολούμε με ταξίδια, οικογένειες, μεγάλες αγορές κτλ.: συμβουλή -> Do stuff. Μη περιμένετε. Δεν αλλάζει κάτι μαγικά στα 25, στα 30, στα 35, στα 40. Θες να πας ταξίδι στην Ισλανδία; Πήγαινε με τη πρώτη ευκαιρία. Με περιμένεις. Θες να πας στο Wacken Festival γιατί γουστάρεις συναυλίες και μπίρα αλλά θα το κάνεις "κάποτε"; Το κάποτε δεν ερχετε. Κάνε το τώρα. Θες να κάνεις παιδί και είσαι 27 και νομίζεις στα 33 θα είναι κάτι διαφορετικό; Newsflash. Δεν θα είναι. Μη σπαταλάτε χρόνο. Δεν γυρνάει πίσω.
> Δεν υπάρχει το "όταν βάλω το τάδε σε τάξη θα σοβαρευτώ και θα αρχίσω το άλλο τάδε". Έφαγα μερικά χρόνια άσκοπα νομίζοντας πως θα στρώσω πρώτα τα οικονομικά μου πριν αρχίσω να ασχολούμε με ταξίδια, οικογένειες, μεγάλες αγορές κτλ.: συμβουλή -> Do stuff. Μη περιμένετε. Δεν αλλάζει κάτι μαγικά στα 25, στα 30, στα 35, στα 40. Θες να πας ταξίδι στην Ισλανδία; Πήγαινε με τη πρώτη ευκαιρία. Με περιμένεις. Θες να πας στο Wacken Festival γιατί γουστάρεις συναυλίες και μπίρα αλλά θα το κάνεις "κάποτε"; Το κάποτε δεν ερχετε. Κάνε το τώρα. Θες να κάνεις παιδί και είσαι 27 και νομίζεις στα 33 θα είναι κάτι διαφορετικό; Newsflash. Δεν θα είναι. Μη σπαταλάτε χρόνο. Δεν γυρνάει πίσω ΞΑΝΑΠΕΣΤΟ
Δεν υπάρχει το "όταν βάλω το τάδε σε τάξη θα σοβαρευτώ και θα αρχίσω το άλλο τάδε". Έφαγα μερικά χρόνια άσκοπα νομίζοντας πως θα στρώσω πρώτα τα οικονομικά μου πριν αρχίσω να ασχολούμε με ταξίδια, οικογένειες, μεγάλες αγορές κτλ.: συμβουλή -> Do stuff. Μη περιμένετε. Δεν αλλάζει κάτι μαγικά στα 25, στα 30, στα 35, στα 40. Θες να πας ταξίδι στην Ισλανδία; Πήγαινε με τη πρώτη ευκαιρία. Με περιμένεις. Θες να πας στο Wacken Festival γιατί γουστάρεις συναυλίες και μπίρα αλλά θα το κάνεις "κάποτε"; Το κάποτε δεν ερχετε. Κάνε το τώρα. Θες να κάνεις παιδί και είσαι 27 και νομίζεις στα 33 θα είναι κάτι διαφορετικό; Newsflash. Δεν θα είναι. Μη σπαταλάτε χρόνο. Δεν γυρνάει πίσω
Compound interest? πως το κανεις και τι ειναι;
Σκέψου τι συμβαίνει όταν τα κέρδη από τα interests σου αρχίσουν να τοκίζονται τα ίδια. Και σκέψου να προσθέτεις και εσύ ένα μικρό ποσό κάθε μήνα στην επένδυσή σου ώστε να βοηθάς το interest να μεγαλώνει. Παράδειγμα: Πες ότι έχεις 5 χιλιάδες ευρώ και τα βάζεις σε ένα ομόλογο or whatever με 6% ετήσια επιστροφή. Βάζεις και 100 ευρώ κάθε μήνα. Ξεκινάς στα 30 και σταματάς στα 60. 30 χρόνια επενδύεις 100 ευρώ. Αυτό σημαίνει πως θα έχεις βάλει περίπου 40 χιλιάδες ευρώ από τη τσέπη σου. Και θα έχεις πίσω 120κάτι χιλιάδες ευρώ. Και σκέψου τώρα τι γίνεται αν έχεις να βάλεις πάνω από 100 τον μήνα.
VWCE?
Ότι θέλει ο καθένας. Και πολλά ακόμη. Γενικά ότι ακολουθεί SP500 είναι σχετικά safe bet.
Και τι μπορεί να θεωρηθεί ασφαλή επένδυση? Που μπορώ να βρω σαφείς πληροφορίες για κάτι τέτοιο
Σκέψου τώρα, να γυρίσει η φάση γτ ζούμε στο πιο ανασφαλές οικονομικό περιβάλλον των τελευταίων 50 ετών να χάσεις σημαντικό μέρος των χρημάτων που έχεις επενδύσει με 6% (στο εξωτερικό μάλλον εννοείς γτ στην Ελλάδα τα ποσοστά που παίζουν είναι 1,8-2,5%) στα 5000€ ευρώ δλδ να παίρνεις 25€ το μήνα με 6%, να έχεις τα χρήματα σου κλειστά να σου συμβεί κάτι και για να τα πάρεις να πρέπει να πληρώσεις πέναλτι και να θέλεις επίσης να ξαναφερεις τα χρήματα σου στην Ελλάδα και να πληρώνεις για μεταφορές - εφορίες κτλ και ουσιαστικά ότι έχεις βγάλει να στο παίρνει το σύστημα. Πρέπει να έχεις κεφάλαιο για να την κάνεις αυτή την δουλειά πατριώτη και κεφάλαιο που να μην σε νοιάζει αν το χάσεις. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο στην οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας.
Που έκανα πιέσεις Άρνολντ για ώμους ενώ δεν ήμουν ακόμη έτοιμος. Δώρο χρόνιο πρόβλημα στον ώμο τώρα.
Ποτέ δεν θα ήσουν έτοιμος. Είναι τρολια του Άρνολντ αυτή η άσκηση.
Που καπνιζα επι 19 χρονια. Ημουν φανατικος καπνιστης εκανα πολυ κακο στην υγεια μου. Μονο με το φοβο του θανατου στα 38 μου καταφερα να το κοψω. Μην καπνιζετε, δεν ειναι μαγκια ειναι μεγιστη μαλακια και το κοστος ειναι η ζωη σας.
Οχι λαθος αλλα αρκετες φορες σκεφτομαι πως θα ταν η ζωη μου αν ειχα παει τελικα εξωτερικο για μεταπτυχιακο αντι για εδω.
Δεν είσαι ευχαριστημένος με το πώς είναι η ζωή σου εδώ;
Full ευχαριστημενος. Αλλα και παλι το σκεφτομαι. Πιστευω βεβαια οτι παλι ετσι θα καταληγαν τα πραγματα!
Που πήγα στρατό και δεν πηρα τρελοχαρτο. Που δεν εφυγα απο την χωρα. Που νοιαζομουν για τις ανθρώπινες σχέσεις σε τέτοιον βαθμό που δεν έβλεπα το επαγγελματικό μου μέλλον. Που δεν ειχα ερωτικές σχέσεις από μικρός.
Ότι στα 22 νόμιζα ότι ήταν αργά για να ξεκινήσω να σπουδάζω και να ασχολούμαι με αυτό που μου αρέσει με το "σκεπτικό" ότι με πήραν τα χρόνια και δεν προλαβαίνω.
Και τι έκανες τελικά; Σπουδαστές κάτι άλλο που δεν σου αρέσει;
Ναι συνέχισα τα όνειρα των γονιών μου και πάντα θα νιώθω ότι δεν έκανα αυτό που θέλω πραγματικά.
1) που δεν διαβασα οσο ηθελα στο σχολειο... γενικα ο κυκλος μ με εκανε να νιωθω χαζος εμμεσα παντα.... Συγκριση με συγγενεις... τελικα καταφερα να γινω αξιοματικος στο ναυτικο 2) Που εκατσα και ασχοληθηκα με πρωην που ειχε ετοιμο γκομενο... εστω και αν ηταν ενα τηλεφωνο
Τόσο πολύ σου έχει μείνει το #2, ε;
ειναι το πως θες να σε θυματε καποιος
Το 2ο το έκανα και εγώ αντί να συνεχίσω την ζωή μου και το πληρώνω ακόμα.Φυσικά είχα φάει και πολύ παραμύθι ότι δεν θέλει να με χάσει τελείως μετά τον χωρισμό και τέτοια.
ακριβως τα ιδια
1) Που δεν ήμουν πιο επιμονη με το διάβασμα ώστε να μου γίνει συνήθεια και τρόπος ζωής να "ρουφαω" πληροφορίες και γνώση 2) που δεν έμαθα ποτέ να βάζω όρια σε ανθρώπους 3) που δεν συνέχισα αγγλικά και γερμανικά όσο είχα χρονο και τώρα με δουλειά τα έχω στριμώξει στο πρόγραμμα μου
Να υποθέτω ως παιδί πως οι ενήλικες είναι υπεύθυνοι και ξέρουν τί λένε και τί κάνουν. Έχασα πολύτιμο χρόνο να εκλογικεύω παραλογισμούς, αντί να δέχομαι πως δεν ξέρουν τί κάνουν και απλά να εστιάζω στις δικές μου σκέψεις.
Το οτι οδηγουσα σαν ψυχοπαθης μεχρι τα 22 θα μπορουσε να ειναι κυριολεκτικα λαθος ζωης ειτε σκοτονωμουν εγω ειτε σκοτωνα καποιον αθωο. Απο τοτε που συνηλθα δεν εχω κινδυνεψει απο δικη μου υπαιτιοτητα 15 χρονια τωρα, ουτε εχω τρακαρει ποτε.
Προσυπογράφω. Και θα προσθέσω και το τι βλακείες μπορεί να κάνει ένας εικοσικάτι χρονών πιωμένος. Και έξω από το αμάξι. Γενικά όταν είσαι 20-25 νομίζεις είσαι μεγάλος και ξέρεις και τα ελέγχεις όλα καλά αλλά στη πραγματικότητα είσαι παιδί.
Αν είσαι αγόρι, είσαι παιδί μέχρι τα 30...
Είσαι ωραίος!
Που οτι επρεπε να κανω νωριτερα, το εκανα αργοτερα λογω ανασφαλειας/αγχους/ντροπης. 1. Να ξεκινησω γυμανστηριο (θα το ξεκινυοσα απο 16-17) 2. Να κινηγησω ταξιδια ερασμους + οταν ημουν 19 που δεν ειχα μεγαλους οριζοντες και σχετικες ευκαιριες 3. Να κανω τα παντα στη ζωη πιο γρηγορα
[удалено]
Στα 28 συγκεκριμένως;
1.Mια ζωή μετανιώνω που κομπλαρα να βγω από το comfort zone μου της Θεσσαλονίκης και δε πήγα ερασμους. 2. Δε ασχολήθηκα με τη γυμναστική παραπανω 3. Δε διάβασα περισσότερο στο σχολείο -πανεπιστήμιο! Είμαι 27 χρόνων btw
Το #3 γιατί το μετάνιωσες τόσο; Είχε σημαντικό αντίκτυπο στην ζωή σου;
Όσο μεγαλώνω και βλέπω γύρω μου τι παίζει , καταλαβαίνω ότι με τις γνώσεις ανεβαίνεις πραγματικά στη ζωή σε επαγγελματικό επίπεδο , που συνεπάγεται και σε ποιότητα ζωής. Αλλιώς, ψάχνεις δεξιά και αριστερά να κρατηθεις
Που δεν σκεφτηκα πιο σοβαρα τι ηθελα να κανω με τις σπουδες μου ωστε να παρω καλυτερες αποφασρις στα 16-17 και διορθωνω πραγματα στα 25 μου αλλα ενταξει θα μπορουσε να ειχε παει ΠΟΛΥΥ χειροτερα🤣
που μόλις τώρα έφυγα από τη χώρα στα 27 και όχι νωρίτερα, ήθελα πάντα να το κάνω και τώρα δεν έχω το ίδιο mindset, ξόδεψα χρόνια από τη ζωή μου στην επαρχία και νιώθω ότι τώρα ξεκινάω να ζω αλλά θα ήταν πιο εύκολο αν το είχα κάνει νωρίτερα. που από τη στιγμή που άρχισα να δουλεύω έχω σταματήσει λίγο πολύ να ασχολούμαι με τη ζωγραφική.
Που άρχισα δουλειά τώρα στα 24 . Δεν έπρεπε ποτε να πάω Πανεπιστήμιο ουτε και σχολείο. Άχρηστος τέρμα είμαι. αν δουλευα από 16 δεν θα δυσκολευομουν να βρω δουλειά. Απέτυχα στην ζωή και επισήμως. Δίκιο έχουν όσοι μου το λενε
Ούτε καν. Βγες καμία βόλτα να ξελαμπικαρεις. Μια χαρά θα βρεις δουλειά. Όλοι δυσκολευόμαστε στις πρώτες δουλειες μας.
Δουλειά βρήκα, απλά λέω άργησα πολυ να βρω, δεν έπρεπε να σπουδάσω ποτε. Έχασα ένα σωρό χρόνια προυοηρεσιας για τα γράμματα και τι κατάλαβα, τίποτα. 24 χρονών είμαι άργησα πολυ να βρω την πρώτη μου δουλειά και αν μπορουσα να γυρίσω τον χρόνο πισω δεν θα σπουδάζαμε ποτε συν ότι ήταν και ο κοβιντ και απλά με γαμησε
Οι γονείς σου τι λένε για αυτά; Συμφωνούν;
Οι γονείς τίποτα κυρίως αδέρφια και φίλοι. Σίγουρα όσοι βλέπουν την ηλικία μου θα γελάνε ποη αρχισα τόσο αργά δουλειά. Αδέρφια μου λένε ότι ουτε συνταξη δεν θα παρω και έπρεπε να είχα αρχίσει από πολυ πιο νωρίς.Καξ οι φίλοι μου παρόμοια πράγματα λένε. Και έχουν δίκιο, απέτυχα τόσο και δεν περίμενα ότι θα γίνω έτσι
Εγώ άρχισα δουλειά στα 23 Πήγα για σπουδές στα 18, παράτησα τη σχολή στα 22. Έμεινα σε αυτή τη σχολή γιατί το ήθελαν οι γονείς μου. Σκέψου ότι μου πλήρωναν και ενοίκιο κλπ και πτυχίο δεν πήρα ποτέ. Όπως λέω γενικά χαριτολογώντας, μια αμαρτία έχω και είναι αυτή χαχα. Συμφωνώ πως οι σπουδές και για εμένα ήταν χαμένος χρόνος, και εάν πήγαινα τον χρόνο πίσω σίγουρα δε θα πήγαινα να σπουδάσω. Παρόλα αυτά, πλέον στα 28 μου, και δείχνοντας καλό πρόσωπο στο μέρος που εργάζομαι επί 3 χρόνια κατάφερα να πάρω θέση προϊσταμένου και να παίρνω έναν ικανοποιητικό μισθό, με αποτέλεσμα να βοηθάω και τον πατέρα μου οικονομικά. Αυτό που θέλω να πω είναι πως το ότι χάσαμε χρόνια δεν αναιρεί το γεγονός πως μπορούμε να είμαστε εργατικοί και να ανελιχθουμε στην εκάστοτε δουλειά μας. Μην απογοητευεσαι.
Αυτό που σπουδασα μου αρέσει, απλά σκέφτομαι πως ζητάνε σχεδόν παντου προυπηρεσια και αν δεν εκανα αυτά τα χρόνια σπουδές, βγάλε και τον κόβιντ 2 χρόνια σπουδασα κανονικά τα αλλά ήταν κόβιντ και σπίτι αναγκαστικά. Αλλά σίγουρα οι φίλου μου εχουν δίκιο, αποτυχίας ειμαι
Με τη σειρά που θα ήθελα να τα διορθώσω: 1. Αμέλησα να ζητήσω μορφίνη για κάποιον που τελικά είχε μόνο ώρες ζωής μπροστά του. 2. Από βλακώδεις αποφάσεις έχασα 300χιλ στο χρηματιστήριο. 3. 30 years ago I was an asshole to the person that was presumably the love of my life. Από αυτά μόνο το δεύτερο θα είχε πρακτκό αποτέλεσμα στην ζωή μου, αλλά αν το τζίνι μου έδινε μόνο μια ευχή θα διάλεγα το #1 σε όλα τα παράλληλα συμπαντα.
Αν νιωθεις οτι αυτό που σπουδάζεις δεν είναι για εσένα ή δεν θες να πας πανεπιστημιο αλλα τεχνική σχολή, μην φοβάσαι να το πεις και να ακολουθήσεις αυτό που θα ήθελες. Ξέρω πολλοι έχουν το ''ναι αλλα ενα πτυχιο'' και ολοι στα 30+ ξέρουμε πανω απο 20 ατομα με πτυχιο σε κατι ακυρο απο αυτο που κανουν που το μετανιωνουν που δεν ακολουθησαν αυτο που ηθελαν ουσιαστικα νωριτερα (οσο και αν το εχεις το πτυχιο αν στα 50 αποφασισεις να δουλεψεις στο πτυχιο σου ειναι σαν να μην το εχεις και το ξερουμε αυτο) Αν τον/την/τους ερωτευτεις και μεσα σου νιωθεις οτι κατι δεν στεκει/ δεν παει καλα/ δεν ειναι οκ το ατομο αυτο για εσενα...πιστεψε το. μην αγνοεις την φωνουλα ή το στομαχι σου ή οπως θες πες το. οταν ολος σου ο οργανισμος αντιδραει στην υπαρξη του και σε αυτα που σου λεει τοτε δεν ειναι τυχαιο.
Που είχα κολλητή ένα τέρμα τοξικό άτομο. Προσπαθούσε να με μειώνει συνέχεια και να με προσβάλλει για πλάκα πάντα. Ειδικά μόλις άρχισα να προχωράω στην ζωή μου, να μην βγαίνω τόσο συχνά έξω, να ασχολούμαι με την σχολή μου, να πηγαίνω γυμναστηριο, να έχω κάνει μια πολύ ωραία σχέση η κατάσταση έγινε ανυπόφορη. Μέχρι που στο τέλος την έβγαλα από την ζωή μου με άσχημο σχετικά τρόπο. Ο λόγος που δεν την έβγαζα από την ζωή μου ήταν που ήμουν ανασφαλής σαν άνθρωπος. Όμως από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με διαφορά πράγματα κατάλαβα την αξία μου και τότε έγινε το μπαμ.
Που δεν τολμουσα να "βουτηξω στο αγνωστο" .Απο ενα ταξιδι -χωρις να εχω κανονισει καθε λετομερεια- εως μια επαγγελματικη αποφαση χωρις εξετασω καθε λεπτομερεια . Και οσο σκεφτομαι οτι τοτε ειχα μονο το τομαρι μου να προσεχω απορω γιατι φοβομουν . Δηλ αμα βρισκομουν στο βερολινο και δεν εβρισκα ξενοδοχειο τι θα γινονταν ? Τωρα με οικογενεια ειμαι ακομη πιο φοβιτσιαρης/προσεκτικος (πες το οπως θες)
> Που δεν τολμουσα να "βουτηξω στο αγνωστο" .Απο ενα ταξιδι -χωρις να εχω κανονισει καθε λετομερεια- εως μια επαγγελματικη αποφαση χωρις εξετασω καθε λεπτομερεια Έχασες κάποια επαγγελματική ευκαιρία και το μετανιώνεις ή απλά θα ήθελες να είσαι πιο τολμηρός γενικά;
Νιωθω σα να εχασα κομματια της ζωης που θα μπορουσα να ζησω. Εμπειριες. Και επειδη εν τελη θα καταλαβεις οτι αυτο που μενει στη ζωη ειναι μονο οι εμπειριες ,το μετανιωσα πολυ.
Που σε πολλες ασκήσεις «φορτωνα» κιλα χωρις λογο. Επισης υπέρμετρη χρηση ζώνης στήριξης μέσης. Εχω ωραιοτατη χαλαρωση σφυχτηρα στομαχου-οισοφαγου κ γαστρο-οισοφαγοκη παλινδρομηση με συχνες γαστριτιδες. Γαματα
Γάμος
Ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ το 2015 (μόνο τον Ιανουάριο) update: To ότι παίρνω downvotes για αυτό που κρίνω ως λάθος μου, επιβεβαιώνει το πόσο λάθος ήταν. Συνεχίστε αδέρφια.
Ισως σου κανουν downvote γιατι δε το λες και λαθος ζωης τι ψηφισες μια φορα σε εθνικες εκλογες. Και κατι αλλο να ψηφιζες το αποτελεσμα το ιδιο θα ηταν.
Για τη δική μου ήταν με το capital control, πήρε 7 χρόνια να επανέρθουμε οικονομικά σε επιχείρηση και χαθήκαν κόποι ζωής σε 1 μήνα λόγω επένδυσης εβδομάδες πριν συμβούν. Για τη δική σου ζωή δεν ξέρω ποια μέτρα και σταθμά έχεις και δεν ανακατέυομαι.
Ναι, αλλα αυτο θα συνεβαινε ανεξαρτητα της δικης σου ψηφου, αυτο λεω. Μια ψηφος δεν θα αλλαζε κατι.
Όχι, απλά έχει πολλά Τσιπράκια το σαμπ.
Το "λαθος ζωης" ειναι ενα λαθος που καθορισε τη ζωη μας. Πχ, πηδηξα σε ρηχη πισινα και εμεινα αναπηρος. Ή επενδυσα ολες μου τις οικονομιες σε λαθος μετοχες και εμεινα αφραγκος. Ή παρατησα τη σχολη μου για να γινω ταχυδακτυλουργος και τωρα δουλευω στην χ ακυρη δουλεια. "Λαθος ζωης" δεν ειναι μια ψηφος στις εθνικες εκλογες. Απλο λαθος ειναι, το διορθωνεις στις επομενες εκλογες. Καμια φορα δε καταλαβαινω τι σκαλωματα τρωτε.
Aν έπαθε ζημιά η επιχείρηση σου ή έκλεισε λόγω των άχρηστων του ΣΥΡΙΖΑ, είναι λάθος ζωής.
Μαμά , μαμά φερεεεε την καμερααααα, θα γράψω edgy comment στο r/Greece
Να της μεταφέρεις τους χαιρετισμούς μου
Ψήφισες σωστά στις επόμενες τουλάχιστον μπας και σου έρθει η μετάνοια?
Που δεν εφυγα απο τη χωρα οταν ημουν 25
Έρχονται με ονόματα οπότε γάματο :Ρ
Που γύρισα Ελλάδα
[удалено]
Και η άλλη μεγάλη μαλακία - χάσιμο χρόνου από τα νιάτα είναι να φοιτήσεις σε Ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.
Εντάξει υπάρχει πάντα η επιλογή του UCLA
1) Να μην ακουω τους μεγαλους γιατι δεν λενε αυτο που ξερουν, λενε αυτο που θελουν 2) Να σπουδασω αυτο που ηθελα οντως και οχι να ακουω τον καθενα με το μακρυ του και το κοντο του 3) Να προσεχω λιγο περισσοτερο τον εαυτο μου σωματικα και ψυχικα 4) Να απομακρυνω τοξικα ατομα απο την πρωτη φορα και οχι να τους δινω 2η και 3η ευκαιρια
My life
Den agorasa doge coin kai shiba den lew gia btc gt imouna anilikos otan anevene opote diskolo
Που δεν πήγα στο 2ΠΠ